Εμίρηδες και κακομοίρηδες

newcastle united fans Facebook Twitter
«Ως οπαδοί, και ειδικά τόσο καταπτοημένοι όσο εμείς, το μόνο που ζητάμε είναι να μας επιτραπεί να απολαύσουμε λίγη ελπίδα, και αυτή είναι η προτεραιότητα τη σημερινή μέρα, όχι τα ζητήματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ελπίδα για την ομάδα, ελπίδα για την πόλη».  Φωτ.: Michael Driver/MI News/NurPhoto via Getty Images/Ideal Image
0

Όλες οι ομάδες είναι για τους οπαδούς τους ιδέες, και ως ιδέες, άμεμπτες, διαχρονικές και ιερές, καθώς δύνανται να εκπροσωπούν και να επικαλούνται πόλεις, κοινότητες, γειτονιές, λιμάνια, νοοτροπίες, συνειδήσεις, κοινωνικές τάξεις, αγώνες, διώξεις, προσφυγιές. Ακόμα και στην εποχή που το ποδόσφαιρο είναι πάνω απ’ όλα ένα τηλεοπτικό υπερπροϊόν, εμπορεύσιμο μέχρι το μεδούλι.

Και όλοι είμαστε αγνοί οπαδοί με ρομαντική προδιάθεση και vintage ευαισθησίες, και το μόνο που ζητάμε είναι να το παλεύει η ομάδα κι ας χάνει. 

Θεωρητικά βεβαίως, γιατί όπως έχει αποδειχθεί τόσες φορές και αποδείχθηκε πανηγυρικά και χθες μετά την αγορά της ιστορικής (και ποια δεν είναι…) ποδοσφαιρικής ομάδας του μαρτυρικού Νιουκάσλ από τους «εμίρηδες» (ή τους «Άραβες», όπως ισοπεδωτικά έγραψαν τα περισσότερα ελληνικά ειδησεογραφικά μέσα), στην πραγματικότητα όλοι θέλουμε το μέγιστο, το άπιαστο, το απόλυτο. Ασχέτως αν μας αναλογεί ή όχι.

Θέλουμε την αγωνιστική υπέρβαση και τη διάκριση, και μάλιστα με κάθε μέσο. Και είμαστε διατεθειμένοι να κάνουμε τα στραβά μάτια όταν έρχονται ως σωτήρες οι στρατηγικοί επενδυτές, οι εμίρηδες, οι ολιγάρχες, τα τραστ του ξεπλύματος, οι μαφιόζοι –  ό,τι έχει ο καθένας και η κάθε χώρα τέλος πάντων.  

Το σίγουρο είναι ότι του χρόνου θα ντρεπόμαστε όλοι μαζί παρακολουθώντας το Παγκόσμιο Κύπελο Ποδοσφαίρου στο Κατάρ, ακόμα κι αν τώρα διατεινόμαστε ότι θα το μποϊκοτάρουμε.   

Όχι ότι έπεσε λοιπόν κανείς από τα σύννεφα χθες (έχουμε αναισθητοποιηθεί προ πολλού) αλλά με το οριστικό σφράγισμα της εξαγοράς της Newcastle United από ένα υπερθυρεοειδικό επενδυτικό κονσόρτιουμ σαουδαραβικών συμφερόντων, είναι σα να μας λένε πλέον οι ιθύνοντες επιφανών θεσμών όπως η Αγγλική Premier League ότι δεν υπάρχει κανένα όριο και κανένα φρένο και καμία αιδώς.

Όπως έκπληκτοι διαβάζουμε, η εξαγορά πραγματοποιήθηκε μέσω του Ταμείου Δημοσίων Επενδύσεων της Σαουδικής Αραβίας, το οποίο εποπτεύεται από τον περιβόητο Πρίγκιπα Μοχάμεντ Μπιν Σαλμάν και το οποίο είναι αυτό που εγγυάται (!) ότι η χώρα που εκπροσωπεί δεν θα εμπλέκεται στη διοίκηση της ομάδας. 

Όλα καλά λοιπόν, όλα νομότυπα, κι ας λυσσάνε αυτοί οι ξενέρωτοι των ανθρωπιστικών οργανώσεων, όπως η Διεθνής Αμνηστία, η οποία χαρακτήρισε την συμφωνία «μια ξεκάθαρη απόπειρα των αρχών της Σαουδικής Αραβίας να ξεπλύνουν την άθλια και συστηματική καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη χώρα, μέσω της λάμψης του ποδοσφαίρου στα υψηλά του πατώματα», κάνοντας λόγο επίσης για τους βασανισμούς και τις φυλακίσεις αθώων από το αισχρό καθεστώς, αλλά και για τη δολοφονία του δημοσιογράφου Τζαμάλ Κασόγκι συγκεκριμένα. 

Εμίρηδες και κακομοίρηδες Facebook Twitter

Η συμφωνία επετεύχθη πάντως, καθιστώντας άμεσα την ομάδα των «ανθρακωρύχων» (τι ειρωνεία κι αυτή) ως την εν δυνάμει πιο πλούσια και πιο ισχυρή στον κόσμο, και μάλιστα με τεράστια διαφορά οικονομικής επιφάνειας από τη δεύτερη, τη Μάντσεστερ Σίτι του Σεΐχη Μανσούρ από τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, εκεί όπου η σταύρωση υπάρχει ακόμα ως ποινή, συγκριτικά όμως με το Βασίλειο της Σαουδικής Αραβίας, μοιάζει με το Λουξεμβούργο.   

«Η ομάδα αποτελεί την καρδιά της πόλης, και μόνο με μηχανική υποστήριξη κρατιόταν στη ζωή εδώ και πάνω από μια δεκαετία», διαβάζουμε να δηλώνει στον Guardian ένας μεσήλικας οπαδός της Newcastle United, από τους χιλιάδες που βγήκαν χθες στους δρόμους της παραδοσιακής εργατούπολης του αγγλικού βορρά για να πανηγυρίσουν.

«Ως οπαδοί δεν μπορούμε να κάνουμε και πολλά για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Όλοι μας, άλλωστε, φοράμε ρούχα από τα χέρια ανθρώπων που δουλεύουν σε sweatshops χωρών όπου παραβιάζονται τα ανθρώπινα δικαιώματα. Η ηθική πυξίδα είναι πάντα περίεργη σε καιρούς σαν αυτούς. Ως οπαδοί, και ειδικά τόσο καταπτοημένοι όσο εμείς, το μόνο που ζητάμε είναι να μας επιτραπεί να απολαύσουμε λίγη ελπίδα, και αυτή είναι η προτεραιότητα τη σημερινή μέρα, όχι τα ζητήματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ελπίδα για την ομάδα, ελπίδα για την πόλη».  

Τι να του πεις, και σ’ αυτόν αλλά και σε οποιοδήποτε αντίστοιχο οπαδό απανταχού της γης, ο οποίος βρίσκεται ξαφνικά στο περιθώριο μιας συμφωνίας με τον διάβολο που του υπόσχεται το μεγαλείο που πάντα ονειρευόταν. Έχει κι αυτός τα δίκια του και τους καημούς του. Ποιος από εμάς θα είχε το σθένος να αποποιηθεί σε ανάλογη περίπτωση την ομάδα του;

Το σίγουρο είναι ότι του χρόνου θα ντρεπόμαστε όλοι μαζί παρακολουθώντας το Παγκόσμιο Κύπελο Ποδοσφαίρου στο Κατάρ, ακόμα κι αν τώρα διατεινόμαστε ότι θα το μποϊκοτάρουμε.

Daily
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Περιμένοντας τον «τυφώνα» Κίμπερλι

Daily / Περιμένοντας τον «τυφώνα» Κίμπερλι

Μέχρι να επικυρωθεί και τυπικά ο διορισμός της και σε αναμονή του ερχομού της τον επόμενο μήνα, κυκλοφόρησε στα ελληνικά το βιβλίο της Κίμπερλι Γκίλφοϊλ «Κέρδισε κάθε μάχη» του 2015, ένα υβρίδιο απομνημονευμάτων και εγχειριδίου αυτοβοήθειας.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Η δυστοπία μπορεί να είναι εξαιρετικά ψυχαγωγική

Daily / Murderbot: Η δυστοπία μπορεί να είναι εξαιρετικά ψυχαγωγική

Η σειρά του Apple TV+ με πρωταγωνιστή έναν απολαυστικό Αλεξάντερ Σκάρσγκαρντ λειτουργεί συγχρόνως ως περιπέτεια επιστημονικής φαντασίας, ως κωμωδία καταστάσεων και ως μια σαρκαστική εξερεύνηση του τι ακριβώς σημαίνει ελεύθερη βούληση.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Είδα τον Διονύση κάποτε

Daily / Είδα τον Διονύση κάποτε

Το εξαιρετικά εμπνευσμένο φιλμ που είχε γυρίσει πριν από μισό αιώνα ο Λάκης Παπαστάθης για να συστήσει ή να υπενθυμίσει στο τηλεοπτικό κοινό τον Διονύση Σαββόπουλο, βρίσκεται πλέον διαθέσιμο στο Ertflix ως πολύτιμο κειμήλιο μιας μοναδικής και ανεπανάληπτης στιγμής.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Τρολάροντας προς τον Ναζισμό 

Daily / Τρολάροντας προς τον ναζισμό 

Πριν από λίγες μέρες ο Kanye West κυκλοφόρησε ένα αγρίως προβοκατόρικο, ακόμα και για τα δικά του στάνταρ, τραγούδι που λέγεται «Heil Hitler» και καταλήγει με έναν προεκλογικό λόγο του Φίρερ από το –προφανώς όχι και τόσο μακρινό– 1936. 
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
You: Ό,τι αρχίζει ωραία τελειώνει με πόνο

Daily / You: Ό,τι αρχίζει ωραία τελειώνει με πόνο

Μάλλον άδοξα έληξε μετά από πέντε κύκλους και πενήντα επεισόδια μια από τις πιο ψυχαγωγικές σειρές των τελευταίων χρόνων, παρότι είχε να κάνει με τις αιμοσταγείς περιπλανήσεις ενός νοσηρά ρομαντικού κατά συρροή δολοφόνου — SPOILER ALERT.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
El Eternauta: Το θρυλικό κόμικ μεταφέρθηκε στο Netflix σε μια σειρά υψηλών προδιαγραφών

Daily / El Eternauta: Το θρυλικό κόμικ μεταφέρθηκε στο Netflix σε μια σειρά υψηλών προδιαγραφών

«Ο κοσμοναύτης του απείρου» έκανε πρεμιέρα πριν από μερικές μέρες, σε μια μεταφορά αντάξια του θρύλου που συνοδεύει τόσο το έργο όσο και τον δημιουργό του, ο οποίος βρήκε τραγικό τέλος στα χέρια της αργεντινής χούντας.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
The Settlers: Αίσθηση, αν όχι έκπληξη, προκαλεί το ντοκιμαντέρ του BBC για τους εποίκους του Ισραήλ

Daily / The Settlers: Αίσθηση, αν όχι έκπληξη, προκαλεί το ντοκιμαντέρ του BBC για τους εποίκους του Ισραήλ

To εξαιρετικό ντοκιμαντέρ του Louis Theroux για το «κίνημα» των Ισραηλινών εποίκων που έχουν πλέον βάλει ως στόχο την ισοπεδωμένη Γάζα, και προβλήθηκε πριν από λίγες μέρες στο BBC, βρίσκεται και στο YouTube, προς το παρόν τουλάχιστον.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
American Psycho: Τα 25 κλείνει η παρεξηγημένη μεταφορά ενός παρεξηγημένου βιβλίου

Daily / American Psycho: Τα 25 κλείνει η παρεξηγημένη μεταφορά ενός παρεξηγημένου βιβλίου

Η ταινία του 2000 που βασίστηκε στο ομώνυμο, αγρίως αμφιλεγόμενο, μυθιστόρημα του Μπρετ Ίστον Έλις, με τον Κρίστιαν Μπέιλ στον ρόλο ενός σαλεμένου γιάπη, μοιάζει από πολλές απόψεις εξαιρετικά προφητική και ανησυχητικά επίκαιρη.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Your Friends & Neighbors: Και ο πλούσιος λευκός πενηντάρης έχει ψυχή

Daily / Your Friends & Neighbors: Και ο πλούσιος λευκός πενηντάρης έχει ψυχή

Ο Τζον Χαμ υποδύεται τον επιτυχημένο επενδυτή που χάνει ξαφνικά το έδαφος κάτω από τα πόδια του σ΄αυτή την εκλεκτικά διασκεδαστική, κατά τόπους δραματική και συχνά διεισδυτική σάτιρα ηθών της πλουτοκρατικής ελίτ.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ