Τι τρώνε στο Facebook;

Facebook Twitter
1

 

Το δωρεάν φαγητό για τους υπαλλήλους της Facebook είναι γνωστό θέμα, αλλά τι τρώνε;

O σεφ στο εστιατόριο των κεντρικών γραφείων στο Palo Alto ήταν sous chef στη Google, (πριν από αυτό ήταν ο σεφ του Café de la Presse του San Francisc), ο οποίος φεύγοντας πήρε μαζί του άλλους έξι sous chef. Και στις δύο περιπτώσεις ήταν υπεύθυνος για το σχεδιασμό του μενού. H ποιότητα είναι πολύ υψηλή και ανταγωνίζεται τα καλά εστιατόρια της περιοχής. Οι συνεντεύξεις των υποψήφιων εργαζομένων γίνονται στο μεσημεριανό φαγητό γιατί η εταιρία ξέρει ότι αυτό είναι ένα από τα πολύ βασικά τους χαρτιά προκειμένου να δελεάσουν τους καλύτερους.

 

Ποτέ δεν σερβίρεται ακριβώς το ίδιο μενού. Το φαγητό είναι σχεδιασμένο γύρω από παγκόσμια θέματα και δεν αλλάζει μόνο καθημερινά, αλλά και στη διάρκεια της ημέρας. Δεν υπάρχουν πλαστικά και χάρτινα πιάτα και ποτήρια. Κάθε μέρα σερβίρονται 2.300 γεύματα για 800 ανθρώπους σε εφτά καφετέριες και εστιατόρια. Εκτός από πρωινό, μεσημεριανό και βραδινό, προσφέρονται σνακ χωρίς περιορισμό. Στις τουαλέτες υπάρχουν οδοντόβουρτσες και οδοντόπαστες και οι υπάλληλοι μπορούν να φέρουν και τους φίλους τους για φαγητό.

Το απόγευμα κάθε Παρασκευής υπάρχει happy hour με καρσί και μπίρα. Τις Πέμπτες συνεχίζεται μια παράδοση με νάτσος, η οποία ξεκίνησε από τους πρώτους υπαλλήλους του Facebook, μόνο που τότε ήταν απλώς νάτσος με τυρί. Τώρα είναι με κρέας, ή υποκατάστατα κρέατος, με φρέσκιες σάλτσες και γουακαμόλε.

Μεταξύ των δημοφιλών πιάτων είναι γαρίδες με μέλι και καρύδια, ινδικό κοτόπουλο με βούτυρο, μπουρίτος και σούσι. Ο Desimone λέει ότι οι υπάλληλοι του Facebook είναι πιο περιπετειώδεις από αυτούς της Google, και έχει καταφέρει να τους πείσει να φάνε αλιγάτορα και αγριογούρουνο. Επίσης, είναι πολύ τακτικοί: καθαρίζουν και μαζεύουν μόνοι τους την καφετέρια, χωρίς να παρατάνε ούτε μία χαρτοπετσέτα.

Και τέλος, υπάρχουν και τα βραβεία. Μερικοί τυχεροί κερδίζουν εξειδικευμένο γεύμα για δέκα άτομα. Ο τυχερός παίρνει αρχικά μια κάρτα και μπαλόνια, μετά λέει στον σεφ τι του αρέσει και τι όχι και μετά μαζί με άλλους εννιά απολαμβάνει ένα βραδινό με λινά τραπεζομάντηλα, καλά σερβίτσια, σερβιτόρους, ακόμα και amuse bouches.

Γεύση
1

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Το Χάνι της Ρέρεσης είναι ένα από τα τελευταία της Ελλάδας

Γεύση / Παγόνια, αντίκες και μαγειρευτά σε ένα χάνι που αντέχει στον χρόνο

Το Χάνι της Ρέρεσης, ένα από τα τελευταία της Ελλάδας, παραμένει ανοιχτό για ταξιδιώτες και ντόπιους, με την κυρία Νίτσα να κρατά ζωντανή την παράδοση της φιλοξενίας σε ένα μαγειρείο που θυμίζει λαογραφικό μουσείο.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
47’ στο Hygge με την Anne Meurling

Γεύση / Hygge: Ένας φούρνος που μυρίζει θαλπωρή στην Ιπποκράτους

Με νοσταλγία για τις συνταγές της πατρίδας της, μια Σουηδέζα φτιάχνει ψωμί, γλυκά, αέρινο βούτυρο και άψογη μηλόπιτα, δημιουργώντας ατμόσφαιρα βόρειας Ευρώπης - μόλις δυο βήματα από τη λεωφόρο Αλεξάνδρας.
M. HULOT
«Μα πώς γεμίζει αυτή η τρύπα;»: Πριν από 40 χρόνια, τα «Δυο Λουξ» ξάφνιασαν τα Χανιά

Θρυλικά Μπαρ / «Μα πώς γεμίζει αυτή η τρύπα;»: Πριν από 40 χρόνια, τα «Δυο Λουξ» ξάφνιασαν τα Χανιά

Ξέρετε πολλές τσαγερί που να έχουν εξελιχθεί σε ολοήμερα στέκια, να έχουν μισθώσει λεωφορεία για να δουν οι θαμώνες τους μια έκθεση σε άλλον νομό ή να βγάζουν μια βάρκα γεμάτη με μελομακάρονα για κέρασμα στον δρόμο; Και όμως, αυτό το μέρος υπάρχει και έχει ξενυχτήσει γενιές στο λιμάνι των Χανίων.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Χταπόδι με σύκα: Μια για πολλούς άγνωστη και σίγουρα απρόσμενη συνταγή

Γεύση / Χταπόδι με σύκα: Μια για πολλούς άγνωστη και σίγουρα απρόσμενη συνταγή

«Όπου υπάρχουν συκιές, λίγο πιο πέρα αρχίζουν τα βότσαλα και μετά η Μεσόγειος και μετά το χταπόδι. Και κάπου, σ’ ένα πανηγυρικό τραπέζι, συναντώνται το χταπόδι και τα σύκα. Μαγειρεμένο το χταπόδι, μαγειρεμένα και τα λιόκαφτα, ξερά σύκα».
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Η ιεροτελεστία του πανηγυρικού πιλαφιού του Δεκαπενταύγουστου στο Καρπάθιο

Γεύση / Tα πιλάφια του Δεκαπενταύγουστου: Έτσι τιμούν τη μεγάλη γιορτή σε Κάσο και Κάρπαθο

Ακολουθώντας τελετουργικό χρόνων, στήνουν καζάνια πάνω σε φωτιές και φτιάχνουν πιλάφι, κρέας κοκκινιστό και τηγανητές πατάτες για να τιμήσουν τη μεγαλύτερη γιορτή του καλοκαιριού.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Agora symi

Γεύση / Agora: Η πιο γραφική ανηφόρα της Σύμης οδηγεί σε μια κουζίνα με χαρακτήρα

Σε ένα μικρό μπαλκόνι με θέα τα παστέλ αρχοντικά της Σύμης, ο Χρήστος Σιδηρόπουλος σερβίρει μια ελληνική κουζίνα που συνομιλεί με το παρελθόν χωρίς να το αντιγράφει – μιλάει χαμηλόφωνα, αλλά ακούγεται καθαρά.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Οι ανθοί της cucina povera

Γεύση / Κολοκυθανθοί: Τα λουλούδια της φτωχής αλλά σοφής κουζίνας

Τα άνθη που είτε βουτιούνται στο κουρκούτι είτε γίνονται τροφαντός ντολμάς κρύβουν φθαρτή ομορφιά και μεγάλη γευστική παράδοση — πολύ πριν ο οδηγός Michelin αναδείξει τάσεις σαν το zero waste και το «από το χωράφι στο τραπέζι».
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ

σχόλια

1 σχόλια
Δεν καταλαβαίνω το επιχείρημα "στην Ελλάδα δλδ είναι καλύτερα?" ή "όσα δε φτάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια" που προτάσσουν κάποιοι σε όσους είναι (πραγματικά) κριτικοί απέναντι σε αυτό το μοντέλο εργασιακού χώρου. Αυτή η λογική είναι τελείως μίζερη. Πολύ ωραίες οι παροχές και κανείς δε λέει όχι. Και εμείς στο γραφείο έχουμε λιχουδιές, δωρεάν καφέδες κλπ. Πολύ φοβάμαι όμως οτι οι παροχές που έχεις σε αυτές τις μεγάλες εταιρίες δεν έρχονται "δωρεάν". Προφανώς και η λογική είναι να περνάς όλο και περισσότερες ώρες στη δουλειά. Ά και ένα πολύ ενδιαφέρον quora:http://www.quora.com/Working-at-Google-1/Whats-the-worst-part-about-working-at-Google