Όταν η -περί υγείας- ειλικρίνεια αναφαίνεται σαν γερό μητρικό χαστούκι, έστω και μέσα από τα social media, και αναγκάζει τους πάντες να βάλουν στην άκρη πολιτικές πεποιθήσεις και να ευχηθούν μόνο το καλύτερο
ΠΛΑΓΙΟΜΕΤΩΠΙΚΑ
Κάποιοι ήλπιζαν ότι η κρίση θα ξεχωρίσει την ήρα από το στάρι - πλέον είναι σίγουρο ότι κι ο τελευταίος κόκκος σιταριού έχει εξολοθρευτεί
Για το «Πυρρίχιο Πέταγμα» που στήθηκε στον Πειραιά
ΠΛΑΓΙΟΜΕΤΩΠΙΚΑ ΠΙΟ ΠΡΟΣΦΑΤΑ
Οι «κουρούνες» της Βασιλίσσης Σοφίας…
Μια νέα μορφή επαιτείας που ανθεί έξω από τα νοσοκομεία
«Τελικά, τι σημαίνει “merde”;». Aπό τη Ναταλί Χατζηαντωνίου
Νεοφιλελευθερισμός ή εθνικισμός; Η Γαλλία καλείται να επιλέξει
Όταν τα (κόκκινα) αυγά γράφονταν με «υ». Aπό την Ναταλί Χατζηαντωνίου
Ή πώς τα τηλεοπτικά πάθη του «Ιησού από τη Ναζαρέτ» μπορούν να αλλάξουν -κι όχι πάντα για καλό- τη γνώμη ενός παιδιού για το Πάσχα
Ένας «προτεστάντης» πολιτικός κι ένας «αντίχριστος» μητροπολίτης! Από τη Ναταλί Χατζηαντωνίου
...τελικά, είτε ως Νότιοι είτε ως άπιστοι είτε ως πιστοί σε ενορίες σαν του Άνθιμου, την Κόλαση δεν τη γλιτώνουμε
«Tη σκοτεινή σου μελετάμε πείνα, καχύποπτοι, ανύποπτοι και ύποπτοι»*
Ο υπουργός Περιβάλλοντος επιμένει ότι η προαγωγή πριν από τη συνταξιοδότηση δεν είναι ατόπημα, θυμίζοντας εκείνη την κουβέντα του Γιώργου Βουλγαράκη περί νόμιμου και ηθικού
Ένα παρ' ολίγον σοβαρό τροχαίο στην εφηβεία, που μου έγινε μάθημα ζωής
Όλοι -ως έφηβοι- το 'χουμε σκάσει από το σπίτι για μια κλεφτή βόλτα με το αμάξι ενός φίλου: κάποτε, όμως, τα πράγματα στραβώνουν κι είναι να απορείς γιατί τα ατομικά μας παθήματα δεν γίνονται μαθήματα συλλογικά
Survivor στο καθιστικό… Από τη Ναταλί Χατζηαντωνίου
Μια επίσκεψη στον κόσμο του Όργουελ είναι όλη μας η καθημερινότητα και εκεί το τηλεοπτικό reality επιβίωσης μοιάζει με παιδική χαρά
Ο τελευταίος μεταπολιτευτικός χορός του Ζαλόγγου
Ιστορίες πολιτικής τρέλας με κοινό στοιχείο την αμνησία.
Μια επικοινωνιακή στρατηγική…σαλάτα. Από τη Ναταλί Χατζηαντωνίου
Τι θέλει να μας πει το image του Κυριάκου Μητσοτάκη;
Η αφέλεια του αυτονόητου και ο καβγάς για το πάπλωμα
Όπου αυτονόητο, η ευχή τα κόμματα πρώτα να έκαναν κάτι για πρόσφυγες και μετανάστες και μετά να έβγαζαν φτηνές, αντιπολιτευτικές κορόνες
Το μεγαλομανιακό αυτογκόλ του Πάνου Καμμένου. Από τη Ναταλί Χατζηαντωνίου
Παιχνίδια με τη φωτιά.
Στην πρόβα του Λεωνίδα Καβάκου. Από την Ναταλί Χατζηαντωνίου
Στο μικρό γαλατικό χωριό που παίζει… Μπαχ!
Άτιμο… ΥΠ.ΠΟ. Aπό την Ναταλί Χατζηαντωνίου
(που άλλους τους ανεβάζεις και άλλους τους κατεβάζεις στα τάρταρα)
Ο Διονύσης Σαββόπουλος γέρασε μαζί μας. Κι εμείς μαζί του
Μια κραυγή στο αυτί της Ιστορίας…
Ένα απόγευμα στη Βουλή. Από τη Ναταλί Χατζηαντωνίου
Όποιος (40 χρόνια) κάηκε στον χυλό, φυσάει και το (δυο χρόνια) γιαούρτι...
Για μία… selfie με τον Θεό!
Αναμνήσεις από τη θητεία με τα Θρησκευτικά
Εσωτερικός μονόλογος (δέκα λεπτά στο ταξί). Από την Ναταλί Χατζηαντωνίου
Λίγο πριν από την ξάπλα στην παραλία
L’ État c’ est… toi! Από τη Ναταλί Χατζηαντωνίου
Περί οράματος και λάθος ερωτημάτων για το πρόγραμμα του Ελληνικού Φεστιβάλ.
Το μάθημα της έκθεσης (και οι κάλτσες της Στελλίτσας). Από τη Ναταλί Χατζηαντωνίου.
Το «παράταιρο» και η «κριτική σκέψη» ως μειονεκτήματα του εκπαιδευτικού συστήματος.
<
>
