Γυναίκες με τατουάζ

Γυναίκες με τατουάζ Facebook Twitter
1936
15

1.

Γυναίκες με τατουάζ Facebook Twitter
H Maud Wagner, η πρώτη διάσημη tattoo artist στις ΗΠΑ, 1907

2.
Γυναίκες με τατουάζ Facebook Twitter
1928

3.
Γυναίκες με τατουάζ Facebook Twitter
Η Betty Broadbent, γνωστή κυρία για τα τατουάζ της, στην παγκόσμια έκθεση της Νέας Υόρκης, δεκαετία 1930

4.
Γυναίκες με τατουάζ Facebook Twitter
30's

5.
Γυναίκες με τατουάζ Facebook Twitter
30's

6.
Γυναίκες με τατουάζ Facebook Twitter
Η Betty Broadbent

7.
Γυναίκες με τατουάζ Facebook Twitter
H Pam Nash με μια σκηνή γιαπωνέζικου κήπου στην πλάτη της, 1960

8.
Γυναίκες με τατουάζ Facebook Twitter
Η κυρία Williams, 1887

9.
Γυναίκες με τατουάζ Facebook Twitter
30's

10.
Γυναίκες με τατουάζ Facebook Twitter
Pam Nash, 60's

11.
Γυναίκες με τατουάζ Facebook Twitter
1965

12.
Γυναίκες με τατουάζ Facebook Twitter
Stella Grassman, tattoo artist, 30's

13.
Γυναίκες με τατουάζ Facebook Twitter
1928

14.
Γυναίκες με τατουάζ Facebook Twitter
Cally d'Astra, 1860

15.
Γυναίκες με τατουάζ Facebook Twitter
1964

16.
Γυναίκες με τατουάζ Facebook Twitter
Emma de Burgh και ο μυστικός Δείπνος, 1897

17.

[via]

15

ΑΦΙΕΡΩΜΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Δ. Πολιτάκης / Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Μπορεί να έχει άμεση ανάγκη κάποιου είδους ανάπλασης η Πλατεία Εξαρχείων, το τελευταίο που χρειάζεται όμως είναι ένα μίζερο χριστουγεννιάτικο δέντρο με το ζόρι.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Β. Βαμβακάς / Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Οποιοσδήποτε απολογισμός της είναι καταδικασμένος στη μερικότητα, αφού έχουν συμβεί άπειρα γεγονότα που στιγμάτισαν τις ζωές όλων μας ‒ δύσκολο να μπουν σε μια αντικειμενική σειρά.
ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΒΑΜΒΑΚΑ
Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Β. Στεργίου / Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Αντί να βλέπουμε τη χώρα σαν άδεια πισίνα όπου πρέπει να γυρίσουν τα ξενιτεμένα της μυαλά για να γεμίσει, ας αλλάξουμε τα κολλημένα μυαλά σ' αυτόν εδώ και σε άλλους τόπους.
ΤΗΣ ΒΙΒΙΑΝ ΣΤΕΡΓΙΟΥ

σχόλια

7 σχόλια
O γλυκούλης κύριος στις φωτογραφίες 2,3 είναι σαν γιατρός, σαν χημικός. Αλήθεια τότε αυτοί που χτυπούσαν τα τατουάζ τί να ήταν; Η ζήτηση φαντάζομαι θα ήταν περιορισμένη. Δεν υπήρχαν τατού άρτιστς. Ίσως τους τα ζωγράφιζε κάποιος καλλιτέχνης και μετά τη δερματοστιξία την έκανε κάποιος που χειριζόταν τα εργαλεια (κάνας γιατρός πχ) και το έκανε σαν δεύτερη δουλειά; Θα ψάξω.
Δεν είχα ιδέα! Απίστευτο! Συγγνώμη είναι δυνατόν να υπάρχει ακόμα "ρατσισμός" σε ανθρώπους που έχουν tattoo σήμερα; Βέβαια οι συγκεκριμένες κυρίες πρέπει να ήταν δακτυλοδεικτούμενες τοτέ..αλλά μπράβο τους που ήταν τολμηρές και πρωτοπόρες. Αποτελούν έμπνευση!
Φυσικά και έχουν γίνει μόδα και δεν αντιμετωπίζεσαι όπως παλιά σαν κατάδικος φυλακής αλλά θέλεις να μου πεις οτί μπορείς να βρεις δουλειά παντού χωρίς να χρειάζεται να τα κρύβεις? Φαντάσου έναν γιατρό ή έναν υπάλληλο τράπεζας με τα tattoo του Σκαρμούτσου..δεν θα τους κοιτούσες "κάπως"? Αυτό εννοώ..η κοινωνία είναι ακόμα επικριτική. Στην Ελλάδα ένα παραπάνω.
Φαντάσου να έβλεπες έναν γιατρό ή έναν υπάλληλο τράπεζας με τα tattoo του Σκαρμούτσου..δεν θα τους έβλεπες "κάπως"? Σίγουρα όσοι έχουν tattoo σήμερα δεν αντιμετωπίζονται σαν φυλακόβιοι, εξάλλου είναι στη 'μόδα', αλλά ότι υπάρχει μια προκατάληψη, υπάρχει. Η κοινωνία παραμένει επικριτικη. Στην Ελλάδα σε μεγαλύτερο βαθμό.
Ενδιαφερον. Δεν καταλαβαινω γιατι πρεπει να ειμαστε στα δυο ακρα: η καθολικη απορριψη του διαφορετικου η νομικα επιβαλομενη αποδοχη. Και απο ποτε ειναι το τατουαζ κατι που κανεις δεν μπορει να διαλεξει (οπως το χρωμα του δερματος, ας πουμε, η το φυλο, η η σεξουαλικη προτιμηση) για να χαιρει προστασιας;
θέμο, να μην προσπαθεί κανείς δηλαδή να υποστηρίξει τις επιλογές του; οποιαδήποτε διαφορετικότητα (στα πλαίσια του νόμιμου) θα πρέπει να χαίρει προστασίας ή τουλάχιστον σεβασμού, ειδικά αν το αντικείμενο της επιλογής μας δεν μας εμποδίζει/ ή δεν έχει καμία σχέση με την αποδοτικότητά μας σε κάποια εργασία. στην πράξη πολύς κόσμος έρχεται αντιμέτωπος με αυτά τα άκρα που λες, δεν τα θέτουμε εμείς ως κάτι αόριστο, πολλοί τρώνε πόρτα από δουλειές εξαιτίας των ταττοο τους, ξεχνάμε όμως κάτι πολύ σημαντικό, αυτά τα παιδιά(εμείς αν θες) δεν είναι μόνο υπάλληλοι, αλλά και καταναλωτές, και ευτυχώς οι κοινωνίες μας είναι μικρές, πολύ μικρές για τέτοιους διαχωρισμούς.