Πώς ο ΛΕΞ τα κατάφερε εκεί όπου ο Kendrick απέτυχε

ΕΠΕΞ Πώς ο ΛΕΞ τα κατάφερε εκεί όπου ο Kendrick απέτυχε Facebook Twitter
Στις 22 Νοεμβρίου του ’24 κυκλοφόρησαν μαζί οι τελευταίοι δίσκοι τους, το G.T.K. του ΛΕΞ και το GNX του Kendrick.
0


ΔΙΑΒΟΛΙΚΕΣ ΣΥΜΠΤΩΣΕΙΣ. Στις 13 Μαΐου του ’22 κυκλοφόρησαν ταυτόχρονα τα νέα άλμπουμ του ΛΕΞ («Metro») και του Kendrick Lamar («Mr. Morale & the Big Steppers»). Στις 22 Νοεμβρίου του ’24 κυκλοφόρησαν μαζί οι τελευταίοι δίσκοι τους, το G.T.K. του ΛΕΞ και το GNX του Kendrick.

Ας αρχίσουμε με το ’22. Τόσο το «Metro» όσο και το «Mr. Morale & the Big Steppers» χαρακτηρίζονται από μια εσωστρεφή διάθεση. Ο ΛΕΞ αναφέρεται στη μοναξιά της επιτυχίας του, στην εμπειρία της προσωπικής ανέλιξης και στην προσπάθεια να διατηρήσει μια ηθική ακεραιότητα. Με τη σειρά του ο Kendrick βουτάει στον ψυχισμό του, πολεμάει το διαγενεακό τραύμα και τον εθισμό και απορρίπτει τον ρόλο του «σωτήρα» που είχε ο ίδιος αναθέσει στον εαυτό του. Ξεφεύγοντας απ’ τα κυρίαρχα μάτσο πρότυπα της ραπ, και οι δύο καλλιτέχνες αναφέρονται στη σχέση τους με την ψυχολόγο τους.  

Τι μπορεί να έρθει μετά απ’ αυτό; Μετά τον πολιτικά ευαισθητοποιημένο στίχο και την κοινωνική κριτική, μετά την ψυχολογική ανάλυση και την αναμέτρηση με το «εγώ», μετά την επιτυχία και την καθολική αποδοχή – πού ακριβώς μπορείς να πας; Μου φαίνεται πως αυτό είναι το σημείο που πρέπει κανείς ν’ αμφισβητήσει την πορεία του, να μην επαναπαυτεί στα όσα έχει καταφέρει, να στραφεί αλλού. Ο δρόμος μακριά απ’ τον εαυτό και την επιτυχία του είναι ο μόνος που μπορεί να τον πάει μπροστά.

Ξεφεύγοντας απ’ τα κυρίαρχα μάτσο πρότυπα της ραπ, και οι δύο καλλιτέχνες αναφέρονται στη σχέση τους με την ψυχολόγο τους.

Ο νέος δίσκος του Kendrick –απολύτως απολαυστικός και μουσικά εξαιρετικός– φαίνεται να κάνει ένα βήμα πίσω. Εκεί που το «Mr. Morale & the Big Steppers» είχε ξεκινήσει μια θεραπευτική διαδικασία αποδόμησης του εγώ, το GNX πλάθει από την αρχή έναν ναρκισσιστικό και κυριαρχικό εαυτό. Έτσι, στο «man in the garden» ο Kendrick εξηγεί (πειστικά!) γιατί του «αξίζουν τα πάντα», ενώ στο «heart pt. 6» ομολογεί περήφανα πως η παλιά του μπάντα διαλύθηκε επειδή ο ίδιος έπρεπε να προχωρήσει και να εξερευνήσει «το μέλλον του ως μαύρου επιχειρηματία». Πάνω απ’ όλα, στο υπέροχο «reincarnated» ο Kendrick αναλαμβάνει τον ρόλο του «σωτήρα» που είχε με τόσο κόπο απολέσει πριν από δύο χρόνια. Το αποτέλεσμα είναι μάλλον κενό: ο Kendrick βρίσκεται στην κορυφή, το δηλώνει ευθαρσώς και δεν υπάρχουν πολλά που μπορεί να πει κανείς πέρα απ’ αυτό.¹

Ο νέος δίσκος του ΛΕΞ μάς πάει προς την αντίθετη κατεύθυνση. Το G.T.K. είναι «για την κουλτούρα» και μέσα απ’ τους στίχους του η κάμερα φαίνεται να κάνει μια στροφή 180 μοιρών, πηγαίνοντας μακριά απ’ τον ΛΕΞ και κοντά σε όσους ζούνε γύρω του. Έτσι, ο δίσκος αφιερώνεται στους ντελιβεράδες, στους ντίλερ, «στα παιδιά έξω απ’ τα 24ωρα», στους σημερινούς 35άρηδες που μείνανε «στη χώρα αυτή μετά το ’09», μεγάλωσαν και γίνανε «η χειρότερη γενιά».

Στο G.T.K. ο ΛΕΞ μιλάει πολύ λιγότερο για τον εαυτό του∙ όταν το κάνει, προσπαθεί συνειδητά να αποδομήσει την κυριαρχία του, αρνούμενος τις τιμές που του αποδίδονται. Έτσι, δηλώνει πως «τους συμφέρει να με λένε βασιλιά του underground», ενώ εξηγεί πως «η έκφραση είναι η μόνη λύση για όλους εμάς / αλλιώς είμαστε αλήτες με άσχημα τατουάζ./ Μετά, είσαι καλλιτέχνης κι εκφραστής μιας γενιάς / κι αυτό μπορεί να μη σ’ αρέσει, μα κάπως πρέπει να φας».

Οι διαφορετικές κατευθύνσεις που ακολουθούν ο Kendrick και ο ΛΕΞ προκύπτουν από το ίδιο «πρόβλημα», απ’ την αντίθεση, δηλαδή, που ενσαρκώνουν οι επιτυχημένοι καλλιτέχνες με κοινωνικό στίχο, το εμπορικό conscious rap και underground. Όταν ένας καλλιτέχνης μιλάει για τη φτώχεια και γνωρίζει επιτυχία, βρίσκεται πολύ γρήγορα σε μια παράδοξη θέση: δεν είναι πια φτωχός, αλλά είναι ακριβώς η εμπειρία της φτώχειας και ο τρόπος με τον οποίο τη μεταβόλισε, την έκανε τέχνη και την πούλησε, που τον έκανε πλούσιο.

Ξαφνικά, ο εκφραστής του περιθωρίου βρίσκεται στο penthouse του Kendrick στη Νέα Υόρκη ή στα Airbnb «με θέα την ακρόπολη» του ΛΕΞ. Πώς μπορεί να μιλήσει από εκεί; Πώς μπορεί να μην προδώσει τα όσα πρέσβευε και να διαχειριστεί αυτήν τη χτυπητή αντίθεση;² Ο Kendrick παραμένει δέσμιος αυτής της διαλεκτικής, ενώ ο ΛΕΞ βρίσκει τρόπο να ξεφύγει απ’ την παγίδα της και να την εκτονώσει (κοιτάζει έξω απ’ αυτήν∙ στρέφεται αλλού).

Το τελευταίο κομμάτι του G.T.K. είναι ενδεικτικό. Ο ΛΕΞ βρίσκεται στη Θεσσαλονίκη τον Αύγουστο γιατί το έχει επιλέξει. Παίρνει τσιγάρα απ’ το περίπτερο και παραπονιέται στην περιπτερού για τη ζέστη. «Καθώς μου δίνει τα τσιγάρα, μέσα της λέει “Δε γαμιέσαι; Δεν έχεις πλέον το δικαίωμα να παραπονιέσαι”». Η λύση δίνεται αμέσως: «Γιατί η νίκη του ενός ποτέ δε θα ’ναι αρκετή / μπλε και κόκκινο ματώνουν οι ουρανοί / αν μείνουμε μαζί, θα γίνουμε κεραυνοί […] Κάπως έτσι θα ’θελα το τέλος να ’ρθει».   

Η αναγνώριση ότι η ανέλιξη του ενός δεν είναι αρκετή∙ η προσμονή της νίκης όλων των περιθωριοποιημένων∙ η πίστη ότι η συσπείρωση των καταπιεσμένων τούς κάνει κεραυνό: όταν σταματήσει να είναι ευχή μέλλοντος ή πρόγραμμα δράσης, όταν δεν θα χρειάζεται πια να ραπάρει «για όσους δε ραπάρουν καλά, μα έχουν τόσα και τόσα να πούνε», αυτή η κίνηση θα έχει μόνο ένα όνομα – και τ’ όνομα αυτό είναι κομμουνισμός.


[1] Αυτή η παλινδρόμηση ίσως να έχει τις ρίζες της στο πρόσφατο beef του Kendrick με τον Drake. Η ανταλλαγή diss track ανάγκασε τον ράπερ να επωμιστεί έναν πιο ανταγωνιστικό και σκληρωτικό εαυτό. Κατά κοινή ομολογία, ο Kendrick «νίκησε» τον Drake. Ενδέχεται, όμως, το κόστος αυτής της νίκης να ήταν η θυσία της ταπεινότητας που είχε κατακτήσει.

[2] Όπως λέει ο Γιάννης-Ορέστης Παπαδημητρίου στον M. Hulot: «Το ραπ είναι ενίοτε και ένας μηχανισμός κοινωνικής κινητικότητας, όχι θεσμικός και θεσμοποιημένος, αλλά ευρεσιτεχνία των λαϊκών στρωμάτων. Οπότε άπαξ και σε πάρει το κύμα αυτής της κινητικότητας και ζεις καλύτερα, τι είναι αυτό που σε ενώνει με την παλιά σου ζωή;». Δείτε: M. Hulot, «Μια (σχεδόν) ψύχραιμη ακρόαση στο G.T.K. του ΛΕΞ», LiFO, 26/11/2024.

To άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.

Το νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

ΕΠΕΞ Οι ψαράδες της Αμοργού πέτυχαν κάτι που δεν έχει ξαναγίνει στην Ελλάδα

Οπτική Γωνία / Οι ψαράδες της Αμοργού πέτυχαν κάτι που δεν έχει ξαναγίνει στην Ελλάδα

Πήραν τη θάλασσα στα χέρια τους, πριν να είναι πολύ αργά και την χάσουν. Το «Αμοργόραμα» δεν είναι απλώς μια ιδέα, αλλά στοίχημα ζωής – και πρότυπο για την αλιεία όλης της χώρας.
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ
Μετρό-φούρνος: Ως πότε θα λιώνουμε και υπογείως;

Ρεπορτάζ / Μετρό-φούρνος: Ως πότε θα λιώνουμε και υπογείως;

Είκοσι τρένα που εκτελούν δρομολόγια στην μπλε και την κόκκινη γραμμή δεν έχουν κλιματισμό, ενώ το air condition στους παλιούς συρμούς της πράσινης γραμμής θυμίζει λοταρία: ποτέ δεν ξέρεις αν θα πετύχεις δροσιά ή ζέστη.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Dr. Zeina Jallad: «Ονειρεύομαι ένα μέλλον όπου τη ζωή των παιδιών μας δεν θα την ορίζει το γεγονός ότι υποφέρουν αλλά ότι ευημερούν»

Οπτική Γωνία / Zeina Jallad: «Ονειρεύομαι έναν ουρανό χωρίς πυραύλους και drones»

Η διευθύντρια του Κέντρου Μελετών Παλαιστινιακής Γης και καθηγήτρια στο Αμερικανικό Πανεπιστήμιο της Βηρυτού μιλά στη LiFO για την αποτυχία του διεθνούς δικαίου και το «sumud» ως καθημερινή εξέγερση απέναντι στην εξόντωση.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Ποιοι θα πληρώσουν τις απάτες του ΟΠΕΚΕΠΕ

Ρεπορτάζ / Ποιοι θα πληρώσουν τις απάτες του ΟΠΕΚΕΠΕ

Η κυβέρνηση ομολόγησε την αποτυχία της στην αντιμετώπιση του πελατειακού κράτους, οι κανονικοί αγρότες όμως, που δεν συμμετείχαν στις απάτες, είναι αυτοί που κυρίως θα πληρώσουν το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ. 
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
CHECK Κρήτη: καμιά δομή-χιλιάδες πρόσφυγες

Ρεπορτάζ / Κρήτη: Kαμiα δομή - χιλιάδες πρόσφυγες

Αντιμέτωπη με ένα πρωτόγνωρο κύμα μεταναστευτικών-προσφυγικών ροών βρίσκεται η Κρήτη. Και ενώ η συχνότητα και ο αριθμός των αφίξεων έχουν αυξηθεί κατακόρυφα, το υπουργείο Μετανάστευσης και Ασύλου δεν έχει δημιουργήσει καμία οργανωμένη δομή υποδοχής στο νησί για τους ανθρώπους αυτούς.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ