Αισιόδοξος ότι θα βρεθεί λύση εμφανίστηκε μιλώντας σε κοινοβουλευτικούς συντάκτες, ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, τασσόμενος εμμέσως και υπέρ της στάσης Κουβέλη.
Όταν κλήθηκε να εκτιμήσει εάν θα υποχωρήσει τελικά ο Φώτης Κουβέλης, ο κ. Μητσοτάκης απάντησε: «Και γιατί να μην υποχωρήσουν οι Γερμανοί;».
«Πιστεύω πως θα βρεθεί λύση, γιατί η Ευρώπη έχει αποφασίσει να σώσει την Ελλάδα. Το καράβι δεν θα βουλιάξει μέσα στο λιμάνι» εκτίμησε ο πρώην πρωθυπουργός. Παράλληλα, έκρινε σύμφωνα με το ΑΜΠΕ, πως «η πολιτική ηγεσία δεν βοηθά να γίνει η Ελλάδα ανταγωνιστικό κράτος, καθώς, αντί να πει τα πράγματα με τ' όνομά τους, μιλά για κόκκινες γραμμές και πράσινα άλογα».
«Για να επιβιώσουμε, πρέπει να γίνουμε ανταγωνιστικό κράτος και να μάθουμε να ζούμε με αυτά που παράγουμε. Η πολιτική ηγεσία οφείλει να το πει καθαρά στους πολίτες» υποστήριξε ο κ. Μητσοτάκης.
Ακολουθήστε το LiFO.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, στο LiFO.gr
Ο μονος. Λοιδωρουμενος παντα. Πολλες φορες με κραξιμο. Εγινε ανεκδοτο, καταρα, στοχος για βελακια κι ειρωνίες. Οπως αιωνες τωρα οι Ελληνες ξορκιζουν την αληθεια που ποναει, τον καθρεφτη, την πραγματικότητα που φωναζει.
Οι Κασσανδρες λιθοβολουνται - κι ακομα χειροτερα, εξεφτελιζονται και χλευαζονται - στην Ελλαδα, ο μπαμπουλας του ρεαλισμου απωθειται με το ζορι στις επομενες γενιες. Οι αυστηρες συμβουλες, το μαλωμα, οι παραινεσεις, οι ανησυχητικες επισημανσεις, το τραβηγμα απ το αυτι η εστω απ το μανικι δεν αρεσουν καθολου σ αυτον τον κακομαθημενο λαο που εχει κολλησει σε μια αιωνια εφηβεια και αντιδρα με πεισμα, παραπονο, βρισιες και δακρυα. Ολα του φταινε. Ολοι του χρωστανε. Κανεις δεν τον καταλαβαινει, κανεις δεν αναγνωριζει την αξια του, ολοι τον επιβουλευονται και εποφθαλμιουν τον πλουτο του υπεδαφους του και τους "υδρογονανθρακες" και το παρδαλο του βρακι.
Εγω, προσωπικα, βαρεθηκα!
Ο Μητσοτάκης βγήκε την περίοδο όπου ο Έλληνας ζούσε το όνειρό του και δεν ήθελε με τίποτε να ξεβολευτεί.
Έκανε κάποιες σοβαρές προσπάθειες αναδιοργάνωσης πολλών τομέων και πιστεύω ότι εάν τον άφηναν να ολοκληρώσει το έργο του ίσως η Ελλάδα να μην ήταν στη θέση που είναι τώρα.
Δυστυχώς οποιαδήποτε προσπάθεια ορθολογισμού στη διακυβέρνηση της χώρας έλαβε τέλος όταν τον έριξαν.
Σίγουρα δεν ήταν τέλειος, αλλά ήταν από τους λίγους οι οποίοι είχαν όραμα ανάπτυξης κι όχι βολέματος.
Αυτό για το οποίο δεν πρόκειται να τον συγχωρήσω όμως είναι ότι εμπιστεύτηκε τον Σαμαρά και δεν κατάφερε να διακρίνει την προβληματική του προσωπικότητα η οποία συνοδευόταν με άκρατη φιλοδοξία. Κακός συνδυασμός.
Σε περίπτωση διαφωνίας με την άποψή μου, αντί χαρακτηρισμών θα παρακαλούσα να παρουσιαστούν επιχειρήματα ικανά να ανοίξουν έναν εποικοδομητικό διάλογο.