Πώς να αγγίξεις το άπειρο με ένα κουλούρι

Facebook Twitter
0

Αρχικά, χρειαζόμαστε ένα κουλούρι αρκετά αφράτο, με μεγάλη διάμετρο, δηλαδή ένα μπέιγκελ.

Τι είναι το μπέιγκελ;

400 χρόνια πριν, στην Πολωνία. Μόνιμοι περαστικοί ήταν οι Ρώσοι και οι Σουηδοί, οι οποίοι ανακατευόταν στα εσωτερικά της χώρας και ανεβοκατέβαζαν βασιλιάδες.

Κάποιος ήρωας της εποχής σκέφτηκε να ανακατέψει βύνη, μαγιά, νερό και αλεύρι, για να φτιάξει τον πρόγονο του μπέιγκελ, ο οποίος φυσικά καμία σχέση δεν έχει με το δαχτυλίδι που εμπλουτίζεται πλέον με διάφορους σπόρους, κρεμμύδι και άλλα.

Ο τρόπος παρασκευής του σήμερα είναι βράσιμο για ένα μικρό χρονικό διάστημα και μετά ψήσιμο. Η ζύμη είναι σχεδόν αδύνατον να επιτύχει με τη δύναμη των χεριών, οπότε αν τα βρείτε έτοιμα, αγοράστε τα. Το αποτέλεσμα είναι ένα πυκνό, λαστιχωτό, ζυμαρώδες εσωτερικό με τραγανή υφή εξωτερικά.

Τα μπέιγκελ έχουν κατακτήσει τη γη έχοντας απλωθεί από Ευρώπη, Αμερική μέχρι Ασία, αλλά για κάποιο λόγο δεν έχουν γίνει αγαπητά στην Ελλάδα. Τα ελληνικά κουλούρια πάντως, σε διαφορετικό design βέβαια, είναι συνάδελφοι του προγόνου του μπέιγκελ, που ψήθηκε τότε στην Πολωνία.

Οι γαλλομαθείς αναγνώστες μπορούν να παρακολουθήσουν σχετικό ντοκιμαντέρ εδώ.


Και τώρα, πάμε στα μαθηματικά!

Καταλάβατε; Μάλλον όχι. Ακολουθεί επεξηγηματικό βίντεο:

via

Δεν ξέρω αν ο γλύπτης Keizo Ushio έχει δει τι μπορεί να γίνει με ένα μπέιγκελ, σίγουρα όμως έχει εξερευνήσει τι μπορεί να γίνει με μία πέτρα.

Γεύση
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Agora symi

Γεύση / Agora: Η πιο γραφική ανηφόρα της Σύμης οδηγεί σε μια κουζίνα με χαρακτήρα

Σε ένα μικρό μπαλκόνι με θέα τα παστέλ αρχοντικά της Σύμης, ο Χρήστος Σιδηρόπουλος σερβίρει μια ελληνική κουζίνα που συνομιλεί με το παρελθόν χωρίς να το αντιγράφει – μιλάει χαμηλόφωνα, αλλά ακούγεται καθαρά.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Οι ανθοί της cucina povera

Γεύση / Κολοκυθανθοί: Τα λουλούδια της φτωχής αλλά σοφής κουζίνας

Τα άνθη που είτε βουτιούνται στο κουρκούτι είτε γίνονται τροφαντός ντολμάς κρύβουν φθαρτή ομορφιά και μεγάλη γευστική παράδοση — πολύ πριν ο οδηγός Michelin αναδείξει τάσεις σαν το zero waste και το «από το χωράφι στο τραπέζι».
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Αμπέλι, άστρα και συναίσθημα: Ο Θοδωρής Κοντογιάννης και η βιοδυναμική οινοποίηση

Το κρασί με απλά λόγια / Αμπέλι, άστρα και συναίσθημα: Ο Θοδωρής Κοντογιάννης και η βιοδυναμική οινοποίηση

Πώς επηρεάζει η αστρονομία τις καλλιεργητικές πρακτικές στο αμπέλι; Η Υρώ Κολιακουδάκη και ο Παναγιώτης Ορφανίδης σε μια συζήτηση με τον Θοδωρή Κοντογιάννη για τη σχέση του ανθρώπου με τη γη, την τεχνολογία και το κρασί, έξω από τα συνηθισμένα.
ΥΡΩ ΚΟΛΙΑΚΟΥΔΑΚΗ
Οι ιδιαίτερες γεύσεις του καλοκαιριού στο Αιγαίο

Γεύση / Σαρδέλες Καλλονής, Φούσκες, Σκίζα. Αυτή είναι η γεύση του Αιγαίου

Οι μένουλες Καρπάθου, το σπινιάλο Καλύμνου, η σκίζα της Μήλου και η μόστρα της Μυκόνου: Από τον ιωδιούχο αφρό του Αιγαίου ως τα μητάτα των Κυκλάδων, η γεύση του καλοκαιριού αποτυπώνεται σε προϊόντα που φέρουν την ιστορία και το φως των νησιών.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
ΕΠΕΞ Ελένη Σαράντη

Γεύση / Ελένη Σαράντη: «Κυνήγησα πράγματα που τελικά δεν είχαν σημασία»

Μετά από μια δύσκολη στιγμή, κατάλαβε πως η μόνη επιβράβευση που μετρά δεν είναι τα αστέρια, αλλά το “φάγαμε καταπληκτικά”. Όταν την αποκαλούν σεφ, απαντά απλά: «Εγώ μαγειρεύω». Η υπερήφανη μαγείρισσα που προκαλεί ουρές στην οδό Σαλαμίνος, στον Κεραμεικό, είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Από τη γαλλική bistronomie στο σαμιώτικο αμπέλι: Η συναρπαστική διαδρομή του Βασίλη Αλεξίου

Το κρασί με απλά λόγια / Από τη γαλλική bistronomie στο σαμιώτικο αμπέλι: Η συναρπαστική διαδρομή του Βασίλη Αλεξίου

Ο σεφ και οινοποιός μας ταξιδεύει από τη Σαντορίνη στο Παρίσι, στο Μarais, όπου είχε μια πολύ επιτυχημένη μακρόχρονη πορεία ως ένας από τους δημιουργούς του ρεύματος του bistronomie. Τώρα βρίσκεται στη Σάμο όπου φτιάχνει κρασιά τα οποία εκφράζουν την προσωπικότητά του και τον χαρακτήρα του, με σκοπό να τα απολαμβάνει ο κόσμος με το φαγητό του, μαζί με άλλους ανθρώπους.
THE LIFO TEAM
Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Nothing Days / Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Ένα «ανοιξιάτικο» τριήμερο σε μία πόλη που ξέρει από φυσικές καταστροφές αλλά ξέρει και να υμνεί τη ζωή, και μία μεγάλη βόλτα στην Πομπηία και στο Ερκολάνο. Από το αρχαίο «fast food» στις σύγχρονες γεύσεις της ναπολιτάνικης κουζίνας.
M. HULOT
Τραπέζι κάτω από την κληματαριά

Γεύση / Τραπέζια κάτω από βαθύσκιωτες κληματαριές. Αυτό είναι το καλοκαίρι

Σκάροι με μπάμιες μαγειρεμένα στον χυμό των ανώριμων σταφυλιών από την κληματαριά της αυλής μας, σκορπιοί μακαρονάδα με ρόγες των ώριμων τσαμπιών, καθώς και αρνάκι κοκκινιστό με γλυκόξινες αγουρίδες. Αυτές είναι οι γεύσεις που αξίζουν τον ίσκιο της κληματαριάς.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ