Αποσύρθηκε από τα σχολεία της Βιρτζίνια το βιβλίο «Όταν σκοτώνουν τα κοτσύφια» ως ρατσιστικό

Αποσύρθηκε από τα σχολεία της Βιρτζίνια το βιβλίο «Όταν σκοτώνουν τα κοτσύφια» ως ρατσιστικό Facebook Twitter
(Chip Somodevilla/Getty Images)
10

Η διαμαρτυρία μιας μητέρας σε σχολείο της Βιρτζίνια ήταν αρκετή για να αφαιρεθούν από τη διδακτέα ύλη και τη βιβλιοθήκη των σχολείων αντιστοίχως τόσο οι «Περιπέτειες του Χάκλμπερι Φιν» του Μαρκ Τουέιν, αλλά και το «Όταν σκοτώνουν τα κοτσύφια», το εμβληματικό μυθιστόρημα της Χάρπερ Λι. Η χρήση ρατσιστικής γλώσσας ήταν ο λόγος που έστειλε τα βιβλία εκτός σχολείων, ύστερα από τη γραπτή διαμαρτυρία μητέρας, που κατήγγειλε την καταχρηστική χρήση της λέξης «nigger» (μτφ.: αράπης) και στα δύο βιβλία.

«Υπάρχει τόσο ρατσιστική γλώσσα στο περιεχόμενο αυτών των δύο βιβλίων που απλώς δεν μπορείς να την προσπεράσεις», αναφέρει σε σχετική επιστολή της προς τη Διεύθυνση του Σχολείου η μητέρα, φροντίζοντας να περιγράψει και τα αρνητικά συναισθήματα που δημιουργήθηκαν στο γιο της, από την ανάγνωση τους.  Το θέμα πήρε έκταση, καθώς και λόγω των πολιτικών εξελίξεων στις ΗΠΑ, η μητέρα είχε φροντίσει να επισημάνει το πόσο διχασμένοι, στα όρια της διαίρεσης, είναι οι Αμερικανοί σήμερα. 

Και ενώ για την ώρα δεν έχει αποφασιστεί αν τα δύο βιβλία θα αποκλειστούν οριστικά από σχολεία και βιβλιοθήκες της πολιτείας, η προσωρινή εξαίρεση τους από τα επιτρεπόμενα -για μαθητές- αναγνώσματα έχει ανοίξει τεράστια συζήτηση για το αν πρόκειται για σοφή ή για επιπόλαιη ενέργεια. "Αποφεύγοντας τη συζήτηση δύσκολων θεμάτων όπως ο ρατσισμός τα σχολεία δεν προσφέρουν σπουδαίες υπηρεσίες στους μαθητές. Το αντίθετο μάλιστα", επισημαίνεται σε σχόλιο της Εθνικής Επιτροπής κατά της Λογοκρισίας.

Η ίδια επιτροπή ετοιμάζει μία επιστολή που θα απευθύνεται αποκλειστικά στο συγκεκριμένο σχολείο της Βιρτζίνια, στην οποία θα γίνεται σαφές ότι κάθε βιβλίο «δίνει στους αναγνώστες τη δυνατότητα να κατανοήσουν ιστορικά τις φυλετικές σχέσεις και το πώς αυτές εξελίχθηκαν στην Αμερική, προσκαλώντας τους να εξετάσουν το όλο ζήτημα και στο παρόν. Παρά το ότι αυτό μπορεί να είναι δυσάρεστο ή να ξεβολεύει κάποιους, η ρατσιστική γλώσσα αναβιώνει ένα κομμάτι αμερικανικής ιστορίας που δεν θα έπρεπε να ξεχνιέται και κυρίως θα έπρεπε να διδάσκεται με την καθοδήγηση του δασκάλου, ώστε να μην συμβαίνουν παρανοήσεις».  

10

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Μυστήριο 188 ΤΟ ΦΩΣ»: Μια έκθεση για τον «Μορφωτικό και Εκπολιτιστικό Σύλλογο Ελευσίνος»

LiFO X 2023 ΕΛΕVΣΙΣ / «Μυστήριο 188 ΤΟ ΦΩΣ»: Μια έκθεση για τον «Μορφωτικό και Εκπολιτιστικό Σύλλογο Ελευσίνος»

Ο Χρήστος Παρίδης συνομιλεί με έναν εκ των ιδρυτικών μελών της, τον Θανάση Λεβέντη, μια ξεχωριστή και πολύπλευρη προσωπικότητα, άρρηκτα συνδεδεμένη με την πόλη.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Γιατί παραιτήθηκε ο διευθυντής του Βρετανικού Μουσείου

Culture / Γιατί παραιτήθηκε ο διευθυντής του Βρετανικού Μουσείου;

Μια συνταρακτική υπόθεση συστηματικής κλοπής αρχαιοτήτων βρίσκεται μονάχα στην αρχή των αποκαλύψεων. Πώς έφτασαν να λείπουν μέχρι και 1,500 αντικείμενα από την συλλογή του Βρετανικού Μουσείου, πώς μερικά από αυτά κατέληξαν στο eBay, και το παρασκήνιο μιας παραίτησης που κρύβει πολλά.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΚΟΣ ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ
Ζαμέ Κορωπί: Λίγες αλήθειες για το μοχθηρό language barrier που κάποτε μας έχει τρολάρει όλους

Οπτική Γωνία / Ζαμέ Κορωπί: Λίγες αλήθειες για το μοχθηρό language barrier που κάποτε μας έχει τρολάρει όλους

Το πάθημα του συνηγόρου της Εύας Καϊλή, Μιχάλη Δημητρακόπουλου, ακριβώς, όπως παλαιότερα «τα αγγλικά του Τσίπρα», πέρα από τα ανέκδοτα και τα, δικαίως, μοχθηρά πειράγματα, έχουν πολλά να πουν για το γλωσσικό εμπόδιο και την υπερβολική αυτοπεποίθησή μας, όταν καλούμαστε να εκφραστούμε σε μία ξένη γλώσσα...
ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΓΑΛΑΝΟΠΟΥΛΟΥ
Αννα Ροκόφυλλου: «Στον ΟΠΑΝΔΑ θέλουμε να αναδείξουμε την ιστορικότητα της Αθήνας»

Culture / Αννα Ροκόφυλλου: «Στον ΟΠΑΝΔΑ θέλουμε να αναδείξουμε την ιστορικότητα της Αθήνας»

Η Άννα Ροκοφύλλου, πρόεδρος του Οργανισμού Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας του Δήμου Αθηναίων, κάνει έναν απολογισμό των δύο πρώτων ετών της θητείας της και δεν κρύβει τον ενθουσιασμό της για το Φεστιβάλ Κολωνού (6-28/9) με το οποίο ο πολιτισμός γίνεται διαθέσιμος σε κάθε δημότη.
ΕΛΕΝΗ ΤΖΑΝΝΑΤΟΥ
Το συγκινητικό βίντεο με τον Μικ Τζάγκερ για την επιστροφή του κοινού στο Άλμπερτ Χολ

Lifo Picks / Το συγκινητικό βίντεο με τον Μικ Τζάγκερ για την επιστροφή του κοινού στο Άλμπερτ Χολ

Your Room Will Be Ready: «Ανυπομονούμε να αρχίσουμε να δημιουργούμε αναμνήσεις μαζί σας με καλλιτέχνες παγκόσμιας κλάσης για άλλη μια φορά. Έχουμε περισσότερη ιστορία να γράψουμε».
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Κοντσέρτα του Μότσαρτ σε όργανα εποχής από τους μουσικούς της Καμεράτας

Culture / Κοντσέρτα του Μότσαρτ σε όργανα εποχής από τους μουσικούς της Καμεράτας

Η συναυλία του βραβευμένου αθηναϊκού συνόλου, το οποίο φημίζεται για τις ιστορικές πρακτικές ερμηνείας του σε όργανα εποχής, αποτελεί συμπαραγωγή του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών και των Μουσικών της Καμεράτας.

σχόλια

4 σχόλια
Έτσι! Πολιτική ορθότητα μέχρι να γονατίσουμε. Αντί να διαβαστούν αυτά τα υπέροχα και γεμάτα ειλικρινή ανθρωπισμό βιβλία, να τα πετάξουμε στα σκουπίδια. Αυτές οι αναφορές θα έπρεπε να γίνουν γόνιμο πεδίο συζήτησης στις τάξεις, για το πόσο διαφορετική ήταν η Αμερική τότε σε κάποια θέματα, και πως τα κατάφερε να ξεπεράσει αυτές τις προκαταλήψεις. Αλλά μάλλον οι μαμάδες του P.C. πιστεύουν σαν τις στρουθοκάμηλους, ότι αν τα βλαστάρια τους δεν διαβάσουν ποτέ την λέξη "αράπης" θα σταματήσει η αστυνομία να σκοτώνει μαύρους και τα γκέτο θα εξαφανιστούν. Το μόνο ρατσιστικό πράγμα στην ιστορία αυτή, είναι η λογοκρισία.Αξίζει να δείτε το "To Kill A Mockingbird" του 1962, μία υπέροχη μεταφορά του βιβλίου, του 1962 με τον Gregory Peck. Είναι θλιβερό το πως θέλουν κάποιοι να απαγορευτεί ένα βιβλίο του οποίου ο ήρωας, ο ιδεαλιστής δικηγόρος Atticus Finch, στην Αμερική έχει περάσει στην καθημερινή γλώσσα ως συνώνυμο του ανθρώπου που προσπαθεί για την δικαιοσύνη ότι και αν βρει μπροστά του. Το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου ψήφισε τον Finch ως τον σπουδαιότερο ήρωα του Αμερικανικού σινεμά. Σε κάποιες μαμάδες αυτά περισσεύουν. Ας διαβάζουν λοιπόν τον Γουίνι το Αρκουδάκι που δεν προσβάλλει κανέναν και όλοι είναι χαρούμενοι. Εκτός από τις μέλισσες...
Ρατσιστικό δεν είναι το βιβλίο.Ρατσιστικός ήταν και παραμένει ο αμερικανικός νότος.Σε λίγο θα απαγορεύσουν και την ιστορία γιατί αναφέρει για την γενοκτονία των Ινδιάνων και την ΚΚΚ.
Κανένα πρόβλημα, αναμενόμενο άλλωστε αφού η χρήση τέτοιας γλώσσας είναι απαράδεκτη στην εποχή της πολιτικής ορθρότητας. Δείτε εδώ στα σχόλια ο φίλτατος Παρίσιος και λοιποί είναι υπέρ: http://www.lifo.gr/lifoland/ampa/123644?comments_page=2&comments_order=o#comments, γιατί όχι άλλωστε;
Όσο βαθύτατα βλακώδης είναι αυτή η απαγόρευση[ενός -ουσιαστικά- ΑΝΤΙΡΑΤΣΙΣΤΙΚΟΥ έργου, που γράφτηκε το 1960 και τοποθετείται σε συγκεκριμένη χρονική περίοδο (1936), όπου η εν λόγω γλώσσα ήταν …μάλλον συνήθης, btw και η καλύβα του μπαρμπα θωμά, περιέχει την λέξη nigger άπειρες φορές]άλλο τόσο βαθύτατα βλακώδες είναι να συγκρίνουμε τις ΠΡΟΘΕΣΕΙΣ και τον ΑΝΤΙΚΤΥΠΟ ενός αντιρατσιστικού έργου με ΡΑΤΣΙΣΤΕΣ που χρησιμοποιούν αυτήν την γλώσσα για να προωθήσουν (φυλετικό) μίσος και που ΠΟΛΛΕΣ φορές κατέχουν ΔΗΜΟΣΙΟ βήμα, επηρεάζοντας -αβίαστα- συνειδήσεις και καταστάσεις.
Αγαπητό βλαχάκι έχω τοποθετηθεί για το συγκεκριμένο ζήτημα. Αυτό που θα συμπληρώσω για πολλοστή φορά είναι ότι αυτά τα πράγματα δεν μπορεί να ισχύουν α-λα-κάρτ, οπότε αν η π.ο. μας αρέσει τότε είναι ο.κ. αλλιώς μιλάμε για φίμωση. Κατά 'τάλα η βλακεία θριάμβευσε πάλι. Συγχαρητήρια στην ανθρωπότητα.
Αγαπητέ έλικα κι εγώ για, πολλοστή φορά, θα πω ότι η αγελάδα δεν είναι τραπέζι επειδή και τα δύο τυγχάνουν να φέρουν 4 ποδάρια!Eίναι π.χ διαφορετικό να εξανίσταται κάποιος όταν π.χ το blackface χρησιμοποιείται για να ΧΛΕΥΑΣΕΙ τους μαύρους και είναι διαφορετικό όταν χρησιμοποιείται ως (ιστορικό) κριτικό εργαλείο ενάντια στον ρατσισμό!O άνθρωπος που θίγεται με την χρήση «nigger» στο (αντιρατσιστικό) βιβλίο κάνει το ίδιο ακριβώς λάθος με σένα, που νομίζει(ς) ότι η χρήση της εν λόγω λέξεως είναι σημειολογικά ένα (1) ενιαίο πράγμα, που εκφράζεται με τον ίδιο τρόπο: α. από ένα μέλος της Ku Klux Klanβ. από μία συγγραφέα (αντιρατσιστικού) έργου (εποχής)γ. από έναν αφροαμερικανόΚατά την άποψή σου λοιπόν, κι εφόσον το βιβλίο δεν πρέπει να απαγορευτεί επειδή κάποιοι θίγονται (και –φυσικά- δεν πρέπει να απαγορευτεί!) πρέπει όλοι, δημόσια πρόσωπα, πολιτικοί, δάσκαλοι κλπ (και μη) να μπορούμε να λέμε «αραπάδες», για να μην στερούμεθα την τρομακτική ελευθερία του να αποκαλούμε κάποιους αραπάδες, κι όλα cool? #Freedomfuckyeah!Υγ. Υιέ του προδομένου φίλου του Γκωγκέν-του Μπαμπάρ-της μπαλαλάικας και των επιγόνων του Αstro Boy, αυτά που λες me dan dolor de corazón και δεν είσαι -καν-καρδιολόγος. Εισάγω άρπισμα και μινόρε θλίψη μελαχρινή και κιθαριστική.
...Κολοκύθια με τη ρίγανη. Αφού το αυτί του το έκοψε από ενδόμυχη ερωτική απογοήτευση, ήτοι Γκωγκενοχυλόπιτα.Το λοιπόν, τι να σου πω εγώ, αφού οι πιο ειδικοί έχουν αποφανθεί επί του θέματος;Κατ’ αρχάς εξυπακούεται πως στην υβριστική του εκφορά το "nigger" ισοδυναμεί με το "αράπης" κι όχι το νέγρος.Είναι γνωστόν πως η λέξη "νέγρος", στην Ελλάδα, δεν φέρει το ειδικό (αρνητικό) βάρος, που φέρει σε άλλα σημεία του κόσμου (και δη στις ΗΠΑ). Παρ' ολ' αυτά, ακούγεται παρωχημένη στα ώτα μου. Κάτι σαν το ...ερμαφρόδιτος ή το Εσκιμώος, for that matter. Ο "Νέγρος του Μωριά" το χρησιμοποιεί, αλλά έχει και ένα παραπάνω "δικαίωμα" να το χρησιμοποιεί, θαρρώ. Φαντάζομαι ότι έχει και μία reclaim αίσθηση το όλο πράγμα, εκτός από το λεκτικό pun (γέρος).Αυτά.
Οι ειδικοί που συγγράφουν τα λεξικά, χρυσό μου :-ρ (όχι αυτοί που πιστεύουν στην συναισθηματική -γκουχ- εξάρτηση του παπατοφάγου, απ' τον ελαφρώς πιο εξωτικό φίλο του).Ερρ..μπα... το "νέγρος"-negro μου θυμίζει το μαύρος, όσο και το "μαύρος". Αλλά το "λευκός" είναι η επιτομή της γελοιότητος.Προσδοκώ στο μελλοντικό απόλυτο μπαστάρδεμα των φυλών και στην κατάρρευση των "χρωματικών" προσδιορισμών. Άντε εβίβα!
Το να απαγορεύεις ένα βιβλίο δεν είναι ποτέ η σωστή κίνηση, για οποιοδήποτε βιβλίο. Είτε είναι εξαρχής ρατσιστικό, είτε χρησιμοποιεί μία γλώσσα που μεταγενέστερα ταυτίστηκε με ρατσισμό, είναι καλύτερα να διαβάσεις το βιβλίο και να του ασκήσεις κριτική, παρά να το εξοβελίσεις έξω από τα όρια της δημόσιας συζήτησης. Ίσα ίσα, ένα καλό σύστημα εκπαίδευσης δεν έχει τίποτα να φοβηθεί από τέτοια βιβλία, τα βλέπει σαν ευκαιρία συζήτησης και ενημέρωσης. Στην τελική, η τέχνη οφείλει να απεικονίζει την εποχή της. Άσχετα από το αν ο συγγραφέας είναι ή όχι ρατσιστής, αν στην εποχή του η λέξη "νέγρος" ή "αράπης" ήταν μέσα στο δημόσιο λεξιλόγιο, δεν μπορούν να μην την χρησιμοποιήσουν.