Ξανά κατώτερη των περιστάσεων η ΕΛΑΣ

Ξανά κατώτερη των περιστάσεων η ΕΛΑΣ Facebook Twitter
Η αστυνομία ήταν πράγματι εκεί αλλά κανέναν διαδηλωτή δεν προστάτευσε. Φωτ.: Hilary Swift/Getty Images/Ideal Image
0



ΜΠΟΡΕΙ Η ΜΕΓΑΛΕΙΩΔΗΣ
 –αν και η λέξη είναι «μικρή»− συγκέντρωση της 28ης Φεβρουαρίου στην Αθήνα για το έγκλημα στα Τέμπη, η οποία ήδη αποτελεί ορόσημο στη σύγχρονη ιστορία της χώρας, όπως και οι εκατοντάδες ανάλογες συγκεντρώσεις σε Ελλάδα και εξωτερικό την ίδια αποφράδα μέρα, να είναι πια παρελθόν, όμως οι συζητήσεις που πυροδότησε η πρωτοφανής αυτή κινητοποίηση δεν έχουν κοπάσει και ούτε πρόκειται όσο οι ευθύνες «αρνούνται» να αποδοθούν. Μια από αυτές σίγουρα αφορά τα επεισόδια που ξέσπασαν στο Σύνταγμα και το ευρύτερο αθηναϊκό κέντρο κατά τη διάρκειά της και την ακόλουθη αντίδραση της ΕΛΑΣ η οποία, όπως και ο «ισόβιος» πολιτικός της προϊστάμενος, αποδείχθηκε και πάλι κατώτερη των περιστάσεων, παρότι κατέβασε μέχρι και τα «τσικό» των αστυνομικών σχολών στους δρόμους. Έλα, όμως, που η αποτελεσματικότητα δεν είναι μόνο θέμα αριθμών, κι ας μιλάμε για ένα από τα, αναλογικά, πολυπληθέστερα σώματα ασφαλείας στην Ευρώπη.

Δεν θα επεκταθώ εδώ στο αν τα εν λόγω επεισόδια ήταν οργανωμένα ή αυθόρμητα, αν καπηλεύτηκαν ή απλώς «χρωμάτισαν», δίχως, φυσικά, να την ακυρώνουν, την παλλαϊκή συγκέντρωση για την ασύλληπτη εκείνη τραγωδία, ούτε θα ξοδευτώ στην ακατάσχετη προβοκατορολογία που ακολούθησε – όπως όλα δείχνουν, η σύνθεση του νεαρόκοσμου που ξεκίνησε τα επεισόδια ήταν «πολυσυλλεκτική», δεν κατευθυνόταν από κάποιο ενιαίο «κέντρο», ούτε ήταν «βαλτοί» της κυβέρνησης, η οποία, ούσα στην εξουσία, έχει αυτοδίκαια το μονοπώλιο της νόμιμης βίας, κάτι που έχει επανειλημμένα ασκήσει στον υπερθετικό, χωρίς να λογοδοτεί πουθενά. Δεν της χρειάζεται, οπότε, να επιστρατεύσει προβοκάτορες, που άλλωστε μέσα σε ένα τέτοιο πλήθος εύκολα θα ρίσκαραν να εντοπιστούν και να απομονωθούν, κάτι που μάλλον δεν θα ήθελαν καθόλου. Παρότι δηλαδή αστυνομικοί των ΜΑΤ έχουν επανειλημμένα «συλληφθεί» να προβαίνουν σε προβοκατόρικες ενέργειες, όπως απρόκλητες επιθέσεις σε διαδηλωτές, ζημιές σε κτίρια ή σταθμευμένα αυτοκίνητα κ.λπ., δεν φαίνεται, στη συγκεκριμένη τουλάχιστον περίπτωση, να υπήρξε κάποιο οργανωμένο σχέδιο, άσχετα με τις προθέσεις διαφόρων «θερμοκέφαλων» με ή χωρίς στολή που, ναι, δεν αποκλείεται καθόλου να προσπάθησαν φιλότιμα να ρίξουν λάδι στη φωτιά.

H ΕΛΑΣ αρνήθηκε κατηγορηματικά τη σχέση της με προβοκάτσιες, καταγγέλλοντας επιπλέον διασπορά «fake news» που, ναι, μπορεί να έπαιξαν, ωστόσο οι ευθύνες της δεν είναι καθόλου «fake», όσο κι αν προσπαθεί να μας πείσει για το αντίθετο.

Εκείνο που ήταν εξαρχής βέβαιο ήταν ότι επεισόδια θα ξεσπούσαν οπωσδήποτε κάποια στιγμή, παρά τις εκκλήσεις των συγγενών των θυμάτων: επειδή ο θυμός και η οργή περισσεύουν σε κάποιον κόσμο και όχι μόνο εξαιτίας των Τεμπών, επειδή η αδρεναλίνη είναι πολύ ανεβασμένη σε κάποιον άλλο, επειδή ορισμένοι βρίσκουν ευκαιρία να λύσουν άλλου είδους λογαριασμούς, επειδή αυτό υπαγορεύει το «έθιμο» όταν έχουμε μεγάλες διαδηλώσεις στην Ελλάδα, αν θέλετε, ή απλώς «γιατί έτσι», καθώς υπάρχει κι αυτός ο παράγοντας, συν η σχετική «φιγούρα» στα σόσιαλ. Και εκείνο που ήξερε μέχρι και η γάτα μου δεν μπορεί να μην το είχαν ψυχανεμιστεί στη ΓΑΔΑ, η οποία ποιο ακριβώς επιχειρησιακό σχέδιο είχε, πέρα από το «πάμε κι όπου βγει» στη δική της εκδοχή;

greek police brutality Facebook Twitter
Φωτ.: Socrates Baltagiannis/picture alliance via Getty Images/Ideal Image

Όπως ήταν αναμενόμενο, τη σχέση της με προβοκάτσιες αρνήθηκε κατηγορηματικά και η ΕΛΑΣ σε δική της ανακοίνωση, καταγγέλλοντας επιπλέον διασπορά «fake news» που, ναι, μπορεί να έπαιξαν, ωστόσο οι ευθύνες της δεν είναι καθόλου «fake», όσο κι αν προσπαθεί να μας πείσει για το αντίθετο. Διότι, ok, άντε να δεχτούμε ότι μια τέτοια ανεπανάληπτη μάζωξη κόσμου αιφνιδίασε και τους ίδιους, ότι η παρουσία τόσων ανθρώπων, ανάμεσά τους ηλικιωμένοι και μικρά παιδιά, ήταν ανασταλτικός παράγοντας επιχειρησιακά, πώς γίνεται όμως «γνωστοί-άγνωστοι» στόχοι όπως το ξενοδοχείο Μεγάλη Βρεταννία να μένουν εντελώς εκτεθειμένοι ή να παρακολουθούμε live επί πόση ώρα μια ντουζίνα άτομα να σπάνε τα λουλουδάδικα στο Σύνταγμα, με τους αστυνομικούς ακριβώς από πάνω, στο προαύλιο της Βουλής, να σφυρίζουν αδιάφορα; Πώς γίνεται, έπειτα, να στέλνουν, έστω κατόπιν εορτής, τις αύρες, κι αυτές να εκτοξεύουν νερό στον κόσμο που επιχειρούσε να ξανασυγκεντρωθεί στο Σύνταγμα, δείχνοντας με κάθε τρόπο τις ειρηνικές του προθέσεις; Και όχι, δεν είναι δικαιολογία ότι ανάμεσά τους βρίσκονταν «ταραξίες»∙ αφενός αυτό δεν έστεκε, αφετέρου αλίμονο αν για δέκα «ξερά» κόβεις για πλάκα και πεντακόσια «χλωρά». Δεν έχει δυστυχώς καθόλου άδικο η εγκληματολόγος Νατάσα Τσουκαλά όταν λέει ότι «τα περισσότερα περιστατικά αστυνομικής βίας εκδηλώνονται (διαχρονικά) σε βάρος ειρηνικών διαδηλωτών», ούτε ο πρόεδρος της ΕλΕΔΑ, Ανδρέας Τάκης, όταν αναφέρει πως «δεν χρειάζεται ένας αστυνομικός να έχει προοδευτικές ιδέες, αρκεί να είναι επαγγελματίας».

Για ποιον λόγο, έπειτα, είδαμε και πάλι σε βίντεο –και όχι, αυτά δεν ήταν καθόλου «fake»− αστυνομικούς να ψεκάζουν με χημικά, να χτυπάνε απρόκλητα και να συλλαμβάνουν ανθρώπους «στον σωρό»; Ανάμεσα στους τραυματίες βρέθηκε μάλιστα ένας ακόμα φωτορεπόρτερ, ο Ορέστης Παναγιώτου (ΑΠΕ-ΜΠΕ), από χειροβομβίδα κρότου-λάμψης κι αυτός. «Η αστυνομία αντέδρασε ψύχραιμα και με επαγγελματισμό, αποτρέποντας την κλιμάκωση των επιθέσεων, με πρωταρχικό μέλημα την προστασία της σωματικής ακεραιότητας των διαδηλωτών», απεφάνθη ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, που βρισκόταν φαίνεται σε άλλη πόλη/χώρα εκείνη τη μέρα. Ας μας εξηγήσει τουλάχιστον γιατί τα 25 μέλη του Ρουβίκωνα που συνελήφθησαν για την επίσης ειρηνική διαμαρτυρία που πραγματοποίησαν στα γραφεία της Hellenic Train την ίδια μέρα κρατήθηκαν παράνομα επί οκτώ ολόκληρες ώρες ώσπου να δεήσει η διοίκηση της εταιρείας να υποβάλει μήνυση (σ.σ. αφέθηκαν ελεύθερα πέντε ολόκληρες μέρες μετά). Διότι άσχετα με το τι πιστεύει κανείς για τη συγκεκριμένη οργάνωση, αν κάποιος παραβίασε τον νόμο εδώ, είναι καταρχάς αυτός που τάχθηκε να τον υπηρετεί. 

«Η πολιτεία έχει χρέος να μεριμνήσει ώστε όποιος επιθυμεί, να ασκήσει το συνταγματικό του δικαίωμα στην ελεύθερη έκφραση. Και η αστυνομία θα είναι εκεί για να προστατεύσει τους συμμετέχοντες και το συνταγματικό δικαίωμα της ειρηνικής συνάθροισης», δήλωνε στο υπουργικό συμβούλιο ένας φανερά αμήχανος μπροστά σε αυτό που ερχόταν πρωθυπουργός λίγες μόλις μέρες πριν. Η αστυνομία ήταν πράγματι εκεί αλλά κανέναν διαδηλωτή δεν προστάτευσε, δεν είναι καν στις θεμελιώδεις αρχές της λειτουργίας της για να το προσπαθήσει – η ΕΛΑΣ είθισται να αντιμετωπίζει τους διαδηλωτές στην καλύτερη ως περιττή ενόχληση και στη χειρότερη ως εχθρούς, και οι ευθύνες γι’ αυτό είναι καταρχάς πολιτικές. Πώς, άραγε, σκοπεύει να κινηθεί εν όψει του επόμενου καλέσματος για τα Τέμπη στις 5/3, αλλά και όσων άλλων κινητοποιήσεων ακολουθήσουν σε ένα πολιτικοκοινωνικό σκηνικό που βρίσκεται πάλι κοντά σε «σημείο βρασμού», με «συνταγές» Δεκεμβριανών του ’08 ή συλλαλητηρίων του ’12; 

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Στέλιος Νέστωρ: «Ό,τι έκανα, δεν το έκανα για να ρίξω τη δικτατορία αλλά γιατί ντρεπόμουνα» 

Θεσσαλονίκη / Στέλιος Νέστωρ: «Δεν ήμουν από αυτούς που κάθονται σπίτι τους, βγάζουν λεφτά, τρώνε και πίνουνε» 

Μια πολιτική φυσιογνωμία που έδινε πάντα ηχηρό «παρών» στα πολιτικά και πολιτιστικά πράγματα της Θεσσαλονίκης. Μιλώντας στη LiFO, ζωντανεύει ένα μεγάλο κομμάτι της ιστορίας της πόλης, από την Κατοχή και τη χούντα μέχρι την ίδρυση του Μεγάρου.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Κοινωνική κατοικία: Μπορεί το παράδειγμα της La Borda να εφαρμοστεί στην Αθήνα;

Συνεταιριστική κατοικία / Μπορούμε να αντιγράψουμε τη Βαρκελώνη και να λύσουμε το στεγαστικό;

Ενώ στην Ευρώπη παρατηρείται αναζωπύρωση των συνεταιριστικών στεγαστικών κινημάτων, στην Ελλάδα, ειδικά στην Αθήνα, η στεγαστική κρίση οξύνεται. Το παράδειγμα της La Borda στη Βαρκελώνη θα μπορούσε να δώσει τη λύση, χρειάζεται όμως πολιτική βούληση.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
«Ο Άγνωστος Στρατιώτης στη μάχη της πολιτικής εικόνας»

Βασιλική Σιούτη / Ο Άγνωστος Στρατιώτης στη μάχη της πολιτικής εικόνας

Η κυβέρνηση αξιοποίησε τη ρύθμιση για τη φύλαξη του Μνημείου του Άγνωστου Στρατιώτη για να αλλάξει την πολιτική ατζέντα και να ενισχύσει την απήχησή της στο συντηρητικό κοινό, παρά τις διαφοροποιήσεις ακόμη και μέσα στην κυβερνητική παράταξη.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Λίγες λέξεις για τον Διονύση Σαββόπουλο

Οπτική Γωνία / Λίγες λέξεις για τον Διονύση Σαββόπουλο

«Ό,τι όμως και αν υπήρξε ο Διονύσης Σαββόπουλος, είχε τη δόνηση, τον λοξό τόνο, μια διάθεση μεταμόρφωσης και γιορτής. Επέστρεφε σε μια πάμφωτη αυλή, περιμένοντας τους φίλους, το νόημα της συνάθροισης».
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
ΕΠΕΞ Στην εποχή του Οφθαλμού

Ιλεκτρίσιτυ / Στην εποχή του Οφθαλμού

Οι κρίσεις ευνοούν την εξουσία, διατηρώντας ένα επίπεδο φόβου μες στην κοινωνία, νομιμοποιώντας μέτρα που ανακουφίζουν τον φόβο αυξάνοντας τον έλεγχο, και δημιουργώντας ευκαιρίες για τη διοχέτευση του κεφαλαίου.
ΧΑΡΗΣ ΚΑΛΑΪΤΖΙΔΗΣ
Μετά τα ερείπια της Γάζας: ποιος μπορεί να χτίσει ξανά την ελπίδα;;

Οπτική Γωνία / Η Γάζα μετά τον πόλεμο: Υπάρχει ελπίδα;

Η καθηγήτρια της Νομικής Σχολής του ΕΚΠΑ και μέλος του Κέντρου Ερευνών για το Δημόσιο Διεθνές Δίκαιο, Μαρία Γαβουνέλη, αναλύει τις προκλήσεις της ανοικοδόμησης, τον ρόλο της Ευρώπης και της Ελλάδας και το αβέβαιο μέλλον μιας λύσης δύο κρατών.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Πόσοι ηλικιωμένοι ζουν μόνοι και κανείς δεν τους αναζητά;

Ακροβατώντας / Πόσοι ηλικιωμένοι ζουν μόνοι και κανείς δεν τους αναζητά;

Οι μοναχικοί θάνατοι ηλικιωμένων ανθρώπων είναι ένα φαινόμενο που ολοένα εντείνεται και στη χώρα μας, όπως και σε ολόκληρο τον κόσμο. Ας μπει στον δημόσιο διάλογο, μήπως πειστούν οι αρμόδιοι ότι πρόκειται για ένα σοβαρό θέμα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Πελοπόννησος: Σιδηρόδρομος ή ποδηλατόδρομος;

Ρεπορτάζ / Πελοπόννησος: Σιδηρόδρομος ή ποδηλατόδρομος;

Η προκήρυξη διαγωνισμών για την εκπόνηση μελετών που αφορούν τη χρήση της ιστορικής σιδηροδρομικής γραμμής Πελοποννήσου ως ποδηλατοδρόμου έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις. Διατυπώνονται σοβαρές επιφυλάξεις για την οριστική απώλεια μιας εμβληματικής υποδομής με υψηλή ιστορική, τουριστική και συγκοινωνιακή αξία.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Πολιτική κινητικότητα που δεν αλλάζει τίποτα 

Οπτική Γωνία / Πολιτική κινητικότητα που δεν αλλάζει τίποτα 

Οι δημοσκοπήσεις αποτυπώνουν ξανά τη φθορά εμπιστοσύνης προς το πολιτικό σύστημα, με κυβέρνηση και αντιπολίτευση να δείχνουν ανήμπορες να ανατρέψουν το κλίμα απαξίωσης, όπως και οι νέοι παίκτες – που είναι παλιοί. 
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
«Ο Ρόμπερτ Κένεντι Τζ. κάνει επίθεση στη δημόσια υγεία»

Υγεία / «Ο Ρόμπερτ Κένεντι Τζ. κάνει επίθεση στη δημόσια υγεία»

Δημήτρης Δασκαλάκης: Ο διακεκριμένος ελληνικής καταγωγής λοιμωξιολόγος, που παραιτήθηκε πρόσφατα από επιτελική θέση  καταγγέλλοντας το υπουργείο Υγείας των ΗΠΑ για εξωθεσμικές πιέσεις και αντιεπιστημονικές πρακτικές, μιλά για την απόφασή του, τη δημόσια υγεία στην Αμερική, τον Covid, τον HIV αλλά και την αφύπνιση του επικίνδυνου «ιού» του φασισμού.   
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί η Ελλάδα κινδυνεύει να χάσει τη «φέτα ΠΟΠ»;

Ρεπορτάζ / Γιατί η Ελλάδα κινδυνεύει να χάσει τη «φέτα ΠΟΠ»;

Πάνω από 312.000 θανατώσεις ζώων, φόβοι για lockdown και απειλή για μείωση των εξαγωγών του εθνικού προϊόντος μας εξαιτίας της ευλογιάς των προβάτων. Εμβολιασμός ή εκρίζωση του ιού; Ειδικοί μιλούν στη LiFO για το τι διακυβεύεται πραγματικά.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Yπήρξε έστω και μία μέρα τα τελευταία 15 χρόνια που δεν μπήκες Instagram; Δεν υπήρξε. Δεν είσαι ο μόνος.

Social Media / Yπήρξε έστω και μία μέρα τα τελευταία 15 χρόνια που δεν μπήκες Instagram; Δεν υπήρξε. Δεν είσαι ο μόνος.

Kαθορίζει την εικόνα μας, τη διάθεσή μας, τα οικονομικά μας, καθορίζει τον τρόπο που ζούμε. Θα έλεγε κανείς πως, μετά την έλευσή του, μια πετυχημένη selfie, σαν την περίφημη selfie των Oscar του 2014, αλλάζει τον μικρόκοσμο που ζούμε. Ο Χαράλαμπος Τσέκερης, κύριος ερευνητής ΕΚΚΕ και πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής Βιοηθικής & Τεχνοηθικής, αναλύει το φαινόμενο Instagram.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ