Για το καλό μας

Facebook Twitter
0

Στον σουρεαλιστικό κόσμο που ζούμε, οι κυβερνήσεις μας επιτρέπουν την πώληση προϊόντων που όλοι ξέρουμε ότι είναι βλαβερά αλλά και τρομερά εθιστικά και μετά, εκμεταλλευόμενες τον εθισμό μας, βγάζουν λεφτά από τους φόρους. Και μετά τους αυξάνουν.

Φαίνεται λογικό να φορολογούνται όλο και περισσότερα τα τσιγάρα και το αλκοόλ, αφού πρόκειται για πολυτέλειες –και πέρα από αυτό, κάνουν και κακό, οπότε ο Μεγάλος Αδελφός φαίνεται να μας κάνει χάρη και τον ευχαριστούμε. Το πράγμα όμως αρχίζει και παίρνει κι άλλες διαστάσεις. Πριν από μερικά χρόνια, η Αμερική αποφάσισε πως για την παχυσαρκία φταίει η ζάχαρη. Τι έκανε; Μήπως μείωσε την παραγωγή ζάχαρης προκειμένου να προσανατολιστεί σε πιο υγιεινά προϊόντα; Όχι βέβαια, αυτό που έκανε, ήταν να αυξήσει τις τιμές των αναψυκτικών.

Και πάλι, μοιάζει λογικό, αφού κι αυτά δεν είναι απαραίτητα. Το ερώτημα είναι: μειώθηκε το ποσοστό παχυσαρκίας; Σ’ αυτό το θέμα οι επιστήμονες σκίζουν τα ρούχα τους- άλλοι λένε ναι, άλλοι λένε όχι, ενώ δε συμφωνούν καν αν το πρόβλημα είναι η ζάχαρη ή το λίπος.

Μπορεί να φταίει που η χώρα μας έχει καταρρεύσει τόσο, που ούτε να υποκριθούμε δεν μπορούμε, αλλά στην Ελλάδα κανείς δεν παριστάνει ότι οι αυξήσεις στα αναψυκτικά έχουν σχέση με την υγεία. Ίσως αποτελούμε ένα καλό παράδειγμα ρεαλισμού: οι φόροι αυξάνονται επειδή τα λεφτά είναι ωραίο πράγμα με το οποίο λύνονται τα προβλήματα του Κράτους ή και των εκπροσώπων του.

Οι Δανοί προχθές αποφάσισαν ότι το λίπος είναι αυτό που φταίει για το 11% παχυσαρκίας στη χώρα τους (ένα από τα χαμηλότερα στην Ευρώπη). Παγκόσμια πρωτοτυπία, δανέζικη πατέντα: πλέον όλα τα προϊόντα με ποσοστό κορεσμένων  λιπαρών άνω του 2,3% θα φορολογούνται με 2,20 ευρώ ανά κιλό. Και πάλι, πονάει χέρι/κόβει χέρι: η προσπάθεια δε συνδυάζεται σε καμία περίπτωση με τακτικές που ευνοούν το υγιεινό φαγητό. Ας πούμε, αν τόσο πολύ νοιάζονται για την υγεία μας, γιατί δε μειώνουν το φόρο στα λαχανικά και στα φρούτα;

Το ΦΠΑ της Ελλάδας στα προϊόντα διατροφής είναι θέμα που ανακινείται συνεχώς με φήμες που τον ανεβοκατεβάζουν από 9% στο 11% ή στα 13%. Έχουμε συνηθίσει στον σουρεαλισμό και δε μας κάνει τίποτα εντύπωση, ανεχόμενοι την ηλιθιότητα και τα εγκληματικά λάθη που εξαφανίζουν ολόκληρα επαγγέλματα και στριμώχνουν οικογένειες στην απελπισία. Παράλληλα  στην «ηλίθια» και «παχύσαρκη» Αμερική το ΦΠΑ τροφίμων στις περισσότερες Πολιτείες είναι 0% (μηδέν!) ενώ μόλις πέντε Πολιτείες έχουν πάνω από 5%. Έχουμε συνηθίσει πια τόσο στην αναποτελεσματικότητα που έχουμε παραιτηθεί από την αναζήτηση λογικής.

Γεύση
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Στον «Σήφη» ξέρουν από καλή κρητική κουζίνα

Γεύση / Στον «Σήφη» για γαμοπίλαφο και αυγά με στάκα και απάκι

Εδώ και σχεδόν πέντε δεκαετίες, μια οικογενειακή ταβέρνα στον Άγιο Δημήτριο, με την κυρά-Φωφώ σταθερά στο τιμόνι, σερβίρει φαγητά και μεζέδες όπως ακριβώς θα τους έβρισκες σε ένα αυθεντικό κρητικό καφενείο.
ΝΙΚΗ ΜΗΤΑΡΕΑ
Χριστουγεννιάτικος κορμός, μια γλυκιά ιστορία που συνεχίζεται στα καλύτερα ζαχαροπλαστεία της πόλης

Γεύση / Χριστουγεννιάτικος κορμός, ένα σοκολατένιο έπος. Εδώ οι καλύτεροι

Ξεκίνησε ως ένα ρολό παντεσπάνι με αφράτη σοκολάτα γκανάς και ζάχαρη άχνη, σύμβολο της καλοτυχίας. Πλέον κάθε ζαχαροπλάστης κάνει μια δική του παραλλαγή, μετατρέποντάς το σε γλυκό έργο τέχνης.
ΝΙΚΗ ΜΗΤΑΡΕΑ
«Το Αμύνταιο είναι το El Dorado της ελληνικής αμπελουργίας»

Το κρασί με απλά λόγια / «Το Αμύνταιο είναι το El Dorado της ελληνικής αμπελουργίας»

Σε μια συνέντευξη εφ όλης της ύλης η εμβληματική προσωπικότητα του ελληνικού κρασιού, ο Άγγελος Ιατρίδης, εξηγεί ότι πήγε στο Αμύνταιο πριν από τριάντα χρόνια επειδή είδε ότι θα άντεχε στην κλιματική αλλαγή και μιλάει για τη μεγάλη ανάπτυξη του Κτήματος Άλφα από τα 4.000 στρέμματα στα 14.000.
ΥΡΩ ΚΟΛΙΑΚΟΥΔΑΚΗ - ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΟΡΦΑΝΙΔΗΣ
Η εποχή του Ευχέλαιου της μεσογειακής διατροφής ή Τα μυστήρια της εποχής της ελιάς

Γεύση / Ελιές με χταπόδι: Στο Αιγαίο τις φτιάχνουν απλά, όπως τις μαντινάδες

Κολυμπάτες, ελίδια, κλαστάδες, σταφιδολιές, ψαρολιές, κουροπολιές, νερατζολιές: όπως και να την πεις, η ελιά παραμένει ένα μικρό σύμβολο του μεσογειακού πολιτισμού. Mε το χταπόδι πώς ταιριάζει;
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ