Η απόμακρη γοητεία του Γουίλιαμ Χαρτ

Η απόμακρη γοητεία του Γουίλιαμ Χαρτ Facebook Twitter
Δεν φταίει ο Γουίλιαμ Χαρτ αν η εμφάνιση, η έκφραση και ο τρόπος του έπειθαν απολύτως ως δομικά στοιχεία ενσάρκωσης ενός γοητευτικού, κατηφή και πικρόχολου διανοούμενου.
0



ΕΧΟΥΝ ΠΑΝΤΑ ΜΙΑ ΓΟΗΤΕΙΑ
οι πρώην μεγάλοι σταρ, εκείνοι που εκπίπτουν από την λάμψη της πρώτης γραμμής χωρίς να εξαφανιστούν, που δεν βρίσκονται εδώ και πολλά χρόνια στον αφρό της διασημότητας αλλά μέσα από τα σαράντα κύματα μιας μακράς και ακατάστατης καριέρας αναδύονται κάθε τόσο στην επιφάνεια για να υπενθυμίσουν την ύπαρξη και την αξία τους σ’ ένα κοινό που πάσχει από διάσπαση προσοχής κι από βραχυπρόθεσμη μνήμη. 

Ο Γουίλιαμ Χαρτ ήταν πάντα μια ιδιάζουσα περίπτωση. Ακόμα και στην εποχή που ήταν σταρ πρώτης γραμμής είχε κανείς την αίσθηση πως αυτός ο ψυχρός, παθογενής, preppy (ή ‘waspy’, σύμφωνα πάντα με την αμερικανική ταξονομία) ναρκισσισμός που αντανακλαστικά εξέπεμπε (στην «Έξαψη», στην «Μεγάλη Ανατριχίλα» και αλλού) ίσως να ταίριαζε πιο πολύ σ' έναν ιδανικό "κακό", αντίληψη που επιβεβαιώθηκε πανηγυρικά πολλά χρόνια αργότερα με τον φοβερό ρόλο του πλημμυρισμένου από ανόσια συμπλέγματα μαφιόζου, στην «Ιστορία της Βίας» του Ντέιβιντ Κρόνενμπεργκ. Ούτε και ο συναισθηματισμός φαινόταν να του ταιριάζει παρότι αυτή η προσέγγιση του χάρισε το Όσκαρ, για την ερμηνεία του στο «Φιλί της Γυναίκας Αράχνης».  

Παρότι ήταν προφανώς ένας ευφυής νέος, λέγεται επίσης ότι δεν μπορούσε να σταματήσει να κάνει κήρυγμα στους άλλους ή να υπερίπταται συχνά σε νέφη αοριστίας. Ο Τύπος δεν τον συμπαθούσε και ποτέ πραγματικά δεν κέρδισε την αγάπη του μεγάλου κοινού… 

Με την γενεαλογία αυτής της ιδιωματικής παγωμάρας που τον χαρακτήριζε ξεκινά το λήμμα William Hurt το οποίο είχε γράψει πριν από πολλά χρόνια στην υπερβατική, κλασική πλέον βίβλο του σινεμά με τίτλο The New Biographical Dictionary of Film, ο επιφανής ιστορικός και συγγραφέας David Thomson: 

Τον καιρό που ο Γουίλιαμ Χαρτ είχε ανακηρυχτεί ως ο ιδανικός άνδρας πρωταγωνιστής για τα 80s, συχνά ο χαρακτήρας που υποδυόταν είχε τα στερεοτυπικά χαρακτηριστικά μιας μεγαλοαστικής / προνομιακής / WASP [White Anglo Saxon Protestant] προέλευσης, γεγονός δικαιολογημένο μέχρι έναν βαθμό. Ο πατέρας του ήταν στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ και ο μικρός είχε ζήσει στην Αφρική και στον Ειρηνικό στο πλαίσιο διπλωματικών επιχειρήσεων. Μετά τον χωρισμό των γονιών του, έγινε πατριός του ο Χένρι Λους ο Τρίτος, γιος του μεγιστάνα του αμερικανικού περιοδικού τύπου, Χένρι Λους [Time, Life, Fortune]. Ο μικρός πήγε στα πιο επιφανή ελίτ σχολεία. Ήταν ψηλός, ξανθός και όμορφος. Πιο πολύ όμως διέκρινε κανείς πάνω του το wasp [σφήκα] παρά το WASP στοιχείο. Παρότι ήταν προφανώς ένας ευφυής νέος, λέγεται επίσης ότι δεν μπορούσε να σταματήσει να κάνει κήρυγμα στους άλλους ή να υπερίπταται συχνά σε νέφη αοριστίας. Ο Τύπος δεν τον συμπαθούσε και ποτέ πραγματικά δεν κέρδισε την αγάπη του μεγάλου κοινού… 

Αξίζουν όμως λίγη αγάπη – ειδικά όταν διαθέτουν το χάρισμα και την στόφα – κι εκείνες οι αφ’ υψηλού προσωπικότητες που δεν κανακεύουν τους θεατές ούτε επιχειρούν να τους πείσουν ότι και οι ίδιοι κατά βάθος είναι απλοί άνθρωποι σαν κι αυτούς. Δεν φταίει ο Γουίλιαμ Χαρτ αν η εμφάνιση, η έκφραση και ο τρόπος του έπειθαν απολύτως ως δομικά στοιχεία ενσάρκωσης ενός γοητευτικού, κατηφή και πικρόχολου διανοούμενου (ή κάποιου που σκέφτεται πολύ και μέχρι στιγμής σπανίως του έχει βγει αυτό σε καλό). Ίσως γι’ αυτό τον θυμάμαι με χαμόγελο (και με μια κάποια συγκίνηση) σ’ έναν μικρό, «περαστικό», «τιμής ένεκεν» ρόλο σε μια μαύρη κωμωδία ή φαρσοκωμωδία της συμφοράς (με την κακή και με την καλή έννοια), το «I Love You to Death» (Σ’ αγαπώ μέχρι θανάτου) του 1990, όπου παρέα με τον (επίσης «περαστικό» και «φευγάτο» στην ταινία) Κιάνου Ριβς υποδύονται δύο μακρυμάλλικα ρεμάλια, καμένα από τα drugs, που μέσα στην διαρκή θολούρα τους αναλαμβάνουν να επιτελέσουν έναν φόνο, με κωμικοτραγικά –  κωμικά κυρίως –  αποτελέσματα.

Daily
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Είναι η «Κιούκα» η «ελληνική ταινία της χρονιάς»;

The Review / Τι είναι αυτό που κάνει την ταινία «Κιούκα» να συζητιέται τόσο;

O Χρήστος Παρίδης συνομιλεί με τη Βένα Γεωργακοπούλου για την ταινία «Κιούκα: Πριν το τέλος του καλοκαιριού» του 31χρονου Κωστή Χαραμουντάνη. Πώς καταφέρνει το όραμα ενός millennial σκηνοθέτη να ξεχωρίζει στο σύγχρονο ελληνικό σινεμά — και γιατί αξίζει την προσοχή μας;
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ρίτσαρντ Γκιρ: Η αβάσταχτη γοητεία της σεμνότητας 

Οθόνες / Ρίτσαρντ Γκιρ: Η αβάσταχτη γοητεία της σεμνότητας 

Με αφορμή την έξοδο του «Oh, Canada» στις εγχώριες αίθουσες, ανατρέχουμε στο σύνολο της καριέρας ενός σταρ που οι περισσότεροι θεωρούμε δεδομένο, ίσως επειδή όσα κάνει στην οθόνη φαντάζουν τόσο ανεπιτήδευτα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Η δυστοπία μπορεί να είναι εξαιρετικά ψυχαγωγική

Daily / Murderbot: Η δυστοπία μπορεί να είναι εξαιρετικά ψυχαγωγική

Η σειρά του Apple TV+ με πρωταγωνιστή έναν απολαυστικό Αλεξάντερ Σκάρσγκαρντ λειτουργεί συγχρόνως ως περιπέτεια επιστημονικής φαντασίας, ως κωμωδία καταστάσεων και ως μια σαρκαστική εξερεύνηση του τι ακριβώς σημαίνει ελεύθερη βούληση.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Κάν’ το όπως ο Γκοντάρ

Ανταπόκριση από τις Κάννες / Κάν’ το όπως ο Γκοντάρ

Ως άλλος Αμερικανός στο Παρίσι του ’60, ο Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ με τη φετινή του συμμετοχή, το ασπρόμαυρο «Nouvelle Vague», αποτίνει φόρο τιμής στον θρυλικό auteur του γαλλικού Νέου Κύματος, υπενθυμίζοντάς μας την τέχνη (και το θράσος) της νεότητας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Είδα τον Διονύση κάποτε

Daily / Είδα τον Διονύση κάποτε

Το εξαιρετικά εμπνευσμένο φιλμ που είχε γυρίσει πριν από μισό αιώνα ο Λάκης Παπαστάθης για να συστήσει ή να υπενθυμίσει στο τηλεοπτικό κοινό τον Διονύση Σαββόπουλο, βρίσκεται πλέον διαθέσιμο στο Ertflix ως πολύτιμο κειμήλιο μιας μοναδικής και ανεπανάληπτης στιγμής.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Στις σχολικές γιορτές ο Θοδωρής Σελέκος ζήλευε τα φτερά αγγέλου που είχε ο φίλος του ο Παναγιώτης

Οθόνες / Στις σχολικές γιορτές ο Θοδωρής Σελέκος ζήλευε τα φτερά αγγέλου που είχε ο φίλος του ο Παναγιώτης

Ο Θοδωρής Σελέκος μεγάλωσε στο Νέο Ηράκλειο και ασχολείται με τον κινηματογράφο . Στα πρώτα του βήματα ήταν μέρος της κολεκτίβας ATH KIDS. Έχει σκηνοθετήσει βιντεοκλίπ για καλλιτέχνες όπως ο Ethismos, ο Saske, οι Sworr και διαφημιστικά για brands όπως η Muerte Inc. Παλιότερα άκουγε περισσότερη hip-hop μουσική. Τώρα ακούει jazz και soul. Η πρώτη ταινία μικρού μήκους του ονομάζεται «Can you water a garden with tears?». Του αρέσει η ησυχία και οι αργές ταινίες.
ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΚΑΚΟΥΛΑΚΗ
Τρολάροντας προς τον Ναζισμό 

Daily / Τρολάροντας προς τον ναζισμό 

Πριν από λίγες μέρες ο Kanye West κυκλοφόρησε ένα αγρίως προβοκατόρικο, ακόμα και για τα δικά του στάνταρ, τραγούδι που λέγεται «Heil Hitler» και καταλήγει με έναν προεκλογικό λόγο του Φίρερ από το –προφανώς όχι και τόσο μακρινό– 1936. 
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Χολιγουντιανή απόβαση στην Κρουαζέτ, μια πολιτική διαμαρτυρία αλλά και «ψαλίδι» στο γυμνό

Κάννες 2025 / Χολιγουντιανή απόβαση στην Κρουαζέτ, μια πολιτική διαμαρτυρία αλλά και «ψαλίδι» στο γυμνό

Στην τελετή έναρξης του Φεστιβάλ Καννών, ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο εξαπέλυσε για ακόμη μία φορά σφοδρή κριτική κατά της αμερικανικής πολιτικής, μια μικρή γαλλική ταινία εγκαινίασε το φεστιβάλ, ενώ οι λαμπερές σταρ υποχρεώθηκαν να περιορίσουν τις ημίγυμνες εμφανίσεις τους στο κόκκινο χαλί.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
You: Ό,τι αρχίζει ωραία τελειώνει με πόνο

Daily / You: Ό,τι αρχίζει ωραία τελειώνει με πόνο

Μάλλον άδοξα έληξε μετά από πέντε κύκλους και πενήντα επεισόδια μια από τις πιο ψυχαγωγικές σειρές των τελευταίων χρόνων, παρότι είχε να κάνει με τις αιμοσταγείς περιπλανήσεις ενός νοσηρά ρομαντικού κατά συρροή δολοφόνου — SPOILER ALERT.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Ποιος είναι τελοσπάντων αυτός ο Λεός Καράξ;

Οθόνες / Λεός Καράξ: Ποιος είναι ο σκηνοθέτης του Holy Motors;

«Δεν είμαι εγώ», δηλώνει ο ασυμβίβαστος Γάλλος δημιουργός στον τίτλο της φιλμικής του αυτοβιογραφίας, εντείνοντας το μυστήριο γύρω από το πρόσωπό του και προσθέτοντας ακόμη μία ψηφίδα σε ένα συναρπαστικό καλλιτεχνικό work in progress.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ