Γιατί μας απογοητεύουν τόσο αθλητές και λοιποί διάσημοι;

ΠΕΤΡΟΥΝΙΑΣ Facebook Twitter
Καθημερινά, χρόνια τώρα, παρά τις αποκαλύψεις, παρά τη διαφάνεια που –τι καλά!- έχει χωθεί στη ζωή μας και κάνει θαύματα, επιμένουμε να πιστεύουμε ότι σπουδαίος επαγγελματίας –σε όποιον τομέα- είναι απαραίτητα και σπουδαίος άνθρωπος.
0



ΚAT’ AΡΧΑΣ–και μετά τον ολόσωστο σάλο με τις δηλώσεις του Λευτέρη Πετρούνια- να ξεκαθαρίσουμε το εξής: έχουμε τελειώσει οριστικά και χωρίς επιστροφή με τις συμπεριφορές που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο αθωώνουν και ξεπλένουν ή «δεν είδαν» βιαστές, παιδοβιαστές, τραμπούκους.

Δεν έχει καμία σημασία αν οι δηλώσεις ή η όποια κάλυψη σημειώθηκε σε χρόνο ανύποπτο, περνούσε μια κάμερα, η κούραση, τα λόγια του παπά. Δεν μας νοιάζει. Αν κάποιος δεν είναι έτοιμος να δώσει μία συνέντευξη ή να απαντήσει σε μία ξαφνική ερώτηση, να μην απαντήσει, να μη σταθεί για φωτογραφίσεις και τα συναφή. Όταν ανοίγεις το στόμα σου, πρέπει να ξέρεις τι λες κι αυτό ας το θυμούνται όλοι από εδώ και στο εξής.

Όχι γιατί υπάρχει το δικαστήριο του Twitter. Όχι γιατί θα χάσει χορηγούς. Όχι γιατί η δήλωση θα «παίζει» στο διηνεκές, τσιγκλώντας την κοινή γνώμη. Αλλά γιατί υπάρχουν θύματα. Πόνος πολύς και συσσωρευμένος. Γυναίκες, αγόρια και παιδιά που ακόμη δεν μίλησαν και πρέπει να τους δοθεί χώρος και χρόνος για να το κάνουν. Υπάρχουν επίσης δικογραφίες. Υποθέσεις που εκκρεμεί η εκδίκασή τους. Οπότε, σκασμός!

Δεν φταίνε αυτοί, αν εμείς αποφασίσαμε να τους κάνουμε θεούς. Φταίνε για οτιδήποτε άλλο, αλλά όχι γι' αυτό.  Αυτοί θα εξακολουθήσουν να κάνουν τη δουλειά τους, να είναι σπουδαίοι στον τομέα τους και να πιστεύουν (σε)  ό,τι θέλουν να πιστεύουν.

Στα υπόλοιπα τώρα. Γιατί απογοητευόμαστε κάθε φορά που ένας αθλητής ή ένας οποιοσδήποτε διάσημος λέει όχι απλώς μια βλακεία, όχι απλώς κάτι που κοντράρει την πολιτική ορθότητα, αλλά μια απρέπεια;

Ή ακόμη χειρότερα επειδή λέει αυτό που πιστεύει και κατ’ επέκταση αυτό από το οποίο είναι πραγματικά φτιαγμένος; Γιατί πέφτουμε από σύννεφα και βουνοκορφές; Γιατί πιστεύουμε ότι μερικά χρυσά μετάλλια, μερικές δύσκολες νίκες, έργο ετών, κάποιες σοβαρές δουλειές, πρέπει απαραιτήτως να εγγυώνται και για τις ποιότητες των ανθρώπων;

Γιατί επιμένουμε να ενθουσιαζόμαστε, να επιβραβεύουμε, να λέμε γενναιόδωρα «μπράβο» και μετά παθαίνουμε τέτοια πυρηνικά κατάγματα και αποκαθηλώνουμε με φόρα και οργή; Ας μην αποδεχθούμε την πανεύκολη απάντηση που λέει ότι σήμερα δεν υπάρχουν ήρωες, οπότε βιαζόμαστε να ηρωοποιήσουμε όσους δείχνουν έτοιμοι για κάτι τέτοιο. Είναι αφελής μια τέτοια εξήγηση, γιατί, ήρωες υπάρχουν, απλώς επιλέγουμε να δούμε αυτούς που πιάνει το μάτι μας.

Τότε; Γιατί βιαζόμαστε τόσο να αποθεώσουμε, γιατί ποτέ δεν κρατάμε μικρό καλάθι; Γιατί δεν μαζευόμστε ουρά στο Instagram του φούρναρη της γειτονιάς, ας πούμε, που ένας Θεός ξέρει πώς τα βγάζει πέρα;

Ναι, δεν κερδίζονται κάθε μέρα χρυσά μετάλλια. Δεν γράφονται κάθε μέρα βιβλία για Πούλιτζερ. Δεν χτίζονται κάθε μέρα Ακρόπολες και Ταζ Μαχάλ. Όμως, εμείς, καθημερινά, χρόνια τώρα, παρά τις αποκαλύψεις, παρά τη διαφάνεια που –τι καλά!- έχει χωθεί στη ζωή μας και κάνει θαύματα, επιμένουμε να πιστεύουμε ότι σπουδαίος επαγγελματίας –σε όποιον τομέα- είναι απαραίτητα και σπουδαίος άνθρωπος. Ή έστω ένας άνθρωπος με καλή καρδιά και αντιλήψεις που δεν προξενούν κακό σε κανέναν.

Προφανώς και είναι ανθρώπινη αυτή η ανάγκη. Να πιστεύουμε συνολικά στο καλό. Αλλά είναι και ρομαντική και πολλές φορές απολύτως μη ρεαλιστική και συχνά επιζήμια.

Και εδώ έρχονται και αποτελειώνουν την κατάσταση και τα (social) media και ειδικά το lifestyle κομμάτι τους. Που πολλαπλασιάζουν την εικόνα και φουσκώνουν την κατάσταση σαν το κέικ στο φούρνο. Που ενισχύουν την αντίληψη ότι χρυσά μετάλλια σημαίνουν και χρυσές ζωές και χρυσά «πιστεύω».

Μόνο που δεν είναι έτσι. Ο Πετρούνιας, ο Τσιτσιπάς και ο κάθε διάσημος που πετσοκόβεται επειδή λέει την άποψή του (και τι καλά που κάνει για να ξέρουμε κι εμείς με ποιους συνομιλούμε!) από τον μικρόκοσμο του. Εκεί που υπάρχει, κυρίως, το αντικείμενό του, τίποτα και κανείς άλλος πέρα από τον εαυτό, συμφέροντα, ίσως και χορηγοί που δεν επιτρέπουν να νιώσεις τίποτα άλλο. Ούτε δικαστικές εξελίξεις ούτε κόσμος που καταρρέει γιατί έχει ήδη γεννηθεί ένας άλλος που παλεύει με τα φαντάσματα και τη δυσωδία του παρελθόντος.  

Με λίγα λόγια, δεν φταίνε αυτοί, αν εμείς αποφασίσαμε να τους κάνουμε θεούς. Φταίνε για οτιδήποτε άλλο, αλλά όχι γι' αυτό.  Αυτοί θα εξακολουθήσουν να κάνουν τη δουλειά τους, να είναι σπουδαίοι στον τομέα τους και να πιστεύουν (σε)  ό,τι θέλουν να πιστεύουν. Το άλλο –η ενσυναίσθηση, το ύψος των περιστάσεων και η αισθητική της αλληλεγγύης- ας μένει για τις πραγματικά σπάνιες περιπτώσεις αθλητών/ ανθρώπων, ηθοποιών/ανθρώπων, καλλιτεχνών/ανθρώπων, ανθρώπων νέτων σκέτων, γενικώς.  

Το «τον/την είχα και σε εκτίμηση» είναι παλαιάς κοπής ατάκα, δεν έχει αντίκρισμα σήμερα και είναι για ζωές ανέφελες και ζαχαρένιες. Οι δικές μας δεν είναι τέτοιες και τα αντανακλαστικά μας, ευτυχώς άλλαξαν. Η εκτίμηση ας μένει για τον επαγγελματία. Για τον άνθρωπο και τα λεγόμενά του, ας είμαστε επιφυλακτικοί. Όταν μάλιστα τα λεγόμενα γίνονται πράξεις, ας πέσει και πέλεκυς στην καριέρα, τι να κάνουμε τώρα; Μέχρι τότε, το χειροκρότημα ας πέφτει για την επαγγελματική κατάκτηση και ας μην προεξοφλούμε για τον χαρακτήρα.

ΥΓ.: Α, και παράπονα έχει κανείς από τον κολλητό του που έχει μέρες να τον πάρει τηλέφωνο. Από τον προϊστάμενό του που δεν του δίνει προαγωγή. Ο βιασμός δεν είναι «παράπονο».  Είναι πληγή για όλο το φάσμα της κοινωνίας.

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Οι Αντετοκούνμπο, ο Τσιτσιπάς κι ανάμεσά τους το χάος

Στάθης Τσαγκαρουσιάνος / Οι Αντετοκούνμπο, ο Τσιτσιπάς κι ανάμεσά τους το χάος

Κάθε κυνισμός είναι ανάλγητος. Αλλά ο κυνισμός των πολύ πλούσιων και πολύ διάσημων είναι ελεεινός. Και ο κυνισμός των ανθρώπων που από καραμπόλες τύχης, ταλέντου και δουλειάς έγιναν πρότυπα, είναι επικίνδυνος.
ΣΤΑΘΗΣ ΤΣΑΓΚΑΡΟΥΣΙΑΝΟΣ
Μια εξοργιστική απάντηση

Χριστίνα Γαλανοπούλου / Μια εξοργιστική απάντηση

Η ψυχρότητα στη διατύπωση, η μηδενική ενσυναίσθηση, η ελαφρά αμφιβολία που διατρέχει την αντίδραση της Ομοσπονδίας στην καταγγελία της Ολυμπιονίκη περί βιασμού είναι κάτι που στο μέλλον θα πρέπει να διδάσκεται σε Σχολές Επικοινωνίας και σεμινάρια διαχείρισης κρίσεων.
ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΓΑΛΑΝΟΠΟΥΛΟΥ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Μετά τα ερείπια της Γάζας: ποιος μπορεί να χτίσει ξανά την ελπίδα;;

Οπτική Γωνία / Η Γάζα μετά τον πόλεμο: Υπάρχει ελπίδα;

Η καθηγήτρια της Νομικής Σχολής του ΕΚΠΑ και μέλος του Κέντρου Ερευνών για το Δημόσιο Διεθνές Δίκαιο, Μαρία Γαβουνέλη, αναλύει τις προκλήσεις της ανοικοδόμησης, τον ρόλο της Ευρώπης και της Ελλάδας και το αβέβαιο μέλλον μιας λύσης δύο κρατών.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Πόσοι ηλικιωμένοι ζουν μόνοι και κανείς δεν τους αναζητά;

Ακροβατώντας / Πόσοι ηλικιωμένοι ζουν μόνοι και κανείς δεν τους αναζητά;

Οι μοναχικοί θάνατοι ηλικιωμένων ανθρώπων είναι ένα φαινόμενο που ολοένα εντείνεται και στη χώρα μας, όπως και σε ολόκληρο τον κόσμο. Ας μπει στον δημόσιο διάλογο, μήπως πειστούν οι αρμόδιοι ότι πρόκειται για ένα σοβαρό θέμα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Πελοπόννησος: Σιδηρόδρομος ή ποδηλατόδρομος;

Ρεπορτάζ / Πελοπόννησος: Σιδηρόδρομος ή ποδηλατόδρομος;

Η προκήρυξη διαγωνισμών για την εκπόνηση μελετών που αφορούν τη χρήση της ιστορικής σιδηροδρομικής γραμμής Πελοποννήσου ως ποδηλατοδρόμου έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις. Διατυπώνονται σοβαρές επιφυλάξεις για την οριστική απώλεια μιας εμβληματικής υποδομής με υψηλή ιστορική, τουριστική και συγκοινωνιακή αξία.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Πολιτική κινητικότητα που δεν αλλάζει τίποτα 

Οπτική Γωνία / Πολιτική κινητικότητα που δεν αλλάζει τίποτα 

Οι δημοσκοπήσεις αποτυπώνουν ξανά τη φθορά εμπιστοσύνης προς το πολιτικό σύστημα, με κυβέρνηση και αντιπολίτευση να δείχνουν ανήμπορες να ανατρέψουν το κλίμα απαξίωσης, όπως και οι νέοι παίκτες – που είναι παλιοί. 
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
«Ο Ρόμπερτ Κένεντι Τζ. κάνει επίθεση στη δημόσια υγεία»

Υγεία / «Ο Ρόμπερτ Κένεντι Τζ. κάνει επίθεση στη δημόσια υγεία»

Δημήτρης Δασκαλάκης: Ο διακεκριμένος ελληνικής καταγωγής λοιμωξιολόγος, που παραιτήθηκε πρόσφατα από επιτελική θέση  καταγγέλλοντας το υπουργείο Υγείας των ΗΠΑ για εξωθεσμικές πιέσεις και αντιεπιστημονικές πρακτικές, μιλά για την απόφασή του, τη δημόσια υγεία στην Αμερική, τον Covid, τον HIV αλλά και την αφύπνιση του επικίνδυνου «ιού» του φασισμού.   
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Korean barbecue, Tραμπ και κωμικοί στη Σαουδική Αραβία

LiFO Vidcasts / Korean barbecue, Tραμπ και κωμικοί στη Σαουδική Αραβία

Από το korean barbecue μέχρι τα ελληνικά βαφτίσια και τους κωμικούς που παίζουν στη Σαουδική Αραβία, ο Θωμάς Ζάμπρας επιστρέφει με ακόμα ένα επεισόδιο του «Άλλο ένα podcast 3.0»., όπου τίποτα δεν συνδέεται, κι όμως όλα βγάζουν νόημα.
ΘΩΜΑΣ ΖΑΜΠΡΑΣ
Γιατί η Ελλάδα κινδυνεύει να χάσει τη «φέτα ΠΟΠ»;

Ρεπορτάζ / Γιατί η Ελλάδα κινδυνεύει να χάσει τη «φέτα ΠΟΠ»;

Πάνω από 312.000 θανατώσεις ζώων, φόβοι για lockdown και απειλή για μείωση των εξαγωγών του εθνικού προϊόντος μας εξαιτίας της ευλογιάς των προβάτων. Εμβολιασμός ή εκρίζωση του ιού; Ειδικοί μιλούν στη LiFO για το τι διακυβεύεται πραγματικά.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Yπήρξε έστω και μία μέρα τα τελευταία 15 χρόνια που δεν μπήκες Instagram; Δεν υπήρξε. Δεν είσαι ο μόνος.

Social Media / Yπήρξε έστω και μία μέρα τα τελευταία 15 χρόνια που δεν μπήκες Instagram; Δεν υπήρξε. Δεν είσαι ο μόνος.

Kαθορίζει την εικόνα μας, τη διάθεσή μας, τα οικονομικά μας, καθορίζει τον τρόπο που ζούμε. Θα έλεγε κανείς πως, μετά την έλευσή του, μια πετυχημένη selfie, σαν την περίφημη selfie των Oscar του 2014, αλλάζει τον μικρόκοσμο που ζούμε. Ο Χαράλαμπος Τσέκερης, κύριος ερευνητής ΕΚΚΕ και πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής Βιοηθικής & Τεχνοηθικής, αναλύει το φαινόμενο Instagram.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Αυτό που πραγματικά συνδέει τα κινήματα διαμαρτυρίας της Γενιάς Ζ ανά τον πλανήτη

Οπτική Γωνία / Αυτό που πραγματικά συνδέει τα κινήματα διαμαρτυρίας της Γενιάς Ζ ανά τον πλανήτη

Το κόστος ζωής, η ανισότητα, η διαφθορά, ο νεποτισμός, η βιαιότητα των δυνάμεων καταστολής: αυτά είναι τα ζητήματα που απασχολούν τα κινήματα της Γενιάς Ζ και όχι τόσο τα memes ή τα καρτούν.
THE LIFO TEAM
Όταν οι αστυνομικοί γίνονται τηλεσχολιαστές, κάτι πάει στραβά στη χώρα

Οπτική Γωνία / Όταν οι αστυνομικοί γίνονται τηλεσχολιαστές, κάτι πάει στραβά στη χώρα

Δεν μιλάμε πια για ειδικούς αναλυτές θεμάτων ασφάλειας, αλλά για έναν νέο τύπο τηλεοπτικού ιεροκήρυκα: ο αστυνομικός που εξηγεί, καθοδηγεί και κρίνει τα πάντα «με τάξη και ασφάλεια».
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Αναστασία Ντραγκομίροβα: «Στήριξη δεν υπάρχει από πουθενά, αλλά έχω μάθει να μην γκρινιάζω»

Αθλητισμός / Αναστασία Ντραγκομίροβα: «Στήριξη δεν υπάρχει, αλλά έχω μάθει να μην γκρινιάζω»

H ανερχόμενη αθλήτρια του ελληνικού στίβου έχει μάθει να μην αφήνει το παρελθόν να την κρατά πίσω, τροφοδοτείται από το συναίσθημα, έχει στόχο τους Ολυμπιακούς και ζωγραφίζει παντού, ακόμα και στο δέρμα της.
ΜΙΝΑ ΚΑΛΟΓΕΡΑ