Εγχειρίδιο αισιοδοξίας

Hope
0

ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΣΤΙΣ ΑΡΧΕΣ κάθε χρονιάς, ο αρθρογράφος των New York Times Nicholas Kristof γράφει την ίδια περίπου στήλη, δηλώνοντας ότι, σύμφωνα με συγκεκριμένους δείκτες, πορίσματα και στοιχεία, το προηγούμενο έτος ήταν «το καλύτερο στη μακρά ιστορία της ανθρωπότητας», ασχέτως αν, όπως λέει, αυτό το ετήσιο πλεόνασμα αισιοδοξίας εκνευρίζει ορισμένους αναγνώστες που το θεωρούν ασέβεια προς όλες τις τραγωδίες που συμβαίνουν στον κόσμο.

Φέτος το συγκεκριμένο άρθρο αργούσε να εμφανιστεί (δημοσιεύτηκε μόλις χθες, και σε όχι ιδανικό timing, αμέσως μετά την ορκωμοσία του Τραμπ, με τίτλο «Ακόμα κι αυτή η χρονιά είναι η καλύτερη για να είσαι ζωντανός»), γιατί, όπως παραδέχεται ο αρθρογράφος, «δεν είχε την καρδιά να το γράψει», απογοητευμένος «από τον πόνο των παιδιών στη Γάζα, από τις θηριωδίες και την πείνα στο Σουδάν, από τις πυρκαγιές στο Λος Άντζελες και από το τι προμηνύουν, και από ένα ταξίδι του Δεκεμβρίου στη Μαδαγασκάρη, όπου είδα νήπια να λιμοκτονούν εξαιτίας μιας ξηρασίας που πιθανώς επιδεινώνεται από την κλιματική αλλαγή. Για να μην αναφέρουμε το γεγονός ότι ένας καταδικασμένος εγκληματίας που αποτελεί απειλή για τη δημοκρατία μετακόμισε ξανά στον Λευκό Οίκο».

Πόσο μπορεί να κρατήσει αυτή η θετική επίδραση όταν η «μεγάλη εικόνα» μοιάζει τόσο επίμονα δυσοίωνη;    

Παρ’ όλα αυτά βρίσκει το κουράγιο να δει τις θετικές εξελίξεις που συνέβησαν πέρσι και είναι σχεδόν πάντα οι ίδιες. Το 2024 ήταν η χρονιά με τη χαμηλότερη παιδική θνησιμότητα στην ιστορία, ενώ σε ιστορικά χαμηλά ρεκόρ κυμάνθηκαν επίσης η ακραία φτώχεια (όχι όμως η ανισότητα) και ο αναλφαβητισμός στον πλανήτη.

Είχαμε επίσης το πρώτο αντιψυχωσικό φάρμακο εδώ και δεκαετίες ενώ ένα εμβόλιο ενάντια στον καρκίνο του στήθους θα εισέλθει στη δεύτερη φάση δοκιμών μέσα στο 2025.

Αρκούν όμως όλα αυτά, παρότι θα έπρεπε να μην είναι διόλου αμελητέα, για να είναι κανείς αισιόδοξος για το μέλλον, όταν η γενική αίσθηση είναι ότι στην καλύτερη περίπτωση πάμε –ως ανθρωπότητα, ως πολίτες, ως κοινωνία, ως άτομα, ως κλονισμένες οντότητες– ένα βήμα μπροστά και δύο (τουλάχιστον) πίσω;

Είναι γεγονός ότι το doomscrolling, η βουλιμική κατανάλωση ζοφερών ειδήσεων και αναλύσεων στην οποία επιδιδόμαστε και καταλήγει σε ένα είδος κατάθλιψης και «σήψης του μυαλού» ή brain rot (η «λέξη της χρονιάς» για το 2024), έχει παραλύσει την ικανότητά μας να σκεφτούμε θετικά για το μέλλον – το δικό μας, της χώρας μας, του πλανήτη.

Χρειάζονται και οι καλές ειδήσεις –ασχέτως αν αφορούν μακρινά μέρη, ασχέτως αν δεν μαζεύουν πολλά «κλικ» και κοινοποιήσεις, ασχέτως αν δεν ενισχύουν την ατζέντα μας– για μια πιο ισορροπημένη και λιγότερο ερμητική αντίληψη των πραγμάτων. Πόσο όμως μπορεί να κρατήσει αυτή η θετική επίδραση όταν η «μεγάλη εικόνα» μοιάζει τόσο επίμονα δυσοίωνη;    

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Yπήρξε έστω και μία μέρα τα τελευταία 15 χρόνια που δεν μπήκες Instagram; Δεν υπήρξε. Δεν είσαι ο μόνος.

Social Media / Yπήρξε έστω και μία μέρα τα τελευταία 15 χρόνια που δεν μπήκες Instagram; Δεν υπήρξε. Δεν είσαι ο μόνος.

Kαθορίζει την εικόνα μας, τη διάθεσή μας, τα οικονομικά μας, καθορίζει τον τρόπο που ζούμε. Θα έλεγε κανείς πως, μετά την έλευσή του, μια πετυχημένη selfie, σαν την περίφημη selfie των Oscar του 2014, αλλάζει τον μικρόκοσμο που ζούμε. Ο Χαράλαμπος Τσέκερης, κύριος ερευνητής ΕΚΚΕ και πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής Βιοηθικής & Τεχνοηθικής, αναλύει το φαινόμενο Instagram.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Αυτό που πραγματικά συνδέει τα κινήματα διαμαρτυρίας της Γενιάς Ζ ανά τον πλανήτη

Οπτική Γωνία / Αυτό που πραγματικά συνδέει τα κινήματα διαμαρτυρίας της Γενιάς Ζ ανά τον πλανήτη

Το κόστος ζωής, η ανισότητα, η διαφθορά, ο νεποτισμός, η βιαιότητα των δυνάμεων καταστολής: αυτά είναι τα ζητήματα που απασχολούν τα κινήματα της Γενιάς Ζ και όχι τόσο τα memes ή τα καρτούν.
THE LIFO TEAM
Όταν οι αστυνομικοί γίνονται τηλεσχολιαστές, κάτι πάει στραβά στη χώρα

Οπτική Γωνία / Όταν οι αστυνομικοί γίνονται τηλεσχολιαστές, κάτι πάει στραβά στη χώρα

Δεν μιλάμε πια για ειδικούς αναλυτές θεμάτων ασφάλειας, αλλά για έναν νέο τύπο τηλεοπτικού ιεροκήρυκα: ο αστυνομικός που εξηγεί, καθοδηγεί και κρίνει τα πάντα «με τάξη και ασφάλεια».
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Αναστασία Ντραγκομίροβα: «Στήριξη δεν υπάρχει από πουθενά, αλλά έχω μάθει να μην γκρινιάζω»

Αθλητισμός / Αναστασία Ντραγκομίροβα: «Στήριξη δεν υπάρχει, αλλά έχω μάθει να μην γκρινιάζω»

H ανερχόμενη αθλήτρια του ελληνικού στίβου έχει μάθει να μην αφήνει το παρελθόν να την κρατά πίσω, τροφοδοτείται από το συναίσθημα, έχει στόχο τους Ολυμπιακούς και ζωγραφίζει παντού, ακόμα και στο δέρμα της.
ΜΙΝΑ ΚΑΛΟΓΕΡΑ
Γιατί ανοίγει ξανά η υπόθεση θανάτου της Μαίρης Χρονοπούλου

Ρεπορτάζ / Γιατί ανοίγει ξανά η υπόθεση θανάτου της Μαίρης Χρονοπούλου

Δύο χρόνια μετά τον θάνατο της αγαπητής ηθοποιού, η υπόθεση βρίσκεται στο Τμήμα Ανθρωποκτονιών και ερευνάται εκ νέου. Κοντινοί της άνθρωποι ισχυρίζονται ότι «δεν ήταν ατύχημα, αλλά εγκληματική ενέργεια».
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
«Η γενιά αυτή τολμά όσα δεν τολμήσαμε εμείς και της αξίζει κάθε στήριξη!»

Οπτική Γωνία / Αμπντελά Ταϊά: «Η γενιά αυτή τολμά όσα δεν τολμήσαμε εμείς και της αξίζει κάθε στήριξη!»

Ο Μαροκινός συγγραφέας και σκηνοθέτης, κάτοικος Γαλλίας πλέον και γνωστός στην Ελλάδα από το υπέροχο μυθιστόρημα «Η ζωή με το δικό σου φως», μιλά με θαυμασμό για την εξέγερση της νεολαίας που συνταράσσει την πατρίδα του.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Νίκος Χασαπόπουλος: «Παραλίγο να πεθάνω από τη σκευωρία της Novartis»

Συνέντευξη / Νίκος Χασαπόπουλος: «Παραλίγο να πεθάνω από τη σκευωρία της Novartis»

Μετά από μισό αιώνα στο «Βήμα», ο Νίκος Χασαπόπουλος μιλά για πρώτη φορά για την πιο δύσκολη απόφαση της ζωής του, τις στιγμές που έζησε δίπλα σε Λαμπράκη, Ψυχάρη και πρωθυπουργούς, αλλά και για το μεγάλο λάθος του.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ένας άλλος «Μεσοπόλεμος»: Το μένος για τα θύματα (που γίνονται φωνή)

Οπτική Γωνία / Ένας άλλος «Μεσοπόλεμος»: Το μένος για τα θύματα (που γίνονται φωνή)

Έχουμε ένα καινούργιο συναίσθημα, όχι το κλασικό της εποχής των φασισμών, δηλαδή τον φόβο μη βρεθεί κανείς στη θέση των κατώτερων, όσων έμειναν πίσω ή «από κάτω». Πλέον βλέπει κανείς μένος για τα θύματα που μιλάνε.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ