The genus Amanita

The genus Amanita Facebook Twitter
Έχετε κάνει κράτηση;
0

» Ποιος σας είπε ότι ένας αρουραίος δεν μπορεί να μαγειρέψει; Και μάλιστασε υψηλό επίπεδο, όπερ σημαίνει ότι με πολύ απλά και γνωστά υλικά καταφέρνει ναπαρουσιάσει ένα πιάτο που θα επαναφέρει και τον πιο γρουσούζη γευσιγνώστη σταίσα του. Αυτός είναι ο Ρεμί, ο πρωταγωνιστής ποντικός της νέας ταινίαςκινουμένων σχεδίων Ratatouille, όπουμέσα στο πλαίσιο της ψυχαγωγίας για όλη την οικογένεια που προσφέρει, η ταινίατου Μπραντ Μπερντ μάς κάνει μία στροφή στις ρίζες προκειμένου να μας θυμίσειότι πέρα από τους διάφορους, ενδιαφέροντες ομολογώ, αφρούς και τις περίπλοκεςsauce υπάρχει και η βάση κάθε εθνικής κουζίνας. Και εδώ τι παρουσιάζει ο Ρεμίστον δύσκολο Άντον Ίγκο, παρά το κλασικό σε εμάς τουρλού, ratatouille γαλλιστί.Και μάλιστα μία version που έχει ενδιαφέρον, αφού μάλλον βασίζεται στη διάσημηβασκική συνταγή piperade. Κινηματογραφικά όμως η εβδομάδα αυτή κινείταιγενικότερα στο χώρο της κουζίνας, αφού και το No Reservations με την Κάθριν Ζίτα-Τζόουνς ως θέμα του έχει τηνκουζίνα, όμως καταπιάνεται με την υψηλή μαγειρική. Και μπορεί να μη μας πείθειη κ. Ντάγκλας ότι μπορεί να φτιάξει μία sauce από άγρια μανιτάρια η οποία καισυνοδεύει τα ψητά ορτύκια, όμως έχει πάντα ενδιαφέρον να παρακολουθείςλεπτομέρειες και τεχνικές και μάλιστα με κινηματογραφικό τρόπο. Ενδιαφέρον έχεικαι η δημιουργία του τιραμισού, έτσι, γι' αυτούς που αναμένουν μία πιο γλυκιάνότα από το σελιλόιντ.

» Το πρόβλημα των καθημερινών εξόδων για φαγητό έλυναν πάντοτε ταεστιατόρια τύπου τρατορία ανά τον κόσμο ή τέλος πάντων τα μπιστρό, αν θέλετε τηγαλλική έκφανσή τους, τα οποία έχουν καταλάβει μία σημαντική μερίδα και στοαθηναϊκό φαγητό. Το Il Dopio στην Πλατεία Εξαρχείων κινείται με πολύ καλούς ρυθμούςπρος αυτή την κατεύθυνση. Χαμηλό κόστος, αξιοπρεπείς έως πολύ καλές εκτελέσειςαγαπημένων συνταγών, όπως είναι το ραγού ή το σοφρίτο, τα απαραίτηταχειροποίητα χονδροφτιαγμένα ζυμαρικά, ενώ τα σκόρδα και τα δενδρολίβανα,πανταχού παρόντα, χαρίζουν την απαραίτητη εσάνς στα πιάτα. Τα καρότραπεζομάντιλα δεν φαντάζουν εξωτικά όπως θα συνέβαινε σε άλλες περιπτώσεις,αλλά βασικό μέρος του ντεκόρ της σάλας, που ούτως ή άλλως θα δώσει μια ζεστασιάστις πιο χειμωνιάτικες νύχτες μας αλλά και τα μεσημέρια εν είδει χαλάρωσης,αφού η τοποθεσία βολεύει τα μάλα.

» ΑμανίταΜουσκάρια τιτλοφορείται το δεύτερο πολύ καλό μυθιστόρημα του φίλου ΠαύλουΜεθενίτη και δεν θα μπορούσε να γίνει πιο ολοκληρωμένη παρουσίασή του, παράμόνο στο δάσος όπου το συμπαθητικό και γνωστό για τις ψυχότροπες επιδράσεις τουμανιτάρι ή τρελομανίταρο ευδοκιμεί. Έτσι, παρέα με τον ήρωα του βιβλίου Ηλίακαι φυσικά με την ανεκτίμητη βοήθεια του Φιλάρετου Ψημμένου, αφέντη τουπαραδοσιακού ξενώνα «Αμανίτα», ταξιδέψαμε στα μέσα του φθινοπώρου στηνΤσαγκαράδα του Πηλίου προκειμένου να καλύψουμε τόσο τις πνευματικές μαςανησυχίες, αλλά, γιατί όχι, και το γαστριμαργικό ενδιαφέρον μας, αφού αυτή ηεποχή του χρόνου προσφέρεται για κάτι τέτοιο. Με έδρα λοιπόν τον «Αμανίτα» -μετα άκρως περιποιημένα, όμορφα και τόσο φιλικά με το περιβάλλον δωμάτιά του (δίκλινο,σουίτα ή διαμέρισμα, είναι θέμα επιλογής)- και έχοντας το στομάχι ακόμη γεμάτοαπό τις σπιτικές μαρμελάδες και τις τηγανίτες με σιρόπι από πετιμέζι,κινηθήκαμε γύρω από την ευρύτερη περιοχή της Αγίας Παρασκευής για ναεντοπίσουμε φαγώσιμα είδη μανιταριού όπως είναι το Νερατζάκι, το Καλογεράκι, τοΒασιλομανίταρο και οι Γουργουλιάνες. Ο Φιλάρετος φυσικά δεν παραμένει μόνο σταμανιτάρια, αφού τα επόμενα Σαββατοκύριακα, πέρα από το «κυνήγι» μανιταριών καικάστανων, μπορείτε να πειραματιστείτε μαζί του σε συνταγές που αφορούν τα μήλα,τις χειμωνιάτικες μαρμελάδες και την απόσταξη τσίπουρου. Επίσης, εάναποφασίσετε να βρεθείτε στη Τσαγκαράδα, δεν πρέπει να χάσετε με τίποτα τοεστιατόριο Αγνάντι στην πλατεία των Αγ. Ταξιαρχών. Απολύτως ενταγμένο στηναρχιτεκτονική της περιοχής και χωρίς ίχνος επιτήδευσης, έχει να παρουσιάσει μίαμοναδική ποικιλία πιάτων, από κουνέλι συνοδευμένο με μανιτάρια μαύρεςτρομπέτες, ψητά λαχανικά με μανιτάρια σιτάκε, αρνάκι με θυμάρι και μέλι, έναέξυπνο πιάτο τύπου ριζότο με πράσο όπου όμως το πλιγούρι καταλαμβάνει τη θέσητου ρυζιού, πάπια με κόκκινη σάλτσα, αγριογούρουνο, κόκορα κρασάτο και πολλάάλλα εκλεκτά. Περί τα €15 το άτομο.

Γεύση
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Μάνος Μακρυγιαννάκης: «Στο Philema, στις Βρυξέλλες, κάνουν ουρά για ξινόμαυρο και ξινόχοντρο»

Το κρασί με απλά λόγια / Μάνος Μακρυγιαννάκης: «Στο Philema κάνουν ουρά για ξινόμαυρο και ξινόχοντρο»

Ο «πρεσβευτής» της ελληνικής κουζίνας στις Βρυξέλλες, αναπολεί τα παιδικά του Χριστούγεννα στην Κρήτη και μιλά για τον ρόλο του Philema – του εστιατορίου που εδώ και έντεκα χρόνια προσφέρει στους «καλεσμένους» του αποκλειστικά ελληνικά προϊόντα και ελληνικά κρασιά.
ΥΡΩ ΚΟΛΙΑΚΟΥΔΑΚΗ - ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΟΡΦΑΝΙΔΗΣ
Στον «Σήφη» ξέρουν από καλή κρητική κουζίνα

Γεύση / Στον «Σήφη» για γαμοπίλαφο και αυγά με στάκα και απάκι

Εδώ και σχεδόν πέντε δεκαετίες, μια οικογενειακή ταβέρνα στον Άγιο Δημήτριο, με την κυρά-Φωφώ σταθερά στο τιμόνι, σερβίρει φαγητά και μεζέδες όπως ακριβώς θα τους έβρισκες σε ένα αυθεντικό κρητικό καφενείο.
ΝΙΚΗ ΜΗΤΑΡΕΑ
Χριστουγεννιάτικος κορμός, μια γλυκιά ιστορία που συνεχίζεται στα καλύτερα ζαχαροπλαστεία της πόλης

Γεύση / Χριστουγεννιάτικος κορμός, ένα σοκολατένιο έπος. Εδώ οι καλύτεροι

Ξεκίνησε ως ένα ρολό παντεσπάνι με αφράτη σοκολάτα γκανάς και ζάχαρη άχνη, σύμβολο της καλοτυχίας. Πλέον κάθε ζαχαροπλάστης κάνει μια δική του παραλλαγή, μετατρέποντάς το σε γλυκό έργο τέχνης.
ΝΙΚΗ ΜΗΤΑΡΕΑ
«Το Αμύνταιο είναι το El Dorado της ελληνικής αμπελουργίας»

Το κρασί με απλά λόγια / «Το Αμύνταιο είναι το El Dorado της ελληνικής αμπελουργίας»

Σε μια συνέντευξη εφ όλης της ύλης η εμβληματική προσωπικότητα του ελληνικού κρασιού, ο Άγγελος Ιατρίδης, εξηγεί ότι πήγε στο Αμύνταιο πριν από τριάντα χρόνια επειδή είδε ότι θα άντεχε στην κλιματική αλλαγή και μιλάει για τη μεγάλη ανάπτυξη του Κτήματος Άλφα από τα 4.000 στρέμματα στα 14.000.
ΥΡΩ ΚΟΛΙΑΚΟΥΔΑΚΗ - ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΟΡΦΑΝΙΔΗΣ
Η εποχή του Ευχέλαιου της μεσογειακής διατροφής ή Τα μυστήρια της εποχής της ελιάς

Γεύση / Ελιές με χταπόδι: Στο Αιγαίο τις φτιάχνουν απλά, όπως τις μαντινάδες

Κολυμπάτες, ελίδια, κλαστάδες, σταφιδολιές, ψαρολιές, κουροπολιές, νερατζολιές: όπως και να την πεις, η ελιά παραμένει ένα μικρό σύμβολο του μεσογειακού πολιτισμού. Mε το χταπόδι πώς ταιριάζει;
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ