Yγεία, καύλα και επανάσταση!*

Yγεία, καύλα και επανάσταση!* Facebook Twitter
Εύχομαι σε όλους μας «υγίαινε και ανδρίζου εις τους περί ευνομίας ιερούς αγώνες», όπως καταλήγει στις επιστολές του προς το έθνος ο Αδαμάντιος Κοραής, ή, σε πιο σύγχρονη μετάφραση, «υγεία, καύλα και επανάσταση»!
0



ΦTAΣΑΜΕ, ΛΟΙΠΟΝ, αισίως στα 200 μεγαλοπρεπή χρόνια από τη μεγάλη επανάσταση. Με τα φαγώματά μας, τις χούντες μας, τις γενοκτονίες μας, τις επιδημίες μας, τις κρίσεις μας, τους πολέμους μας, αλλά φτάσαμε ακέραιοι και όρθιοι, με το κεφάλι ψηλά. Μέσα σε όλα αυτά τα δεινά, πολύ περισσότερα από άλλων ευρωπαϊκών λαών, η αλήθεια είναι ότι καταφέραμε πολλά.

Και να που βρισκόμαστε σήμερα εδώ.

Στη σωστή πλευρά της Ιστορίας, με τους καλούς. Είμαστε ένας ήσυχος, φιλειρηνικός λαός, που δεν θέλει μπλεξίματα και αρκείται σε αυτά που έχει ‒εντάξει, ίσως κάποιες φορές παρασυρθήκαμε σε πράξεις που δεν είναι του χαρακτήρα μας, αλλά το πληρώσαμε ακριβά και μαζευτήκαμε‒, όμως αυτά που έχει τα υπερασπίζεται με πάθος και αυτοθυσία.

Στις πενήντα πιο ανεπτυγμένες χώρες αυτού του πλανήτη, σύμφωνα με τους διεθνείς οργανισμούς, και όταν λέμε «ανεπτυγμένες» δεν εννοούμε μόνο το ΑΕΠ και τις επιδόσεις στην οικονομία αλλά τον συνολικό δείκτη ανθρώπινης ανάπτυξης, την ποιότητα ζωής, το επίπεδο του πολιτισμού μας, το ποσοστό αναλφαβητισμού, το όριο της φτώχειας, τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Είμαστε μια χώρα με δύο Νόμπελ στην ποίηση ‒και πέρσι παραλίγο και ένα στη φυσική‒, με καθηγητές και καθηγήτριες στα μεγαλύτερα πανεπιστήμια του κόσμου, με ανθρώπους που διακρίνονται για το ταλέντο και τη δημιουργικότητά τους σχεδόν σε όλους τους τομείς, με ισχυρή ομογένεια σε πολλές ηπείρους και σε πολλές θάλασσες.

Πρέπει να κάνουμε κι εμείς τις δικές μας επαναστάσεις. Και στις δικές μας επαναστάσεις μπορεί να μην έχουμε μπροστά μας φοβερούς και τρομερούς εχθρούς με χατζάρες και γιαταγάνια ‒που έχουμε, δηλαδή, ακόμη και από αυτό‒, αλλά έχουμε έναν μεγάλο αόρατο εχθρό, που δεν είναι άλλος από τον δικό μας κακό εαυτό και το μεγάλο ελάττωμα της φυλής μας, το ότι δεν μπορεί να βρει ποτέ τρόπο να συνεννοείται στα βασικά, παρά μόνο στο παρά πέντε, λίγο πριν μας βρει κάποιο μεγάλο κακό ή αφού μας έχει βρει.

Ας με κατηγορήσουν όσοι και όσες θέλουν για φτηνό εθνικισμό, αλλά νιώθω πραγματικά τυχερή που έχω γεννηθεί και μπορώ και στέκομαι σήμερα σε αυτό ακριβώς το σημείο της γης. «Τα μάτια μου δεν είδαν τόπον ενδοξότερον από τούτο το αλωνάκι».**

Θα μπορούσαμε περισσότερα; Ίσως. Για να μπορέσουμε όμως περισσότερα, δεν γίνεται να τρώμε μόνο από τα έτοιμα. Πρέπει καταρχάς να διαφυλάξουμε αυτά που βρήκαμε και να τα πάμε παραπέρα. Να κάνουμε κι εμείς τις δικές μας επαναστάσεις. Και στις δικές μας επαναστάσεις μπορεί να μην έχουμε μπροστά μας φοβερούς και τρομερούς εχθρούς με χατζάρες και γιαταγάνια ‒που έχουμε, δηλαδή, ακόμη και από αυτό‒, αλλά έχουμε έναν μεγάλο αόρατο εχθρό, που δεν είναι άλλος από τον δικό μας κακό εαυτό και το μεγάλο ελάττωμα της φυλής μας, το ότι δεν μπορεί να βρει ποτέ τρόπο να συνεννοείται στα βασικά, παρά μόνο στο παρά πέντε, λίγο πριν μας βρει κάποιο μεγάλο κακό ή αφού μας έχει βρει.

Παιδιά δικά μου δεν έχω, αλλά αν με ρωτήσουν τα ανίψια και τα βαφτιστήρια μου «ποια είναι, λοιπόν, η δική μας επανάσταση; Τι πρέπει να κάνουμε εμείς;», θα τους απαντούσα χωρίς δισταγμό: «Να γίνετε, πρώτα απ’ όλα, έντιμοι και δίκαιοι άνθρωποι. Με ό,τι κι αν επιλέξετε να καταπιαστείτε, να γίνετε οι καλύτεροι και οι καλύτερες, αλλά στον δρόμο σας αυτό να βγάλετε από μέσα σας την κουτοπονηριά και το ψέμα. Να ζείτε ελεύθεροι και ελεύθερες και να αφήνετε και τους ανθρώπους που ζουν δίπλα σας να κάνουν το ίδιο, ακόμη και αν δεν σας αρέσει. Όχι. Λάθος. Να υπερασπίζεστε με κάθε τρόπο το δικαίωμά τους να το κάνουν».

Η δική μας επανάσταση είναι μια διαρκής μάχη με τον οπισθοδρομισμό, μάχη με τη συντήρηση και τον λαϊκισμό, μάχη με όλους εκείνους και εκείνες ή εμάς τους ίδιους, που θέλουν να μας κρατήσουν πίσω, που θέλουν παρακμιακά πανεπιστημία, νέους εμφυλίους, δημόσιες υπηρεσίες εκφυλισμένες και τριτοκοσμικές, εχθρικές για τους πολίτες, που προσβάλλονται από έργα τέχνης και από τον τρόπο που έχει επιλέξει να ντύνεται η Πρόεδρος της Δημοκρατίας μας, από αυτούς που θέλουν οι γυναίκες να μην αποφασίζουν οι ίδιες για το σώμα τους, που θεωρούν ότι οι άθρωποι που έλκονται από το ίδιο φύλο είναι άρρωστοι ή οι πρόσφυγες βρόμικοι και επικίνδυνοι. Αυτή την αρρώστια έχουμε να νικήσουμε και αυτή η αρρώστια είναι πιο ισχυρή και μεταδοτική από οποιονδήποτε ιό.

Στον ατομικό και συλλογικό απολογισμό μας για την ένδοξη επέτειο αυτό που χρωστάμε είναι να βλέπουμε τα πράγματα σωστά και καθαρά. «Γνῶμες, καρδιές, ὅσοι Ἕλληνες, ὅ,τι εἶστε, μὴν ξεχνᾶτε, δὲν εἶστε ἀπὸ τὰ χέρια σας μονάχα, ὄχι. Χρωστᾶτε καὶ σὲ ὅσους ἦρθαν, πέρασαν, θά ’ρθοῦνε, θά περάσουν. Κριτές, θά μᾶς δικάσουν οἱ ἀγέννητοι, οἱ νεκροί».***

Είναι η μάχη για τη δική μας ελευθερία.

Εύχομαι, λοιπόν, σε όλους μας «υγίαινε και ανδρίζου εις τους περί ευνομίας ιερούς αγώνες», όπως καταλήγει στις επιστολές του προς το έθνος ο Αδαμάντιος Κοραής, ή, σε πιο σύγχρονη μετάφραση, «υγεία, καύλα και επανάσταση»!

Χρόνια πολλά, Ελλάδα!

___________________________________________

* Όνομα που έδωσαν σε επετειακό γούρι που απεικονίζει τη Μαντώ Μαυρογένους, για λογαριασμό του Μουσείου Μπενάκη, η καλλιτεχνική ομάδα Β612 (προλαβετε, γιατί εξαντλείται!).

** «Ελεύθεροι Πολιορκημένοι», Διονύσιος Σολωμός

*** «Η λειτουργία δεν τέλειωσε», Κωστής Παλαμάς

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.

Το νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Μετά τα ερείπια της Γάζας: ποιος μπορεί να χτίσει ξανά την ελπίδα;;

Οπτική Γωνία / Η Γάζα μετά τον πόλεμο: Υπάρχει ελπίδα;

Η καθηγήτρια της Νομικής Σχολής του ΕΚΠΑ και μέλος του Κέντρου Ερευνών για το Δημόσιο Διεθνές Δίκαιο, Μαρία Γαβουνέλη, αναλύει τις προκλήσεις της ανοικοδόμησης, τον ρόλο της Ευρώπης και της Ελλάδας και το αβέβαιο μέλλον μιας λύσης δύο κρατών.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Πόσοι ηλικιωμένοι ζουν μόνοι και κανείς δεν τους αναζητά;

Ακροβατώντας / Πόσοι ηλικιωμένοι ζουν μόνοι και κανείς δεν τους αναζητά;

Οι μοναχικοί θάνατοι ηλικιωμένων ανθρώπων είναι ένα φαινόμενο που ολοένα εντείνεται και στη χώρα μας, όπως και σε ολόκληρο τον κόσμο. Ας μπει στον δημόσιο διάλογο, μήπως πειστούν οι αρμόδιοι ότι πρόκειται για ένα σοβαρό θέμα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Πελοπόννησος: Σιδηρόδρομος ή ποδηλατόδρομος;

Ρεπορτάζ / Πελοπόννησος: Σιδηρόδρομος ή ποδηλατόδρομος;

Η προκήρυξη διαγωνισμών για την εκπόνηση μελετών που αφορούν τη χρήση της ιστορικής σιδηροδρομικής γραμμής Πελοποννήσου ως ποδηλατοδρόμου έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις. Διατυπώνονται σοβαρές επιφυλάξεις για την οριστική απώλεια μιας εμβληματικής υποδομής με υψηλή ιστορική, τουριστική και συγκοινωνιακή αξία.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Πολιτική κινητικότητα που δεν αλλάζει τίποτα 

Οπτική Γωνία / Πολιτική κινητικότητα που δεν αλλάζει τίποτα 

Οι δημοσκοπήσεις αποτυπώνουν ξανά τη φθορά εμπιστοσύνης προς το πολιτικό σύστημα, με κυβέρνηση και αντιπολίτευση να δείχνουν ανήμπορες να ανατρέψουν το κλίμα απαξίωσης, όπως και οι νέοι παίκτες – που είναι παλιοί. 
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
«Ο Ρόμπερτ Κένεντι Τζ. κάνει επίθεση στη δημόσια υγεία»

Υγεία / «Ο Ρόμπερτ Κένεντι Τζ. κάνει επίθεση στη δημόσια υγεία»

Δημήτρης Δασκαλάκης: Ο διακεκριμένος ελληνικής καταγωγής λοιμωξιολόγος, που παραιτήθηκε πρόσφατα από επιτελική θέση  καταγγέλλοντας το υπουργείο Υγείας των ΗΠΑ για εξωθεσμικές πιέσεις και αντιεπιστημονικές πρακτικές, μιλά για την απόφασή του, τη δημόσια υγεία στην Αμερική, τον Covid, τον HIV αλλά και την αφύπνιση του επικίνδυνου «ιού» του φασισμού.   
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί η Ελλάδα κινδυνεύει να χάσει τη «φέτα ΠΟΠ»;

Ρεπορτάζ / Γιατί η Ελλάδα κινδυνεύει να χάσει τη «φέτα ΠΟΠ»;

Πάνω από 312.000 θανατώσεις ζώων, φόβοι για lockdown και απειλή για μείωση των εξαγωγών του εθνικού προϊόντος μας εξαιτίας της ευλογιάς των προβάτων. Εμβολιασμός ή εκρίζωση του ιού; Ειδικοί μιλούν στη LiFO για το τι διακυβεύεται πραγματικά.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Yπήρξε έστω και μία μέρα τα τελευταία 15 χρόνια που δεν μπήκες Instagram; Δεν υπήρξε. Δεν είσαι ο μόνος.

Social Media / Yπήρξε έστω και μία μέρα τα τελευταία 15 χρόνια που δεν μπήκες Instagram; Δεν υπήρξε. Δεν είσαι ο μόνος.

Kαθορίζει την εικόνα μας, τη διάθεσή μας, τα οικονομικά μας, καθορίζει τον τρόπο που ζούμε. Θα έλεγε κανείς πως, μετά την έλευσή του, μια πετυχημένη selfie, σαν την περίφημη selfie των Oscar του 2014, αλλάζει τον μικρόκοσμο που ζούμε. Ο Χαράλαμπος Τσέκερης, κύριος ερευνητής ΕΚΚΕ και πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής Βιοηθικής & Τεχνοηθικής, αναλύει το φαινόμενο Instagram.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Αυτό που πραγματικά συνδέει τα κινήματα διαμαρτυρίας της Γενιάς Ζ ανά τον πλανήτη

Οπτική Γωνία / Αυτό που πραγματικά συνδέει τα κινήματα διαμαρτυρίας της Γενιάς Ζ ανά τον πλανήτη

Το κόστος ζωής, η ανισότητα, η διαφθορά, ο νεποτισμός, η βιαιότητα των δυνάμεων καταστολής: αυτά είναι τα ζητήματα που απασχολούν τα κινήματα της Γενιάς Ζ και όχι τόσο τα memes ή τα καρτούν.
THE LIFO TEAM
Όταν οι αστυνομικοί γίνονται τηλεσχολιαστές, κάτι πάει στραβά στη χώρα

Οπτική Γωνία / Όταν οι αστυνομικοί γίνονται τηλεσχολιαστές, κάτι πάει στραβά στη χώρα

Δεν μιλάμε πια για ειδικούς αναλυτές θεμάτων ασφάλειας, αλλά για έναν νέο τύπο τηλεοπτικού ιεροκήρυκα: ο αστυνομικός που εξηγεί, καθοδηγεί και κρίνει τα πάντα «με τάξη και ασφάλεια».
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Αναστασία Ντραγκομίροβα: «Στήριξη δεν υπάρχει από πουθενά, αλλά έχω μάθει να μην γκρινιάζω»

Αθλητισμός / Αναστασία Ντραγκομίροβα: «Στήριξη δεν υπάρχει, αλλά έχω μάθει να μην γκρινιάζω»

H ανερχόμενη αθλήτρια του ελληνικού στίβου έχει μάθει να μην αφήνει το παρελθόν να την κρατά πίσω, τροφοδοτείται από το συναίσθημα, έχει στόχο τους Ολυμπιακούς και ζωγραφίζει παντού, ακόμα και στο δέρμα της.
ΜΙΝΑ ΚΑΛΟΓΕΡΑ
Γιατί ανοίγει ξανά η υπόθεση θανάτου της Μαίρης Χρονοπούλου

Ρεπορτάζ / Γιατί ανοίγει ξανά η υπόθεση θανάτου της Μαίρης Χρονοπούλου

Δύο χρόνια μετά τον θάνατο της αγαπητής ηθοποιού, η υπόθεση βρίσκεται στο Τμήμα Ανθρωποκτονιών και ερευνάται εκ νέου. Κοντινοί της άνθρωποι ισχυρίζονται ότι «δεν ήταν ατύχημα, αλλά εγκληματική ενέργεια».
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ