Προσκύνημα στο απομονωμένο νορβηγικό καταφύγιο του Λούντβιχ Βίτγκενσταϊν

Προσκύνημα στο απομονωμένο νορβηγικό καταφύγιο του Λούντβιχ Βίτγκενσταϊν Facebook Twitter
0

Τον Ιούνιο που μας πέρασε, μια σεμνή και συμβολική τελετή έλαβε χώρα σε μια απόκρημνη πλαγιά πάνω από τη λίμνη Eidsvatnet στη δυτική Νορβηγία. Μέλη του Ιδρύματος Βίτγκενσταϊν μαζί με τον Αυστριακό πρεσβευτή και κάποιους τοπικούς πολιτικούς παράγοντες, βρέθηκαν συγκεντρωμένοι μερικά χιλιόμετρα μακριά από το χωριό Skjolden για να ανακοινώσουν επίσημα την ολοκλήρωση της αναστήλωσης της κατοικίας του Αυστριακού φιλόσοφου Λούντβιχ Βίτγκενσταϊν που είχε επιλέξει το 1913 αυτό το απομακρυσμένο σημείο για να συγκεντρώσει τις σκέψεις του σε συνθήκες «ήσυχης σοβαρότητας», όπως είχε χαρακτηριστικά γράψει.

Μετά το θάνατο του διάσημου φιλόσοφου – και ενός εκ των πιο επιδραστικών στοχαστών του 20ου αιώνα – το 1950, η αρχική κατασκευή είχε αποκαθηλωθεί και μεταφερθεί στο κοντινό χωριό για να επιστρέψει πριν λίγο καιρό ξανά στην αυθεντική, απομονωμένη θέση της, ανακατασκευασμένη ως ακριβής ρέπλικα του κτίσματος που φιλοξένησε τον Βίτγκενσταϊν μεγάλα διαστήματα της ζωής του.

Προσκύνημα στο απομονωμένο νορβηγικό καταφύγιο του Λούντβιχ Βίτγκενσταϊν Facebook Twitter
Το σπίτι που πέρασε μεγάλα διάστηματα "ήσυχης σοβαρότητας" ο Βίτγκενσταϊν σε μια πλαγιά πάνω από τη λίμνη Eidsvatnet στη δυτική Νορβηγία. Μετά την αναπαλαίωσή του.

Το 1913 ο 24χρονος Βίτγκενσταϊν, γόνος μιας από τις πλουσιότερες οικογένειες των Βιέννης, φοιτούσε ακόμα στο Κολέγιο Trinity του Κέιμπριτζ ως επίσημος προστατευόμενος του Άγγλου φιλόσοφου Μπέρτραντ Ράσελ, με τον οποίο συζητούσαν (αντιδικώντας συχνά) ατέλειωτες ώρες σχετικά με τις θεμελιώδεις αρχές της λογικής σκέψης. Το καλοκαίρι εκείνης τη χρονιάς πρότεινε στον φίλο του Ντέιβιντ Πίνσεντ τρία μέρη για διακοπές – Αζόρες, Ανδόρα ή Νορβηγία – αλλά στο μυαλό του είχε ήδη κατακυρωθεί εξαρχής ο τρίτος προορισμός.

Ταξίδεψαν λοιπόν ακτοπλοϊκώς από την Βρετανία στο Όσλο κι από εκεί πήραν το τρένο για το Μπέργκεν για να ακολουθήσουν κατόπιν με πλοιάρια την εντυπωσιακή ακτογραμμή των νορβηγικών φιόρδ. Σε επιστολή που είχε στείλει εκείνες τις μέρες στον Ράσελ, έγραφε ο Βίτγκενσταϊν και τα εξής: «Κάθομαι εδώ σ΄ ένα μικρό μέρος μέσα σ΄ ένα όμορφο φιόρδ και σκέφτομαι την καταραμένη θεωρία των τύπων [πρόβλημα μαθηματικής λογικής]». Είχε αποφασίσει ήδη να επιστρέψει στη Νορβηγία για να μείνει για καιρό «εντελώς μόνος με μόνη απασχόληση την εργασία πάνω στη λογική».

Προσκύνημα στο απομονωμένο νορβηγικό καταφύγιο του Λούντβιχ Βίτγκενσταϊν Facebook Twitter
Άποψη της λίμνης Eidsvatnet σε φωτογραφία του 1914, όταν χτίστηκε το αυθεντικό κτίσμα που φιλοξένησε τον φιλόσοφο.

Όταν ανακοίνωσε στον Ράσελ το πλάνο του, εκείνος τον προειδοποίησε ότι θα «φάει» πολύ σκοτάδι και πολλή μοναξιά. Ο Βίτγκενσταϊν του αποκρίθηκε ότι μισεί το φως της μέρας και ότι «αρκετά εκπόρνευσε το μυαλό του συζητώντας με ευφυείς ανθρώπους στο Κέιμπριτζ». Το μόνο που επιζητούσε ήταν η απομόνωση. Στο Skjolden, θα έγραφε αργότερα, «περνώ τις μέρες μου μεταξύ ανεμελιάς, ενασχόλησης με την λογική και κατάθλιψης».

Προσκύνημα στο απομονωμένο νορβηγικό καταφύγιο του Λούντβιχ Βίτγκενσταϊν Facebook Twitter
Ο Βίτγκενσταϊν (στη μέση) το 1928 στη Βιέννη με συναδέλφους του

Το αρχικό σπίτι – όπως και η νέα, αναπαλαιωμένη εκδοχή του – είχε τρεις χώρους: ένα μικρό λίβινγκ ρουμ, μια κουζίνα κι ένα υπνοδωμάτιο. Υπήρχε επίσης και μια σοφίτα μ΄ ένα μικρό μπαλκόνι. Εκεί τον έβλεπαν από το χωριό να σουλατσάρει αδιάκοπα πέρα-δώθε εννέα ολόκληρους μήνες την περίοδο 1936-37 ενώ εργαζόταν πάνω στη διάσημη πραγματεία του με τίτλο «Φιλοσοφικές Έρευνες» που εκδόθηκε μετά τον θάνατό του.

Στην πραγματικότητα, ο ιδιοσυγκρασιακός φιλόσοφος δεν ήταν και τόσο αποκομμένος από τον πολιτισμό στην «καλύβα του Βίτγκενσταϊν», όπως επικράτησε να λέγεται (οι ντόπιοι αποκαλούσαν το κτίσμα «αυστριακό σπίτι» ή απλά «Αυστρία»). Η λίμνη είναι μικρή και όταν πάγωνε τον χειμώνα, μπορούσε κανείς άνετα να την διασχίσει μέχρι το χωριό. Όταν ένιωθε να μην αντέχει το κρύο, την υγρασία και την μοναξιά, πήγαινε κι έμενε σ' ένα πανδοχείο στις όχθες της λίμνης. Όπως και η διετής απομόνωση του Χένρι Ντέιβιντ Θόρω στη λίμνη Γουόλντεν (όπου έγραψε το ομώνυμο βιβλίο) της Μασαχουσέτης, έτσι και ο αναχωρητισμός του Βίτγκενσταϊν στη Νορβηγία δεν ήταν τόσο απόλυτος. Η μητέρα του Θόρω εξακολουθούσε να του πλένει τα ρούχα και να του φέρνει φαγητό από το πατρικό σπίτι, το απείχε μόλις 20 λεπτά με τα πόδια από την καλύβα του.

Προσκύνημα στο απομονωμένο νορβηγικό καταφύγιο του Λούντβιχ Βίτγκενσταϊν Facebook Twitter
Εσωτερικό της καμπίνας

Είναι επίσης σχεδόν βέβαιο ότι ο ίδιος θα δυσανασχετούσε με την προοπτική να γίνει το αναπαλαιωμένο σπίτι ένα είδος τουριστικού προορισμού «φιλοσοφικού ενδιαφέροντος», όπως αναπόφευκτα θα συμβεί. Δεν είχε άλλωστε ποτέ να πει τίποτε καλό για τους τουρίστες εν γένει. «Οι διαλέξεις μου δεν είναι για τουρίστες», είχε δηλώσει ευθέως κάποτε ενώ ακόμα και στο απομακρυσμένο Skjolden φρόντιζε να πηγαίνει πάντα πριν ή μετά την θερινή τουριστική σεζόν.

 

Με στοιχεία από τους Financial Times και το Aeon

Ταξίδια
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Τρέλα θέλει το βουνό και ενέργεια»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Τρέλα θέλει το βουνό και ενέργεια»

Από τα Σεπόλια έως την Τρίπολη και το καταφύγιο του Μαινάλου, ο Άρης Γιαννούκος αφηγείται την 20χρονη πορεία του μακριά από την πρωτεύουσα και πώς βρήκε στο βουνό πνευματική ηρεμία, λιγότερο άγχος και καθαρό μυαλό.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Γιατί τα ταξίδια δεν έφεραν πιο κοντά τους ανθρώπους

Ταξίδια / Γιατί τα ταξίδια δεν έφεραν πιο κοντά τους ανθρώπους;

Τα ταξίδια στο εξωτερικό αυξάνονται εδώ και δεκαετίες σε όλο τον κόσμο. Το ίδιο όμως και ο εθνικισμός. Όπως φαίνεται, μόνο ο Μαρκ Τουέιν πίστεψε ότι «τα ταξίδια σκοτώνουν την προκατάληψη, τη μισαλλοδοξία και τη στενομυαλιά».
THE LIFO TEAM
«Η εργασία έχει πάψει να είναι μόνο τρόπος επιβίωσης και έχει γίνει κομμάτι του τρόπου που επιλέγω να ζω»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Ο κόκοράς μας τραγουδάει, λες και κάνει soundcheck σε φεστιβάλ»

Η Κατερίνα Ζέρβα δημιούργησε, μαζί με φίλους της, το Evergreen Project, μια ιδιαίτερη κοινότητα στη Φθιώτιδα, όπου «οι ανατολές είναι ζωγραφιά» και όλα συνυπάρχουν «σαν μια μεγάλη, αγαπημένη οικογένεια».
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
«Η εικόνα που κυκλοφορεί για τα χωριά ως απομονωμένες κοινότητες κάπου στην Άγρια Δύση δεν θα μπορούσε να απέχει περισσότερο από την πραγματικότητα».

Γειτονιές της Ελλάδας / Η Χριστίνα βρήκε το χωριό των ονείρων της, με έναν τρόπο που θα ζήλευε κι ο Κοέλιο

Όλο το σύμπαν συνωμότησε, ώστε η Χριστίνα Πιλαβίδου και ο σύζυγός της, σε μια παρόρμηση της στιγμής, να αφήσουν την Αθήνα για το Αργυροχώρι Φθιώτιδας. Σήμερα μεγαλώνουν τα τρία τους παιδιά με τρόπο όσο το δυνατόν πιο αυτάρκη και καταρρίπτουν όλα τα κλισέ για την επαρχία.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
48 ώρες στη Σπάρτη

Ταξίδια / 48 ώρες στη Σπάρτη

Στη Λακωνική πρωτεύουσα με το νεοκλασικό παρελθόν, ξεκινάμε τη βόλτα μας από το δημοφιλές άγαλμα του Λεωνίδα, επισκεπτόμαστε το Αρχαιολογικό Μουσείο Σπάρτης, ενώ εξορμούμε και στην ξακουστή καστροπολιτεία του Μυστρά και το πανέμορφο κεφαλοχώρι Γεράκι.
ΚΟΡΙΝΑ ΦΑΡΜΑΚΟΡΗ
«H απόφαση να επιστρέψω στον Τυρό με έφερε πιο κοντά σε ό,τι έχει πραγματική αξία για μένα, μου έδωσε ελπίδα πως κάτι μικρό μπορεί να έχει μεγάλο αποτύπωμα, όταν γίνεται με αγάπη και συνέπεια»

Γειτονιές της Ελλάδας / Η Ελισάβετ υφαίνει τα υφαντά της στον Τυρό Αρκαδίας

Η Ελισάβετ Ροδοπούλου επέστρεψε από το εξωτερικό στο χωριό της για να ασχοληθεί με μια τέχνη που χάνεται: την παραδοσιακή τσακώνικη υφαντική. Η σκέψη της πηγαίνει συχνά στη γιαγιά της, που ξεκίνησε να υφαίνει στον αργαλειό μόλις στα εννιά της χρόνια.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
48 ώρες στην Καστοριά

Ταξίδια / 48 ώρες στην Καστοριά

Με ορμητήριο τη διάσημη λίμνη της Καστοριάς, θαυμάζουμε τις βυζαντινές εκκλησίες και τα αρχοντικά της που μοιάζουν ανεξάντλητα και ανακαλύπτουμε μια άγνωστη Ελλάδα στον νεολιθικό οικισμό του Δισπηλιού και τα εγκαταλελειμμένα χωριά Κορέστεια.
ΚΟΡΙΝΑ ΦΑΡΜΑΚΟΡΗ
ΤΟΠΟΣ ΜΟΥ/ ΤΙΤΛΟΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ

Γειτονιές της Ελλάδας / «Κολωνάκια και καφετέριες θα βρεις παντού. Mια καλή ζωή όχι»

Μετά από μια κοσμοπολίτικη ζωή, ο Φίλιππος Παπαδημητρίου αποφάσισε να εγκατασταθεί στην Αγριλίτσα Αργολίδας και να συστήσει την πρωτοβουλία «Ανασυγκρότηση των Κοιλάδων Δυτικής Αργολίδας», που προσπαθεί να αντιμετωπίσει την ερημοποίηση των χωριών της περιοχής. Πιστεύει σαφώς πως το μέλλον μας είναι η αποκέντρωση.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Η Φωτεινή γύρισε στο χωριό και έφτιαξε μια εφημερίδα από το μηδέν

Γειτονιές της Ελλάδας / Η Φωτεινή γύρισε στο χωριό και έφτιαξε μια εφημερίδα από το μηδέν

Η 28χρονη Φωτεινή Γάλλου εκδίδει την εφημερίδα «Τα Χωριάτικα» στον παραδοσιακό οικισμό της Πρώτης Σερρών, όχι για να καλύψει ένα κενό στην αγορά αλλά στις ανθρώπινες σχέσεις. Απολαμβάνει τη ζωή στο χωριό και δεν τη βρίσκει ούτε πισωγύρισμα ούτε αποτυχία.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Γιώργος Καπουτζίδης: «Στη Νέα Ζηλανδία είδα πραγματικά ευτυχισμένους ανθρώπους»  «Στη Νέα Ζηλανδία είσαι πάρα μα πάρα πολύ μακριά από οτιδήποτε» Ο Γιώργος Καπουτζίδης θα μπορούσε να ζήσει για πάντα στη Νέα Ζηλανδία

Γιώργος Καπουτζίδης / «Στη Νέα Ζηλανδία δεν εκνευρίζονται, δεν κορνάρουν»

O γνωστός σεναριογράφος και ηθοποιός ταξίδεψε ως την άλλη άκρη του κόσμου για να γνωρίσει από κοντά μια χώρα που, πέρα από την επιβλητική της φύση, φαίνεται να έχει επιλέξει έναν διαφορετικό τρόπο ζωής. Και με το που προσγειώθηκε, τον υποδέχτηκε… μία Καρυάτιδα.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Στο Μέσο Γερακάρι Ζακύνθου, η Αθήνα δεν είναι καν στον ορίζοντα»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Στο Μέσο Γερακάρι Ζακύνθου, η Αθήνα δεν είναι καν στον ορίζοντα»

Για 15 χρόνια, ο Ανδρέας Γεωργίου πηγαινοερχόταν στη δουλειά του, από ένα χωριό της Κορινθίας ως το κέντρο της Αθήνας. Η απόφαση να μετακομίσει σε ένα χωριό της Ζακύνθου δεν ήταν εύκολη. Μια φράση της κόρης του όμως τον έπεισε κι έτσι τώρα πια ζει σε ένα μέρος με ατελείωτους ελαιώνες και μεγάλη αγάπη για την ποίηση και το παραδοσιακό τραγούδι.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Μονοπάτια Αγίου Όρους: Ανάμεσα στη φύση και την πνευματικότητα

Ταξίδια / Μονοπάτια Αγίου Όρους: Ανάμεσα στη φύση και την πνευματικότητα

Οι διαδρομές ανάμεσα σε επιβλητικά μοναστήρια και σκήτες, όπως και η φροντίδα για την προστασία τους, ενώνουν ανθρώπους απ’ όλο τον κόσμο: έναν Αυστραλό δικαστή, έναν Βέλγο τραπεζικό, έναν ψυχίατρο από το Ομάν, έναν Άγγλο εκδότη και έναν Έλληνα μηχανικό αεροσκαφών.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Στο χωριό καταλάβαμε για πρώτη φορά πως ο φορτιστής του κινητού κάνει θόρυβο»

Οι επαρχίες μας / «Στο χωριό καταλάβαμε για πρώτη φορά πως ο φορτιστής του κινητού κάνει θόρυβο»

Η Δέσποινα Τζιουβάρα άφησε την Αθήνα για τον Βουτσαρά, ένα από τα Κουρεντοχώρια, και ευελπιστεί να βοηθήσει την περιοχή να περάσει σε μια νέα εποχή μετά την απότομη ερήμωση.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Δεμάτι κάλεσμα

Γειτονιές της Ελλάδας / «Η καθημερινότητα δεν είναι σχεδόν ποτέ ίδια στο βουνό»

Ο Βασίλης Νάκκας, ένα από τα ιδρυτικά μέλη της ΚοινΣΕπ «Τα Ψηλά Βουνά», απευθύνει πρόσκληση σε όσους θέλουν να ζήσουν και να εργαστούν στο Δεμάτι Ζαγορίου, συμβάλλοντας έτσι στην ανάπτυξη των ορεινών κοινοτήτων.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ