Τα πολιτικά «στοιχήματα» του 2022

Τα πολιτικά «στοιχήματα» του 2022 Facebook Twitter
Οι προκλήσεις στις αρχές του 2022 για τους τρεις σημαντικότερους παίκτες είναι συγκεκριμένες: ο ένας απλώς να μη χάσει την μπάλα τώρα στα τελειώματα, ο δεύτερος να βρει κάτι να πει, αντί να βρίζει, και ο τρίτος να ισορροπήσει ανάμεσα σε τζαρτζαρίσματα που θα δεχτεί εκ δεξιών και εξ ευωνύμων. Εικονογράφηση: bianka/LiFO
0

Δεν ξέρουμε αν το 2022 θα είναι εκλογική χρονιά. Θα είναι όμως η χρονιά που θα κριθούν οι εκλογές, καθώς στη διάρκειά της θα εδραιωθεί ή θα αποδομηθεί το εκλογικό αφήγημα καθενός από τους πρωταγωνιστές της πολιτικής μας ζωής. Και οι εκλογές κατά κανόνα κρίνονται στην πειστικότητα των αφηγημάτων.

Ας δούμε, λοιπόν, τα στοιχήματα των δύο μεγάλων κομμάτων, αλλά και του ΚΙΝ.ΑΛ. τη χρονιά που ξεκινάει. 

Για τη ΝΔ το επόμενο τρίμηνο θα είναι πιθανότατα το δυσκολότερο της θητείας της. Κι αυτό επειδή θα κληθεί να διαχειριστεί μια διπλή κρίση: την υγειονομική, με την εξάπλωση της Όμικρον, και τη διεθνή ενεργειακή, που έχει συμπαρασύρει τις τιμές αρκετών προϊόντων.

Ο συνδυασμός αυτός αναμφίβολα θα πιέσει την κυβέρνηση, η οποία έχει αρχίσει να εμφανίζει δείγματα φθοράς. Αν όμως καταφέρει να τα διαχειριστεί ικανοποιητικά και βγει από αυτήν τη στενωπό, διατηρώντας το προβάδισμά της, θα μπει στον τελευταίο γύρο πριν από τις εκλογές ως ισχυρό φαβορί, με την πίεση να μεταφέρεται πλέον στην απέναντι πλευρά. 

Ο ΣΥΡΙΖΑ, από πλευράς του, πρέπει να λύσει το στρατηγικό του πρόβλημα, καθώς σήμερα μοιάζει να έχει βαλθεί να επιβεβαιώσει τη γνωστή φράση σχετικά με το τι σημαίνει «να περιμένεις διαφορετικό αποτέλεσμα, κάνοντας ακριβώς τα ίδια πράγματα». Δύο χρόνια ακολουθεί μια συγκεκριμένη τακτική και η δική του φθορά είναι μεγαλύτερη από της κυβέρνησης!

Το πλεονέκτημα της ΝΔ είναι ότι, παρά τις αδυναμίες της, έχει πράγματα να πει. Υπάρχουν στοιχεία που στηρίζουν το κυβερνητικό αφήγημα και τομείς που οπτικοποιούν την πρόοδο που η ίδια επικαλείται. Η οικονομία έχει ισχυρό ρυθμό ανάπτυξης, ο οποίος, αν και δεν έχει περάσει (ακόμα) πλήρως στην πραγματική οικονομία, σίγουρα δεν δικαιολογεί αντιπολιτευτικές υπερβολές. Η οικονομική στήριξη σε πολίτες και επιχειρήσεις λόγω πανδημίας αλλά και ενεργειακής κρίσης είναι η μεγαλύτερη που έχει δοθεί ποτέ. Η ανεργία είναι στο χαμηλότερο ποσοστό της δεκαετίας. Η ψηφιοποίηση του κράτους γίνεται αισθητή στην καθημερινότητα των πολιτών. Σ

ε ζητήματα εξωτερικής πολιτικής, άμυνας και ασφάλειας η κυβέρνηση έχει κάνει κινήσεις (εξοπλιστικά, ελληνογαλλική συμφωνία, προστασία συνόρων, κ.λπ.), των οποίων η αποδοχή υπερβαίνει την εκλογική επιρροή της ΝΔ. Αυτοί είναι οι λόγοι που εξακολουθεί να υπερέχει του ΣΥΡΙΖΑ, ιδίως ο Μητσοτάκης έναντι του Τσίπρα, καθιστώντας (ακόμα τουλάχιστον) διαχειρίσιμες τις όποιες αδυναμίες της, όπως η έλλειψη ψυχικών ταυτίσεων με πιο ασθενή οικονομικά στρώματα, η μικρή επιρροή στις μικρότερες ηλικίες αλλά και τα επικοινωνιακά «φάλτσα» στελεχών της.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, από πλευράς του, πρέπει να λύσει το στρατηγικό του πρόβλημα, καθώς σήμερα μοιάζει να έχει βαλθεί να επιβεβαιώσει τη γνωστή φράση (που κακώς αποδίδεται στον Αϊνστάιν) σχετικά με το τι σημαίνει «να περιμένεις διαφορετικό αποτέλεσμα, κάνοντας ακριβώς τα ίδια πράγματα». Δύο χρόνια ακολουθεί μια συγκεκριμένη τακτική και η δική του φθορά είναι μεγαλύτερη από της κυβέρνησης!

Ο ΣΥΡΙΖΑ βάζει «όλα του τα αυγά σε ένα καλάθι», ποντάροντας στην αποτυχία της κυβέρνησης και σε μια μεγάλη κρίση που θα τη συμπαρασύρει και θα ανοίξει τον δρόμο για τη δική του επέλαση. Ακολουθεί μια στρατηγική «ρεσάλτου», αντίστοιχη με εκείνη της «αντιμνημονιακής» περιόδου, με υψηλή ένταση και μετωπική αντιπολίτευση σε όλα τα πεδία. Με την ουσιώδη διαφορά ότι από τότε έχουν αλλάξει πολλά.

Ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ δοκιμάστηκε ως κυβέρνηση, άρα οι υποσχέσεις δυσκολεύουν. Τότε η οικονομία είχε 7% ύφεση και η κοινωνία κλυδωνιζόταν, σήμερα έχουμε 7% ανάπτυξη και μια κοινωνία που θέλει να τελειώνουν οι περιπέτειες και να βρει την ησυχία της. 

Αν, λοιπόν, το επόμενο τρίμηνο η πανδημία αρχίσει να υποχωρεί και ο κόσμος επιστρέψει στις συνήθειές του, αν με την επιδότηση στους λογαριασμούς ρεύματος η πίεση νοικοκυριών και επιχειρήσεων γίνει διαχειρίσιμη, αν το διαθέσιμο εισόδημα των πολιτών αυξηθεί έστω λίγο, λόγω μείωσης φόρων και ασφαλιστικών εισφορών και διπλής αύξησης κατώτατου μισθού, αν ο τουρισμός πάει καλά και αν δεν έχουμε τίποτα πυρκαγιές όπως πέρυσι, ο ΣΥΡΙΖΑ τι θα έχει να αντιτάξει; Τα τραγούδια του… Μιθριδάτη; Τις βρισιές κατά του πρωθυπουργού; Την παροξυσμική ένταση κάποιων κομματικών στελεχών του και διαφόρων περσόνων του διαδικτύου (που πλέον δίνουν ξεκάθαρα αυτοί τη γραμμή και όχι ο κ. Τσίπρας), που απωθούν κόσμο με τον φανατισμό τους; Αλήθεια, τι θα προβάλει; Στρατηγικές αποφάσεις που πήγαν κόντρα στη μεγάλη πλειοψηφία των ψηφοφόρων; Τα νέα στελέχη που δεν έχει αναδείξει; Το δικό του πολιτικό rebranding, που με εξαίρεση κάποιες (πετυχημένες) εικαστικές εφαρμογές ουσιαστικά δεν έχει συντελεστεί; 

Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει εγκλωβιστεί σε μια στρατηγική όπου η δική του εκλογική επιτυχία περνάει μόνο μέσα από την αποσταθεροποίηση της χώρας. Και αυτό δυσκολεύει τις προοπτικές του όσο η κατάσταση στη χώρα παραμένει διαχειρίσιμη. Με αποτέλεσμα το μόνο που του μένει να είναι η πλειοδοσία σε υποσχέσεις και ένα αόριστο αίτημα για μια «προοδευτική διακυβέρνηση» που ουσιαστικά τον καθιστά «όμηρο» του ΚΙΝ.ΑΛ. και του κ. Ανδρουλάκη. Γιατί αν αυτοί αρνηθούν κάθε συνεργασία, τουλάχιστον όσο ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι πρώτο κόμμα, του αποστερούν κάθε προοπτική εξουσίας, γεγονός που θα λειτουργήσει άκρως αποσυσπειρωτικά.

Αυτό ακριβώς θα είναι το ζήτημα που θα κληθεί να διαχειριστεί μέσα στο 2022 και ο νέος πρόεδρος του ΚΙΝ.ΑΛ./ΠΑΣΟΚ, ο κ. Ανδρουλάκης. Τι θα κάνει το αρκετά αυξημένο ποσοστό του, που οι ψηφοφόροι φαίνονται διατεθειμένοι να του δώσουν.

Η μέχρι τώρα γραμμή του κ. Ανδρουλάκη περί πολιτικής αυτονομίας ήταν σωστή για τις εσωκομματικές εκλογές. Δεν αρκεί όμως. Τώρα πρέπει να απευθυνθεί στη μεγάλη δεξαμενή δυνητικών ψηφοφόρων που θέλουν το ΠΑΣΟΚ κόμμα εξουσίας και όχι διαμαρτυρίας ή ετεροπροσδιορισμού. Και αυτό απαιτεί σαφή προγραμματική πρόταση και κυρίως μια πολιτική πλατφόρμα που θα υπερβαίνει τον κομματικό μικρόκοσμο και θα επανατοποθετεί το Κίνημα ως κεντρικό πολιτικό «παίκτη». Δεδομένου μάλιστα ότι σύντομα ο κ. Ανδρουλάκης θα αρχίσει να δέχεται πιέσεις από τους δύο μεγάλους, προκύπτει ξεκάθαρα ποια θα είναι η δική του άσκηση ισορροπίας για το 2022.

Συνοψίζοντας, οι προκλήσεις στις αρχές του 2022 για τους τρεις σημαντικότερους παίκτες είναι συγκεκριμένες: ο ένας απλώς να μη χάσει την μπάλα τώρα στα τελειώματα, ο δεύτερος να βρει κάτι να πει, αντί να βρίζει, και ο τρίτος να ισορροπήσει ανάμεσα σε τζαρτζαρίσματα που θα δεχτεί εκ δεξιών και εξ ευωνύμων.

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Την ώρα που στην σκηνή εμφανίστηκε ένας τρίτος παίκτης

Ηχητικά Άρθρα / Η ώρα που στην σκηνή εμφανίζεται ένας τρίτος παίκτης

Ο απροσδόκητος μέχρι πρότινος «παίκτης» Νίκος Ανδρουλάκης εμφανίζεται έτοιμος να υποδεχτεί τους απογοητευμένους ψηφοφόρους από δεξιά κι αριστερά και την ίδια στιγμή ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης και ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης Αλέξης Τσίπρας κάνουν ό,τι μπορούν για να τον βοηθήσουν.
THE LIFO TEAM

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

ΕΠΕΞ Λευτέρης Αναγνώστου, ένας μεταφραστής

Λοξή Ματιά / Λευτέρης Αναγνώστου (1941-2024): Ένας ορατός και συγχρόνως αόρατος πνευματικός μεσολαβητής

Ο Λευτέρης Αναγνώστου, που έτυχε να πεθάνει την ίδια μέρα με τον Θανάση Βαλτινό, ήταν μεταφραστής δύσκολων και σημαντικών κειμένων από τη γερμανική και αυστριακή παράδοση.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Οι παράνομες πισίνες των Κυκλάδων και το λιγοστό νερό που έχει απομείνει

Ρεπορτάζ / Οι παράνομες πισίνες των Κυκλάδων και το λιγοστό νερό που έχει απομείνει

Οι πισίνες, παράταιρες με το κυκλαδικό τοπίο και αρκετές από αυτές παράνομες, προκαλούν πια αντιδράσεις στις τοπικές κοινωνίες, που τις βλέπουν να γεμίζουν ενώ η παρατεταμένη λειψυδρία φέρνει στις βρύσες τους βιομηχανικό, πανάκριβο νερό.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Ο Ζίζεκ στα 75: «Είναι ηλίθιο και ταπεινωτικό να είσαι γέρος»

Οπτική Γωνία / Ο Ζίζεκ στα 75: «Μην κοιτάς βαθιά μέσα σου, θα ανακαλύψεις μόνο σκατά»

«Είναι ηλίθιο και ταπεινωτικό να είσαι γέρος» δηλώνει σε συνέντευξή του στον Telegraph ο διάσημος Σλοβένος φιλόσοφος, ο οποίος πιστεύει επίσης ότι είμαστε πλέον πολύ κοντά σε ένα είδος «ήπιου φασισμού», όπως γράφει στο νέο βιβλίο του.
THE LIFO TEAM
Γιατί να μη λιντσάρουμε τους ανήλικους δράστες;

Explainer / Το ποινικό δίκαιο ανηλίκων και η δίψα του κοινού για λιντσάρισμα

Τις τελευταίες εβδομάδες, μετά την υπόθεση ξυλοδαρμού μιας ανήλικης στη Γλυφάδα, η συζήτηση για τη βία μεταξύ ανηλίκων έχει αναζωπυρωθεί, ενώ παράλληλα η κυβέρνηση εξήγγειλε κάποια μέτρα για την αντιμετώπιση του ζητήματος.
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΑΜΑΡΑΣ

Βασιλική Σιούτη / Η Τουρκία απαιτεί, ο Σαμαράς πιέζει, η αντιπολίτευση κρατά χαμηλούς τόνους

Η κυβέρνηση επιθυμεί την εξομάλυνση των ελληνοτουρκικών σχέσεων, αλλά δέχεται πιέσεις από την Άγκυρα, η οποία εγείρει διαρκώς νέες αξιώσεις, και από τους πρώην πρωθυπουργούς Αντώνη Σαμαρά και Κώστα Καραμανλή, που εκφράζουν επιφυλάξεις. 
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Ηοw much is too much?

Οπτική Γωνία / Πόσες λεπτομέρειες αρκούν όταν μιλάμε για σεξουαλική κακοποίηση;

Πώς «καταναλώνουμε» τη σεξουαλική βία σε μια εποχή που ο οποιοσδήποτε μπορεί να μεταδώσει ζωντανά έναν βιασμό από ένα κινητό ή να τον κάνει upload στο youporn, και που το πορνό είναι παντού και πιο βίαιο από ποτέ;
ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΤΡΙΒΟΛΗ
Γιατί οι αμερικανικές εκλογές είναι οι πιο κρίσιμες των τελευταίων ετών;

Διεθνή / Γιατί οι αμερικανικές εκλογές είναι οι πιο κρίσιμες των τελευταίων ετών;

Τι θα σημάνει μια πιθανή νίκη του Τραμπ; Πώς το αποτέλεσμα θα επηρεάσει την Ελλάδα και τις σχέσεις μας με την Τουρκία; Μιλά στη LIFO ο δρ. Ευρωπαϊκής Ασφάλειας και Νέων Απειλών και κύριος ερευνητής ΕΛΙΑΜΕΠ, Τριαντάφυλλος Καρατράντος.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Χρυσέλλα Λαγαρία: «Δεν είναι τόσο τρομακτικό το να είσαι τυφλός»

Οι Αθηναίοι / Χρυσέλλα Λαγαρία: «Δεν είναι τόσο τρομακτικό το να είσαι τυφλός»

Η συνιδρύτρια και διευθύντρια της Black Light και συνδημιουργός της σειράς podcast της LiFO «Ζούμε ρε» δραστηριοποιείται ώστε οι ΑμεΑ να διαθέτουν ίσες ευκαιρίες και απεριόριστη πρόσβαση, δίχως στιγματισμούς και διακρίσεις. Και είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Μόνη πλέον λύση η δημιουργία ενός διεθνικού ομοσπονδιακού κράτους Ισραηλινών και Παλαιστινίων»

Διεθνή / «Μόνη πλέον λύση η δημιουργία ενός διεθνικού ομοσπονδιακού κράτους Ισραηλινών και Παλαιστινίων»

Από τις πιο έγκυρες πηγές αναφορικά με τα τεκταινόμενα στη Μέση Ανατολή, ο δημοσιογράφος και συγγραφέας Πέτρος Παπακωνσταντίνου σχολιάζει όλες τις τελευταίες εξελίξεις στην ισραηλινοπαλαιστινιακή σύγκρουση.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Από την άσκηση επιρροής στην επιθετική εξαγορά

Οπτική Γωνία / Από την άσκηση επιρροής στην επιθετική εξαγορά

Όταν πρόσωπα διεκδικούν την προσωπική τους λάμψη στη show biz, στις επιχειρήσεις και στην πολιτική (πηδώντας εύκολα από το ένα στο άλλο), η πολιτική βυθίζεται περισσότερο στην ανυποληψία και την ασημαντότητα.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Το νέο δίπολο στη Βουλή και η ιδιαίτερη κατάσταση του ακέφαλου ΣΥΡΙΖΑ

Βασιλική Σιούτη / Το νέο δίπολο στη Βουλή και η ιδιαίτερη κατάσταση του ακέφαλου ΣΥΡΙΖΑ

Η πολιτική των «ήρεμων νερών» με την Τουρκία ταράζει τα νερά στη ΝΔ και ο Γιώργος Γεραπετρίτης δρα πυροσβεστικά στη φωτιά που άναψαν το ειδικό χωροταξικό του Θόδωρου Σκυλακάκη και η διάταξη για τις βραχονησίδες. 
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ