Όταν ξεκίνησα (διστακτικός και καθυστερημένος) την παράλληλη ζωή μου στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης –βήμα αναπόφευκτο, αν έχεις έστω και στοιχειώδη εμπλοκή με τον μιντιακό χώρο–, το Facebook δεν είχε ακόμα ούτε ένα δισεκατομμύριο χρήστες. Σήμερα έχει ξεπεράσει τα δύο δισ. σε πληθυσμό, γεγονός που το καθιστά την πιο πολυπληθή «χώρα» του πλανήτη, και ο ιδρυτής του στις πρόσφατες ανακοινώσεις του, οι οποίες δημοσιεύονται τακτικά στην προσωπική του σελίδα, δεν κάνει πλέον λόγο για απεριόριστη πρόσβαση στη ροή της πληροφορίας και για ουτοπική σύνδεση μιας παγκόσμιας κοινότητας αλλά για «κοινωνική αποστολή», «δημιουργία τεχνικών και πολιτικών υποδομών» και «διασφάλιση της ομαλής διεξαγωγής εκλογών»(!), στη Γερμανία εν προκειμένω, αλλά και παντού ανά τον κόσμο, με ύφος που μπορεί άνετα να χαρακτηριστεί νεο-αποικιοκρατικό.
Ολόκληρο το 2017, ο ιδρυτής και CEO του μέσου στο οποίο όλοι δουλεύουμε τζάμπα, παρέχοντας περιεχόμενο με τις βαρυσήμαντες αναρτήσεις μας, ο κύριος και σωτήρας ημών Μαρκ Ζούκερμπεργκ, το έχει περάσει με τουρνέ ανά τις ΗΠΑ υπό τον τίτλο «Year of travel challenge» (σκοπός ήταν να δει από κοντά τη ζωή και τη λειτουργία των θεσμών σε όλες τις Πολιτείες της αμερικανικής επικράτειας, αλλά έμοιαζε σαφώς με προεκλογική εκστρατεία) και διακηρύξεις στη σελίδα του, όπου τονίζεται ότι το Facebook δεν είναι εταιρεία αλλά παγκόσμιο κοινωνικό πείραμα με απώτερο στόχο, ούτε λίγο ούτε πολύ, την εδραίωση μιας παγκόσμιας αντίληψης περί δημοκρατίας την εποχή της παραπληροφόρησης, της «φάρμας των τρολ» και των «fake news» (άσε μας, ρε Μαρκ, την είδαμε την ταινία του Φίντσερ, για να βγάλουν καμιά γκόμενα οι σπασίκλες του Χάρβαρντ σαν κι εσένα ξεκίνησε όλο το κόλπο, πριν καταβροχθίσει το Ίντερνετ και τις ζωές μας). Προφανώς έτσουξε η αποκάλυψη ότι είχε παραχωρηθεί από το μέσο διαφημιστικός χώρος αξίας 100.000 δολαρίων περίπου σε διατεταγμένης υπηρεσίας τρολ (από το «Κρεμλίνο» ή από αλλού) για να επηρεαστεί (υπέρ του Τραμπ) το αποτέλεσμα των αμερικανικών εκλογών.
Ο Μαρκ, ο οποίος, εκτός από Computer Science, έχει σπουδάσει και Ψυχολογία στο Χάρβαρντ, γνωρίζει καλά ότι ο άνθρωπος είναι κατά βάση Homo Mimeticus και ψοφάει να δει τι γίνεται παραδίπλα για να το οικειοποιηθεί ή να το καταγγείλει.
Στην πορεία, ο καταιγισμός αποψάρας, αμεσοδημοκρατικής ψευδαίσθησης και στρατευμένης αντιπαράθεσης στο timeline μου με εξουθένωσε, με αποτέλεσμα να ζηλεύω πλέον τους ανθρώπους που απλώς ανταλλάσσουν ευχές και καμιά φωτογραφία από διακοπές, πάρτι γενεθλίων κ.λπ. Ζηλεύω επίσης όσους και όσες το χρησιμοποιούν αποκλειστικά για «γκομενικούς» σκοπούς, αν και το «θυγατρικό» Instagram λειτουργεί ίσως πιο αποτελεσματικά για τέτοιες δουλειές. Ζηλεύω ακόμα και κάτι μαζόχες, πολιτιστικούς «σαμποτέρ» που τρώνε συνέχεια αποβολές από το μέσο λόγω δημοσίευσης «ακραίων» εικόνων. Και ακραίο μπορεί να είναι σχεδόν οτιδήποτε παρεκκλίνει από το αυστηρά κατάλληλο για όλη την οικογένεια (και όλους τους διαφημιζόμενους). Γράφε ό,τι ανωμαλία σού κατέβει, αλλά άμα δείξεις έστω και υποψία ρώγας, λουκέτο.
Όσο κι αν στενοχωριέται κανείς όμως, όσο κι αν αγανακτεί, είναι πολύ δύσκολο να ρίξει μαύρη πέτρα πίσω του και να πάρει τα βουνά. Ο ψηφιακός αναχωρητισμός δεν φτουράει στην εποχή μας –είναι εντελώς μάταιος σε τόσο έντονα παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον– και ο Μαρκ, ο οποίος, εκτός από Computer Science, έχει σπουδάσει και Ψυχολογία στο Χάρβαρντ, γνωρίζει καλά ότι ο άνθρωπος είναι κατά βάση Homo Mimeticus και ψοφάει να δει τι γίνεται παραδίπλα για να το οικειοποιηθεί ή να το καταγγείλει. Το αποτέλεσμα το ζούμε καθημερινά στις οθόνες μας τόσα χρόνια, αλλά πλέον η φιλοδοξία των ιθυνόντων του μέσου έχει περάσει σε άλλα επίπεδα, τύπου διαγαλαξιακής παγκόσμιας κυβέρνησης αλά Σταρ Τρεκ.
Σύμφωνα με τον ιδιοκτήτη του, το Facebook πλέον δεν είναι εταιρεία, δεν είναι μιντιακό/διαφημιστικό όχημα, δεν είναι απλώς δίκτυο επικοινωνίας. Στο άρθρο του με τίτλο «Does even Mark Zuckerberg know what Facebook is?» που δημοσιεύτηκε στο πρόσφατο τεύχος του «New York», ο Max Read γράφει:
«Ίσως το Facebook είναι μια εκκλησία και ο Ζούκερμπεργκ γυρνάει τη χώρα ευλογώντας το ποίμνιό του. Ίσως είναι ένα κράτος εν κράτει και ο Ζούκερμπεργκ επιθεωρεί την επικράτειά του. Ίσως είναι μια ραγδαία ανερχόμενη πολιτική κοινότητα και ο Ζούκερμπεργκ καλλιεργεί την αντίληψη των εκλογέων του. Ίσως είναι ένα κράτος ελέγχου και παρακολούθησης και ο Ζούκερμπεργκ είναι ο δικτάτορας σε τουρνέ προπαγάνδας. Αν έχεις δημιουργήσει ένα υβρίδιο κράτους - Εκκλησίας - σιδηρόδρομου - εμπορικού κέντρου - εξωγήινης αποικίας και θέλεις να το επεκτείνεις, πρέπει να περάσεις κάποιον χρόνο με το υβρίδιο πολίτη - πιστού - επιβάτη - πελάτη - υπηκόου που επίσης δημιούργησες...».
Tο άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO
σχόλια