Στων Ψαρών την ολόμαυρη ράχη θα ξεκουραστείς

Στων Ψαρών την ολόμαυρη ράχη θα ξεκουραστείς Facebook Twitter
Το γαλήνιο αυτό νησί μοιάζει να ζει ήρεμα και αυτόνομα, αδιαφορώντας πλήρως για πολλά από αυτά που μας αγχώνουν. Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO
0

Όταν κοιτάς τον χάρτη και ψάχνεις τα νησιά, το μάτι σου δεν θα πέσει στα δύο αυτά μικρά, αδελφά νησάκια της Χίου, τα Ψαρά και τις Οινούσσες. Βρεθήκαμε ευτυχώς τυχαία, δυστυχώς μόνο για μία ημέρα στο καθένα.

Ταξιδεύοντας, αναγκαστικά λόγω δρομολογίου, νύχτα για Χίο, τις ώρες τις δύσκολες που προσπαθείς μέσα στη βαθιά νύχτα να μισοκοιμηθείς, η άγκυρα που έπεσε και τα σίδερα που «έτρεμαν» έδωσαν τέλος στις λιγοστές ελπίδες για ύπνο.

Από το κατάστρωμα η Μαύρη Ράχη φαινόταν επιβλητική στο μισοσκόταδο, η μικρή Χώρα διακρινόταν καθαρά. Ο λιγοστός κόσμος βγήκε νωχελικά και ήσυχα από το αμπάρι κι εμείς συνεχίσαμε για Χίο. Η εικόνα μού έμεινε και η ιστορία πάντα κεντρίζει.

«Ψυρίη» το ονομάζει ήδη ο Όμηρος στην Οδύσσεια, σε μια πολύ μικρή αναφορά στον νόστο του Νέστορα, για τη Μαύρη Ράχη έγραψε ο Σολωμός στο ολιγόστιχο ποίημά του για το νησί, το έπος και την τραγωδία και ο Κάλβος στις ωδές του, στην καταστροφή αναφέρεται κι ο Γύζης στον πίνακά του.

Η Χώρα είναι όμορφη, λευκή, λιτή, με τα απαραίτητα· έχει καφέ, ταβέρνες, atm, φαρμακείο, φούρνο και μάρκετ. Ωραία απογευματινή βόλτα προς το Μνημείο της Μαύρης Ράχης, το Παλαιόκαστρο, τον Άγιο Νικόλαο. Ενδιαφέρον έχουν τα λίγα προεπαναστατικά σπίτια που επέζησαν της καταστροφής, όπως και τα Σπιτάλια, λοιμοκαθαρτήρια στα οποία παρέμεναν οι Ψαριανοί γυρνώντας από τα ταξίδια τους – τώρα λειτουργούν ως καφέ-εστιατόριο.

Εδώ γεννήθηκε και μεγάλωσε ο Κωνσταντίνος Κανάρης, ο ναύαρχος Νικόδημος και ο Παπανικολής, τεράστια η συμβολή του νησιού στον αγώνα του '21. Η διαμονή τελευταία στιγμή είναι μάλλον απίθανη, τα ελάχιστα δωμάτια ήδη γεμάτα, οπότε μόνη λύση η εκδρομή αυθημερόν από το λιμανάκι της Βολισσού.

Η Χώρα είναι όμορφη, λευκή, λιτή, με τα απαραίτητα· έχει καφέ, ταβέρνες, atm, φαρμακείο, φούρνο και μάρκετ. Ωραία απογευματινή βόλτα προς το Μνημείο της Μαύρης Ράχης, το Παλαιόκαστρο, τον Άγιο Νικόλαο. Ενδιαφέρον έχουν τα λίγα προεπαναστατικά σπίτια που επέζησαν της καταστροφής, όπως και τα Σπιτάλια, λοιμοκαθαρτήρια στα οποία παρέμεναν οι Ψαριανοί γυρνώντας από τα ταξίδια τους – τώρα λειτουργούν ως καφέ-εστιατόριο.

Βγαίνοντας από τη Χώρα, στο Αρχοντίκι βρίσκεις τον αρχαιολογικό χώρο, όπου βρέθηκαν 50 μυκηναϊκοί τάφοι με πλούσια κτερίσματα. Συνεχίζοντας προς το βόρειο άκρο του νησιού, 9 χιλιόμετρα από τη Χώρα –η μέγιστη διαδρομή που μπορείς να κάνεις–, βρίσκεται η μονή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, χτισμένη τέλη 18ου αι., που διαθέτει σημαντική βιβλιοθήκη με σπάνια βιβλία και χειρόγραφα. Από την καταστροφή και λεηλασία της μονής γλίτωσε η εικόνα «Κοίμησις της Θεοτόκου» που τώρα βρίσκεται στη Σύρο και έχει αναγνωριστεί ως πρώιμο έργο του Δομήνικου Θεοτοκόπουλου.

Το μοναστήρι είναι επισκέψιμο κυρίως ένα δεκαήμερο τον Αύγουστο για τη γιορτή της Παναγίας. Άλλον οικισμό πλην της Χώρας δεν θα συναντήσεις, μόνο αρκετά εκκλησάκια και μελίσσια. Στο φαγητό ξεχωρίζουν τα φρέσκα θαλασσινά και το κατσικάκι. Τα Ψαρά φημίζονται επίσης για το καθαρό, θυμαρίσιο μέλι τους, πράγμα λογικό, αφού δεν βλέπεις βλάστηση πέρα από λίγα αρμυρίκια στις παραλίες, οι οποίες είναι πολλές και υπέροχες. Το γαλήνιο αυτό νησί μοιάζει να ζει ήρεμα και αυτόνομα, αδιαφορώντας πλήρως για πολλά από αυτά που μας αγχώνουν.

Στων Ψαρών την ολόμαυρη ράχη θα ξεκουραστείς Facebook Twitter
Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO
Στων Ψαρών την ολόμαυρη ράχη θα ξεκουραστείς Facebook Twitter
Εδώ γεννήθηκε και μεγάλωσε ο Κωνσταντίνος Κανάρης, ο ναύαρχος Νικόδημος και ο Παπανικολής, τεράστια η συμβολή του νησιού στον αγώνα του '21. Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO
Στων Ψαρών την ολόμαυρη ράχη θα ξεκουραστείς Facebook Twitter
Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO
Ταξίδια
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Διασχίζοντας τη Σίκινο μέσα από μονοπάτια που μυρίζουν μέλι κι άγρια ρίγανη

Ταξίδια / Διασχίζοντας τη Σίκινο μέσα από μονοπάτια που μυρίζουν μέλι κι άγρια ρίγανη

Ένας τόπος ανεξερεύνητος, ανόθευτος, αυθεντικός, έτοιμος να αποκαλυφθεί στον ταξιδιώτη που αντιμετωπίζει τα ταξίδια ως εμπειρία ψυχανάλυσης, ενδοσκόπησης, εσωτερικής αναζήτησης και αλλαγής.
ΑΓΓΕΛΟΣ ΚΛΕΙΤΣΙΚΑΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Φεύγαμε από τη Βίτσα και κλαίγαμε, γιατί ξέραμε ότι θα αργούσαμε να ξαναπάμε»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Φεύγαμε από τη Βίτσα και κλαίγαμε, γιατί ξέραμε ότι θα αργούσαμε να ξαναπάμε»

Ο Τάσος Ανέστης άφησε πίσω του τις πισίνες και τους παιδότοπους της Αθήνας και μετακόμισε σε ένα Ζαγοροχώρι για να μεγαλώσουν τα παιδιά του με μυρωδιές του δάσους και βόλτες στα ποτάμια και τα βουνά.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Οδοιπορικό στην Τουρκία: Βαδίζοντας στα χνάρια του Αινεία

Ταξίδια / Τσανάκαλε, Αρχαία Τροία, Καταρράκτες Sütüven. Ένα οδοιπορικό στην Τουρκία

Από τον εντυπωσιακό ναό του Απόλλωνα Σμινθέα στο Γκιουλπινάρ μέχρι τον χολιγουντιανό Δούρειο Ίππο στο Τσανάκαλε, η Τουρκία ξεδιπλώνει έναν απολαυστικό χάρτη γεμάτο μύθο και… καλοκαιρινές εκπλήξεις.
ΚΟΡΙΝΑ ΦΑΡΜΑΚΟΡΗ
Σε ένα μικρό χωριό στο Ζαγόρι έχουν γυριστεί 60 ταινίες μικρού μήκους

Γειτονιές της Ελλάδας / Σε ένα μικρό χωριό στο Ζαγόρι έχουν γυριστεί 60 ταινίες μικρού μήκους

Η Βαγγελιώ Ρετάλη μιλά για το Zagoriwood, ένα φεστιβάλ που για λίγες μέρες κάθε καλοκαίρι μετατρέπει τα ήσυχα Κάτω Πεδινά σε επίκεντρο κινηματογραφικής συνάντησης και δημιουργίας.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Nothing Days / Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Ένα «ανοιξιάτικο» τριήμερο σε μία πόλη που ξέρει από φυσικές καταστροφές αλλά ξέρει και να υμνεί τη ζωή, και μία μεγάλη βόλτα στην Πομπηία και στο Ερκολάνο. Από το αρχαίο «fast food» στις σύγχρονες γεύσεις της ναπολιτάνικης κουζίνας.
M. HULOT
Ο Δημήτρης και ο Κερέμ κάνουν πράξη την ελληνοτουρκική φιλία

Ταξίδια / Ο Δημήτρης και ο Κερέμ κάνουν πράξη την ελληνοτουρκική φιλία

Ο ένας Έλληνας, ο άλλος Τούρκος. Δύο άνθρωποι που γνωρίστηκαν, έγιναν φίλοι και αποφάσισαν να δημιουργήσουν έναν χώρο που να αποτυπώνει όλα όσα τους συνδέουν − και όχι όσα τους χωρίζουν. Το «Meraki Café» στην Κωνσταντινούπολη. 
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Μπορεί να μην είναι ρόδινα τα πράγματα στην επαρχία, αλλά και πού είναι;»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Μπορεί να μην είναι ρόδινα τα πράγματα στην επαρχία, αλλά και πού είναι;»

Η Ευγενία Μαστοράκη άφησε την Αθήνα για την Οκτωνιά, ένα μικρό, γραφικό χωριό στην Εύβοια, όπου ζει με τον σύζυγό της και τα δυο τους παιδιά. Της λείπουν πολλά πράγματα, αλλά εκεί ανασαίνει καλύτερα.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Η επαρχία έχει ανάγκη όλους εκείνους που κάθε Χριστούγεννα, Πάσχα ή καλοκαίρι επιστρέφουν στους τόπους τους και λένε: «Τι ωραία θα ήταν να γυρνούσα μόνιμα»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Η κατάσταση στο Μεσολόγγι σήμερα είναι δύσκολη αλλά και ελπιδοφόρα»

Ο Αλέξανδρος Παναγιωτόπουλος επέστρεψε στο Μεσολόγγι και δημιούργησε την ομάδα Messolonghi by Locals με στόχο να επαναφέρει στο προσκήνιο την αξία τού να μένεις, να ζεις και να δημιουργείς στον τόπο σου.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
«Η παλιά Ελλάδα που νομίζαμε πως χάθηκε ζει ακόμα σε τόπους σαν τη Νίσυρο»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Στη Νίσυρο οι άνθρωποι δουλεύουν - αλλά υπάρχει χρόνος και για την ψυχή»

Τη στιγμή που η Καλαμάτα άρχισε να του θυμίζει την Αθήνα, ο Σταύρος Παναγιωτόπουλος μετακόμισε σε έναν τόπο όπου δεν χρειάζεται να περιμένει τις διακοπές, μια και έχει το καλοκαίρι έξω από την πόρτα του.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Οδοιπορικό στη «Στέγη του Κόσμου», το Θιβέτ

Ταξίδια / Οδοιπορικό στη «Στέγη του Κόσμου», το Θιβέτ

Σ’ αυτόν τον τόπο, ανάμεσα σε πανύψηλες χιονοσκέπαστες κορφές και απύθμενες χαράδρες, ο χρόνος και ο χώρος διαστέλλονται, ενώ στους απέραντους αγριότοπους όπου κατοικεί ο Θεός επιζεί ακόμα η γαλήνη ενός χαμένου παραδείσου.
ΣΤΕΛΙΟΣ ΒΑΡΒΑΡΕΣΟΣ
Η Ελένη Νέρουππου άφησε την Αθήνα και βλέπει πια τους κόπους μιας χρονιάς στο Βασιλικό Ευβοίας να ανταμείβονται σε ένα μπουκάλι κρασί

Γειτονιές της Ελλάδας / «Στη φύση, καθετί που παράγεις νιώθεις ότι είναι παιδί σου»

Η Ελένη Νέρουππου άφησε το Παγκράτι για να καλλιεργεί αμπέλια στο Βασιλικό Ευβοίας, για να ζήσει σε έναν τόπο όπου «οι ρυθμοί είναι πιο αργοί και σου επιτρέπουν να απολαύσεις ό,τι κάνεις».
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ