7 πράγματα που έχουν σημασία απ’ την «υπόθεση Γκρέτα Τούνμπεργκ»

7 πράγματα που έχουν σημασία απ’ την «υπόθεση Γκρέτα Τούνμπεργκ» Facebook Twitter
Αν θα καεί απ' τη δημοσιότητα ή θα δυστυχήσει στο μέλλον είναι δικό της θέμα, πάντως ό,τι και να γίνει, χειρότερο απ' το να είχε περάσει όλη τη ζωή της κλεισμένη με αλαλία και αυτισμό στους τέσσερις τοίχους του σπιτιού της δεν θα είναι.
2

1.

Δεν χρειάζεται το υποκριτικό νοιάξιμό μας

Έχοντας διαγνωστεί με σύνδρομο Άσπεργκερ και με εκλεκτική αλαλία (που σημαίνει ότι για χρόνια δε μιλούσε και πλέον μιλά *μόνο* για πράγματα που την ενδιαφέρουν στ' αλήθεια), ζει μια ζωή πολύ πιο γεμάτη και ουσιώδη απ' τους συνομηλίκους της.

Αν δεν είχε παθιαστεί με την Κλιματική Αλλαγή, θα ήταν ακόμα σπίτι της κλεισμένη, χωρίς να επικοινωνεί με κανέναν, χωρίς να μιλά – σαν άρρωστη. Τώρα κάνει κάτι που τη γεμίζει και που βοηθά πραγματικά στην ευαισθητοποίηση του κόσμου (ή μάλλον όσων δεν έχουν παρωπίδες και θέλουν να ακούσουν τους επιστήμονες, τα ευρήματα των οποίων η Γκρέτα απλώς μεταφέρει.

Αν θα καεί απ' τη δημοσιότητα ή θα δυστυχήσει στο μέλλον είναι δικό της θέμα, πάντως ό,τι και να γίνει, χειρότερο απ' το να είχε περάσει όλη τη ζωή της κλεισμένη με αλαλία και αυτισμό στους τέσσερις τοίχους του σπιτιού της δεν θα είναι.

2.

Fake news τα περί εγκατάλειψης του σχολείου

Δεν χρειάζεται το υποκριτικό ενδιαφέρον μας για το ότι «είχε παρατήσει το σχολείο εδώ και δυο χρόνια» (στην πραγματικότητα δεν το είχε παρατήσει, έκανε αποχή από μαθήματα μόνο συγκεκριμένες ώρες και μόνο τις Παρασκευές), ούτε επειδή το παράτησε τώρα και δεν θα μάθει άλλα γράμματα (ούτε τώρα το παράτησε, πήρε ένα χρόνο off όπως δικαιούνται όλοι οι μαθητές της Σουηδίας και επιστρέφει τον προσεχή Σεπτέμβριο στα θρανία).

Να σημειώσω πως παρότι έχασε κάποιες σχολικές ώρες Παρασκευών -όχι φυσικά αρκετές, αλλιώς θα έμενε στην ίδια τάξη- οι σχολικές της επιδόσεις παρέμειναν υψηλές.

3.

Χάσαμε την ανοχή στο διαφορετικό – στοπ

Κάθονται και γελάνε πολλοί και βρίζουν και την αποκαλούν «μόγγολο» κι εγώ δεν ξέρω τι, βάζοντας μη κολακευτικές φωτογραφίες της και τα βίντεο που είναι οργισμένη, και ανησυχούν τάχα, αυτοί οι υγιείς, για την ψυχική της υγεία.

Το γεγονός πως μπορεί να δυσκολεύεται στην επικοινωνία μιας και για χρόνια δεν μπορούσε να μιλήσει, ή ότι παίρνει περίεργες εκφράσεις επειδή βρίσκεται στο φάσμα του αυτισμού, δεν περνάει απ' το μυαλό των υβριστών. Κι αν περνάει, στα αρχίδια τους προφανώς.

Αν κάποιος κοροϊδέψει κάποιον που αγαπούν ή εκτιμούν για τον τρόπο ομιλίας θα γίνουν, με το δίκιο τους, έξαλλοι που δεν υπάρχει ανοχή στο διαφορετικό. Τώρα χλευάζουν χωρίς έλεος, και το παίζουν τρομαγμένοι απ' το «θρίλερ βλέμμα» της.

«Μας κουνάει το δάχτυλο και μας φωνάξει», κλαψουρίζουν. Ναι, όμως όταν για χρόνια καθόταν ήσυχα και εξηγούσε με ψυχραιμία -και με όλα τα απαραίτητα επιστημονικά στοιχεία- τα ίδια ακριβώς πράγματα δεν την άκουγε σχεδόν κανείς. Τώρα την ακούνε όλοι, και κρίνοντας απ' τα like στα βίντεό της (σε σχέση με τα σαφώς πολύ λιγότερα μίζερα, κανιβαλιστικά, ή έστω επικριτικά σχόλια) η απήχησή της είναι σαρωτική.

4.

Ναι, λέει πράγματα που πολύς κόσμος δεν ήξερε

Η λογική του «σιγά μωρέ, τι μας λέει μια 16χρονη, αφού είναι γνωστά αυτά» δεν έχει βάση. Είναι γνωστά για *κάποιους* από μας, όμως σε πολλές χώρες οι αρνητές της κλιματικής αλλαγής έχουν το πάνω χέρι, ενώ εκατομμύρια άνθρωποι δεν είχαν πάρει ποτέ στα σοβαρά τις προειδοποιήσεις των επιστημόνων.

Το ότι εσύ τα ξέρεις δε σημαίνει πως δεν χρειάζεται να ειπωθούν, ούτε πως κάνει κακό στο σκοπό της.

5.

«Είναι πιόνι των γονιών της/ της Αριστεράς / της Νέας Τάξης Πραγμάτων / του Σόρος»

Κάποιοι δεξιοί τη θεωρούν πιόνι της αριστεράς και του Σόρος που θέλουν να αλώσουν τον Καπιταλισμό. Από την άλλη, κάποιοι αριστεροί τη θεωρούν πιόνι του Καπιταλισμού (η δε Δεναξά αναπαράγοντας ψεκασμένες εικασίες συνδέει τον επικοινωνιολόγο της οικογένειας -σοκ! κι οι ακτιβιστές νοιάζονται να επικοινωνηθεί το μήνυμά τους!- με δισεκατομμυριούχους καπιταλιστές).

Τέτοιες ανοησίες δεν πρέπει να λέγονται χωρίς απτές αποδείξεις. Και να ήταν όμως πιόνι κάποιου, μπράβο σε όσους την έβγαλαν μπροστά και υπάρχει ελπίδα να γίνει επιτέλους κάτι για το κλίμα.

Για το αν βγάζει λεφτά: Μέχρι στιγμής όχι, δίνει τα έσοδα σε περιβαλλοντικές οργανώσεις. Αν άλλοι βγάζουν λεφτά απ' αυτήν: Όλοι βγάζουν λεφτά από κάτι, πολλοί από παρανομίες. Εφόσον δεν υπάρχει απάτη, είναι άσχετο με το θέμα.

6.

Δεν θέλει να επιστρέψουμε στη λίθινη εποχή

Αντιγράφω απ' το FB του Ανδρόνικου Κουτρουμπέλη

Διαβάζω πολλούς να καταδικάζουν τη Γκρέτα Θούνμπεργκ χωρίς να γνωρίζουν τι πραγματικά αυτή λέει.

Φαίνεται να βασίζονται σε στιγμιότυπα από ομιλίες της, και από κει και πέρα, να προβάλουν τις προσωπικές τους αντιλήψεις για το τι αναμένεται να πιστεύει «ένας ακτιβιστής του περιβαλλοντισμού».

– Έχει η Γκρέτα κάποια εμμονή κατά του σύγχρονου πολιτισμού καθαυτού;

– Πιστεύει ότι «θα έπρεπε να γυρίσουμε στις σπηλιές»;

– Καταδικάζει τον καθένα μας για όσες καθημερινές του συνήθειες δεν είναι οι καλύτερες για το περιβάλλον;

– Πιστεύει ότι η γνώμη της μετράει περισσότερο απ' αυτή των ειδικών;

– Καταστροφολογεί ατεκμηρίωτα;

Όχι.

Η Γκρέτα κατά βάση κάνει μόνο ένα πράγμα: πιέζει τους διεθνείς πολιτικούς ηγέτες να σταματήσουν να εθελοτυφλούν και να μένουν σε ημίμετρα, ώστε να θεσμοθετήσουν τους περιβαλλοντικούς στόχους που υποστηρίζει η ομοφωνία των ειδικών.

«Μα τι προτείνει τελικά η Γκρέτα πέρα από τους περιβαλλοντικούς στόχους; Δεν έχει κάποιο φετίχ κατά του σύγχρονου πολιτισμού;»

Όχι, θέλει μόνο να λάβουμε μέτρα ώστε να προφυλαχθούμε από τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής.

Και γι' αυτά τα μέτρα δεν μιλάει ούτε απόλυτα ούτε πολύ συγκεκριμένα, και αυτό γιατί ξέρει ότι δεν πρόκειται για τη δική της δουλειά, αλλά για τη δουλειά ειδικευμένων επιστημόνων.

Η δική της η δουλειά είναι να πείσει τους ηγέτες να αφήσουν τους ειδικούς να ερευνήσουν ανεξάρτητα, να καταλήξουν στις καλύτερες λύσεις, και έπειτα να εφαρμόσουν αυτές τις λύσεις, όσο άβολες και αν είναι βραχυπρόθεσμα.

Μπορεί κάποιος να διαφωνεί με τα όσα λέει Γκρέτα, και καλά κάνει. Ο πολιτισμός μας προχωράει μόνο μέσα από τον ανοιχτό διάλογο, και εγώ προσωπικά δεν συμφωνώ με όλες τις οπτικές σε ορισμένες ομιλίες της.

Αλλά ας βασίσουμε αυτόν τον διάλογο σε όσα πραγματικά λέει η κοπέλα, και στα τεκμηριωμένα δεδομένα για το τι συμβαίνει στον κόσμο μας, όχι σε συναισθηματικές αντεπιθέσεις.

7.

Χάσαμε την ουσία

Αυτό, απ' το FB του Δημήτρη Αλικάκου

Χάσαμε την ουσία. Ποια είναι η ουσία; H 16χρονη ή το μήνυμα που κομίζει;

Ποιο είναι το πρόβλημα; Μήπως τρελαθεί στο τέλος ή αν καταφέρει να αναδείξει το ζήτημα της κλιματικής αλλαγής, ένα τρομακτικό πρόβλημα που απειλεί τον πλανήτη;

Η Γκρέτα Θούνμπεργκ είναι ένα φαινόμενο σε εξέλιξη. Ως εκ τούτου δεν μπορούμε να το αποτιμήσουμε. Τα πρώτα στοιχεία δείχνουν ότι εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο έχουν ταυτιστεί με τα λόγια της. Αρχίζουν και συνειδητοποιούν το μέγεθος του προβλήματος. Στο άκουσμα των λέξεων "κλιματική αλλαγή", οι πολίτες γύριζαν κανάλι. Τώρα φαίνεται ότι θέλουν να ακούσουν τι λέει μια έφηβη για το ζήτημα.

Κανείς δεν γνωρίζει πόσο θα αντέξει. Αν και πότε θα "καεί" από την υπερέκθεση στα ΜΜΕ. Αν όλο αυτό οδηγήσει σε μια φούσκα που θα σκάσει. Όλα θα εξαρτηθούν από τη δυνατότητα να εξελίσσεται. Να μην επαναλαμβάνεται, να μη μείνει στάσιμη. Όμως, δεν έχουμε το δικαίωμα να δικάσουμε το (άγνωστο) μέλλον της. Το ζητούμενο είναι να αντέξει και να φέρει αποτέλεσμα.

Εκεί που οι άλλοι βλέπουν ένα «ασυνήθιστο» κορίτσι που μιλάει για πράγματα που μιλούν οι μεγάλοι, που οργίζεται, που τα χώνει... εγώ βλέπω το μήνυμα (το οποίο σε γενικές γραμμές είναι ορθό επιστημονικά, καθώς φαίνεται να στηρίζεται στα πορίσματα του IPCC. Και τέλος πάντων δεν ξέρει ο ΟΗΕ και τα κοινοβούλια χωρών που την καλούν να μιλήσει, ξέρει ο μπάμπης και η νίτσα που της ζητούν να πάψει να μιλάει) και μετράω την απήχηση που αυτό έχει. Αυτό με νοιάζει. Δεκάρα δεν δίνω για την Γκρέτα. Υπό την έννοια ότι άλλοι είναι αρμόδιοι να παρακολουθούν και να νοιάζονται για την όποια υγεία της. (Γι' αυτό το τελευταίο λίγο ήρεμα. Περίσσεψε η χυδαιότητα, η ψυχανάλυση εξ αποστάσεως και τα σχόλια καφενείου).

Κι αν η Γκρέτα τρελαθεί στο τέλος, πάρει τα βουνά και μαδάει μαργαρίτες, πάλι δεν δίνω δεκάρα. Θα μετρήσω τι έχει αφήσει πίσω της, πόσους ευαισθητοποίησε στο τεράστιο αυτό πρόβλημα που λέγεται κλιματική αλλαγή. Κι αν έχει καταφέρει να κινητοποιήσει κόσμο και (κυρίως) κυβερνήσεις, χαλάλι η "θυσία" της. Άξιζε. Ούτε ο πρώτος θα είναι ούτε ο τελευταίος άνθρωπος που "τσαλακώθηκε" στην προσπάθειά του να σώσει κάτι.

Το πρόβλημα είναι τεράστιο. Απειλεί τη ζωή στον πλανήτη. Όσοι κόπτονται για «το παιδάκι» γιατί «έχουμε κι εμείς παιδάκια και τα στέλνουμε στο σχολείο και όχι στους ακτιβισμούς», πόσοι είδαν μαζί με τα παιδιά τους το "Our Planet" στο Netflix; Ό,τι πιο άρτιο και συγκλονιστικό έχει ποτέ καταγράψει κινηματογραφική κάμερα. Γροθιά στο στομάχι. Να πονάς και να δακρύζεις μαζί.

Θέλω να πω ότι αν δεις το πρόβλημα κατάματα δεν έχεις καιρό να ασχολείσαι ως άλλος κουτσομπόλης με την Γκρέτα. Σου σηκώνεται η τρίχα και αναρωτιέσαι πώς μπορείς να γίνεις κι εσύ (μια άλλη) Γκρέτα. Με τα μείον και τα συν της. Και με τις όποιες επιφυλάξεις για την τακτική της και το τελικό αποτέλεσμα.

Θέλω να πω, τέλος, πως όταν πλησιάζει η πυρκαγιά στο σπίτι σου είναι ανοησία να ασχολείσαι με τα μαλλιά το ντύσιμο και τον χαρακτήρα αυτού που σου φωνάζει «τρέξε φύγε προστατέψου!»

Η φωτιά σε απειλεί, όχι η φωνή του γείτονα.

Στήλες
2

ΑΦΙΕΡΩΜΑ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Τοτέμ, ταμπού και κακό συναπάντημα πάνω στη «μικρή Γκρέτα»

Δ. Πολιτάκης / Τοτέμ, ταμπού και κακό συναπάντημα πάνω στη «μικρή Γκρέτα»

Σήμερα όλος ο πλανήτης μοιάζει να καταθέτει με πάθος την άποψή του για την Γκρέτα Τούνμπεργκ, προβάλλοντας ο καθένας πάνω της τις δικές του ατζέντες, νευρώσεις, αγκυλώσεις, θεωρίες και ό,τι άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Γκρέτα Τούνμπεργκ: Η Ζαν Ντ’ Αρκ της κλιματικής αλλαγής

Περιβάλλον / Γκρέτα Τούνμπεργκ: Η Ζαν Ντ’ Αρκ της κλιματικής αλλαγής

Κάποιοι την θεωρούν «μαριονέτα» ύποπτων κύκλων, όμως η θριαμβευτική άφιξή της Γκρέτα Τούνμπεργκ στη Νέα Υόρκη για την επείγουσα σύνοδο του ΟΗΕ για το κλίμα, και η περιοδεία της κατόπιν στη Νότιο Αμερική, επιβεβαιώνουν τη θέση της στην ηγεσία ενός παγκόσμιου στρατού εφήβων ακτιβιστών.

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Για την έκφραση «Επάγγελμα ομοφυλόφιλος»

Θοδωρής Αντωνόπουλος / Για την έκφραση «Επάγγελμα ομοφυλόφιλος»

Αν θεωρήσουμε την ομοφυλοφιλία επάγγελμα, αξιότιμε κ. συνήγορε, τότε σίγουρα αυτό θα πρέπει να ενταχθεί στα βαρέα ανθυγιεινά. Τουλάχιστον για όσο μπορούν να δηλητηριάζουν τον δημόσιο λόγο κακοποιητικές απόψεις, αντιλήψεις και πρακτικές, σαν αυτές που είτε εκφέρετε είτε ενθαρρύνετε.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί το επίπεδο του δημοσίου διαλόγου είναι τόσο απελπιστικά χαμηλό;

Δημήτρης Π. Σωτηρόπουλος / Γιατί το επίπεδο του δημοσίου διαλόγου είναι τόσο απελπιστικά χαμηλό;

Αντί να διαφωνήσουμε για το ένα ή το άλλο θέμα, όπως και είναι θεμιτό και αναμενόμενο σε μια δημοκρατία διαλόγου, το μόνο που ξέρουμε να κάνουμε είναι να εξευτελιζόμαστε οι ίδιοι και να εξευτελίζουμε τους άλλους, ωσάν να ήταν οι χειρότεροι εχθροί μας.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ Π. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΣ
O βούρκος των ημερών

Στήλες / O βούρκος των ημερών

Σήμερα: Μηνύματα στο αλεξίπτωτο • • • βουλευτική ηπιότητα • • • περιβαλλοντικη καταστροφή στο Ισραήλ • • • δύσκολες μέρες για τον Μακρόν • • • εμβολιαστική ευνοιοκρατία • • • ένας γενναιόδωρος πρώην οδηγός νταλίκας • • • η περιπέτεια της «μυστικής ομιλίας»
ΚΩΣΤΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ
Ψάχνοντας τις ευθύνες, ξεχάσαμε τους κακούς

Αρετή Γεωργιλή / Ψάχνοντας τις ευθύνες, ξεχάσαμε τους κακούς

Γιατί όλη αυτή η πολιτική χυδαιότητα που αποπροσανατολίζει την κοινή γνώμη από το πραγματικό πρόβλημα και στρέφει τη συζήτηση σε μια στείρα κομματική αντιπαράθεση, στις πλάτες όλων αυτών των παιδιών, που το μόνο που ζητούν είναι δικαίωση και γαλήνη;
ΑΡΕΤΗ ΓΕΩΡΓΙΛΗ
Το δίλλημα με τον Κουφοντίνα

Τι διαβάζουμε σήμερα: / Το δίλλημα με τον Κουφοντίνα

Σήμερα: Τα Ζεν της Βαϊκάλης • • • νίκη μεγαλοψυχίας • • • η βία δεν πτοεί (ακόμη) τους Βιρμανούς • • • μια πρώτη δικαίωση • • • οι επίμονοι Ινδοί αγρότες • • • δημοκρατία και πίτσα • • • ένας τιτάνας
ΚΩΣΤΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ

σχόλια

1 σχόλια
Γίνεται να είναι κανείς ακτιβιστής και παράλληλα εικονοκλάστης;Εχουμε μπουκώσει απο περσόνες και σελεμπριτις που ξεκινάνε και καλά ενα κίνημα και μετά σκάει σαν φούσκα και κανείς δεν θυμάται τίποτα. Σόρρυ ειμαι λίγο παλιάς κοπής που τα κινήματα χτίζονται με ζύμωση σε γειτονιές και δρόμους κι όχι εκλιπαρόντας ηγέτες με λόγους στον ΟΗΕ.
Ακριβώς έτσι. Οτιδήποτε δεν ξεκινάει να αναπτύσσεται οργανικά μέσω διαδικασιών και ζυμώσεων απλά βαράει κανόνι. Όταν θα έρθει η στιγμή που θα σκάσει η φούσκα ελπίζω να μην συμπαρασύρει και το ίδιο το φλέγον θέμα της κλιματικής αλλαγής (καταστροφής)