Ελληνογερμανικές σχέσεις, μεταξύ ρεαλισμού και αφέλειας

merkel mitsotakis Facebook Twitter
Το αγκάθι στις ελληνογερμανικές σχέσεις είναι η Τουρκία. Φωτ.: ΑΡ
0

Ο ΓΕΡΜΑΝΟΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΑΝΑΛΥΤΗΣ Ρόναλντ Μαϊνάρντους σε πρόσφατο άρθρο του διαπιστώνει μια αλήθεια που αποφεύγουν να ομολογήσουν πολλοί άλλοι αναλυτές στη Γερμανία, παρότι είναι προφανής. Ότι το αγκάθι στις ελληνογερμανικές σχέσεις είναι η Τουρκία. 

Μεταξύ άλλων όμως, ο κ. Μαϊνάρντους αναφέρει ότι «θα ήταν λάθος –και αφελές– να υπερεκτιμήσουμε την επιρροή της Γερμανίας και της ίδιας της κυρίας Μέρκελ στην Άγκυρα. Προφανώς δεν έχει –και δεν είχε ποτέ– τη δύναμη να καθοδηγήσει την στάση του Τούρκου Προέδρου» γράφει. 

Αν υπήρχαν κάποιοι που απαιτούσαν από την κ. Μέρκελ να αλλάξει μυαλό στον Τούρκο Πρόεδρο, αυτό θα ήταν πραγματικά αφελές. Ωστόσο κανένας δεν μπορεί στα σοβαρά να έχει τέτοιες απαιτήσεις από κανέναν ηγέτη και ούτε από την κ. Μέρκελ το ζητούμενο ήταν να «εξημερώσει» τον Ερντογάν. Εκείνο που στην πραγματικότητα περίμενε η Ελλάδα και η Κύπρος ήταν η εκδήλωση της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης που η κ. Μέρκελ υποτίθεται υπερασπιζόταν.

Θα περίμενε κανείς η Γερμανία και η κ. Μερκελ να κρατήσουν τα προσχήματα και έστω με βαριά καρδιά να κάνουν αυτό που ορίζουν οι δημοκρατικές αρχές της Ευρωπαϊκής Ένωσης και η ευρωπαϊκή αλληλεγγύη.

Η Ελλάδα και η Κύπρος, δύο κράτη-μέλη της Ε.Ε. των οποίων την κυριαρχία απειλεί ο Ερντογάν, με πράξεις πλέον κι όχι μόνο με λόγια, είχαν ένα ισχυρό όπλο και αυτό ήταν η επιβολή ευρωπαϊκών κυρώσεων στην Τουρκία. Η Άνγκελα Μέρκελ όμως φρόντισε να το ακυρώσει, προστατεύοντας απροκάλυπτα την Τουρκία, στέλνοντας στην πράξη μήνυμα ότι μπορεί να συνεχίσει να απειλεί τα δύο αυτά ευρωπαϊκά κράτη χωρίς τον φόβο ότι θα υποστεί κάποια συνέπεια από την Ε.Ε.

Ρόναλντ Μαϊνάρντους
Ρόναλντ Μαϊνάρντους

Εξίσου απογοητευτική ήταν και η προστασία της Τουρκίας από ευρωπαϊκές κυρώσεις για την ακραία καταπάτηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων που συντελείται από το καθεστώς του Ερντογάν. Οι τουρκικές φυλακές είναι γεμάτες από πολιτικούς τους αντιπάλους, ακτιβιστές, καλλιτέχνες και δημοσιογράφους, αλλά η Μέρκελ δεν επέτρεψε ποτέ να αναδειχθούν τα επείγοντα αυτά ζητήματα όπως τους άξιζε. Και δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι τώρα που αποχωρεί, βρήκαν την ευκαιρία και στην Κομισιόν αλλά και αρκετά κράτη-μέλη να καταγγείλουν τις παράνομες φυλακίσεις για πολιτικούς λόγους στην Τουρκία. 

Είναι αφελές άραγε να περιμένει κανείς από τη Γερμανία να μην εμποδίζει τις κυρώσεις εναντίον μιας χώρας που καταπατά με ακραίο τρόπο ανθρώπινα δικαιώματα και απειλεί κράτη-μέλη; Θα συμφωνεί υποθέτω ο κ. Μαϊνάρντους ότι είναι μία λογική απαίτηση για όποιον παίρνει στα σοβαρά τις διακηρυγμένες αρχές της Ε.Ε., και ότι η μη ανταπόκριση της κ. Μέρκελ ήταν αναμενόμενο να απογοητεύσει. 

Αφελές θα ήταν να μην καταλαβαίνει κανείς γιατί ενώ η Γερμανία πρωτοστατούσε στις κυρώσεις εναντίον της Λευκορωσίας π.χ για λιγότερα, ήταν τόσο απρόθυμη να υποστεί κυρώσεις η Τουρκία για πολύ περισσότερα. Αλλά οι περισσότεροι κατανοούν γιατί συμβαίνει αυτό. Θα περίμενε κανείς όμως, η Γερμανία και η κ. Μερκελ να κρατήσουν τα προσχήματα και έστω με βαριά καρδιά να κάνουν αυτό που ορίζουν οι δημοκρατικές αρχές της Ευρωπαϊκής Ένωσης και η ευρωπαϊκή αλληλεγγύη. Είναι μήπως αφελές και αυτό; 

Ο κ. Ρόναλντ Μαϊνάρντους στην κατακλείδα της ανάλυσης του, πολύ έντιμα και με ρεαλισμό, συνιστά στους Έλληνες να μην αναμένουν ριζικές αλλαγές από τη νέα κυβέρνηση στο Βερολίνο, καθώς, όπως λέει, στις βασικές γραμμές η προσέγγιση της πολιτικού, που έδινε τον τόνο στην εξωτερική πολιτική της Γερμανίας επί 16 χρόνια, θα παραμείνει η ίδια. Κι αυτό θα πρέπει πρωτίστως να το αντιληφθούν οι πραγματικά αφελείς.

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Δυο καράβια των παιδικών χρόνων

Οπτική Γωνία / Η αριστοκρατική Μαριλένα και η τραχιά Μυρτιδιώτισσα όργωσαν τις ελληνικές θάλασσες, αφήνοντας το στίγμα τους

Βίος και πολιτεία δυο καραβιών που έγραψαν τη δική τους ξεχωριστή ιστορία στα όχι άγνωστα αλλά και όχι πάντοτε ήρεμα νερά της Ελλάδας.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
«Η μόνη καλλιέργεια που σώθηκε είναι της καταναλωτικής πλάνης»

Ρεπορτάζ / «Η μόνη καλλιέργεια που σώθηκε είναι της καταναλωτικής πλάνης»

Ο συγγραφέας Γιάννης Μακριδάκης, που ζει στη Χίο και καλλιεργεί εκεί ο ίδιος τη δική του γη, περιγράφει στη LiFo την καθημερινότητα, που έχει αλλάξει ριζικά μετά τις φωτιές, και την προσπάθεια των κατοίκων να σταθούν ξανά στα πόδια τους.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Θα λήξει τον πόλεμο στην Ουκρανία ο Τραμπ και με ποιους όρους;

Βασιλική Σιούτη / Θα λήξει τον πόλεμο στην Ουκρανία ο Τραμπ και με ποιους όρους;

Πώς θα τελειώσει ο πόλεμος στην Ουκρανία και πόσο κοντά βρισκόμαστε σε αυτό το τέλος; Τραμπ και Πούτιν μοιάζουν αποφασισμένοι, αλλά ο Ζελένσκι και οι Ευρωπαίοι ηγέτες δεν βιάζονται.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Μαζωνάκης: Το χρονικό μιας (ακόμα) διαπόμπευσης

Οπτική Γωνία / Μαζωνάκης: Το χρονικό μιας (ακόμα) διαπόμπευσης

Αν έβγαζε κάποιος ένα συμπέρασμα από τον χειρισμό της υπόθεσης αυτής, θα έλεγε πως «όλα ήταν ένα λάθος». Ένα λάθος το οποίο πολλοί δεν το βλέπουν ως τέτοιο, καθώς θεωρούν αυτονόητο να μαθαίνουν πληροφορίες για τις ζωές των άλλων, ακόμα και αν αυτές έχουν δυσκολίες και απαιτούν σεβασμό.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Για τους «εμπρηστές της Πάτρας»: Ιδεολογικές καταχρήσεις μιας φωτογραφίας

Οπτική Γωνία / Για τους «εμπρηστές της Πάτρας»: Ιδεολογικές καταχρήσεις μιας φωτογραφίας

Από που προκύπτει το αναρχικό, πόσο μάλλον κάποιο «κομμουνιστικό» προφίλ των «εμπρηστών»; Από ένα σκουλαρίκι, την είδηση για το χασίς και τα τσίπουρα, τα ρούχα που είναι αυτά που συναντάς σε πλήθος εικοσάρηδων σε πλατείες και δρόμους της χώρας;
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Υπάρχει όντως λόγος να επιστρέψει ο Τσίπρας;

Οπτική Γωνία / Υπάρχει όντως λόγος να επιστρέψει ο Τσίπρας;

Υπάρχει ανάγκη στην πολιτική ζωή για ένα νέο κόμμα; Υπάρχει κρίσιμος ζωτικός χώρος που δεν έχει εκπροσώπηση; Μπορεί να ξεπεραστούν ή, έστω, να αμβλυνθούν οι έντονα αρνητικές μνήμες από τη διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ; Είναι ο Αλέξης Τσίπρας το ιδανικό πρόσωπο;
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Σουδάν: Ο ξεχασμένος πόλεμος και τα «παιδιά-πρόσφυγες» που κατηγορούνται ως διακινητές

Οπτική Γωνία / Σουδάν: Η μεγαλύτερη τραγωδία του αιώνα δεν γίνεται ποτέ πρωτοσέλιδο

Οι νεκροί από τις συγκρούσεις, την πείνα και τις επιδημίες υπολογίζεται συνολικά περί το 1 εκατ., και περισσότεροι από τους μισούς εξ αυτών είναι παιδιά. Μια εφιαλτική κατάσταση, που έχει όμως την «ατυχία» να περνά σε δεύτερη ή και τρίτη μοίρα, καθώς ούτε τα ΜΜΕ και τους διεθνείς οργανισμούς φαίνεται να συγκινεί ιδιαίτερα ούτε εντάσσεται εύκολα σε κάποιο πολιτικό αφήγημα ώστε να εμπνεύσει μαζικά κινήματα αλληλεγγύης.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η Εύα Ιλούζ, η Γάζα και μια εκδοτική επιλογή

Οπτική Γωνία / Η Εύα Ιλούζ, η Γάζα και μια εκδοτική επιλογή

Σκέψεις πάνω στην απόφαση του Oposito, ενός μικρού εκδοτικού οίκου που έχει δώσει ενδιαφέροντα δείγματα ανήσυχης κοινωνικής και πολιτισμικής σκέψης, για την «αποδέσμευσή» του σε σχέση με το βιβλίο της κοινωνιολόγου Eύα Ιλούζ «Ψυχρή τρυφερότητα. Η άνοδος του συναισθηματικού καπιταλισμού».
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες

Ακροβατώντας / Ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες

Ένα εντυπωσιακά μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας είναι διατεθειμένο να δώσει «συγχωροχάρτι» για ένα μεγάλο οικονομικό σκάνδαλο, αρκεί οι εμπλεκόμενοι να τηρήσουν ακροδεξιά και ρατσιστική στάση στο μεταναστευτικό.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ