Οι καλλιτέχνες πίσω από το φεστιβάλ Love Parade, οι DJs που πρωτοστάτησαν στην techno σκηνή του Βερολίνου, πιστεύουν ότι η υποστήριξη της Unesco είναι ζωτικής σημασίας για τη διασφάλιση του μέλλοντος του ξεχωριστού αυτού είδους μουσικής.
Οι δυνατοί ρυθμοί της techno εμφανίστηκαν στο Ντιτρόιτ στα μέσα της δεκαετίας του 1980, και όταν έπεσε το Τείχος του Βερολίνου, οι Βερολινέζοι υιοθέτησαν το είδος ως το τέλειο soundtrack για την επανένωση.
Τα εγκαταλειμμένα καταφύγια, οι σταθμοί παραγωγής ενέργειας και τα εργοστάσια στα ανατολικά της πόλης έσφυζαν από κλάμπερ και από τις δύο πλευρές που γιόρταζαν την ελευθερία τους.
Ωστόσο, ο κορωνοϊός και η διαδικασία αναβάθμισης των φτωχών περιοχών από πλούσιους - και κατ' επέκταση η απομάκρυνση των κατοίκων από αυτές τις περιοχές- απειλούν την επιβίωση του «ελεύθερου, άγριου, δημιουργικού Βερολίνου», σύμφωνα με τον Alan Oldham, τον DJ του Ντιτρόιτ μέλος της συλλογικότητας Underground Resistance.
«Η προστασία της Unesco θα συνέβαλλε πολύ προς τη διατήρηση αυτού του παλιού πνεύματος», είπε στον Observer. «Χώροι παλαιού τύπου όπως το Tresor και το Berghain για παράδειγμα θα προστατεύονται ως πολιτιστικά ορόσημα.
Το Βερολίνο είναι ένα διαφορετικό μέρος, όπου τα κλαμπ και οι δημιουργικές σκηνές είναι η αξία της πόλης, τονίζει.
Ο Oldham, του οποίου η ραδιοφωνική εκπομπή της δεκαετίας του 1980 έδωσε την πρώτη της ώθηση στην techno, είναι ένας από αυτούς που υποστηρίζουν την καμπάνια του Rave the Planet, μιας ομάδας που δημιουργήθηκε από τον Matthias Roeingh, πιο γνωστό ως Dr Motte, τον DJ που ίδρυσε το Love Parade.
Πιέζουν τις γερμανικές αρχές να υποβάλουν αίτηση για το καθεστώς άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς (ICH) της Unesco για την techno του Βερολίνου.
Το ICH συνήθως χορηγείται σε πιο σκοτεινές δραστηριότητες, όπως ο χορός Mwinoghe του Μαλάουι ή η κουλτούρα της σλοβακικής γκάιντας. Ωστόσο, η τζαμαϊκανή ρέγκε και το τεράστιο φεστιβάλ Kumbh Mela της Ινδίας αλλά και το φεστιβάλ Pride του Άμστερνταμ έχει υποστηριχθεί από την ολλανδική κυβέρνηση.
Η αναγνώριση από την Unesco θα άνοιγε την πρόσβαση σε κρατικές επιδοτήσεις και άλλες πηγές χρηματοδότησης και οι σύλλογοι θα αποκτούσαν επιπλέον προστασία βάσει της πολεοδομικής νομοθεσίας.
«Η προστασία της Unesco θα βοηθούσε πολύ στην καθιέρωση της κουλτούρας της techno και των κλαμπ ως νόμιμης κοινωνικής δύναμης με ιστορική αξία και άξια κρατικής υποστήριξης, όχι μόνο ως είδος ηδονιστικής, κλαμπ μουσικής και χρήσης ναρκωτικών», είπε ο Oldham. «Τελικά, η γενέτειρά μου το Ντιτρόιτ θα μπορούσε επίσης να ωφεληθεί».
Ο Dimitri Hegemann, ο οποίος ίδρυσε την Tresor - το "the vault" - κάτω από ένα πρώην πολυκατάστημα στο ανατολικό Βερολίνο, είναι ένας άλλος υποστηρικτής της κίνησης.
«Μετά την πτώση του Τείχους του Βερολίνου, η techno μεταμόρφωσε την πόλη», είπε. «Άρεσε στα παιδιά από τα ανατολικά, άρεσε στα παιδιά της Δύσης και συνδεθήκαν μέσω της μουσικής. Ήταν μια ευκαιρία να δοκιμάσω κάτι νέο, όπως μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο στο Παρίσι, τότε που ο Μάιλς Ντέιβις σύστησε την cool jazz.
»Το 1989, το 1990, άνθρωποι στις ανατολικές χώρες, όπως η Πολωνία, ήρθαν στο Tresor και δεν μιλούσαν αγγλικά. Αυτή η νέα γενιά Detroit techno, Underground Resistance και ούτω καθεξής, δεν είχε λόγια. Δεν υπήρχαν ανόητα μηνύματα. Ήταν απλώς μουσική που μπορούσαμε να χορέψουμε».
Η techno εξακολουθεί να είναι μέρος του ιστού της πόλης, σύμφωνα με τον Peter Kirn, DJ και μουσικό παραγωγό με έδρα το Βερολίνο.
«Μπορείτε κυριολεκτικά να ακούσετε αυτή τη μουσική να χτυπάει από όλες τις γωνιές. Είναι πραγματικά παντού», είπε.
«Σε άλλες πόλεις, οι άνθρωποι δεν θα δεχόντουσαν μουσική που είναι πραγματικά σκληρή ή περίεργη και γεμάτη συνθεσάιζερ και βάναυσα, παραμορφωμένα ντραμς. Και εδώ είναι απολύτως αποδεκτό να παίζεις τέτοια μουσική ακόμα και στο μεσημεριανό γεύμα».
Καλλιτέχνες του Ντιτρόιτ όπως ο Oldham και ο Juan Atkins μετακόμισαν στο Βερολίνο επειδή πρόσφερε καλύτερη υποστήριξη από τις ΗΠΑ, τόσο όσον αφορά τη χρηματοδότηση των τεχνών όσο και για θέματα όπως η υγειονομική περίθαλψη. Είναι επίσης το κέντρο της ηλεκτρονικής μουσικής, το σπίτι των Ableton και Native Instruments, που δημιουργούν το λογισμικό και τα όργανα πίσω από τα περισσότερα σύγχρονα beats.
«Η techno έχει γίνει καταφύγιο για ανθρώπους που είναι περιθωριοποιημένοι και υπάρχει μια φυσική έλξη στο Βερολίνο ως ένα μέρος που είναι πιο επιτρεπτή, όταν προέρχεσαι από μέρη που τα άτομα είναι λιγότερο αποδεκτά» λένε.
Έτσι, οι άνθρωποι από όλα αυτά τα μέρη κοιτούν το Βερολίνο ως κόμβο για κάποιου είδους ριζοσπαστική κοινωνικής απάντησης, καταλήγουν.
Με πληροφορίες του Guardian
