Τρία προβλήματα ζητούν λύσεις

Τρία προβλήματα ζητούν λύσεις Facebook Twitter
Η αποδοχή του κ. Μητσοτάκη από τη βάση του ΚΙΝ.ΑΛ. είναι (ακόμα τουλάχιστον) μεγαλύτερη από αυτή του κ. Τσίπρα. Εικονογράφηση: Ατελιέ/LIFO
0

ΤΟ ΠΕΔΙΟ ΤΟΥ ΚΟΜΜΑΤΙΚΟΥ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΥ, από τις εκλογές έως σήμερα, χαρακτηρίζεται από σταθερή πολιτική υπεροχή της ΝΔ. Η υπεροχή της στηρίχτηκε σε κάποιους πυλώνες: στην αποτελεσματική διαχείριση κρίσεων (π.χ. Έβρος, 1η φάση της πανδημίας κ.ά.), οι οποίες της έδωσαν έξτρα πολιτικό κεφάλαιο, στην προσωπική εικόνα του κ. Μητσοτάκη, στη βελτίωση οικονομικών δεικτών που υποστηρίζουν ένα αφήγημα για την πορεία της χώρας, στην εμφανή πρόοδο σε κάποιους τομείς (ψηφιοποίηση, μείωση ανεργίας, δημόσια έργα κ.λπ.) και στη στήριξη όσων επλήγησαν την περίοδο της πανδημίας (με επιδόματα κ.λπ.). Κυρίως, δε, σε μια οριζόντια πεποίθηση ότι η ΝΔ εκφράζει πιο πειστικά το αίτημα για επιστροφή στην «κανονικότητα» μετά από μια ταραγμένη δεκαετία.

Αρκετοί ψηφοφόροι δεν θεωρούν την κυβέρνηση ιδανική, αλλά αναγνωρίζουν ότι «το παλεύει» σε δύσκολες συνθήκες, ότι «γίνονται βήματα» και ότι κάποιες ανησυχίες που υπήρχαν (κυρίως στο πεδίο της κοινωνικής πολιτικής) διαψεύστηκαν. Ο συνδυασμός των παραπάνω είναι ο λόγος της καταγραφόμενης πολιτικής υπεροχής της ΝΔ.

Σήμερα η κυβέρνηση βρίσκεται στο δυσκολότερο σημείο της θητείας της, καθώς για πρώτη φορά αμφισβητείται ο πυρήνας του αφηγήματός της. Η διαχείριση της πρόσφατης θεομηνίας ήταν προβληματική και αυτό λειτουργεί σωρευτικά με τις καλοκαιρινές πυρκαγιές. Στη διαχείριση της πανδημίας δεν είμαστε πλέον χώρα-πρότυπο, όπως στην πρώτη φάση.

Το μεγαλύτερο αγκάθι όμως για την κυβέρνηση είναι οι διεθνείς πληθωριστικές τάσεις, οι οποίες αποδυναμώνουν το κεντρικό της μήνυμα για ισχυρή ανάπτυξη και θετικές προοπτικές της χώρας. Οι (πράγματι καλές) επιδόσεις της οικονομίας υπονομεύονται από το κύμα ακρίβειας που πλήττει τα νοικοκυριά.

Το γεγονός ότι το πρόβλημα είναι σε μεγάλο βαθμό εξωγενές λειτουργεί ελαφρυντικά για την κυβέρνηση, γι’ αυτό δεν έχει ακόμα αντίστοιχα μεγάλο πολιτικό κόστος. Όσο παρατείνεται, όμως, η κοινωνική δυσαρέσκεια θα μεγαλώνει και το ποιος ευθύνεται θα μετράει λιγότερο.

Σήμερα η κυβέρνηση βρίσκεται στο δυσκολότερο σημείο της θητείας της, καθώς για πρώτη φορά αμφισβητείται ο πυρήνας του αφηγήματός της. Η διαχείριση της πρόσφατης θεομηνίας ήταν προβληματική και αυτό λειτουργεί σωρευτικά με τις καλοκαιρινές πυρκαγιές. Στη διαχείριση της πανδημίας δεν είμαστε πλέον χώρα-πρότυπο, όπως στην πρώτη φάση.

Διαθέτει όπλα αντιμετώπισης η κυβέρνηση; Ασφαλώς. Ο κ. Μητσοτάκης έχει ακόμα απόθεμα προσωπικής αξιοπιστίας. Η εναλλακτική επιλογή θεωρείται προβληματική. Οι θετικές προοπτικές της οικονομίας μπορούν να απορροφήσουν μέρος των πληθωριστικών τάσεων και να εμπεδώσουν την αίσθηση ότι «παρά τις δυσκολίες, τα πράγματα βελτιώνονται». Ως κυβέρνηση θα καθορίσει την πολιτική ατζέντα. Σίγουρα, πάντως, χρειάζεται να αναπροσαρμόσει σε κάποια στοιχεία και τη στρατηγική και τις στοχεύσεις της. 

Στο απέναντι στρατόπεδο, το μεγαλύτερο πρόβλημα του κ. Τσίπρα παραμένει η εμμονή του να συνομιλεί αποκλειστικά με έναν πυρήνα φανατικών. Οι παρεμβάσεις του τις περισσότερες φορές δεν απευθύνονται στον μέσο ψηφοφόρο αλλά στο κοινό του Twitter. Η οξύτητα σε κάθε δημόσια παρουσία του είναι πλέον κανόνας, με αποτέλεσμα να δημιουργεί την εντύπωση ότι αισθάνεται άνετα μόνο μέσα σε ένα τοξικό περιβάλλον κοινωνικής έντασης, τα οποίο και επιδιώκει. Ότι ποντάρει στις κρίσεις, ίσως επειδή «η κανονικότητα δεν είναι ευκαιρία για την αριστερά», όπως είχε πει και ένα στέλεχός του.

Ο ΣΥΡΙΖΑ εκτινάχθηκε πολιτικά σε ένα τέτοιο περιβάλλον, στις αρχές της περασμένης δεκαετίας, αλλά οι συνθήκες σήμερα είναι διαφορετικές. Αυτός είναι ο βασικός λόγος που η στρατηγική του δεν αποδίδει. Όχι επειδή ο κ. Τσίπρας είναι κακός περφόρμερ –κάθε άλλο– αλλά επειδή η εικόνα που περιγράφει ο ΣΥΡΙΖΑ είναι αναντίστοιχη με το κοινωνικό κλίμα. Και γιατί η πόλωση που καλλιεργεί προκαλεί αντισυσπειρώσεις.

Θα περίμενε κανείς ότι μετά από δυόμισι χρόνια πενιχρών πολιτικών αποτελεσμάτων αυτή η στρατηγική θα είχε εγκαταλειφθεί. Αντιθέτως, η οξύτητα μοιάζει να κλιμακώνεται. Ο ΣΥΡΙΖΑ σήμερα μοιάζει να έχει παραδοθεί σε συγκεκριμένα πρόσωπα (στελέχη του ή υποστηρικτές του σε ΜΜΕ και social media), τα οποία καθορίζουν τη γραμμή και την εικόνα του κόμματος.

Υπάρχει, μάλιστα, ένα παράδοξο. Θεωρητικά ο κ. Τσίπρας επιδιώκει τη μετακίνηση προς το κέντρο και την απομάκρυνση από τον «ΣΥΡΙΖΑ του 3%», η οξύτητα όμως δεν καλλιεργείται τόσο από τα στελέχη του παλαιού ΣΥΡΙΖΑ, όσο κυρίως από τον στενό προεδρικό πυρήνα και τους νεοπροσήλυτους πασοκογενείς. Από αυτούς δηλαδή που θεωρητικά επιδιώκουν τη μετατόπιση προς το κέντρο! Αν γίνει αντιληπτό το λάθος, ίσως λυθεί και το πρόβλημα… 

Όσο για το «new kid in town», τον κ. Ανδρουλάκη, η συζήτηση στη Βουλή έδειξε τις δυσκολίες που θα έχει σε ένα περιβάλλον αυξανόμενης έντασης. Το επόμενο διάστημα το ΚΙΝ.ΑΛ. δεν θα αντιμετωπίζεται με συγκατάβαση, όπως μέχρι τώρα. Αντιθέτως θα πιέζεται από τις πρωτοβουλίες και κινήσεις των δύο μεγαλύτερων κομμάτων, τα οποία θα προσπαθήσουν να περιορίσουν τις πρόσφατες διαρροές τους προς αυτό.

Η αντιμετώπιση των πιέσεων αυτών δεν θα είναι εύκολη για τον κ. Ανδρουλάκη, καθώς θα πρέπει να διαχειριστεί αντίρροπες τάσεις στο εσωτερικό του ΚΙΝ.ΑΛ. Η παλαιότερη γενιά στελεχών διακατέχεται από αντιδεξιές εμμονές, τις οποίες ωστόσο δεν δείχνει να συμμερίζεται ούτε η νεότερη γενιά ούτε –κυρίως– η εναπομείνασα βάση του κόμματος.

Η αποδοχή του κ. Μητσοτάκη από τη βάση του ΚΙΝ.ΑΛ. είναι (ακόμα τουλάχιστον) μεγαλύτερη από αυτή του κ. Τσίπρα. Οι εισροές που σήμερα φαίνεται να έχει και από τα δύο κόμματα αλλάζουν εύκολα αν μπατάρει άγαρμπα υπέρ της μίας πλευράς ή αν γίνει κάποια άστοχη κίνηση. Η λύση για το ΚΙΝ.ΑΛ. βρίσκεται στη διαμόρφωση διακριτού στίγματος και στην ανάληψη πρωτοβουλιών, ώστε να αποφεύγει τη βάσανο του συνεχούς ετεροπροσδιορισμού. Αλλά αυτό, όσο εύκολα ακούγεται, τόσο δύσκολα γίνεται πράξη.

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.

To νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΣΥΡΙΖΑ

Βασιλική Σιούτη / Πού το πάει ο ΣΥΡΙΖΑ;

Κανείς, εκτός ίσως από τον ίδιο τον Αλέξη Τσίπρα, δεν μπορεί να καταλάβει πώς σκοπεύει να κερδίσει το πολιτικό κέντρο, όταν εμφανίζεται στη Βουλή για να υπερασπιστεί την πρόταση δυσπιστίας με μια λαϊκίστικη ρητορική, αφιερώνοντας το ένα τρίτο της ομιλίας του σε σκανδαλολογία.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Γιατί κάλυψε τους υπουργούς του ο Μητσοτάκης και πως σχεδιάζει να πάρει εκδίκηση ο Τσίπρας

Βασιλική Σιούτη / Γιατί κάλυψε τους υπουργούς του ο Μητσοτάκης και πώς σχεδιάζει να πάρει εκδίκηση ο Τσίπρας

Ο Μητσοτάκης καλύπτει τους υπουργούς του, ο Τσίπρας προσπαθεί να κεφαλαιοποιήσει την κυβερνητική αποτυχία στη διαχείριση της κακοκαιρίας και ο Ανδρουλάκης να διαφοροποιηθεί και από τους δύο.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

ΕΠΕΞ Μήπως οι εχθροί της «σώζουν» την Ευρώπη (που προκαλεί πλήξη στους άλλους);

Οπτική Γωνία / Μήπως οι εχθροί της «σώζουν» την Ευρώπη (που προκαλεί πλήξη στους άλλους);

Όσο τα θέματα της Ευρώπης θεωρούνται συζητήσεις που δεν «πουλάνε» δημοσιογραφικά ή θέματα επίδειξης λαμπερών ονομάτων, τόσο η Ευρώπη θα συναρπάζει κυρίως τους εχθρούς της.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Γιατί πεθαίνουν τα πλατάνια;

Ρεπορτάζ / Γιατί πεθαίνουν τα πλατάνια στην Ελλάδα;

Μια μεγάλη οικολογική καταστροφή βρίσκεται σε εξέλιξη σε όλη τη χώρα. Πολύτιμα οικοσυστήματα πλατάνων νεκρώνονται από μια μολυσματική ασθένεια, η οποία μέχρι στιγμής αποδεικνύεται ανίκητη και έχει αποδεκατίσει χιλιάδες δέντρα. Υπάρχει λύση;
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Τα ασυνόδευτα προσφυγόπουλα δεν είναι πια εντελώς «ξεκρέμαστα»

Ρεπορτάζ / Τα ασυνόδευτα προσφυγόπουλα δεν είναι πια εντελώς «ξεκρέμαστα»

Χρειάστηκαν επίμονες προσπάθειες από πολλούς ανθρώπους και φορείς, όμως το ζήτημα της φροντίδας των ασυνόδευτων παιδιών-προσφύγων, που είχε επανειλημμένως εκθέσει τη χώρα, φαίνεται ότι διευθετείται πλέον αρκετά ικανοποιητικά. Εξίσου μεγάλη σημασία έχει όμως το «μετά», καθώς μέχρι πρόσφατα, όσα παιδιά ενηλικιώνονταν, βρίσκονταν κυριολεκτικά στον «αέρα», κάτι που πλέον αλλάζει χάρη σε προγράμματα όπως αυτό του Κέντρου Κυψέλη που τρέχουν η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ και η IRC Hellas. Ο Κασμίρ και ο Ουσμάν, που πλέον ενηλικιώθηκαν, θέλουν να ζήσουν μόνιμα στην Ελλάδα.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Ο Τραμπ και η μαύρη μειονότητα

Οπτική Γωνία / Ο Τραμπ και η μαύρη μειονότητα

Ο Τραμπ συνεχίζει απτόητος να επιμένει ότι συκοφαντείται με στόχο την περιθωριοποίησή του, όπως συμβαίνει με τους Μαύρους Αμερικανούς. Επιμένει ότι, αντίθετα με τις «συκοφαντίες», δεν ήταν και δεν είναι καθόλου ρατσιστής.
ΑΝΝΑ ΦΡΑΓΚΟΥΔΑΚΗ
Αριστείδης Χατζής: «Εκπαιδευτικοί μιλούν για το 1821 ως γυμνασιάρχες της δεκαετίας του 1950»

Οπτική Γωνία / «Εκπαιδευτικοί μιλούν για το 1821 σαν γυμνασιάρχες της δεκαετίας του 1950»

Το νόημα της εθνικής επετείου, τα κομβικά γεγονότα, οι πρωταγωνιστές και οι παρελάσεις. Μιλά στη LiFO ο καθηγητής Φιλοσοφίας Δικαίου & Θεωρίας Θεσμών στο Τμήμα Ιστορίας & Φιλοσοφίας της Επιστήμης του ΕΚΠΑ, Αριστείδης Χατζής.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Το φάντασμα του πολέμου πλανιέται πάνω από την Ευρώπη; 

Μ. Καραγιάννης / Το φάντασμα του πολέμου πλανιέται πάνω από την Ευρώπη; 

Πόσο πιθανή είναι η δημιουργία ενός ευρωπαϊκού στρατού; Οδηγείται η Ευρώπη σε πολεμική αναμέτρηση με τη Ρωσία; Και πόσο θα επηρεάσει μια πιθανή εκλογή του Τραμπ; Απαντά ο καθηγητής Διεθνών Σχέσεων Μάνος Καραγιάννης. 
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Η κοινωνική δυσαρέσκεια και οι ανατροπές που καταγράφονται για πρώτη φορά στις δημοσκοπήσεις

Οπτική Γωνία / Η κοινωνική δυσαρέσκεια και οι ανατροπές που καταγράφονται για πρώτη φορά στις δημοσκοπήσεις

Οι μισοί σχεδόν ψηφοφόροι απαντούν στις δημοσκοπήσεις ότι θα πάνε στην κάλπη των ευρωεκλογών για να στείλουν μήνυμα στο κόμμα που ψήφισαν στις εθνικές εκλογές.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
«Μας πολιορκούν, αλλά ούτε το Δίπορτο θα κλείσει, ούτε το κτίριο πουλήθηκε»

Αθήνα / «Μας πολιορκούν, αλλά ούτε το Δίπορτο θα κλείσει, ούτε το κτίριο πουλήθηκε»

Ο Χρήστος Μαργαρίτης, συνιδιοκτήτης του νεοκλασικού (γωνία Θεάτρου και Σωκράτους) στο υπόγειο του οποίου στεγάζεται η θρυλική ταβέρνα, διαψεύδει τα περί πώλησής του και ξετυλίγει την ιστορία του πατρικού του.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
σπιρτζης καραμανλής

Οπτική Γωνία / Τα Τέμπη, η ευθύνη των υπουργών και η υποκρισία

Άλλη μία εξεταστική επιτροπή της Βουλής ολοκληρώθηκε χωρίς να καταλήξει πουθενά, με τα κόμματα να δίνουν τη μάχη των εντυπώσεων. Η Δικαιοσύνη, όμως, συνεχίζει την έρευνα και όλα παραμένουν ανοιχτά.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Μετς: Μια τριπλή ζημιά στον αρχαιολογικό και αρχιτεκτονικό πλούτο από τον δήμο Αθηναίων

Ρεπορτάζ / Μετς: Μια τριπλή ζημιά στον αρχαιολογικό και αρχιτεκτονικό πλούτο από τον δήμο Αθηναίων

Ο Δήμος ετοιμάζεται να κατεδαφίσει μια από τις παλαιότερες κατοικίες της Αθήνας, υπονομεύοντας την ανάδειξη του αρχαιολογικού χώρου της Αγροτέρας Αρτέμιδος.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Ποιος φοβάται τη Μαρίνα Σάττι;/ Ζάρι: Μια πικρή «ερωτική εξομολόγηση»/

Οπτική Γωνία / Ποιος φοβάται τη Μαρίνα Σάττι;

Καρυάτιδες, συρτάκι, χωριάτικη και τζατζίκι, meraki, παντιλίκια στον Λυκαβηττό. Το «Ζάρι» μοιάζει με μια πικρή ερωτική εξομολόγηση, με αρκετή διάθεση αυτοσαρκασμού. Αντέχουμε να δούμε το πρόσωπό μας στον καθρέφτη;
ΕΙΡΗΝΗ ΓΙΑΝΝΑΚΗ