4 μαγικές ταβέρνες των μετόπισθεν

4 μαγικές ταβέρνες των μετόπισθεν Facebook Twitter
Κοχύλι
5

Από τις πιάτσες, πάντα προτιμούσα τα μετόπισθεν. Ένα ταβερνείο στη μέση κάπου “πουθενά”, ένα μαγεριό που ξεφυτρώνει ανάμεσα στην αστική γαλήνη της ομοιομορφίας των πολυκατοικιών, ένα εστιατόριο κάπου χωμένο εκεί όπου δεν φθάνουν οι προβολείς μιας πλατείας, το κάτι κρυφό, εκείνο που κάποιος πρέπει να στο συστήσει και πολύ πιο σπάνια να πέσεις πάνω του σε μια ευτυχέστατη μετωπική. Ίσως γιατί η πιάτσα πάντα θα επιβιώνει ακόμη κι αν μαγειρεύει μέτρια, ακόμη κι αν σε κοροϊδεύει κατάφορα. Και λάθος να κάνω, θέλω να πιστεύω πως όποιος αποφασίζει να μαγειρέψει στα ψιλά γράμματα του χάρτη, πρέπει να διατηρεί έναν μεγάλο και ασίγαστο έρωτα για το καλό φαγητό, μια αυτοπεποίθηση που εγγυάται κάτι το ξεχωριστό. Και ο μάγειρας με αυτοπεποίθηση συνήθως κάτι νόστιμο έχει να σου πει. Μερικές περιπτώσεις μου έχουν αποδείξει πως δεν έχω άδικο.

 

 

4 μαγικές ταβέρνες των μετόπισθεν Facebook Twitter
(Ταβέρνα του Κουτρούλη)

 

*Κοχύλι, Λ. Ειρήνης 17 & Ελένης 32, Ταύρος, 2103461081

Για μερικούς η Αθήνα δεν φτάνει καν ως εκεί. Κι όμως, ο Ταύρος ανήκει στην καρδιά της. Γειτονιές σαν κινηματογράφος του ΄60, ο κόσμος απλωμένος στα τραπεζάκια στο πεζοδρόμιο στην πιο χαλαρή του διάθεση, το τραγούδι της παρέας σε ένα απρόσμενο τσακίρ, τελικά στην Αθήνα κάνει πολλές μέρες καλοκαίρι ακόμα και το χειμώνα. Γαύρος μαρινάτος σαν βελούδινο σασίμι, τα βλήτα αχνίζουν, ο γάβρος γιγάντιος, μυρίζει ιώδιο και ελαφρύ τηγάνι, το ίδιο και ο τραγανός γόνος καλαμαριού. Το παντζάρι γλύκισμα, το χταπόδι λαστιχωτό στα κάρβουνα μυρίζει νησί, οι πατάτες τηγανητές καυτές, κριτσανιστές, τύφλα να’χουν της μαμάς. Και εξαιρετικό ροζέ χύμα από την Εύβοια μαζί με μια ευγενέστατη, πρόθυμη εξυπηρέτηση.

 

4 μαγικές ταβέρνες των μετόπισθεν Facebook Twitter
(Πάμε Βόλτα)

 

*Ταβέρνα του Κουτρούλη, Βαρίκα 8, Ν. Φιλοθέη, 2106913542

Χωρίς καν ταμπέλα, τα μάτια σου δεκατέσσερα να μην χάσεις τα υπόγεια σκαλάκια στην είσοδο μιας πολυκατοικίας, μόνο ένα φως στην πόρτα, ύστερα ένα πανέρι ολόφρεσκα λεμόνια και πορτοκάλια, πίσω από την πόρτα ένας άλλος, τεράστιος κόσμος, με τζάκι, πολλά υφαντά, μπακίρια και θαλασσογραφίες, πέρσικα χαλιά και ταγάρια, μπιμπελό από περασμένες μπομπονιέρες, τα μάτια σου πονάνε από την έκπληξη, η ίδια κυρία εδώ και πενήντα χρόνια πίσω από το ψυχρό φως του ψυγείου-προθήκη, μαγείρισσα με άποψη σπιτική και πιστούς οπαδούς, κυρίως άνω των 65, που επιδίδονται σε δεινά χολιστερινούχα συμπόσια, τιμώντας δις-και τρις την αριστούργημα τηγανητή τυρόπιτα, αψηφώντας το ζάχαρο και την πίεση. Η αθηναϊκή κουζίνα του ΄60 στα καλύτερά της, με τα ζεστά πατζάρια, ολοτράγανα κολοκυθάκια σαν σπιρτόξυλα και τηγανητές μελιτζάνες με βαρβάτη σκορδαλιά, ντοματοκεφτέδες με έντονο μάραθο, σουπιές κρασάτες και φρυγανισμένο ψωμάκι με λάδι για τις βούτες, ψητά στη σχάρα και κυρίως, οι πιο μαγικές πατάτες φούρνου: κομμένες θεόρατες στη μέση, χωρίς μυρωδικά, ζήτησα τη συνταγή, τόσο απλή που διόλου δεν έλυσα το γρίφο της νοστιμιάς τους. Τα γλυκά-κέρασμα μπορεί να μην αγγίζουν την τελειότητα, την αγγίζει, όμως, το συγκλονιστικό πρόβειο γιαούρτι από παλιό γαλακτοπωλείο του Κολωνού.

 

 

*Πάμε βόλτα (τέως Μονοπώλιο): Κειριαδών και Ιπποθοντιδών 10, Κ. Πετράλωνα, τηλ.: 210 345 91 72.

Στην ψηλοτάβανη αίθουσα κάποιου κτιρίου του ’30, πρώην Μονοπώλιο του κράτους, μπαίνοντας σε αγκαλιάζει μια βαθιά μπλε ζεστασιά, κάτι το πολύ προσωπικό, η ιστορία του Κώστα-που είναι ηθοποιός και μπορεί να τον ξέρεις από το Σπιρτόκουτο-και της Αγγελικής, της μαμάς του. Που μοιάζει σαν φαραωνική βασίλισσα, μια γλυκιά, αγέροχη Νεφερτίτη με γαλλικούς τρόπους. Στο σπίτι πάντα μαγείρευαν για φίλους. Στο μαγαζί, το ίδιο κάνουν. Ψωμί ζυμωμένο από τα χεράκια της μαμάς, ροβίτσα σαλάτα με ρόκα και μπαλσάμικο, μελωμένα συκωτάκια με κρεμμύδια και κάρδαμο: ποίημα! Το μεγάλο ατού οι κυβάκια-χρυσαφένιες πατάτες, που πρώτα βράζουν, ύστερα τραγανίζουν στο τηγάνι με έναν ελαφρύ απόηχο από σκόρδο και δεντρολίβανο-τρώγονται παθιασμένα! Και πώς ταιριάζει τόσο τέλεια το κρίταμο με το μαριναρισμένο λάχανο και το μήλο στη μαρινάτη σαλάτα. Στριφτή ελιόπιτα με σπιτικό φύλλο και άρωμα πορτοκαλιού, χωρίς περιττά λάδια και το πιο μαγικό, τραγανό φύλλο, μπουρεκάκια με κιμά και μπαχαρικά, κρασάτος κόκορας και κους-κούς που μυρίζει αυθεντικό Μαρόκο. Στο τέλος, ροδόσταμο, σαν να τρως ένα κήπο ρόδινα τριαντάφυλλα και μους χαλβά, σαν σύννεφο με λιγάκι βερίκοκο και δαμάσκηνο, όσο χρειάζεται το στόμα για να εκπλαγεί.

 

 

*Ζωοδόχος Πηγή, Κατσούλη 77, Καμίνια, 2104814438

Δεν το λες ταβέρνα, δεν το λες εστιατόριο, το λες μια οικογενειακή ιστορία και το αφήνεσαι στη μαγεία της. Η μπακαλοταβέρνα του παππού πέρασε στα χέρια του γιού, κοντά του κι ο Αλέξης με τον Κώστα οι γιοί της τρίτης γενιάς, με καλλιτεχνικό back round. Η μαμά δεν είναι εκεί, είναι πάνω στο σπίτι, από την κουζίνα της κατεβαίνουν οι υπέροχοι λαχανοντολμάδες, που έρχονται να κάνουν παρέα στο τραγανό πατατάκι που τηγανίζεται με μάτι αβγό, στην αέρινη μους ταραμά, στα πιτάκια με κιμά και πιπεριές, το συκώτι στα κάρβουνα με σος πορτοκαλιού, στην αυθεντική συνταγή του ταμπουλέ (μόνο αρώματα-μια σταλιά πλιγούρι), στα σπιτικά ραβιόλια που γεμίζουν με ντομάτα αλλά και με δυόσμο και χαλούμι, στις μέλι μελιτζάνες με τυριά στο φούρνο, στο τυρένιο μπρόκολο ογκρατέν. Ό,τι και να πάρεις είναι μια ωδή στο μαγειρικό ταλέντο όλης της φαμίλιας, άμα έχεις και τύχη μπορεί να τύχουν και τίποτα φίλοι των παιδιών με όργανα, αλλιώς θα χαθείς στο ελαφρώς σουρεάλ ντεκόρ, με τις ανάποδες κολλημένες καρέκλες στο πατάρι, τη βιτρίνα με τις ρεμπέτικες φιγούρες, το παλιό ψυγείο, το ό,τι να’ναι που μιλά κατευθείαν στην καρδιά.

 

Γεύση
5

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Aspasia: Πώς η Σταυριανή Ζερβακάκου έστησε ένα εστιατόριο-προορισμό

Γεύση / Aspasia: Ένα εστιατόριο που ανταμείβει κάθε στροφή του δρόμου προς τη Μάνη

Στο απόγειο της φήμης της, η Σταυριανή Ζερβακάκου αποφάσισε να επιστρέψει σε έναν τραχύ τόπο και να στήσει ένα εστιατόριο-προορισμό σε έναν μικρό ορεινό οικισμό, αξιοποιώντας στην κουζίνα της όσα άγρια της δίνει το μέρος.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Η άνοιξη και το καλοκαίρι της ρίγανης

Γεύση / H ρίγανη που δίνει γεύση στα καλοκαίρια μας

Είναι το πιο δημοφιλές μυριστικό της Aνατολικής Μεσογείου και δίνει ιδέες για μερικά από τα πιο αντιπροσωπευτικά καλοκαιρινά εδέσματα, όπως η ριγανάδα, ο ντάκος, η χωριάτικη σαλάτα και οι ριγανάτες σαρδέλες.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Quinn’s: Γιατί όλοι πίνουν Dry Martini «στου Ηλία» Μαρινάκη 

Γεύση / Quinn’s: Γιατί όλοι πίνουν Dry Martini στου Ηλία Μαρινάκη 

Στην πιάτσα των Ιλισίων, σε ένα μέρος όπου όλα είναι μελετημένα, ένας πολύπειρος και προσγειωμένος μπάρμαν μας καλεί να χαθούμε στον «Κήπο των επίγειων απολαύσεων», συζητώντας και πίνοντας κλασικά αλλά αναβαθμισμένα κοκτέιλ.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΑ ΜΠΑΚΑΛΙΚΑ, DELI

Γεύση / Ο μεγάλος οδηγός του Αθηναίου καλοφαγά: Τα 51 πιο νόστιμα σημεία της πόλης

Εξειδικευμένα παντοπωλεία, deli με αλλαντικά και τυριά από την Ελλάδα και τον κόσμο, χασάπικα για κρέατα άριστης ποιότητας, κάβες και φούρνοι με ψωμιά παραδοσιακά αλλά και νέας εποχής, σε μια λίστα που μπορεί να είναι ο παράδεισος του foodie.
ΝΙΚΗ ΜΗΤΑΡΕΑ
Είναι η τούρτα αμυγδάλου του Μπόζα η πιο ωραία στην Αθήνα;

Γεύση / Είναι η τούρτα αμυγδάλου του Μπόζα η πιο ωραία τούρτα της Αθήνας;

Όσο και αν η τέχνη της ζαχαροπλαστικής έχει κάνει άλματα στη χώρα μας, δεν έχουμε πάψει ποτέ να αγαπάμε τα «παλιά γλυκά» που μας θυμίζουν παιδικά χρόνια, οικογενειακές συγκεντρώσεις, γενέθλια και γιορτές.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ωδή στην pure σεβεντίλα: Ένα σπίτι που μοιάζει με μικροοργανισμό.

Γεύση / Ένα σπίτι στο Παλαιό Φάληρο που αποθεώνει τα απίθανα '70s

Το σπίτι του Γιώργου Κελέφη, εκδότη του περιοδικού ΟΖΟΝ, στο Παλαιό Φάληρο ‒σχεδιασμένο από τους σπουδαίους αρχιτέκτονες Δημήτρη και Σουζάνα Αντωνακάκη‒ μοιάζει με χρονοκάψουλα που σε μεταφέρει στη δεκαετία του ’70.
ΤΖΟΥΛΗ ΑΓΟΡΑΚΗ
Τα κρασιά της Κεφαλονιάς: Ρομπόλα, Μαυροδάφνη και άλλες εξαιρετικές ποικιλίες

Το κρασί με απλά λόγια / Τα κρασιά της Κεφαλονιάς: Ρομπόλα, Μαυροδάφνη και άλλες εξαιρετικές ποικιλίες

Η Υρώ Κολιακουδάκη Dip WSET και ο Παναγιώτης Ορφανίδης ταξιδεύουν στους αμπελώνες της Κεφαλονιάς, με οδηγό τον οινοποιό Ευρυβιάδη Σκλάβο. Μαθαίνουμε για τις γνωστές, αλλά και τις πιο σπάνιες ποικιλίες του νησιού, καθώς και για τον ρόλο που παίζει το βουνό Αίνος στην αμπελουργία του.
THE LIFO TEAM
Στο ΚΙΝΩΝΩ στο Κουκάκι που περνάει την πιο νόστιμη φάση του

Γεύση / Στο ΚΙΝΩΝΩ στο Κουκάκι που περνάει την πιο νόστιμη φάση του

Ο Βαγγέλης από το «Σπιρτόκουτο» –δηλαδή ο Γιάννης Βουλγαράκης– άφησε τα Κύθηρα για την Αθήνα και ανανέωσε, με τις λιτές του γεύσεις, έναν χώρο όπου κάποτε αράζαμε για ποτά και τώρα πηγαίνουμε για φρέσκες παπαρδέλες και σφακιανόπιτα.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ

σχόλια

4 σχόλια
Εγώ με τη σειρά μου θα μιλήσω για το δικό μου γνώριμο στέκι...που δεν είναι άλλο από το Κοχύλι στον Ταύρο!!Εξαιρετικά τα παιδιά που έχουν το μαγαζί,ο Βασίλης και η Ρίτα....πάντα με μια ενδιαφέρουσα ιστορία να σου διηγηθούν!!Όλα εκεί είναι χειροποίητα,οι μεζέδες τους πάντα ολόφρεσκιοι και λαχταριστοί....προσωπικά προτιμώ καθαρή ψαροκατάσταση με μύδια,γαβράκι,μαρίδα η αθερίνα,κουτσομουρίτσα ή ότι άλλο είχαν οι τράτες το πρωί γιατί πάντα ο κύριος Βασίλης κατεβαίνει στην ιχθυόσκαλα για να βρει ότι πιο φρέσκο έχουν βγάλει!!Έντιμη προσέγγιση του πελάτη,φυσιολογικές τιμές και στο τέλος γλυκάκι(σάμαλι,χαλβας,πορτοκαλόπιτα) ή ότι έχει φτιάξει η κυρία Ρίτα...τι άλλο να θέλει κανείς;;
Ασχέτως αν τα χλαπακιάζουν ή όχι, αλιεύοντας γόνους οι πληθυσμοί όλων των αλιευμάτων μειώνονται επικίνδυνα στις ελληνικές θάλασσες. Αυτό θα έπρεπε να μας προβληματίζει και να το αντιμετωπίσουμε από μόνοι μας ασχέτως Κομισιόν και ευρωπαικών απαγορεύσεων.
Ο γόνος καλαμαριού δε θα πρέπει να σερβίρεται καθότι αυτή η πρακτική οδηγεί στη συρρίκνωση του πληθυσμού των καλαμαριών. Αν δεν κάνω λάθος έχει απαγορευτεί και από την Κομισιόν.
Κομισιόν ξεκομισιόν όταν βρεθούν εδώ μια χαρά τα χλαπιακάζουν όλα. Μαζί με τους γόνους καλαμαριών, τα κοκορέτσια και τα σπλινάντερα τα οποία και αυτά, επίσης, έχουν απαγορεύσει...Υ.Γ.: Όπως και το ψήσιμο στα κάρβουνα...