Οι γυναίκες δεν ξέρουν να μαγειρεύουν

Facebook Twitter
0

η Amanda Cohen

"Αναρωτιόμουν πολύ καιρό σχετικά και δεν είχα πει τίποτα ως τώρα, αλλά τελικά αυτό που υποψιαζόμουν τελικά επιβεβαιώθηκε: οι γυναίκες δεν ξέρουν να μαγειρεύουν. Νόμιζα ότι μπορούν αλλά μετά τα φετινά βραβεία James Beard το συνειδητοποίησα: όχι. 24 άνθρωποι βραβεύτηκαν φέτος και 3 από αυτούς ήταν γυναίκες (μια σεφ, μία ζαχαροπλάστης και η Ariane Batterberry, η οποία μοιράστηκε το βραβείο συνολικής προσφοράς με τον άντρα της). Το 2008 από τους 24 νικητές οι γυναίκες ήταν 5 (ένα βραβείο ζαχαροπλαστικής μοιρασμένο στα δύο, ένα βραβείο σέρβις και τρία τοπικά βραβεία). Το 2007 τέσσερις γυναίκες έλαβαν το βραβείο (τα δύο ήταν μαζί με άλλους).

Μέσα σε τέσσερα χρόνια δόθηκαν 93 βραβεία James Beard και τα 15 πήγαν σε γυναίκες.  Και δεν είναι μόνο τα βραβεία James Beard. Το Food & Wind ανακοινώνει κάθε χρόνο τους 10 καλύτερους σεφ της Αμερικής. Από το 2000 ως σήμερα έχουν ανακοινωθεί 110 ονόματα και μόνο 15 γυναίκες ήταν αρκετά καλές για να μπουν στη λίστα.

Με ένα μικροσκοπικό εστιατόριο εννιά τραπεζιών στο όνομά μου δεν περιμένω να βραβευτώ σύντομα ή να ανακηρυχτώ μία εκ των καλύτερων σεφ στο Food & Wine αλλά φέτος κατάφερα να πάρω ένα βραβείο ανερχόμενου σεφ από το StarChefs, οι οποίοι επέλεξαν 15 σε της Νέας Υόρκης. Η άλλη γυναίκα που πήρε ένα βραβείο ήταν η Claire Paparazzo και όσο ταλαντούχα κι αν είναι, είναι σομελιέ, κι όχι σεφ.

Με τη βοήθεια γραφημάτων κι επιστήμης, μπορώ να καταλήξω μόνο σε ένα συμπέρασμα: οι γυναίκες δεν ξέρουν να μαγειρεύουν.

Οι αριθμοί δε λένε ψέματα!

Βλέπω συνέχεια γυναίκες που δουλεύουν σε εστιατόρια σ’ όλη την πόλη, οπότε γιατί δεν κερδίζουν βραβεία; Γιατί δεν ξέρουν περισσότεροι τα ονόματά τους; Εύκολο: γιατί να μάθεις τα ονόματα μερικών ασήμαντων;

Οι γυναίκες μπορούν να γράφουν για φαγητό, εντάξει. Η Gael Greene και η Ruth Reichl είναι ζωντανοί θρύλοι με την Julia Child και την MFK Fisher στην κατηγορία θρύλων που δεν βρίσκονται πια στη ζωή. Γυναίκες έχουν στήλες στη Village Voice, στο Time Out, στο New York Magazine, στους NYT και στο Saveur. Μία από τις πιο διάσημες φιγούρες λάιφσταϊλ και φαγητού στον κόσμο είναι η Μάρθα Στιούαρτ αλλά και μόνο από το όνομά της φαίνεται ότι πρόκειται για γυναίκα. Το Eater, το μεγαλύτερο μπλογκ φαγητού έχει διευθύντρια. Το πόσο κακές είναι οι γυναίκες στην κουζίνα φαίνεται και από το ότι και όλες αυτές οι γυναίκες δε βρίσκουν κάτι καλό να πουν για τις σεφ. Προφανώς αυτό συμβαίνει γιατί οι γυναίκες δεν ξέρουν να μαγειρεύουν.

Οι περισσότερες γυναίκες δεν αναφέρονται σ’ αυτό το θέμα κι εγώ δε θα έπρεπε να το δηλώνω δημοσίως γιατί είναι ντροπή να παραδέχομαι πόσο χάλια μαγειρεύουμε. Νομίζω όμως ότι πρέπει να γίνει σαφές στις νεαρές: αν είσαι γυναίκα και σκοπεύεις να κάνεις καριέρα στη μαγειρική, δε θα πάρεις βραβεία και δε θα σου δοθούν μεγάλες ευκαιρίες. Γιατί; Δύο είναι οι πιθανές απαντήσεις και όλοι ξέρουμε ποια είναι η σωστή: αν είσαι γυναίκα, δε μπορείς να μαγειρέψεις.

Οπότε, σταμάτα να προσπαθείς.

+ μία συνέντευξη της Cohen στο Restaurant Girl

Γεύση
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Η Ταβέρνα «Πλάτων» στο Βούπερταλ

Γεύση / «Kάθε φορά που μυρίζω ούζο, θυμάμαι την ταβέρνα Πλάτων στο Βούπερταλ»

Ο Παύλος και η Ελένη, μετανάστες στη Γερμανία, δημιούργησαν μια αυθεντική ελληνική ταβέρνα, που εδώ και τρεις δεκαετίες σερβίρει απλά αλλά πεντανόστιμα πιάτα και είναι διάσημη για τον λεπτοκομμένο χειροποίητο γύρο της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η αγκινάρα

Γεύση / «Ο καλύτερος μεζές είναι η κεφαλή της άγριας αγκινάρας»

Χοιρινό με αγκιναρόφυλλα κοκκινιστά στη Σητεία, κεφαλές αγκινάρας γεμιστές με ρύζι στην Κάσο και αγκινάρες-μουσακά στην Άνδρο: η αγκινάρα δίνει τόσο πολλά τη στιγμή που διεκδικεί μόνο το ελάχιστο.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Aspasia: Πώς η Σταυριανή Ζερβακάκου έστησε ένα εστιατόριο-προορισμό

Γεύση / Aspasia: Ένα εστιατόριο που ανταμείβει κάθε στροφή του δρόμου προς τη Μάνη

Στο απόγειο της φήμης της, η Σταυριανή Ζερβακάκου αποφάσισε να επιστρέψει σε έναν τραχύ τόπο και να στήσει ένα εστιατόριο-προορισμό σε έναν μικρό ορεινό οικισμό, αξιοποιώντας στην κουζίνα της όσα άγρια της δίνει το μέρος.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Η άνοιξη και το καλοκαίρι της ρίγανης

Γεύση / H ρίγανη που δίνει γεύση στα καλοκαίρια μας

Είναι το πιο δημοφιλές μυριστικό της Aνατολικής Μεσογείου και δίνει ιδέες για μερικά από τα πιο αντιπροσωπευτικά καλοκαιρινά εδέσματα, όπως η ριγανάδα, ο ντάκος, η χωριάτικη σαλάτα και οι ριγανάτες σαρδέλες.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Quinn’s: Γιατί όλοι πίνουν Dry Martini «στου Ηλία» Μαρινάκη 

Γεύση / Quinn’s: Γιατί όλοι πίνουν Dry Martini στου Ηλία Μαρινάκη 

Στην πιάτσα των Ιλισίων, σε ένα μέρος όπου όλα είναι μελετημένα, ένας πολύπειρος και προσγειωμένος μπάρμαν μας καλεί να χαθούμε στον «Κήπο των επίγειων απολαύσεων», συζητώντας και πίνοντας κλασικά αλλά αναβαθμισμένα κοκτέιλ.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΑ ΜΠΑΚΑΛΙΚΑ, DELI

Γεύση / Ο μεγάλος οδηγός του Αθηναίου καλοφαγά: Τα 51 πιο νόστιμα σημεία της πόλης

Εξειδικευμένα παντοπωλεία, deli με αλλαντικά και τυριά από την Ελλάδα και τον κόσμο, χασάπικα για κρέατα άριστης ποιότητας, κάβες και φούρνοι με ψωμιά παραδοσιακά αλλά και νέας εποχής, σε μια λίστα που μπορεί να είναι ο παράδεισος του foodie.
ΝΙΚΗ ΜΗΤΑΡΕΑ
Είναι η τούρτα αμυγδάλου του Μπόζα η πιο ωραία στην Αθήνα;

Γεύση / Είναι η τούρτα αμυγδάλου του Μπόζα η πιο ωραία τούρτα της Αθήνας;

Όσο και αν η τέχνη της ζαχαροπλαστικής έχει κάνει άλματα στη χώρα μας, δεν έχουμε πάψει ποτέ να αγαπάμε τα «παλιά γλυκά» που μας θυμίζουν παιδικά χρόνια, οικογενειακές συγκεντρώσεις, γενέθλια και γιορτές.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ωδή στην pure σεβεντίλα: Ένα σπίτι που μοιάζει με μικροοργανισμό.

Γεύση / Ένα σπίτι στο Παλαιό Φάληρο που αποθεώνει τα απίθανα '70s

Το σπίτι του Γιώργου Κελέφη, εκδότη του περιοδικού ΟΖΟΝ, στο Παλαιό Φάληρο ‒σχεδιασμένο από τους σπουδαίους αρχιτέκτονες Δημήτρη και Σουζάνα Αντωνακάκη‒ μοιάζει με χρονοκάψουλα που σε μεταφέρει στη δεκαετία του ’70.
ΤΖΟΥΛΗ ΑΓΟΡΑΚΗ