Είναι λίγο μετά τις 7 το απόγευμα. Στην πλατεία Κοτζιά ο κόσμος πάει κι έρχεται ανάμεσα σε μεγάλα γκρουπ με τουρίστες, ντόπιους, περιστέρια και ποδήλατα. Σε μια γωνιά, μια παρέα κοριτσιών κρατούν σανίδες στα χέρια και είναι έτοιμες να τσουλήσουν. Πρόκειται για μερικά μόνο μέλη της ομάδας Filika, ενός πρότζεκτ της Δένιας Κοπίτα που φιλοδοξεί να κάνει τους Αθηναίους –κυρίως τις Αθηναίες– να ασχοληθούν με το skate.
Όπως μας λέει η ίδια, όλα ξεκίνησαν πριν από τέσσερα χρόνια, παρέα με τη φίλη της Ρούμπι, με την οποία συνεργάζονται στο Free Movement Skateboarding, μία ακόμη οργάνωση που ασχολείται με την ανάπτυξη της κουλτούρας στην Ελλάδα. Η αρχή δεν ήταν καθόλου εύκολη, καθώς έπεσε πάνω στην καραντίνα. Η κοινότητα, όμως, παρέμεινε σταθερή και ενεργή και από την αρχή του 2025, με τη Δένια να τρέχει μόνη της το πρότζεκτ, τα πατίνια μαζεύονται κάθε Τρίτη στην πλατεία Κοτζιά και τσουλάνε, άλλα με μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση και άλλα πιο διστακτικά.
«Υπάρχουν άτομα που μόλις ξεκίνησαν, άλλα που κάνουν πού και πού και άλλα που το εξασκούν χρόνια, όπως εγώ: όλοι όμως μαζευόμαστε και κάνουμε skate μαζί», εξηγεί η Δένια. Αρκετά από αυτά τα νέα μέλη είναι εδώ και σήμερα. Τους δίνει σανίδα, τα βοηθά να ισορροπήσουν και τα κρατά όσο προχωράνε. Η ίδια δεν το βλέπει ακριβώς ως μάθημα skate. «Πιο πολύ το κάνουμε για να γνωριστούμε μεταξύ μας, να κάνουμε παρέες, να αράξουμε μαζί όλες μετά στην πλατεία», λέει.
«Είναι ακραίο το συναίσθημα να είσαι πάνω σε μια σανίδα και να τσουλάς. Δεν είναι, όμως, μόνο αυτό. Είναι και τα άτομα που γνωρίζεις, τα ταξίδια και τα μέρη που μπορείς να δεις. Παρατηρείς τον κόσμο πολύ διαφορετικά πάνω σε μια σανίδα».
Η αγάπη της για το skate ξεκίνησε στα 13 της, όταν αγόρασε την πρώτη της σανίδα. Λίγο καιρό μετά, όμως, τα παράτησε. «Δεν είναι όπως σήμερα. Δεν είχα φίλους που να κάνουν skate, δεν ήξερα ότι υπάρχουν skate parks στην Αθήνα ή βιντεάκια σε Instagram - TikTok για να δεις πώς μπορείς να το εξελίξεις όλο αυτό. Οπότε τσουλούσα μόνο κάτω από το σπίτι μου. Κάποια στιγμή, όμως, βαρέθηκα γιατί σκεφτόμουν ότι δεν μπορούσα να κάνω κάτι άλλο και το άφησα», προσθέτει.
Στα 18 της αποφάσισε να το ξαναπιάσει. Βρήκε ένα skate park κοντά στο σπίτι της που είχε φτιαχτεί πρόσφατα και πήγαινε εκεί με τις ώρες. Κυρίως, όμως, μεσημέρι, το καλοκαίρι, για να μην έχει κόσμο. «Ήμουν το μόνο κορίτσι και γενικά φουλ αρχάρια. Ένιωθα, λοιπόν, άσχημα να πηγαίνω στο skate park το απόγευμα που είχε τόσο κόσμο και θα με έκρινε. Επομένως, πήγαινα το μεσημέρι, με 40 βαθμούς», λέει γελώντας.
«Οριακά αυτός είναι ο λόγος που το κάνω όλο αυτό σήμερα. Εδώ δεν σε κρίνει κανένας. Δεν έχεις την πίεση ή τον φόβο ότι θα πέσεις». Μία από τις αρχάριες ακόμα είναι η Νεφέλη, η οποία έχει έρθει στα Filika για δεύτερη μόλις φορά. Της πιάνουμε την κουβέντα.
«Την πρώτη φορά μπορώ να πω ότι ήταν πολύ τρομακτικό. Όταν ανέβηκα στη σανίδα ήταν λες και ο εγκέφαλός μου μού φώναζε “πού πας να ανέβεις, μωρέ, θα πέσεις”. Αν το δοκιμάσεις όμως, ξανά και ξανά, το πετυχαίνεις. Τη δεύτερη φορά, βέβαια, ήταν σαν να ξεκινούσα ξανά από την αρχή. Μάλιστα, πιάστηκα από μια κολόνα για να μπορώ να κρατηθώ. Νιώθω, όμως, ότι προοδεύω, ακόμη κι αν αυτή η πρόοδος είναι της τάξης του 0,00001%», λέει γελώντας.
Η Δένια πλέον έχει μεγάλη εμπειρία και ξέρει να διαχειρίζεται το άγχος των κοριτσιών και των αγοριών που το δοκιμάζουν για πρώτη φορά.
«Θα σου πω κάτι. Πολλά άτομα που δεν έχουν ανέβει ποτέ σε σανίδα βλέπουν άλλους που το κάνουν και τους φαίνεται πολύ απλό. Παρατηρούν τον άλλον που τσουλάει ωραία και απλά και λένε “εύκολο είναι”. Αλλά όταν πατούν το πόδι τους στη σανίδα αλλάζουν γρήγορα γνώμη», συνεχίζει η Δένια.
«Δεν περιμένεις ότι θα αρχίσει να τσουλάει αμέσως η σανίδα, ότι θα πρέπει να βάλεις τόση δύναμη στα πόδια σου και να ισορροπήσεις για να σταματήσει. Πόσο μάλλον όταν δεν είσαι παιδί, αλλά μεγαλύτερη/-ος, οπότε αρχίζει να φοβάσαι μην πέσεις».
Παρά τις δυσκολίες που ίσως συναντήσει κάποιος στην αρχή, η Δένια προτείνει σε όλους να το δοκιμάσουν. Όπως εξηγεί, η απόφασή της να ασχοληθεί με το skate τής άλλαξε τη ζωή. «Είναι ακραίο το συναίσθημα να είσαι πάνω σε μια σανίδα και να τσουλάς. Δεν είναι, όμως, μόνο αυτό. Είναι και τα άτομα που γνωρίζεις, τα ταξίδια και τα μέρη που μπορείς να δεις. Παρατηρείς τον κόσμο πολύ διαφορετικά πάνω σε μια σανίδα», καταλήγει.
Η συζήτηση κάπου εδώ λήγει για να αρχίσει το πιο fun κομμάτι της μέρας: κάνουν skate όλες μαζί, η καθεμιά με τον δικό της ρυθμό. Εδώ κανείς δεν κρίνει και δεν κρίνεται, είτε πάει γρήγορα είτε αργά, είτε ξέρει να κάνει κόλπα στον αέρα είτε πέφτει με το πρώτο.
