Η αυτοκρατορία των ζαβών

καραϊβαζ Facebook Twitter
Δεν μπορεί κανείς παρά να νιώσει απέραντη λύπη - όχι μόνο για τη δολοφονία ενός ανθρώπου, αλλά για το τι λέει αυτή η δολοφονία για τη δημοσιογραφία στην Ελλάδα.
0

ΤO 2013 METAKOMIΣΑ στην Οξφόρδη με μια υποτροφία του Reuters Institute, ενός οργανισμού που βρίσκεται στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης και ασχολείται με την έρευνα πάνω στη δημοσιογραφία.

Στην πρώτη παρουσίαση που έκανα έπρεπε να εξηγήσω πάνω σε τι θα δούλευα: την απαξίωση των παραδοσιακών ΜΜΕ στην Ελλάδα. Δεν θα ξεχάσω ποτέ το σοκ στα μάτια των Βορειοευρωπαίων συναδέλφων μου, όταν τους έδειξα ένα βίντεο που κάποιοι κυνηγούσαν, ουρλιάζοντας, έναν δημοσιογράφο στο Σύνταγμα για να τον δείρουν. Τους φαινόταν ασύλληπτο ότι σε μια χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης ο κόσμος έδερνε τους δημοσιογράφους στον δρόμο.

Κάποιοι άλλοι σχεδόν μειδιούσαν, με το γέλιο που έχεις όταν αναγνωρίζεις κάτι πολύ κοντινό σου ή κάτι που σου φαίνεται αστείο γιατί έχεις δει πολύ χειρότερα. Μια Σύρια συνάδελφος είχε δει τη χώρα της να γίνεται στάχτη, ένας Ούγγρος φωτορεπόρτερ στριμωχνόταν όλο και περισσότερο από το καθεστώς του Ορμπάν. Και, φυσικά, υπήρχε και ο Βούλγαρος. Οι ιστορίες του ήταν οι πιο κοντινές στις δικές μου: χρεωμένα ΜΜΕ, σκοτεινά κυκλώματα, δημοσιογράφοι-κολλητοί της εξουσίας, εκβιασμοί...

Κυκλοφορούσαμε παρέα με λάπτοπ-τούβλα, περιφέροντας τη βαλκάνια κακομοιριά μας στην τραπεζαρία του κολεγίου μας σαν μια ιδιότυπη αυτοκρατορία των ζαβών. Κάποια στιγμή που δυσανασχέτησα γιατί έπρεπε πάλι να απολογηθώ για την κρίση σε κάποιον άγνωστο («Ναι, Γερμανέ φίλε μου, που σε γνώρισα πριν από ενάμισι λεπτό, η οικογένειά μου είναι καλά και πληρώνουμε τους φόρους μας, όχι, δεν θέλω να ακούσω ένα ανέκδοτο για Έλληνες, φύγε τώρα») γύρισε και μου είπε κάπως σοβαρά με τη βαριά προφορά του: «Τρως τα σκατά τώρα με την κρίση, εγώ τρώω τα σκατά εδώ και χρόνια». 

«Ήταν κάποτε μια ωραία cool δουλειά και τώρα κυνηγάμε τα νούμερα στο Ίντερνετ κι ο κόσμος μας θεωρεί ξοφλημένους» μου είχε πει με πίκρα ένας παλιός δημοσιογράφος, γραφιάς-σταρ της εποχής του σε μία από τις συνεντεύξεις που έκανα τότε.

Όσο περισσότερο έψαχνα τους λόγους που οι Έλληνες είχαν χάσει την πίστη τους στα ΜΜΕ τόσο περισσότερο χαωνόμουν. Το κλείσιμο της ΕΡΤ μετρούσε μερικούς μήνες. Λίγο πριν είχαν κλείσει η «Ελευθεροτυπία», οι εκδόσεις Λυμπέρη και η ΙΜΑΚΟ. Το κανόνι του Alter είχε βάλει μέσα την ελληνική διαφημιστική αγορά κατά 180 εκατ. ευρώ. Η Ελλάδα είχε κατρακυλήσει στο νούμερο 99 του Press Freedom Index.

Το κοινό, ήδη δύσπιστο, είχε χάσει πια οριστικά την πίστη του στα παραδοσιακά μέσα, θεωρούσε τους δημοσιογράφους ξεπουλημένους, κομμάτι του προβλήματος, μαζί με τους πολιτικούς. Ο όρος «συστημικά μέσα» είχε αρχίσει να κατακλύζει τον δημόσιο λόγο, ο κόσμος μιλούσε για τη χούντα που δεν τελείωσε το ’73 και παρακολουθούσε τις αντιμνημονιακές πορείες μέσα από hashtags στο Twitter. 

«Ήταν κάποτε μια ωραία cool δουλειά και τώρα κυνηγάμε τα νούμερα στο Ίντερνετ κι ο κόσμος μας θεωρεί ξοφλημένους» μου είχε πει με πίκρα ένας παλιός δημοσιογράφος, γραφιάς-σταρ της εποχής του σε μία από τις συνεντεύξεις που έκανα τότε.

Επτά χρόνια αργότερα, τα πράγματα είναι απείρως χειρότερα. Τα Μέσα δεν μοιάζουν πια να συνομιλούν με το κοινό αλλά με τις διαφημιστικές που τα χρηματοδοτούν. Μια ματιά στο ιδιοκτησιακό καθεστώς των Μέσων στην Ελλάδα, αλλά και στα ποσοστό εμπιστοσύνης που έχει το κοινό στα ΜΜΕ (μόλις το 28% των Ελλήνων τα εμπιστεύονται) είναι αρκετή. Η δολοφονία του Γιώργου Καραϊβάζ είναι μια μαύρη, πικρή σελίδα στην ιστορία της ελληνικής δημοσιογραφίας – μέχρι την επόμενη.

Δεν μπορεί κανείς παρά να νιώσει απέραντη λύπη – όχι μόνο για τη δολοφονία ενός ανθρώπου, αλλά για το τι λέει αυτή η δολοφονία για τη δημοσιογραφία στην Ελλάδα.

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Δημήτρης Παρασκευής: «Φέτος, έπειτα από καιρό, ο κορωνοϊός παρουσιάζει έξαρση»

Οπτική Γωνία / «Φέτος, έπειτα από καιρό, ο κορωνοϊός παρουσιάζει έξαρση»

Ο καθηγητής Επιδημιολογίας και Προληπτικής Ιατρικής του ΕΚΠΑ, Δημήτρης Παρασκευής, εξηγεί γιατί κάθε φθινόπωρο αυξάνονται οι ιώσεις του αναπνευστικού, ποια είναι η εικόνα του Covid-19 στην Ελλάδα και ποια μέτρα πρέπει να πάρουμε εν όψει του χειμώνα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Στέλιος Νέστωρ: «Ό,τι έκανα, δεν το έκανα για να ρίξω τη δικτατορία αλλά γιατί ντρεπόμουνα» 

Θεσσαλονίκη / Στέλιος Νέστωρ: «Δεν ήμουν από αυτούς που κάθονται σπίτι τους, βγάζουν λεφτά, τρώνε και πίνουνε» 

Μια πολιτική φυσιογνωμία που έδινε πάντα ηχηρό «παρών» στα πολιτικά και πολιτιστικά πράγματα της Θεσσαλονίκης. Μιλώντας στη LiFO, ζωντανεύει ένα μεγάλο κομμάτι της ιστορίας της πόλης, από την Κατοχή και τη χούντα μέχρι την ίδρυση του Μεγάρου.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Κοινωνική κατοικία: Μπορεί το παράδειγμα της La Borda να εφαρμοστεί στην Αθήνα;

Συνεταιριστική κατοικία / Μπορούμε να αντιγράψουμε τη Βαρκελώνη και να λύσουμε το στεγαστικό;

Ενώ στην Ευρώπη παρατηρείται αναζωπύρωση των συνεταιριστικών στεγαστικών κινημάτων, στην Ελλάδα, ειδικά στην Αθήνα, η στεγαστική κρίση οξύνεται. Το παράδειγμα της La Borda στη Βαρκελώνη θα μπορούσε να δώσει τη λύση, χρειάζεται όμως πολιτική βούληση.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
«Ο Άγνωστος Στρατιώτης στη μάχη της πολιτικής εικόνας»

Βασιλική Σιούτη / Ο Άγνωστος Στρατιώτης στη μάχη της πολιτικής εικόνας

Η κυβέρνηση αξιοποίησε τη ρύθμιση για τη φύλαξη του Μνημείου του Άγνωστου Στρατιώτη για να αλλάξει την πολιτική ατζέντα και να ενισχύσει την απήχησή της στο συντηρητικό κοινό, παρά τις διαφοροποιήσεις ακόμη και μέσα στην κυβερνητική παράταξη.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Λίγες λέξεις για τον Διονύση Σαββόπουλο

Οπτική Γωνία / Λίγες λέξεις για τον Διονύση Σαββόπουλο

«Ό,τι όμως και αν υπήρξε ο Διονύσης Σαββόπουλος, είχε τη δόνηση, τον λοξό τόνο, μια διάθεση μεταμόρφωσης και γιορτής. Επέστρεφε σε μια πάμφωτη αυλή, περιμένοντας τους φίλους, το νόημα της συνάθροισης».
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
ΕΠΕΞ Στην εποχή του Οφθαλμού

Ιλεκτρίσιτυ / Στην εποχή του Οφθαλμού

Οι κρίσεις ευνοούν την εξουσία, διατηρώντας ένα επίπεδο φόβου μες στην κοινωνία, νομιμοποιώντας μέτρα που ανακουφίζουν τον φόβο αυξάνοντας τον έλεγχο, και δημιουργώντας ευκαιρίες για τη διοχέτευση του κεφαλαίου.
ΧΑΡΗΣ ΚΑΛΑΪΤΖΙΔΗΣ
Μετά τα ερείπια της Γάζας: ποιος μπορεί να χτίσει ξανά την ελπίδα;;

Οπτική Γωνία / Η Γάζα μετά τον πόλεμο: Υπάρχει ελπίδα;

Η καθηγήτρια της Νομικής Σχολής του ΕΚΠΑ και μέλος του Κέντρου Ερευνών για το Δημόσιο Διεθνές Δίκαιο, Μαρία Γαβουνέλη, αναλύει τις προκλήσεις της ανοικοδόμησης, τον ρόλο της Ευρώπης και της Ελλάδας και το αβέβαιο μέλλον μιας λύσης δύο κρατών.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Πόσοι ηλικιωμένοι ζουν μόνοι και κανείς δεν τους αναζητά;

Ακροβατώντας / Πόσοι ηλικιωμένοι ζουν μόνοι και κανείς δεν τους αναζητά;

Οι μοναχικοί θάνατοι ηλικιωμένων ανθρώπων είναι ένα φαινόμενο που ολοένα εντείνεται και στη χώρα μας, όπως και σε ολόκληρο τον κόσμο. Ας μπει στον δημόσιο διάλογο, μήπως πειστούν οι αρμόδιοι ότι πρόκειται για ένα σοβαρό θέμα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Πελοπόννησος: Σιδηρόδρομος ή ποδηλατόδρομος;

Ρεπορτάζ / Πελοπόννησος: Σιδηρόδρομος ή ποδηλατόδρομος;

Η προκήρυξη διαγωνισμών για την εκπόνηση μελετών που αφορούν τη χρήση της ιστορικής σιδηροδρομικής γραμμής Πελοποννήσου ως ποδηλατοδρόμου έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις. Διατυπώνονται σοβαρές επιφυλάξεις για την οριστική απώλεια μιας εμβληματικής υποδομής με υψηλή ιστορική, τουριστική και συγκοινωνιακή αξία.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Πολιτική κινητικότητα που δεν αλλάζει τίποτα 

Οπτική Γωνία / Πολιτική κινητικότητα που δεν αλλάζει τίποτα 

Οι δημοσκοπήσεις αποτυπώνουν ξανά τη φθορά εμπιστοσύνης προς το πολιτικό σύστημα, με κυβέρνηση και αντιπολίτευση να δείχνουν ανήμπορες να ανατρέψουν το κλίμα απαξίωσης, όπως και οι νέοι παίκτες – που είναι παλιοί. 
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
«Ο Ρόμπερτ Κένεντι Τζ. κάνει επίθεση στη δημόσια υγεία»

Υγεία / «Ο Ρόμπερτ Κένεντι Τζ. κάνει επίθεση στη δημόσια υγεία»

Δημήτρης Δασκαλάκης: Ο διακεκριμένος ελληνικής καταγωγής λοιμωξιολόγος, που παραιτήθηκε πρόσφατα από επιτελική θέση  καταγγέλλοντας το υπουργείο Υγείας των ΗΠΑ για εξωθεσμικές πιέσεις και αντιεπιστημονικές πρακτικές, μιλά για την απόφασή του, τη δημόσια υγεία στην Αμερική, τον Covid, τον HIV αλλά και την αφύπνιση του επικίνδυνου «ιού» του φασισμού.   
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί η Ελλάδα κινδυνεύει να χάσει τη «φέτα ΠΟΠ»;

Ρεπορτάζ / Γιατί η Ελλάδα κινδυνεύει να χάσει τη «φέτα ΠΟΠ»;

Πάνω από 312.000 θανατώσεις ζώων, φόβοι για lockdown και απειλή για μείωση των εξαγωγών του εθνικού προϊόντος μας εξαιτίας της ευλογιάς των προβάτων. Εμβολιασμός ή εκρίζωση του ιού; Ειδικοί μιλούν στη LiFO για το τι διακυβεύεται πραγματικά.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ