ΦΩΤΙΕΣ ΤΩΡΑ

Οι γυναίκες δεν ξέρουν να μαγειρεύουν

Facebook Twitter
0

η Amanda Cohen

"Αναρωτιόμουν πολύ καιρό σχετικά και δεν είχα πει τίποτα ως τώρα, αλλά τελικά αυτό που υποψιαζόμουν τελικά επιβεβαιώθηκε: οι γυναίκες δεν ξέρουν να μαγειρεύουν. Νόμιζα ότι μπορούν αλλά μετά τα φετινά βραβεία James Beard το συνειδητοποίησα: όχι. 24 άνθρωποι βραβεύτηκαν φέτος και 3 από αυτούς ήταν γυναίκες (μια σεφ, μία ζαχαροπλάστης και η Ariane Batterberry, η οποία μοιράστηκε το βραβείο συνολικής προσφοράς με τον άντρα της). Το 2008 από τους 24 νικητές οι γυναίκες ήταν 5 (ένα βραβείο ζαχαροπλαστικής μοιρασμένο στα δύο, ένα βραβείο σέρβις και τρία τοπικά βραβεία). Το 2007 τέσσερις γυναίκες έλαβαν το βραβείο (τα δύο ήταν μαζί με άλλους).

Μέσα σε τέσσερα χρόνια δόθηκαν 93 βραβεία James Beard και τα 15 πήγαν σε γυναίκες.  Και δεν είναι μόνο τα βραβεία James Beard. Το Food & Wind ανακοινώνει κάθε χρόνο τους 10 καλύτερους σεφ της Αμερικής. Από το 2000 ως σήμερα έχουν ανακοινωθεί 110 ονόματα και μόνο 15 γυναίκες ήταν αρκετά καλές για να μπουν στη λίστα.

Με ένα μικροσκοπικό εστιατόριο εννιά τραπεζιών στο όνομά μου δεν περιμένω να βραβευτώ σύντομα ή να ανακηρυχτώ μία εκ των καλύτερων σεφ στο Food & Wine αλλά φέτος κατάφερα να πάρω ένα βραβείο ανερχόμενου σεφ από το StarChefs, οι οποίοι επέλεξαν 15 σε της Νέας Υόρκης. Η άλλη γυναίκα που πήρε ένα βραβείο ήταν η Claire Paparazzo και όσο ταλαντούχα κι αν είναι, είναι σομελιέ, κι όχι σεφ.

Με τη βοήθεια γραφημάτων κι επιστήμης, μπορώ να καταλήξω μόνο σε ένα συμπέρασμα: οι γυναίκες δεν ξέρουν να μαγειρεύουν.

Οι αριθμοί δε λένε ψέματα!

Βλέπω συνέχεια γυναίκες που δουλεύουν σε εστιατόρια σ’ όλη την πόλη, οπότε γιατί δεν κερδίζουν βραβεία; Γιατί δεν ξέρουν περισσότεροι τα ονόματά τους; Εύκολο: γιατί να μάθεις τα ονόματα μερικών ασήμαντων;

Οι γυναίκες μπορούν να γράφουν για φαγητό, εντάξει. Η Gael Greene και η Ruth Reichl είναι ζωντανοί θρύλοι με την Julia Child και την MFK Fisher στην κατηγορία θρύλων που δεν βρίσκονται πια στη ζωή. Γυναίκες έχουν στήλες στη Village Voice, στο Time Out, στο New York Magazine, στους NYT και στο Saveur. Μία από τις πιο διάσημες φιγούρες λάιφσταϊλ και φαγητού στον κόσμο είναι η Μάρθα Στιούαρτ αλλά και μόνο από το όνομά της φαίνεται ότι πρόκειται για γυναίκα. Το Eater, το μεγαλύτερο μπλογκ φαγητού έχει διευθύντρια. Το πόσο κακές είναι οι γυναίκες στην κουζίνα φαίνεται και από το ότι και όλες αυτές οι γυναίκες δε βρίσκουν κάτι καλό να πουν για τις σεφ. Προφανώς αυτό συμβαίνει γιατί οι γυναίκες δεν ξέρουν να μαγειρεύουν.

Οι περισσότερες γυναίκες δεν αναφέρονται σ’ αυτό το θέμα κι εγώ δε θα έπρεπε να το δηλώνω δημοσίως γιατί είναι ντροπή να παραδέχομαι πόσο χάλια μαγειρεύουμε. Νομίζω όμως ότι πρέπει να γίνει σαφές στις νεαρές: αν είσαι γυναίκα και σκοπεύεις να κάνεις καριέρα στη μαγειρική, δε θα πάρεις βραβεία και δε θα σου δοθούν μεγάλες ευκαιρίες. Γιατί; Δύο είναι οι πιθανές απαντήσεις και όλοι ξέρουμε ποια είναι η σωστή: αν είσαι γυναίκα, δε μπορείς να μαγειρέψεις.

Οπότε, σταμάτα να προσπαθείς.

+ μία συνέντευξη της Cohen στο Restaurant Girl

Γεύση
0

ΦΩΤΙΕΣ ΤΩΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Agora symi

Γεύση / Agora: Η πιο γραφική ανηφόρα της Σύμης οδηγεί σε μια κουζίνα με χαρακτήρα

Σε ένα μικρό μπαλκόνι με θέα τα παστέλ αρχοντικά της Σύμης, ο Χρήστος Σιδηρόπουλος σερβίρει μια ελληνική κουζίνα που συνομιλεί με το παρελθόν χωρίς να το αντιγράφει – μιλάει χαμηλόφωνα, αλλά ακούγεται καθαρά.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Οι ανθοί της cucina povera

Γεύση / Κολοκυθανθοί: Τα λουλούδια της φτωχής αλλά σοφής κουζίνας

Τα άνθη που είτε βουτιούνται στο κουρκούτι είτε γίνονται τροφαντός ντολμάς κρύβουν φθαρτή ομορφιά και μεγάλη γευστική παράδοση — πολύ πριν ο οδηγός Michelin αναδείξει τάσεις σαν το zero waste και το «από το χωράφι στο τραπέζι».
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Αμπέλι, άστρα και συναίσθημα: Ο Θοδωρής Κοντογιάννης και η βιοδυναμική οινοποίηση

Το κρασί με απλά λόγια / Αμπέλι, άστρα και συναίσθημα: Ο Θοδωρής Κοντογιάννης και η βιοδυναμική οινοποίηση

Πώς επηρεάζει η αστρονομία τις καλλιεργητικές πρακτικές στο αμπέλι; Η Υρώ Κολιακουδάκη και ο Παναγιώτης Ορφανίδης σε μια συζήτηση με τον Θοδωρή Κοντογιάννη για τη σχέση του ανθρώπου με τη γη, την τεχνολογία και το κρασί, έξω από τα συνηθισμένα.
ΥΡΩ ΚΟΛΙΑΚΟΥΔΑΚΗ
Οι ιδιαίτερες γεύσεις του καλοκαιριού στο Αιγαίο

Γεύση / Σαρδέλες Καλλονής, Φούσκες, Σκίζα. Αυτή είναι η γεύση του Αιγαίου

Οι μένουλες Καρπάθου, το σπινιάλο Καλύμνου, η σκίζα της Μήλου και η μόστρα της Μυκόνου: Από τον ιωδιούχο αφρό του Αιγαίου ως τα μητάτα των Κυκλάδων, η γεύση του καλοκαιριού αποτυπώνεται σε προϊόντα που φέρουν την ιστορία και το φως των νησιών.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
ΕΠΕΞ Ελένη Σαράντη

Γεύση / Ελένη Σαράντη: «Κυνήγησα πράγματα που τελικά δεν είχαν σημασία»

Μετά από μια δύσκολη στιγμή, κατάλαβε πως η μόνη επιβράβευση που μετρά δεν είναι τα αστέρια, αλλά το “φάγαμε καταπληκτικά”. Όταν την αποκαλούν σεφ, απαντά απλά: «Εγώ μαγειρεύω». Η υπερήφανη μαγείρισσα που προκαλεί ουρές στην οδό Σαλαμίνος, στον Κεραμεικό, είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Από τη γαλλική bistronomie στο σαμιώτικο αμπέλι: Η συναρπαστική διαδρομή του Βασίλη Αλεξίου

Το κρασί με απλά λόγια / Από τη γαλλική bistronomie στο σαμιώτικο αμπέλι: Η συναρπαστική διαδρομή του Βασίλη Αλεξίου

Ο σεφ και οινοποιός μας ταξιδεύει από τη Σαντορίνη στο Παρίσι, στο Μarais, όπου είχε μια πολύ επιτυχημένη μακρόχρονη πορεία ως ένας από τους δημιουργούς του ρεύματος του bistronomie. Τώρα βρίσκεται στη Σάμο όπου φτιάχνει κρασιά τα οποία εκφράζουν την προσωπικότητά του και τον χαρακτήρα του, με σκοπό να τα απολαμβάνει ο κόσμος με το φαγητό του, μαζί με άλλους ανθρώπους.
THE LIFO TEAM
Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Nothing Days / Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Ένα «ανοιξιάτικο» τριήμερο σε μία πόλη που ξέρει από φυσικές καταστροφές αλλά ξέρει και να υμνεί τη ζωή, και μία μεγάλη βόλτα στην Πομπηία και στο Ερκολάνο. Από το αρχαίο «fast food» στις σύγχρονες γεύσεις της ναπολιτάνικης κουζίνας.
M. HULOT
Τραπέζι κάτω από την κληματαριά

Γεύση / Τραπέζια κάτω από βαθύσκιωτες κληματαριές. Αυτό είναι το καλοκαίρι

Σκάροι με μπάμιες μαγειρεμένα στον χυμό των ανώριμων σταφυλιών από την κληματαριά της αυλής μας, σκορπιοί μακαρονάδα με ρόγες των ώριμων τσαμπιών, καθώς και αρνάκι κοκκινιστό με γλυκόξινες αγουρίδες. Αυτές είναι οι γεύσεις που αξίζουν τον ίσκιο της κληματαριάς.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Αν ζούσε ο Κωνσταντίνος Αντωνόπουλος, το ελληνικό κρασί θα ήταν διαφορετικό

Το κρασί με απλά λόγια / Αν ζούσε ο Κωνσταντίνος Αντωνόπουλος, το ελληνικό κρασί θα ήταν διαφορετικό

Ένα podcast από την Υρώ Κολιακουδάκη Dip WSET και τον Παναγιώτη Ορφανίδη αφιερωμένο σε έναν πιονέρο του ελληνικού αμπελώνα, για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι.
THE LIFO TEAM