Τι τρώνε στο Facebook;

Facebook Twitter
1

 

Το δωρεάν φαγητό για τους υπαλλήλους της Facebook είναι γνωστό θέμα, αλλά τι τρώνε;

O σεφ στο εστιατόριο των κεντρικών γραφείων στο Palo Alto ήταν sous chef στη Google, (πριν από αυτό ήταν ο σεφ του Café de la Presse του San Francisc), ο οποίος φεύγοντας πήρε μαζί του άλλους έξι sous chef. Και στις δύο περιπτώσεις ήταν υπεύθυνος για το σχεδιασμό του μενού. H ποιότητα είναι πολύ υψηλή και ανταγωνίζεται τα καλά εστιατόρια της περιοχής. Οι συνεντεύξεις των υποψήφιων εργαζομένων γίνονται στο μεσημεριανό φαγητό γιατί η εταιρία ξέρει ότι αυτό είναι ένα από τα πολύ βασικά τους χαρτιά προκειμένου να δελεάσουν τους καλύτερους.

 

Ποτέ δεν σερβίρεται ακριβώς το ίδιο μενού. Το φαγητό είναι σχεδιασμένο γύρω από παγκόσμια θέματα και δεν αλλάζει μόνο καθημερινά, αλλά και στη διάρκεια της ημέρας. Δεν υπάρχουν πλαστικά και χάρτινα πιάτα και ποτήρια. Κάθε μέρα σερβίρονται 2.300 γεύματα για 800 ανθρώπους σε εφτά καφετέριες και εστιατόρια. Εκτός από πρωινό, μεσημεριανό και βραδινό, προσφέρονται σνακ χωρίς περιορισμό. Στις τουαλέτες υπάρχουν οδοντόβουρτσες και οδοντόπαστες και οι υπάλληλοι μπορούν να φέρουν και τους φίλους τους για φαγητό.

Το απόγευμα κάθε Παρασκευής υπάρχει happy hour με καρσί και μπίρα. Τις Πέμπτες συνεχίζεται μια παράδοση με νάτσος, η οποία ξεκίνησε από τους πρώτους υπαλλήλους του Facebook, μόνο που τότε ήταν απλώς νάτσος με τυρί. Τώρα είναι με κρέας, ή υποκατάστατα κρέατος, με φρέσκιες σάλτσες και γουακαμόλε.

Μεταξύ των δημοφιλών πιάτων είναι γαρίδες με μέλι και καρύδια, ινδικό κοτόπουλο με βούτυρο, μπουρίτος και σούσι. Ο Desimone λέει ότι οι υπάλληλοι του Facebook είναι πιο περιπετειώδεις από αυτούς της Google, και έχει καταφέρει να τους πείσει να φάνε αλιγάτορα και αγριογούρουνο. Επίσης, είναι πολύ τακτικοί: καθαρίζουν και μαζεύουν μόνοι τους την καφετέρια, χωρίς να παρατάνε ούτε μία χαρτοπετσέτα.

Και τέλος, υπάρχουν και τα βραβεία. Μερικοί τυχεροί κερδίζουν εξειδικευμένο γεύμα για δέκα άτομα. Ο τυχερός παίρνει αρχικά μια κάρτα και μπαλόνια, μετά λέει στον σεφ τι του αρέσει και τι όχι και μετά μαζί με άλλους εννιά απολαμβάνει ένα βραδινό με λινά τραπεζομάντηλα, καλά σερβίτσια, σερβιτόρους, ακόμα και amuse bouches.

Γεύση
1

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Οι ιδιαίτερες γεύσεις του καλοκαιριού στο Αιγαίο

Γεύση / Σαρδέλες Καλλονής, Φούσκες, Σκίζα. Αυτή είναι η γεύση του Αιγαίου

Οι μένουλες Καρπάθου, το σπινιάλο Καλύμνου, η σκίζα της Μήλου και η μόστρα της Μυκόνου: Από τον ιωδιούχο αφρό του Αιγαίου ως τα μητάτα των Κυκλάδων, η γεύση του καλοκαιριού αποτυπώνεται σε προϊόντα που φέρουν την ιστορία και το φως των νησιών.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
ΕΠΕΞ Ελένη Σαράντη

Γεύση / Ελένη Σαράντη: «Κυνήγησα πράγματα που τελικά δεν είχαν σημασία»

Μετά από μια δύσκολη στιγμή, κατάλαβε πως η μόνη επιβράβευση που μετρά δεν είναι τα αστέρια, αλλά το “φάγαμε καταπληκτικά”. Όταν την αποκαλούν σεφ, απαντά απλά: «Εγώ μαγειρεύω». Η υπερήφανη μαγείρισσα που προκαλεί ουρές στην οδό Σαλαμίνος, στον Κεραμεικό, είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Από τη γαλλική bistronomie στο σαμιώτικο αμπέλι: Η συναρπαστική διαδρομή του Βασίλη Αλεξίου

Το κρασί με απλά λόγια / Από τη γαλλική bistronomie στο σαμιώτικο αμπέλι: Η συναρπαστική διαδρομή του Βασίλη Αλεξίου

Ο σεφ και οινοποιός μας ταξιδεύει από τη Σαντορίνη στο Παρίσι, στο Μarais, όπου είχε μια πολύ επιτυχημένη μακρόχρονη πορεία ως ένας από τους δημιουργούς του ρεύματος του bistronomie. Τώρα βρίσκεται στη Σάμο όπου φτιάχνει κρασιά τα οποία εκφράζουν την προσωπικότητά του και τον χαρακτήρα του, με σκοπό να τα απολαμβάνει ο κόσμος με το φαγητό του, μαζί με άλλους ανθρώπους.
THE LIFO TEAM
Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Nothing Days / Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Ένα «ανοιξιάτικο» τριήμερο σε μία πόλη που ξέρει από φυσικές καταστροφές αλλά ξέρει και να υμνεί τη ζωή, και μία μεγάλη βόλτα στην Πομπηία και στο Ερκολάνο. Από το αρχαίο «fast food» στις σύγχρονες γεύσεις της ναπολιτάνικης κουζίνας.
M. HULOT
Τραπέζι κάτω από την κληματαριά

Γεύση / Τραπέζια κάτω από βαθύσκιωτες κληματαριές. Αυτό είναι το καλοκαίρι

Σκάροι με μπάμιες μαγειρεμένα στον χυμό των ανώριμων σταφυλιών από την κληματαριά της αυλής μας, σκορπιοί μακαρονάδα με ρόγες των ώριμων τσαμπιών, καθώς και αρνάκι κοκκινιστό με γλυκόξινες αγουρίδες. Αυτές είναι οι γεύσεις που αξίζουν τον ίσκιο της κληματαριάς.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Αν ζούσε ο Κωνσταντίνος Αντωνόπουλος, το ελληνικό κρασί θα ήταν διαφορετικό

Το κρασί με απλά λόγια / Αν ζούσε ο Κωνσταντίνος Αντωνόπουλος, το ελληνικό κρασί θα ήταν διαφορετικό

Ένα podcast από την Υρώ Κολιακουδάκη Dip WSET και τον Παναγιώτη Ορφανίδη αφιερωμένο σε έναν πιονέρο του ελληνικού αμπελώνα, για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι.
THE LIFO TEAM
Τα μυστήρια της κουζίνας του λιμανιού

Γεύση / Mε τα«δώρα» του λιμανιού θα μαγειρέψεις τα ωραιότερα φαγητά

Κάβουρες από τα βαθιά νερά, φλογάτες σκορπίνες, μαγιάτικα στον φούρνο και άλλα ψάρια που δεν φτάνουν στον πάγκο του ιχθυοπώλη. Η βόλτα στο λιμάνι είναι πηγή έμπνευσης για τους σπιτικούς μάγειρες.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ

σχόλια

1 σχόλια
Δεν καταλαβαίνω το επιχείρημα "στην Ελλάδα δλδ είναι καλύτερα?" ή "όσα δε φτάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια" που προτάσσουν κάποιοι σε όσους είναι (πραγματικά) κριτικοί απέναντι σε αυτό το μοντέλο εργασιακού χώρου. Αυτή η λογική είναι τελείως μίζερη. Πολύ ωραίες οι παροχές και κανείς δε λέει όχι. Και εμείς στο γραφείο έχουμε λιχουδιές, δωρεάν καφέδες κλπ. Πολύ φοβάμαι όμως οτι οι παροχές που έχεις σε αυτές τις μεγάλες εταιρίες δεν έρχονται "δωρεάν". Προφανώς και η λογική είναι να περνάς όλο και περισσότερες ώρες στη δουλειά. Ά και ένα πολύ ενδιαφέρον quora:http://www.quora.com/Working-at-Google-1/Whats-the-worst-part-about-working-at-Google