Ερωτήσεις ενός ανθρώπου που βλέπει το σπίτι του να καίγεται

Ερωτήσεις ενός ανθρώπου που βλέπει το σπίτι του να καίγεται Facebook Twitter
Ηλικιωμένοι απομακρύνονται από τα σπίτια τους στη Λίμνη Ευβοίας, για να γλιτώσουν από τη φωτιά που πλησιάζει τα σπίτια τους. Φωτ.: GETTY
0

― Ποιος έβαλε τις 154 φωτιές;

― Έχει σημασία; Η κλιματική αλλαγή. Εμπρηστές. Ένας μεγεθυντικός φακός που βρήκανε στον Υμηττό!

―  Αν δεν μάθουμε ποιος βάζει τις φωτιές, πώς θα προφυλαχτούμε στο μέλλον;

―  Και πότε μάθαμε; Τα αίτια κάθε ελληνικής τραγωδίας χάνονται στο μικρομάνατζμεντ της επόμενης μέρας. Πότε λόγω νωθρότητας, πότε λόγω ανικανότητας, πότε λόγω σκοπιμότητας. Αν τα παθήματα γίνονταν μαθήματα, τότε αυτή η κυβέρνηση που, μόλις ανέλαβε, μάζευε επιδεικτικά καυσόξυλα στο Μάτι για να δείξει πώς έπρεπε να γίνουν τα πράγματα και την ολιγωρία της προηγούμενης, θα είχε φροντίσει να προετοιμαστεί καλύτερα. Με περισσότερο εξοπλισμό, πιο άμεση δράση, καλύτερες αντιπυρικές ζώνες κ.λπ. Δεν είναι δυνατόν το 2021, μέσα σε καύσωνα, να κόβεται διαδοχικά το ρεύμα σε συνοικίες και χωριά, για να μη γίνει blackout στην Αθήνα. Αυτά έπρεπε να έχουν λυθεί.

― Οπότε, τι έχει σημασία τώρα;

― Τώρα το κακό έγινε. Και είναι τεράστιο. Μια οικολογική καταστροφή κολοσσιαία, που θα επηρεάσει όχι μόνο τις ζωές μας αλλά και τις επόμενες γενιές. Πρώτιστο ζήτημα τώρα είναι να αποκατασταθούν πλήρως όσοι ερημώθηκε η ζωή τους. Αλλά και να φτιαχτεί από το μηδέν ο πυρήνας της διαλυμένης ζωής εκεί. Δεν είναι μόνο τα σπίτια και οι περιουσίες – είναι και η διάλυση όλων των υποδομών όσων πραγμάτων αποκαλούμε ζωή, από τον αέρα που ανασαίνεις μέχρι τη δουλειά που βρίσκεις να κάνεις. Σε έναν πλανήτη βεβαρυμένο, μια τέτοιου μεγέθους καταστροφή είναι κι αυτή θάνατος – ένας θάνατος αργός όμως, πιο αόρατος, διακεχυμένος μέσα σε αυριανούς καρκίνους και δυστυχίες που φέρνει η ένδεια των φυσικών και οικονομικών πόρων. Δεν αρκούν μερικά τσεκ – χρειάζεται μεγαλόπνοο και διορατικό σχέδιο.

Ακολούθως, σημασία έχει να δούμε ποιος φταίει για την τόσο αναποτελεσματική διαχείριση της κρίσης – αν και το ερώτημα είναι ρητορικό. Φταίει αυτός που του έτυχε στη βάρδια του και πήρε την ψήφο των Ελλήνων για να προστατεύει τη ζωή τους! Είναι προσβλητικό να πλανάται η φράση ότι «κανείς δεν φταίει, έτσι γίνεται σε όλη τη Μεσόγειο». Θυμίζει εποχές που ο φαιδρός Πολύδωρας απέδιδε τις άγριες πυρκαγιές στον «στρατηγό άνεμο». Ευελπιστώ, τουλάχιστον, αυτός που φταίει, ότι θα διαχειριστεί τη «στραβή» του με διαφάνεια και μια κάποια ειλικρίνεια. Αν  και το σύστημα πάντα προστατεύει τελικά τον εαυτό του, ασχέτως κομμάτων.

― Τι εννοείς;

― Εννοώ ότι 100 άνθρωποι πέθαναν στο Μάτι από την αθλιότερη διαχείριση κρίσης που θα μπορούσε να υπάρξει, και κεντρικά δεν άνοιξε ρουθούνι. Μόνο ο λαός τούς τιμώρησε, με την ψήφο του. Όλοι αθωώθηκαν ή, έστω, ξεπλύθηκαν. Κρατικοί λειτουργοί που υπηρετούσαν κατά τη διάρκεια της τραγωδίας συνέχισαν να υπηρετούν κανονικά και με τη νέα κυβέρνηση, και από όλο αυτό το κούφιο δικαστήριο ο μόνος που έμεινε να φταίει είναι «το λαμόγιο ο λαός, που χτίζει αυθαίρετα στα δάση», με τον Καμμένο να του κουνάει το δάχτυλο πάνω από τους τάφους.

― Τα ίδια, λες, θα γίνουν τώρα;

― Ευτυχώς, τάφοι τώρα δεν υπάρχουν, κι αυτό είναι πολύ, πάρα πολύ σημαντικό. Αλλά υπάρχουν σίγουρα λάθη και ολιγωρίες και απαράδεκτες ανεπάρκειες. Θα ήταν παρηγορητικό, τουλάχιστον, αυτήν τη φορά να υπάρξει μια αλλαγή παραδείγματος. Να μάθουμε τι ακριβώς συνέβη και να τιμωρηθούν για πρώτη φορά όσοι δεν τίμησαν το αξίωμά τους. Θα θέλαμε να μάθουμε το ακριβές σχέδιο της κυβέρνησης για την επόμενη μέρα. Με συγκεκριμένα στοιχεία. Τι προτίθεται να κάνει, με ονόματα, αριθμούς και προθεσμίες. Να το παρουσιάσει με τη δέουσα σοβαρότητα, όχι με αναρτήσεις στο Τwitter και το Facebook – πράγμα ασόβαρο… Θα γίνει; Ή θα χαθεί κι αυτό στη λήθη και στους  συμψηφισμούς;

― Ακούγονται, πάντως, δεκάδες ιστορίες συνωμοσίας στα social media.

― Όπως πάντα. Αλλά όσο δεν υπάρχει μια κεντρική απάντηση, αυτά τα fake news θα κορώνουν και θα πληθύνονται, γιατί συμφέρουν αντιπολιτευτικά.

Συμπέρασμα;

Το κακό είναι μεγάλο. Αλλά αν υπάρξει διαφάνεια, απόδοση δικαιοσύνης και επιστημονική θεραπεία στο κακό, όσο μακρόχρονη κι αν χρειαστεί να είναι, θα υπάρξει τουλάχιστον η παρηγοριά ότι κάτι αλλάζει συγκριτικά με τις προηγούμενες δεκαετίες. Όταν το Κράτος διασπάθιζε ατιμωρητί τους δημόσιους πόρους, φυσικούς και οικονομικούς, λειτουργώντας σαν τυχοδιώκτης που τον επέλεξαν να κυβερνάει πρόστυχο μπαρ στην Εθνική.

Οπτική Γωνία
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

SOS για Σίφνο, Σέριφο, Φολέγανδρο: στα 7 πιο απειλούμενα μνημεία και τόπους της Ευρώπης

Ρεπορτάζ / SOS για Σίφνο, Σέριφο, Φολέγανδρο: Στα 7 πιο απειλούμενα μνημεία και τόπους της Ευρώπης

Τρία νησιά των Κυκλάδων, η Σίφνος, η Σέριφος και η Φολέγανδρος, συγκαταλέγονται στη λίστα των επτά πιο απειλούμενων μνημείων και τόπων πολιτιστικής κληρονομιάς στην Ευρώπη. Τι είναι αυτός ο κατάλογος, πώς επιλέχθηκαν τα τρία νησιά, ποιες είναι οι δράσεις που θα γίνουν στη συνέχεια.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Να γίνει ή να μη γίνει το καζίνο στο Μαρούσι; Όλοι οι εμπλεκόμενοι φορείς απαντούν

Ντίνα Καράτζιου / Να γίνει ή να μη γίνει το καζίνο στο Μαρούσι;

Η σχεδιαζόμενη μεταφορά του καζίνου από το Μον Παρνές της Πάρνηθας στο Μαρούσι έχει μια πολυκύμαντη διαδρομή με ξεχωριστό κοινωνικό, πολιτικό, δικαστικό, περιβαλλοντικό, πολεοδομικό και επιχειρηματικό ενδιαφέρον.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Γράμμα ενός μαρξιστή κρατούμενου στις ρωσικές φυλακές

Οπτική Γωνία / Γράμμα ενός μαρξιστή κρατούμενου στις ρωσικές φυλακές

«Συνέθεσα σταδιακά ένα είδος εγκυκλοπαίδειας ανθρώπινων τύπων και ιστοριών ζωής, με βάση την οποία θα μπορούσα, κάποια στιγμή, να γράψω ένα αρκετά καλό βιβλίο». Ο Ρώσος κοινωνιολόγος και ακτιβιστής Μπόρις Καγκαρλίτσκι έστειλε από το κελί του μια επιστολή στο αμερικανικό αριστερό περιοδικό Jacobin, περιγράφοντας τις συνθήκες κράτησης από φυλακή σε φυλακή.
THE LIFO TEAM
Η αβάσταχτη κοινοτοπία του ελληνικού «συντηρητισμού»

Λοξή Ματιά / Η αβάσταχτη κοινοτοπία του ελληνικού «συντηρητισμού»

Βλέπουμε ότι η πορεία προς τις ευρωεκλογές δεν επιτρέπει άλλους διαλόγους. Όσοι συζητούν πολιτικά είναι μειοψηφικοί ή εκτός κύριου ρεύματος, ενώ οι πολλοί στέκουν αδιάφορα στο πλάι, περιμένοντας το χάζι της μάχης των αρχηγών στο TikTok.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
«Πάντα μπορεί να οξυνθεί η κρίση, ειδικά από δύο ακροδεξιές κυβερνήσεις όπως του Ιράν και του Ισραήλ»

Διεθνή / «Πάντα μπορεί να οξυνθεί η κρίση, ειδικά από δύο ακροδεξιές κυβερνήσεις όπως του Ιράν και του Ισραήλ»

Μια διεξοδική συζήτηση για την κρίση στη Μέση Ανατολή και τις πολλές της προεκτάσεις στην ευρύτερη περιοχή και διεθνώς με τον 38χρονο Ιρανό δημοσιογράφο, ακτιβιστή και πολιτικό πρόσφυγα Σιαβάς Σαχαμπί, ο οποίος ζει τα τελευταία χρόνια στην Αθήνα.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Οι «λαμπεροί» υποψήφιοι που δεν λάμπουν στην Ευρωβουλή

Βασιλική Σιούτη / Οι «λαμπεροί» υποψήφιοι που δεν λάμπουν στην Ευρωβουλή

Οι «λαμπεροί» υποψήφιοι που έχασαν το φως τους στην Ευρωβουλή και τα παθήματα που δεν έγιναν μαθήματα. Υπάρχει ωστόσο ακόμα χρόνος για ουσιαστικό πολιτικό διάλογο, που θα διαχωρίσει την ήρα από το σιτάρι.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Το Κοσσυφοπέδιο, η Ντόρα, η Ευρώπη και οι αντιδράσεις

Βασιλική Σιούτη / Το Κοσσυφοπέδιο, η Ντόρα, η Ευρώπη και οι αντιδράσεις

Τι σημαίνει η απόφαση της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης για το Κοσσυφοπέδιο; Τι εισηγήθηκε η Ντόρα Μπακογιάννη, γιατί την επαίνεσε ο Αλέξης Τσίπρας και ποιες αντιδράσεις υπάρχουν.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Ο διευθυντής των «Financial Times» στη LiFO: «Οι επιστροφές είναι δύσκολες στην πολιτική, ιδίως για τους πρώην πρωθυπουργούς»

Οπτική Γωνία / Ο διευθυντής των «Financial Times» στη LiFO: «Οι επιστροφές είναι δύσκολες στην πολιτική, ιδίως για τους πρώην πρωθυπουργούς»

Ο Πίτερ Σπίγκελ, επικεφαλής των «Financial Times» στις ΗΠΑ και ένας από τους κορυφαίους δημοσιογράφους στον κόσμο, μιλά για την τραγωδία στα Τέμπη και τον Κ. Μητσοτάκη, σχολιάζει το rebranding του Τσίπρα, την εκλογή Κασσελάκη αλλά και τη στασιμότητα του ΠΑΣΟΚ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Πόλεμος στη Μέση Ανατολή: Γιατί οι συνέπειες μπορεί να είναι δραματικές;

Διεθνή / Πόλεμος στη Μέση Ανατολή: Οι συνέπειες μπορεί να είναι δραματικές

Τρεις ακαδημαϊκοί αναλύουν τις επιπτώσεις μιας γενικευμένης σύγκρουσης για τον κόσμο και την Ελλάδα και επιχειρούν μια ιστορική αναδρομή, όταν οι σχέσεις ανάμεσα στο Ισραήλ, το Ιράν και την Υεμένη ήταν ασυνήθιστα θετικές.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ