Έντονη αντίδραση από 14 συλλόγους της Αθήνας σε ενδεχόμενη δημιουργία χώρων ελεγχόμενης χρήσης ναρκωτικών.
Σε ανοιχτή επιστολή τους οι σύλλογοι, στους οποίους συμμετέχουν πολίτες από γειτονιές της πρωτεύουσας, επισημαίνεται πως ετοιμάζεται η καθιέρωση «χώρων ελεγχόμενης χρήσης ναρκωτικών» χωρίς να υπάρξει δημόσιος διάλογος.
Κάνουν λόγο για «πειράματα» στα οποία δεν πρόκειται να συναινέσουν.
«Η Πολιτεία, έχοντας από χρόνια αποτύχει στην αντιμετώπιση του προβλήματος του εμπορίου και της χρήσης ναρκωτικών, έρχεται να αναγνωρίσει τους χρήστες/ασθενείς ως "άτομα με επιλογή ζωής την τοξικοεξάρτηση" και εμμέσως να τα συνδράμει στη συνέχιση της αυτοκαταστροφής τους με τη θεσμοθέτηση χώρων, όπου θα μπορούν να κάνουν ελεύθερα χρήση ενέσιμων ή μη ουσιών.
Ωστόσο, όπως και να το δει κανείς, με το "πείραμα" της δημιουργίας "χώρων ελεγχόμενης χρήσης ναρκωτικών" δεν δίνεται καμία "λύση" στις πιάτσες εμπορίας και διακίνησης και στην εγκληματικότητα που προκαλείται από την ανάγκη των εξαρτημένων να εξασφαλίσουν τη δόση τους. Αντιθέτως, θεσμοθετούνται νησίδες μέσα στον οικιστικό ιστό, όπου η Αστυνομία δεν θα έχει δικαιοδοσία καταστολής της διακίνησης ναρκωτικών», αναφέρει η επιστολή.
Ολόκληρη η ανοιχτή επιστολή των 14 συλλόγων της Αθήνας:
Χωρίς να έχει προηγηθεί ευρύς δημόσιος διάλογος και χωρίς να έχει ερωτηθεί η γνώμη των κατοίκων της Αθήνας, κυβέρνηση, τοπική αυτοδιοίκηση και ΜΚΟ ετοιμάζουν τη λειτουργία «χώρων ελεγχόμενης χρήσης ναρκωτικών» σε γειτονιές της Αθήνας.
Η Πολιτεία, έχοντας από χρόνια αποτύχει στην αντιμετώπιση του προβλήματος του εμπορίου και της χρήσης ναρκωτικών, έρχεται να αναγνωρίσει τους χρήστες/ασθενείς ως «άτομα με επιλογή ζωής την τοξικοεξάρτηση» και εμμέσως να τα συνδράμει στη συνέχιση της αυτοκαταστροφής τους με τη θεσμοθέτηση χώρων, όπου θα μπορούν να κάνουν ελεύθερα χρήση ενέσιμων ή μη ουσιών.
Ωστόσο, όπως και να το δει κανείς, με το «πείραμα» της δημιουργίας «χώρων ελεγχόμενης χρήσης ναρκωτικών» δεν δίνεται καμία «λύση» στις πιάτσες εμπορίας και διακίνησης και στην εγκληματικότητα που προκαλείται από την ανάγκη των εξαρτημένων να εξασφαλίσουν τη δόση τους. Αντιθέτως, θεσμοθετούνται νησίδες μέσα στον οικιστικό ιστό, όπου η Αστυνομία δεν θα έχει δικαιοδοσία καταστολής της διακίνησης ναρκωτικών.
Είναι γνωστή εξάλλου και η παρόμοια αποτυχημένη προσπάθεια στο παρελθόν, με την εγκατάσταση των κέντρων χορήγησης μεθαδόνης (ΟΚΑΝΑ) μέσα στις γειτονιές του κέντρου της πόλης, η οποία οδήγησε στη δημιουργία νέων εστιών εμπορίας, χρήσης και εξάπλωση των ήδη υπαρχόντων.
Πρόσφατα, έστω και με αργοπορία, η Πολιτεία αναγνώρισε το λάθος της, μεταφέροντας εκείνα τα κέντρα στα νοσοκομεία. Πώς είναι δυνατόν σήμερα να το επαναλάβει;
Οι κάτοικοι της Αθήνας, έχοντας υποφέρει την τελευταία δεκαετία τραγικά από την εξαθλίωση που προκαλούν τα ναρκωτικά, δηλώνουμε ότι δεν πρόκειται να συναινέσουμε στη λειτουργία τέτοιων «πειραμάτων» ξανά στις γειτονιές μας.
Αν πρόκειται για «πειράματα» περιορισμού της βλάβης των ασθενών/ τοξικοεξαρτημένων, τότε οι μόνοι χώροι που μπορούν να φιλοξενηθούν είναι τα υπάρχοντα νοσοκομεία της Αττικής και όχι ανάμεσα σε σπίτια, παιδικούς σταθμούς, σχολεία, ξενοδοχεία, θέατρα και χώρους πολιτισμού, χώρους εργασίας, εμπορίου ή συνάθροισης και αναψυχής των κατοίκων.
Οι γειτονιές της πόλης αναζητούν επιλογές ζωής και όχι αυτοκαταστροφής.
1.Αναπτυξιακός & Εξωραϊστικός Σύλλογος «Αθηνά» Πεδίον Άρεως
2.Σύλλογος Κατοίκων & Επαγγελματιών «Τα Εξάρχεια»
3.Εξωραϊστικός Πολιτιστικός Σύλλογος «Παναθήναια» Ιστορικό Κέντρο
4.Εξωραϊστικός Πολιτιστικός Σύλλογος Αγίου Παύλου-Στ. Λαρίσσης
5.Κίνηση Πολιτών Κολωνακίου
6.Ε.ΠΟΙ.ΖΩ. Σύλλογος Κατοίκων & Επαγγελματιών πλ. Αμερικής
7.Σύλλογος Πλακιωτών και φίλων της Πλάκας
8.Πολιτιστικός Σύλλογος Κυψέλης
9.Προοδευτική Ένωση Βοτανικού-Ρουφ
10.Πολιτιστικός Σύλλογος Νεάπολης-Εξαρχείων «Η Γειτονιά»
11.Εξωραιστίκος-Εκπολιτιστικός Σύλλογος «Τρεις Γέφυρες» Κ. Πατήσια
12.Πολιτιστική Κίνηση Κεραμεικού
13.Σύλλογος «Οι Φίλοι της Κυψέλης»
14.Σύλλογος κατ/χών υγειονομικού ενδιαφέροντος Εξαρχείων «Ο Φιλογείτων»
Και με ποια ιδιότητα, πέραν της μόχλευσης κεφαλαίων με ιδεολογικά κριτήρια, συνομιλούν οι ΜΚΟ απευθείας με τοπική αυτοδιοίκηση και κεντρική κυβέρνηση; Εκπροσωπούν κάποιον ή μιλάνε εκ μέρους κάποιων; Με ποια νομιμοποίηση;
Αν η κεντρική κυβέρνηση και οι ΜΚΟ θεωρούν ότι οι χρήστες δεν είναι πρόβλημα αλλά έχουν προβλήματα (γνωστό moto πολλαπλών χρήσεων) για ποιον λόγο δεν κάνουν αποκέντρωση της χρήσης και την στέλνουν εκεί που άλλα προβλήματα είναι ήδη πολύ πυκνά; Ή το κέντρο έτσι κι αλλιώς είναι χαβούζα οπότε δεν πειράζει να αδειάσουμε εκεί όλα τα προβλήματα;
Αν είναι να νομιμοποιήσουμε τη χρήση πρέπει να νομιμοποιήσουμε και το εμπόριο όλων των ναρκωτικών ουσιών. Δηλαδή πώληση και χρήση αυτών σε κέντρα ελεγχόμενης χρήσης. Αποκεντροποιημένα ώστε να μην υπάρχει γκετοποίηση των χρηστών.
Η νομιμοποίηση της χρήσης είναι κάτι το εντελώς διαφορετικό από τη νομιμοποίηση του εμπορίου: γιατί το εμπόριο είναι αξεδιάλυτα συνυφασμένο με την αύξηση των πελατών, του τζίρου και του κέρδους.
Αντίθετα, η νομιμοποίηση της χρήσης μπορεί να ταυτίζεται με την δωρεάν χορήγηση στους τοξικοεξαρτημένους της δόσης τους (καθαρής από επικίνδυνες προσμείξεις και κάτω από αξιοπρεπείς υγειονομικές συνθήκες)μέσα σε ειδικές κρατικές νοσοκομειακές δομές.
Ετσι, σπας το εμπόριο: μόλις οι ναρκέμποροι καταστήσουν κάποιον εξαρτημένο, αυτόματα τον χάνουν από πελάτη...
Αν το κράτος παρέχει τα εχέγγυα για μόνιμη χρήση συμμετέχει στην κατανάλωση ενός παράνομου προϊόντος. Δεν θα έχει συμμετοχή το κράτος σε μια παρανομία.
Ποιος τους ρώτησε;
Καλά εδώ θα μου πεις κάνει εξωτερική πολιτική ο Ρουβίκωνας, ο Εξωραιστίκος-Εκπολιτιστικός Σύλλογος «Τρεις Γέφυρες» Κ. Πατήσια θα κωλώσει;
Βέβαια αυτό θα ήταν ένα τεράστιο χτύπημα τόσο στην μαφία όσο και στην κρατική διαφθορά, η οποίες θα έχαναν αυτήν την τόσο προσοδοφόρα δραστηριότητα. Μοναδικοί ωφελημένοι θα ήταν η κοινωνία, οι χρήστες και οι οικογένειές τους, άρα μια τέτοια λύση δε συμφέρει οικονομικά.
Φυσικά, και εκεί, οι πάσης φύσεως συλλογικότητες των περιοίκων ήταν κάθετα αντίθετες.
Όταν δε αποδείχθηκε η επιτυχία αυτού του μέτρου και το αβάσιμο των φόβων, αυτές οι δομές περνάνε πλέον απαρατήρητες, ενώ πολλές φορές οι πάντες αναγκάστηκαν να παραδεχτούν ότι η κατάσταση της συνοικίας βελτιώθηκε αισθητά.