ΔYO ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ για τη χώρα μας αυτή την εβδομάδα προήλθαν από την ΕΛΣΤΑΤ. Η μία αφορά την εξέλιξη του ελληνικού πληθυσμού και τη «χειρότερη επίδοση των τελευταίων 90 χρόνων» που καταγράφηκε το 2021, καθώς την περασμένη χρονιά, σύμφωνα με την Ελληνική Στατιστική Υπηρεσία, οι θάνατοι ξεπέρασαν κατά 58.573 τις γεννήσεις και, όπως επισημάνθηκε χαρακτηριστικά, μέσα σε έναν χρόνο χάθηκε ο πληθυσμός μίας περιφερειακής πόλης. Η άλλη είδηση αφορά το πρόβλημα της ανεπαρκούς σίτισης που, πάλι σύμφωνα με έρευνα της ΕΛΣΤΑΤ, αντιμετωπίζει το 6% των Ελλήνων, λόγω φτώχειας.
Οι αποκαλύψεις για τις συμμορίες που δρούσαν για χρόνια ανενόχλητες στη φοιτητική εστία του Μετσόβιου Πολυτεχνείου, σκορπώντας τον τρόμο στους φοιτητές που έμεναν εκεί και στερώντας δωμάτια από παιδιά φτωχών οικογενειών που αντιμετωπίζουν πρόβλημα στέγασης, κατέδειξαν τη διαχρονική και διακομματική αδιαφορία και υποκρισία απέναντι στο καυτό πρόβλημα της φοιτητικής στέγης. Και, φυσικά, για άλλη μια φορά κανένας δεν ανέλαβε την ευθύνη, καθώς οι υπεύθυνοι έδειχναν ο ένας τον άλλον.
Οι φτωχότερες χώρες του Νότου δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις υψηλές τιμές που θέλει και αντέχει η Γερμανία. Ούτε οι κυβερνήσεις όπως της Ελλάδας έχουν να διαθέσουν τόσα χρήματα για να καλύψουν με επιδοτήσεις τόσο υψηλές τιμές.
Ο πόλεμος της ενέργειας
Κατά τ’ άλλα, η καρδιά της Ευρώπης αυτές τις μέρες χτυπά στην Πράγα, όπου πραγματοποιήθηκε και η πρώτη Σύνοδος Κορυφής με τη συμμετοχή σαράντα τριών ηγετών, αφού, εκτός από τα 27 κράτη-μέλη της Ε.Ε., θα συμμετέχουν και οι χώρες των δυτικών Βαλκανίων μαζί με τις πρώην σοβιετικές χώρες της Ευρώπης. Άλλο ένα πακέτο κυρώσεων εναντίον της Ρωσίας και επιβολή πλαφόν στην τιμή του ρωσικού πετρελαίου, που είχε συμφωνηθεί από πριν, όσο στο παρασκήνιο μαίνονταν διάφορες συγκρούσεις και με ελληνικό ενδιαφέρον.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει ζητήσει να υπάρξει πλαφόν στην τιμή του φυσικού αερίου, στηλιτεύοντας έμμεσα τη γερμανική στάση που βάζει εμπόδια γι’ αυτό. Την ίδια θέση με τον Έλληνα πρωθυπουργό έχει και ο Μάριο Ντράγκι και συνολικά δεκαπέντε χώρες. Δηλαδή η πλειοψηφία των κρατών-μελών της Ε.Ε. ζητά κοινή πολιτική, αλληλεγγύη και πλαφόν στην τιμή του φυσικού αερίου. Απέναντί τους, όμως, συναντούν τη Γερμανία (μαζί με τις χώρες που επηρεάζει), η οποία διαφωνεί.
«Η Ρωσία έχει εργαλειοποιήσει την ενέργεια με στόχο την αποσταθεροποίηση των κοινωνιών μας. Δεκαπέντε κράτη-μέλη έχουν εκφράσει την υποστήριξή τους για την επιβολή ανώτατου ορίου στις τιμές. Η Ευρώπη πρέπει να ανακτήσει τον έλεγχο της αγοράς φυσικού αερίου», υποστήριξε ο Κυριάκος Μητσοτάκης που βγήκε μπροστά σε αυτό, προκαλώντας τη γερμανική δυσαρέσκεια.
Η γερμανική πλευρά φρόντισε πάντως να αφήσει και η ίδια τις αιχμές της στο παρασκήνιο και να στείλει μηνύματα, υπενθυμίζοντας τον ρόλο του ελληνικού εμπορικού στόλου που μεταφέρει μεγάλο μέρος των εξαγωγών της Ρωσίας. Τον ελληνικό εμπορικό στόλο τον έχει «βάλει στο μάτι» εδώ και χρόνια η Γερμανία. Από την περίοδο των μνημονίων πίεζε τις ελληνικές κυβερνήσεις για να στριμώξει τους Έλληνες εφοπλιστές, αλλά καμία δεν την άκουσε.
Όσον αφορά το θέμα του πλαφόν, η Γερμανία διαφωνεί επειδή η ίδια χρειάζεται τεράστιες ποσότητες και είναι αρκετά πλούσια ώστε να τις αγοράσει όσο-όσο ‒ αυτήν τη στιγμή ενδιαφέρεται να εξασφαλίσει μεγάλες ποσότητες και όχι χαμηλή τιμή. Και επειδή έχει τη δυνατότητα, καλύπτει τη διαφορά με το πρόγραμμα των 200 δισεκατομμυρίων που έχει ανακοινώσει ο καγκελάριος Σολτς.
Οι φτωχότερες χώρες του Νότου όμως δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις υψηλές τιμές που θέλει και αντέχει η Γερμανία. Ούτε οι κυβερνήσεις όπως της Ελλάδας έχουν να διαθέσουν τόσα χρήματα για να καλύψουν με επιδοτήσεις τόσο υψηλές τιμές. Γι’ αυτό και η Ελλάδα ζητά από τη Γερμανία να μπει φρένο στις τιμές, αλλά εκείνη δεν θέλει. Τα συμφέροντα της Γερμανίας έρχονται για άλλη μια φορά σε αντίθεση με τα συμφέροντα των φτωχότερων χωρών, ειδικά του Νότου.
Η Τουρκία στο επίκεντρο
Η Τουρκία βρίσκεται ξανά στο επίκεντρο, καθώς μπορεί να απειλεί την Ελλάδα καθημερινά, αλλά προβλήματα δημιουργεί σε όλη τη Δύση. Δεν σταματά να παζαρεύει χρησιμοποιώντας κάθε μέσο, με τελευταίο χαρτί το νέο τουρκολιβυκό μνημόνιο με την προσωρινή και όχι καθολικά αποδεκτή κυβέρνησης της Λιβύης, το οποίο παραβιάζει ξανά το διεθνές δίκαιο.
Άμεση και ξεκάθαρη όμως ήταν η απάντηση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, το οποίο αποδοκίμασε αυτό το μνημόνιο και επισήμανε ότι η μεταβατική κυβέρνηση της Λιβύης δεν μπορεί να συνάπτει συμφωνίες που δεσμεύουν τη χώρα και βλάπτουν τις διπλωματικές της σχέσεις.
Ακόμα και το προσφυγικό ζήτημα επαναφέρει ο Ερντογάν και το χρησιμοποιεί κάθε φορά που θέλει να ζητήσει περισσότερα από την Ε.Ε. και να αυξήσει την πίεση στην Ελλάδα. Καθόλου τυχαία δεν θεωρείται ούτε η αύξηση των ροών πριν από τη Σύνοδο της Πράγας ούτε η ακραία ρητορική και οι κατηγορίες εναντίον της Ελλάδας και του Λιμενικού.
Η ελληνική κυβέρνηση για την ώρα ρίχνει το διπλωματικό της βάρος στην αποτροπή του ενδεχόμενου ερευνών από την Τουρκία στις περιοχές της Κρήτης που περιλαμβάνονται στο τουρκολιβυκό μνημόνιο, ενώ ανήκουν στην ελληνική ΑΟΖ. Οι ΗΠΑ, οι οποίες παίζουν τον πιο ενεργό ρόλο στην προσπάθεια της Δύσης να ηρεμήσει τον Ερντογάν, του ασκούν πιέσεις τόσο για να μην μπλοκάρει την ένταξη της Σουηδίας και της Φινλανδίας, όπως απειλεί, όσο και για να μην προκαλέσει επεισόδιο με την Ελλάδα.
Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.
σχόλια