The genus Amanita

The genus Amanita Facebook Twitter
Έχετε κάνει κράτηση;
0

» Ποιος σας είπε ότι ένας αρουραίος δεν μπορεί να μαγειρέψει; Και μάλιστασε υψηλό επίπεδο, όπερ σημαίνει ότι με πολύ απλά και γνωστά υλικά καταφέρνει ναπαρουσιάσει ένα πιάτο που θα επαναφέρει και τον πιο γρουσούζη γευσιγνώστη σταίσα του. Αυτός είναι ο Ρεμί, ο πρωταγωνιστής ποντικός της νέας ταινίαςκινουμένων σχεδίων Ratatouille, όπουμέσα στο πλαίσιο της ψυχαγωγίας για όλη την οικογένεια που προσφέρει, η ταινίατου Μπραντ Μπερντ μάς κάνει μία στροφή στις ρίζες προκειμένου να μας θυμίσειότι πέρα από τους διάφορους, ενδιαφέροντες ομολογώ, αφρούς και τις περίπλοκεςsauce υπάρχει και η βάση κάθε εθνικής κουζίνας. Και εδώ τι παρουσιάζει ο Ρεμίστον δύσκολο Άντον Ίγκο, παρά το κλασικό σε εμάς τουρλού, ratatouille γαλλιστί.Και μάλιστα μία version που έχει ενδιαφέρον, αφού μάλλον βασίζεται στη διάσημηβασκική συνταγή piperade. Κινηματογραφικά όμως η εβδομάδα αυτή κινείταιγενικότερα στο χώρο της κουζίνας, αφού και το No Reservations με την Κάθριν Ζίτα-Τζόουνς ως θέμα του έχει τηνκουζίνα, όμως καταπιάνεται με την υψηλή μαγειρική. Και μπορεί να μη μας πείθειη κ. Ντάγκλας ότι μπορεί να φτιάξει μία sauce από άγρια μανιτάρια η οποία καισυνοδεύει τα ψητά ορτύκια, όμως έχει πάντα ενδιαφέρον να παρακολουθείςλεπτομέρειες και τεχνικές και μάλιστα με κινηματογραφικό τρόπο. Ενδιαφέρον έχεικαι η δημιουργία του τιραμισού, έτσι, γι' αυτούς που αναμένουν μία πιο γλυκιάνότα από το σελιλόιντ.

» Το πρόβλημα των καθημερινών εξόδων για φαγητό έλυναν πάντοτε ταεστιατόρια τύπου τρατορία ανά τον κόσμο ή τέλος πάντων τα μπιστρό, αν θέλετε τηγαλλική έκφανσή τους, τα οποία έχουν καταλάβει μία σημαντική μερίδα και στοαθηναϊκό φαγητό. Το Il Dopio στην Πλατεία Εξαρχείων κινείται με πολύ καλούς ρυθμούςπρος αυτή την κατεύθυνση. Χαμηλό κόστος, αξιοπρεπείς έως πολύ καλές εκτελέσειςαγαπημένων συνταγών, όπως είναι το ραγού ή το σοφρίτο, τα απαραίτηταχειροποίητα χονδροφτιαγμένα ζυμαρικά, ενώ τα σκόρδα και τα δενδρολίβανα,πανταχού παρόντα, χαρίζουν την απαραίτητη εσάνς στα πιάτα. Τα καρότραπεζομάντιλα δεν φαντάζουν εξωτικά όπως θα συνέβαινε σε άλλες περιπτώσεις,αλλά βασικό μέρος του ντεκόρ της σάλας, που ούτως ή άλλως θα δώσει μια ζεστασιάστις πιο χειμωνιάτικες νύχτες μας αλλά και τα μεσημέρια εν είδει χαλάρωσης,αφού η τοποθεσία βολεύει τα μάλα.

» ΑμανίταΜουσκάρια τιτλοφορείται το δεύτερο πολύ καλό μυθιστόρημα του φίλου ΠαύλουΜεθενίτη και δεν θα μπορούσε να γίνει πιο ολοκληρωμένη παρουσίασή του, παράμόνο στο δάσος όπου το συμπαθητικό και γνωστό για τις ψυχότροπες επιδράσεις τουμανιτάρι ή τρελομανίταρο ευδοκιμεί. Έτσι, παρέα με τον ήρωα του βιβλίου Ηλίακαι φυσικά με την ανεκτίμητη βοήθεια του Φιλάρετου Ψημμένου, αφέντη τουπαραδοσιακού ξενώνα «Αμανίτα», ταξιδέψαμε στα μέσα του φθινοπώρου στηνΤσαγκαράδα του Πηλίου προκειμένου να καλύψουμε τόσο τις πνευματικές μαςανησυχίες, αλλά, γιατί όχι, και το γαστριμαργικό ενδιαφέρον μας, αφού αυτή ηεποχή του χρόνου προσφέρεται για κάτι τέτοιο. Με έδρα λοιπόν τον «Αμανίτα» -μετα άκρως περιποιημένα, όμορφα και τόσο φιλικά με το περιβάλλον δωμάτιά του (δίκλινο,σουίτα ή διαμέρισμα, είναι θέμα επιλογής)- και έχοντας το στομάχι ακόμη γεμάτοαπό τις σπιτικές μαρμελάδες και τις τηγανίτες με σιρόπι από πετιμέζι,κινηθήκαμε γύρω από την ευρύτερη περιοχή της Αγίας Παρασκευής για ναεντοπίσουμε φαγώσιμα είδη μανιταριού όπως είναι το Νερατζάκι, το Καλογεράκι, τοΒασιλομανίταρο και οι Γουργουλιάνες. Ο Φιλάρετος φυσικά δεν παραμένει μόνο σταμανιτάρια, αφού τα επόμενα Σαββατοκύριακα, πέρα από το «κυνήγι» μανιταριών καικάστανων, μπορείτε να πειραματιστείτε μαζί του σε συνταγές που αφορούν τα μήλα,τις χειμωνιάτικες μαρμελάδες και την απόσταξη τσίπουρου. Επίσης, εάναποφασίσετε να βρεθείτε στη Τσαγκαράδα, δεν πρέπει να χάσετε με τίποτα τοεστιατόριο Αγνάντι στην πλατεία των Αγ. Ταξιαρχών. Απολύτως ενταγμένο στηναρχιτεκτονική της περιοχής και χωρίς ίχνος επιτήδευσης, έχει να παρουσιάσει μίαμοναδική ποικιλία πιάτων, από κουνέλι συνοδευμένο με μανιτάρια μαύρεςτρομπέτες, ψητά λαχανικά με μανιτάρια σιτάκε, αρνάκι με θυμάρι και μέλι, έναέξυπνο πιάτο τύπου ριζότο με πράσο όπου όμως το πλιγούρι καταλαμβάνει τη θέσητου ρυζιού, πάπια με κόκκινη σάλτσα, αγριογούρουνο, κόκορα κρασάτο και πολλάάλλα εκλεκτά. Περί τα €15 το άτομο.

Γεύση
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Τραπέζι κάτω από την κληματαριά

Γεύση / Τραπέζια κάτω από βαθύσκιωτες κληματαριές. Αυτό είναι το καλοκαίρι

Σκάροι με μπάμιες μαγειρεμένα στον χυμό των ανώριμων σταφυλιών από την κληματαριά της αυλής μας, σκορπιοί μακαρονάδα με ρόγες των ώριμων τσαμπιών, καθώς και αρνάκι κοκκινιστό με γλυκόξινες αγουρίδες. Αυτές είναι οι γεύσεις που αξίζουν τον ίσκιο της κληματαριάς.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Αν ζούσε ο Κωνσταντίνος Αντωνόπουλος, το ελληνικό κρασί θα ήταν διαφορετικό

Το κρασί με απλά λόγια / Αν ζούσε ο Κωνσταντίνος Αντωνόπουλος, το ελληνικό κρασί θα ήταν διαφορετικό

Ένα podcast από την Υρώ Κολιακουδάκη Dip WSET και τον Παναγιώτη Ορφανίδη αφιερωμένο σε έναν πιονέρο του ελληνικού αμπελώνα, για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι.
THE LIFO TEAM
Τα μυστήρια της κουζίνας του λιμανιού

Γεύση / Mε τα«δώρα» του λιμανιού θα μαγειρέψεις τα ωραιότερα φαγητά

Κάβουρες από τα βαθιά νερά, φλογάτες σκορπίνες, μαγιάτικα στον φούρνο και άλλα ψάρια που δεν φτάνουν στον πάγκο του ιχθυοπώλη. Η βόλτα στο λιμάνι είναι πηγή έμπνευσης για τους σπιτικούς μάγειρες.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Γλυκιά Σύρος: Ζαχαροπλάστες, συνταγές και μνήμες από το παρελθόν της Ερμούπολης

Γεύση / Γλυκιά Σύρος: Παραδοσιακά ζαχαροπλαστεία και συνταγές από την Ερμούπολη

Αμυγδαλωτά, χαλβαδόπιτες, νουγκατίνες, σφολιάτσες και πολλά ακόμη παραδοσιακά γλυκά, μαζί με μια ιστορία 200 χρόνων, αναδεικνύουν την Ερμούπολη σε βασίλισσα της ζαχαροπλαστικής.
ΝΙΚΗ ΜΗΤΑΡΕΑ
Η Ταβέρνα «Πλάτων» στο Βούπερταλ

Γεύση / «Kάθε φορά που μυρίζω ούζο, θυμάμαι την ταβέρνα Πλάτων στο Βούπερταλ»

Ο Παύλος και η Ελένη, μετανάστες στη Γερμανία, δημιούργησαν μια αυθεντική ελληνική ταβέρνα, που εδώ και τρεις δεκαετίες σερβίρει απλά αλλά πεντανόστιμα πιάτα και είναι διάσημη για τον λεπτοκομμένο χειροποίητο γύρο της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η αγκινάρα

Γεύση / «Ο καλύτερος μεζές είναι η κεφαλή της άγριας αγκινάρας»

Χοιρινό με αγκιναρόφυλλα κοκκινιστά στη Σητεία, κεφαλές αγκινάρας γεμιστές με ρύζι στην Κάσο και αγκινάρες-μουσακά στην Άνδρο: η αγκινάρα δίνει τόσο πολλά τη στιγμή που διεκδικεί μόνο το ελάχιστο.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Aspasia: Πώς η Σταυριανή Ζερβακάκου έστησε ένα εστιατόριο-προορισμό

Γεύση / Aspasia: Ένα εστιατόριο που ανταμείβει κάθε στροφή του δρόμου προς τη Μάνη

Στο απόγειο της φήμης της, η Σταυριανή Ζερβακάκου αποφάσισε να επιστρέψει σε έναν τραχύ τόπο και να στήσει ένα εστιατόριο-προορισμό σε έναν μικρό ορεινό οικισμό, αξιοποιώντας στην κουζίνα της όσα άγρια της δίνει το μέρος.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ