Ερωτήσεις ενός ανθρώπου που βλέπει το σπίτι του να καίγεται

Ερωτήσεις ενός ανθρώπου που βλέπει το σπίτι του να καίγεται Facebook Twitter
Ηλικιωμένοι απομακρύνονται από τα σπίτια τους στη Λίμνη Ευβοίας, για να γλιτώσουν από τη φωτιά που πλησιάζει τα σπίτια τους. Φωτ.: GETTY
0

― Ποιος έβαλε τις 154 φωτιές;

― Έχει σημασία; Η κλιματική αλλαγή. Εμπρηστές. Ένας μεγεθυντικός φακός που βρήκανε στον Υμηττό!

―  Αν δεν μάθουμε ποιος βάζει τις φωτιές, πώς θα προφυλαχτούμε στο μέλλον;

―  Και πότε μάθαμε; Τα αίτια κάθε ελληνικής τραγωδίας χάνονται στο μικρομάνατζμεντ της επόμενης μέρας. Πότε λόγω νωθρότητας, πότε λόγω ανικανότητας, πότε λόγω σκοπιμότητας. Αν τα παθήματα γίνονταν μαθήματα, τότε αυτή η κυβέρνηση που, μόλις ανέλαβε, μάζευε επιδεικτικά καυσόξυλα στο Μάτι για να δείξει πώς έπρεπε να γίνουν τα πράγματα και την ολιγωρία της προηγούμενης, θα είχε φροντίσει να προετοιμαστεί καλύτερα. Με περισσότερο εξοπλισμό, πιο άμεση δράση, καλύτερες αντιπυρικές ζώνες κ.λπ. Δεν είναι δυνατόν το 2021, μέσα σε καύσωνα, να κόβεται διαδοχικά το ρεύμα σε συνοικίες και χωριά, για να μη γίνει blackout στην Αθήνα. Αυτά έπρεπε να έχουν λυθεί.

― Οπότε, τι έχει σημασία τώρα;

― Τώρα το κακό έγινε. Και είναι τεράστιο. Μια οικολογική καταστροφή κολοσσιαία, που θα επηρεάσει όχι μόνο τις ζωές μας αλλά και τις επόμενες γενιές. Πρώτιστο ζήτημα τώρα είναι να αποκατασταθούν πλήρως όσοι ερημώθηκε η ζωή τους. Αλλά και να φτιαχτεί από το μηδέν ο πυρήνας της διαλυμένης ζωής εκεί. Δεν είναι μόνο τα σπίτια και οι περιουσίες – είναι και η διάλυση όλων των υποδομών όσων πραγμάτων αποκαλούμε ζωή, από τον αέρα που ανασαίνεις μέχρι τη δουλειά που βρίσκεις να κάνεις. Σε έναν πλανήτη βεβαρυμένο, μια τέτοιου μεγέθους καταστροφή είναι κι αυτή θάνατος – ένας θάνατος αργός όμως, πιο αόρατος, διακεχυμένος μέσα σε αυριανούς καρκίνους και δυστυχίες που φέρνει η ένδεια των φυσικών και οικονομικών πόρων. Δεν αρκούν μερικά τσεκ – χρειάζεται μεγαλόπνοο και διορατικό σχέδιο.

Ακολούθως, σημασία έχει να δούμε ποιος φταίει για την τόσο αναποτελεσματική διαχείριση της κρίσης – αν και το ερώτημα είναι ρητορικό. Φταίει αυτός που του έτυχε στη βάρδια του και πήρε την ψήφο των Ελλήνων για να προστατεύει τη ζωή τους! Είναι προσβλητικό να πλανάται η φράση ότι «κανείς δεν φταίει, έτσι γίνεται σε όλη τη Μεσόγειο». Θυμίζει εποχές που ο φαιδρός Πολύδωρας απέδιδε τις άγριες πυρκαγιές στον «στρατηγό άνεμο». Ευελπιστώ, τουλάχιστον, αυτός που φταίει, ότι θα διαχειριστεί τη «στραβή» του με διαφάνεια και μια κάποια ειλικρίνεια. Αν  και το σύστημα πάντα προστατεύει τελικά τον εαυτό του, ασχέτως κομμάτων.

― Τι εννοείς;

― Εννοώ ότι 100 άνθρωποι πέθαναν στο Μάτι από την αθλιότερη διαχείριση κρίσης που θα μπορούσε να υπάρξει, και κεντρικά δεν άνοιξε ρουθούνι. Μόνο ο λαός τούς τιμώρησε, με την ψήφο του. Όλοι αθωώθηκαν ή, έστω, ξεπλύθηκαν. Κρατικοί λειτουργοί που υπηρετούσαν κατά τη διάρκεια της τραγωδίας συνέχισαν να υπηρετούν κανονικά και με τη νέα κυβέρνηση, και από όλο αυτό το κούφιο δικαστήριο ο μόνος που έμεινε να φταίει είναι «το λαμόγιο ο λαός, που χτίζει αυθαίρετα στα δάση», με τον Καμμένο να του κουνάει το δάχτυλο πάνω από τους τάφους.

― Τα ίδια, λες, θα γίνουν τώρα;

― Ευτυχώς, τάφοι τώρα δεν υπάρχουν, κι αυτό είναι πολύ, πάρα πολύ σημαντικό. Αλλά υπάρχουν σίγουρα λάθη και ολιγωρίες και απαράδεκτες ανεπάρκειες. Θα ήταν παρηγορητικό, τουλάχιστον, αυτήν τη φορά να υπάρξει μια αλλαγή παραδείγματος. Να μάθουμε τι ακριβώς συνέβη και να τιμωρηθούν για πρώτη φορά όσοι δεν τίμησαν το αξίωμά τους. Θα θέλαμε να μάθουμε το ακριβές σχέδιο της κυβέρνησης για την επόμενη μέρα. Με συγκεκριμένα στοιχεία. Τι προτίθεται να κάνει, με ονόματα, αριθμούς και προθεσμίες. Να το παρουσιάσει με τη δέουσα σοβαρότητα, όχι με αναρτήσεις στο Τwitter και το Facebook – πράγμα ασόβαρο… Θα γίνει; Ή θα χαθεί κι αυτό στη λήθη και στους  συμψηφισμούς;

― Ακούγονται, πάντως, δεκάδες ιστορίες συνωμοσίας στα social media.

― Όπως πάντα. Αλλά όσο δεν υπάρχει μια κεντρική απάντηση, αυτά τα fake news θα κορώνουν και θα πληθύνονται, γιατί συμφέρουν αντιπολιτευτικά.

Συμπέρασμα;

Το κακό είναι μεγάλο. Αλλά αν υπάρξει διαφάνεια, απόδοση δικαιοσύνης και επιστημονική θεραπεία στο κακό, όσο μακρόχρονη κι αν χρειαστεί να είναι, θα υπάρξει τουλάχιστον η παρηγοριά ότι κάτι αλλάζει συγκριτικά με τις προηγούμενες δεκαετίες. Όταν το Κράτος διασπάθιζε ατιμωρητί τους δημόσιους πόρους, φυσικούς και οικονομικούς, λειτουργώντας σαν τυχοδιώκτης που τον επέλεξαν να κυβερνάει πρόστυχο μπαρ στην Εθνική.

Οπτική Γωνία
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Γιατί η Ελλάδα κινδυνεύει να χάσει τη «φέτα ΠΟΠ»;

Ρεπορτάζ / Γιατί η Ελλάδα κινδυνεύει να χάσει τη «φέτα ΠΟΠ»;

Πάνω από 312.000 θανατώσεις ζώων, φόβοι για lockdown και απειλή για μείωση των εξαγωγών του εθνικού προϊόντος μας εξαιτίας της ευλογιάς των προβάτων. Εμβολιασμός ή εκρίζωση του ιού; Ειδικοί μιλούν στη LiFO για το τι διακυβεύεται πραγματικά.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Yπήρξε έστω και μία μέρα τα τελευταία 15 χρόνια που δεν μπήκες Instagram; Δεν υπήρξε. Δεν είσαι ο μόνος.

Social Media / Yπήρξε έστω και μία μέρα τα τελευταία 15 χρόνια που δεν μπήκες Instagram; Δεν υπήρξε. Δεν είσαι ο μόνος.

Kαθορίζει την εικόνα μας, τη διάθεσή μας, τα οικονομικά μας, καθορίζει τον τρόπο που ζούμε. Θα έλεγε κανείς πως, μετά την έλευσή του, μια πετυχημένη selfie, σαν την περίφημη selfie των Oscar του 2014, αλλάζει τον μικρόκοσμο που ζούμε. Ο Χαράλαμπος Τσέκερης, κύριος ερευνητής ΕΚΚΕ και πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής Βιοηθικής & Τεχνοηθικής, αναλύει το φαινόμενο Instagram.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Αυτό που πραγματικά συνδέει τα κινήματα διαμαρτυρίας της Γενιάς Ζ ανά τον πλανήτη

Οπτική Γωνία / Αυτό που πραγματικά συνδέει τα κινήματα διαμαρτυρίας της Γενιάς Ζ ανά τον πλανήτη

Το κόστος ζωής, η ανισότητα, η διαφθορά, ο νεποτισμός, η βιαιότητα των δυνάμεων καταστολής: αυτά είναι τα ζητήματα που απασχολούν τα κινήματα της Γενιάς Ζ και όχι τόσο τα memes ή τα καρτούν.
THE LIFO TEAM
Όταν οι αστυνομικοί γίνονται τηλεσχολιαστές, κάτι πάει στραβά στη χώρα

Οπτική Γωνία / Όταν οι αστυνομικοί γίνονται τηλεσχολιαστές, κάτι πάει στραβά στη χώρα

Δεν μιλάμε πια για ειδικούς αναλυτές θεμάτων ασφάλειας, αλλά για έναν νέο τύπο τηλεοπτικού ιεροκήρυκα: ο αστυνομικός που εξηγεί, καθοδηγεί και κρίνει τα πάντα «με τάξη και ασφάλεια».
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Αναστασία Ντραγκομίροβα: «Στήριξη δεν υπάρχει από πουθενά, αλλά έχω μάθει να μην γκρινιάζω»

Αθλητισμός / Αναστασία Ντραγκομίροβα: «Στήριξη δεν υπάρχει, αλλά έχω μάθει να μην γκρινιάζω»

H ανερχόμενη αθλήτρια του ελληνικού στίβου έχει μάθει να μην αφήνει το παρελθόν να την κρατά πίσω, τροφοδοτείται από το συναίσθημα, έχει στόχο τους Ολυμπιακούς και ζωγραφίζει παντού, ακόμα και στο δέρμα της.
ΜΙΝΑ ΚΑΛΟΓΕΡΑ
Γιατί ανοίγει ξανά η υπόθεση θανάτου της Μαίρης Χρονοπούλου

Ρεπορτάζ / Γιατί ανοίγει ξανά η υπόθεση θανάτου της Μαίρης Χρονοπούλου

Δύο χρόνια μετά τον θάνατο της αγαπητής ηθοποιού, η υπόθεση βρίσκεται στο Τμήμα Ανθρωποκτονιών και ερευνάται εκ νέου. Κοντινοί της άνθρωποι ισχυρίζονται ότι «δεν ήταν ατύχημα, αλλά εγκληματική ενέργεια».
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
«Η γενιά αυτή τολμά όσα δεν τολμήσαμε εμείς και της αξίζει κάθε στήριξη!»

Οπτική Γωνία / Αμπντελά Ταϊά: «Η γενιά αυτή τολμά όσα δεν τολμήσαμε εμείς και της αξίζει κάθε στήριξη!»

Ο Μαροκινός συγγραφέας και σκηνοθέτης, κάτοικος Γαλλίας πλέον και γνωστός στην Ελλάδα από το υπέροχο μυθιστόρημα «Η ζωή με το δικό σου φως», μιλά με θαυμασμό για την εξέγερση της νεολαίας που συνταράσσει την πατρίδα του.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Νίκος Χασαπόπουλος: «Παραλίγο να πεθάνω από τη σκευωρία της Novartis»

Συνέντευξη / Νίκος Χασαπόπουλος: «Παραλίγο να πεθάνω από τη σκευωρία της Novartis»

Μετά από μισό αιώνα στο «Βήμα», ο Νίκος Χασαπόπουλος μιλά για πρώτη φορά για την πιο δύσκολη απόφαση της ζωής του, τις στιγμές που έζησε δίπλα σε Λαμπράκη, Ψυχάρη και πρωθυπουργούς, αλλά και για το μεγάλο λάθος του.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ένας άλλος «Μεσοπόλεμος»: Το μένος για τα θύματα (που γίνονται φωνή)

Οπτική Γωνία / Ένας άλλος «Μεσοπόλεμος»: Το μένος για τα θύματα (που γίνονται φωνή)

Έχουμε ένα καινούργιο συναίσθημα, όχι το κλασικό της εποχής των φασισμών, δηλαδή τον φόβο μη βρεθεί κανείς στη θέση των κατώτερων, όσων έμειναν πίσω ή «από κάτω». Πλέον βλέπει κανείς μένος για τα θύματα που μιλάνε.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ