Παίζοντας τον κακό

Παίζοντας τον κακό Facebook Twitter
0

Ο ηθοποιός, σκηνοθέτης και συγγραφέας Στίβεν Μπέρκοφ λέει ότι δημιούργησε τη μαγευτική παράσταση για έναν ηθοποιό Shakespeare's Villains, επειδή δεν επιθυμούσε να μείνει άνεργος. Αλλά, στην πραγματικότητα, ο Μπέρκοφ είναι ο σπουδαιότερος εν ζωή και εν ενεργεία επαγγελματίας του θεάτρου. Στη διάρκεια μιας διαπρεπούς θεατρικής και κινηματογραφικής καριέρας έχει ενσαρκώσει τους περισσότερους από τους πιο αξιομνημόνευτους κακούς ήρωες, από τον πρωταγωνιστικό ρόλο στον Μάκβεθ έως τον κακό Ρώσο συνταγματάρχη στο Octapussy του Μποντ. Τα θεατρικά του έργα και οι διασκευές του έχουν ανέβει σε πολλές χώρες του κόσμου και σε πολλές γλώσσες.
Στην παράσταση Shakespeare's Villains, o Μπέρκοφ βουτά στο κακό για να εξερευνήσει κάποιους από τους πιο σκοτεινούς ήρωες του ποιητή, όπως ο Μάκβεθ, ο Σάιλοκ, ο Ριχάρδος ο Γ'. Όχι εύκολο για τον καθένα φυσικά, αλλά ο Μπέρκοφ αποσπά επευφημίες για την προσπάθειά του να αναμείξει στοιχεία διάλεξης και κωμωδίας σε πορτρέτα ηρώων που κατά κύριο λόγο προκαλούν ρίγη φρίκης.

Γιατί πάντοτε καλείστε να υποδυθείτε τον ρόλο του κακού;

Επειδή έχω κοντά μαλλιά!

Μόνο γι' αυτό;

Περίπου. Από τη στιγμή που θα ταυτιστείς με έναν ρόλο, βλέπουν ότι σου αρέσει και αυτό ήταν. Μετά ωριμάζεις μέσα σε αυτόν. Δεν με νοιάζει! Ο κακός πάντοτε πρέπει να είναι ένας καλός ηθοποιός, για να επιτρέψει στην αχρειότητα να αναδυθεί και να κάνει το κοινό να εμπλακεί.

Πώς προέκυψε η ιδέα για την παράσταση Shakespeare's Villains;

Προέκυψε γιατί ήθελα να κάνω σόλο παραστάσεις. Όπως ένας τραγουδιστής και ένας μουσικός χρειάζονται ο ένας τον άλλο για να υπάρξει αλληλεπίδραση, έτσι και οι ηθοποιοί χρειάζονται τους άλλους ηθοποιούς. Σκέφτηκα, όμως, γιατί άραγε οι ηθοποιοί να μην μπορούν να έχουν το υπέροχο προνόμιο των καλλιτεχνών καμπαρέ, ώστε να βγαίνουν στη σκηνή μόνοι; Επίσης, σκέφτηκα ότι θα ήθελα να κάνω λίγο Σαίξπηρ επειδή έχει περάσει καιρός από την τελευταία φορά. Εφόσον δεν είχα προσκληθεί από σημαντικούς θιάσους για κάτι τέτοιο, σκέφτηκα να φτιάξω μια παρουσίαση όλων των διαφορετικών ηρώων. Καθώς επέλεγα τους ρόλους, άρχισα να συνειδητοποιώ ότι έκλινα περισσότερο προς τους σκοτεινούς ήρωες -τα καθάρματα- και αποφάσισα ότι θα έπρεπε να τους παρουσιάσω όλους σε ένα ενιαίο θέαμα. Αυτό έριξε φως στην ψυχολογία του Σαίξπηρ, στον τρόπο που οι χαρακτήρες αντανακλούσαν ο ένας στον άλλο και στο γεγονός ότι όλοι τους ήταν διαφορετικές πτυχές της ανθρώπινης ψυχολογίας.

Επιλέξατε τα καθάρματα ως μια βολική πλατφόρμα ώστε να επιφέρετε αναταραχή στο κοινό;

Όχι, απλώς έτσι προέκυψε. Καθώς τους μελετούσα διαπίστωσα ότι είναι πιο ενδιαφέροντες και ότι η ψυχολογία τους είναι αναπτυγμένη πιο λεπτομερώς από ό,τι των άλλων ηρώων αυτών των κειμένων. Είναι πιο εκφραστικοί. Κάποιοι από τους κεντρικούς ήρωες παραήταν πολυδιάστατοι, σοβαροί και συνηθισμένοι για να μου προσελκύσουν το ενδιαφέρον. Οι κακοί (καθάρματα) ήταν γεμάτοι εκφράσεις απογοήτευσης, πόνου, φιλοδοξίας και επιθυμιών που αναζητούν και οφείλουν να εκπληρωθούν. Ήταν σαν μια ασθένεια την οποία εξετάζει ένας γιατρός με το μικροσκόπιό του - κι ένιωσα να ενδιαφέρομαι πολύ γι' αυτούς τους ασθενείς ανθρώπους.

Πώς αρχίσατε να δουλεύετε στον κινηματογράφο και πώς αυτό επηρέασε την καριέρα σας;

Ήταν πολύ θετικό. Άλλωστε είχα μια μικρή φήμη. Το φιλμ είναι ένα αυθεντικό έργο τέχνης και οφείλεις να είσαι απόλυτα αφοσιωμένος, αλλά φυσικά δεν είναι θεατρική σκηνή. Η ταινία είναι κατά κάποιον τρόπο διακοπές. Τα λιγοστά φιλμ που έκανα μου προσέφεραν ικανοποίηση, καθώς δεν πέρασα απαρατήρητος.

Στη μεγάλη οθόνη, έχετε περάσει από το A clockwork Orange στο Octopussy, στον Rambo και το Absolute Beginners. Είστε περήφανος για κάθε ταινία;

Είμαι πολύ περήφανος γι' αυτό που εγώ έχω κάνει, αλλά οι ταινίες δεν ήταν πάντοτε ενδιαφέρουσες. Ξέρω ότι κάποιες από τις ταινίες δεν ήταν καλές. Όπως το Prisoner of Rio, που ήταν μια ατυχής προσπάθεια, αλλά, από την άλλη, οι υπόλοιπες ήταν ταινίες που είχαν λόγο ύπαρξης, παρά το γεγονός ότι ήταν εμπορικές.

Δεν έχετε μετανιώσει καθόλου για τις κινηματογραφικές σας επιλογές;

Πρέπει να είναι κανείς ηθοποιός κατ' επάγγελμα. Κάποιες φορές κάνεις κάτι αντίστοιχο ενός γλυπτού του Μιχαήλ Άγγελου και κάποιες άλλες φορές κάνεις διακόσμηση σπιτιού και κάνεις το Octopussy. Αλλά δεν έχει τίποτε το κακό το να συμμετέχεις σε αυτές τις ταινίες. Έχουν πλάκα, αποτελούν απόδραση και αυτό είναι μια χαρά.

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

ΕΠΕΞ ΧΛΟΗ ΟΜΠΟΛΕΝΣΚΙ: Σκηνογράφος-ενδυματολόγος του θεάτρου και της όπερας

Οι Αθηναίοι / Χλόη Ομπολένσκι: «Τι είναι ένα θεατρικό έργο; Οι δυνατότητες που δίνει στους ηθοποιούς»

Ξεκίνησε την καριέρα της ως βοηθός της Λίλα ντε Νόμπιλι, υπήρξε φίλη του Γιάννη Τσαρούχη, συνεργάστηκε με τον Κάρολο Κουν και τον Λευτέρη Βογιατζή, δούλεψε με τον Φράνκο Τζεφιρέλι και, για περισσότερο από 20 χρόνια, με τον Πίτερ Μπρουκ. Η διεθνούς φήμης σκηνογράφος και ενδυματολόγος Χλόη Ομπολένσκι υπογράφει τα σκηνικά και τα κοστούμια στην «Τουραντότ» του Πουτσίνι και αφηγείται τη ζωή της στη LiFO.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Φάουστ» του Άρη Μπινιάρη, ένα μιούζικαλ από την Κόλαση

Θέατρο / Φάουστ: Ένα μιούζικαλ από την κόλαση

«Ζήσε! Μας λέει ο θάνατος, ζήσε!», είναι το ρεφρέν του τραγουδιού που επαναλαμβάνεται ξανά και ξανά, εν μέσω ομαδικών βακχικών περιπτύξεων – Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα για την παράσταση «Φάουστ» του Γκαίτε σε σκηνοθεσία Άρη Μπινιάρη στο Εθνικό Θέατρο.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Η Αριάν Μνουσκίν τα βάζει με τους δράκους της Ιστορίας

Θέατρο / Η Αριάν Μνουσκίν τα βάζει με τους δράκους της Ιστορίας

Η μεγάλη προσωπικότητα του ευρωπαϊκού θεάτρου Αριάν Μνουσκίν επιστρέφει στο Φεστιβάλ Αθηνών με το Θέατρο του Ήλιου για να μιλήσουν για τα τέρατα της Ιστορίας που παραμονεύουν πάντα και απειλούν τον ελεύθερο κόσμο. Με αφορμή την παράσταση που αποθεώνει τη σημασία του λαϊκού θεάτρου στην εποχή μας μοιραζόμαστε την ιστορία της ζωής και της τέχνης της, έννοιες άρρηκτα συνδεδεμένες, που υπηρετούν με πάθος την πρωτοπορία, την εγγύτητα που δημιουργεί η τέχνη και τη μεγαλειώδη ουτοπία.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
ΕΠΕΞ ΤΙΤΛΟΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ Νίκος Χατζόπουλος

Νίκος Χατζόπουλος / «Αν σκέφτεσαι μόνο το ταμείο, κάποια στιγμή το ταμείο θα πάψει να σκέφτεται εσένα»

Ο Νίκος Χατζόπουλος έχει διανύσει μια μακρά πορεία ως ηθοποιός, σκηνοθέτης, μεταφραστής και δάσκαλος υποκριτικής. Μιλά στη LIFO για το πόσο έχει αλλάξει το θεατρικό τοπίο σήμερα, για τα πρόσφατα περιστατικά λογοκρισίας στην τέχνη, καθώς και για τις προσεχείς συνεργασίες του με τον Γιάννη Χουβαρδά και τον Ακύλλα Καραζήση.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Τι θα δούμε φέτος στο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας;

Χορός / Τι θα δούμε φέτος στο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας;

Maguy Marin, Χρήστος Παπαδόπουλος, Damien Jalet, Omar Rajeh και άλλα εμβληματικά ονόματα του χορού πρωταγωνιστούν στις 20 παραστάσεις του φετινού προγράμματος του 31ου Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας, που θα πραγματοποιηθεί από τις 18-27 Ιουλίου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Μια άλλη Θήβα»: Η πιο αθόρυβη επιτυχία της θεατρικής Αθήνας

The Review / «Μια άλλη Θήβα»: Η παράσταση-φαινόμενο που ξεπέρασε τους 100.000 θεατές

O Χρήστος Παρίδης συνομιλεί με τη Βένα Γεωργακοπούλου για την θεατρική παράσταση στο Θεάτρο του Νέου Κόσμου, σε σκηνοθεσία Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου, που διανύει πλέον την τρίτη της σεζόν σε γεμάτες αίθουσες. Ποιο είναι το μυστικό της επιτυχίας της; Το ίδιο το έργο ή οι δύο πρωταγωνιστές, ο Θάνος Λέκκας και ο Δημήτρης Καπουράνης, που καθήλωσαν το κοινό;
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Διαβάζοντας Ευριπίδη καταλαβαίνεις πού πάτησε η ακροδεξιά»

Θέατρο / «Διαβάζοντας Ευριπίδη καταλαβαίνεις πού πάτησε η ακροδεξιά»

Η Μαρία Πρωτόπαππα σκηνοθετεί την «Ανδρομάχη» στην Επίδαυρο, με άντρες ηθοποιούς στους γυναικείους ρόλους, εξερευνώντας τις πολιτικές και ηθικές διαστάσεις του έργου του Ευριπίδη. Η δημοκρατία, η ελευθερία, η ηθική και η ευθύνη ηγετών και πολιτών έρχονται σε πρώτο πλάνο σε μια πολιτική και κοινωνική τραγωδία με πολυδιάστατη δομή.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η «Χρυσή Εποχή»

Αποστολή στο Νόβι Σαντ / Κωνσταντίνος Ρήγος: «Ήθελα ένα υπέροχο πάρτι όπου όλοι είναι ευτυχισμένοι»

Στη νέα παράσταση του Κωνσταντίνου Ρήγου «Χρυσή Εποχή», μια συμπαραγωγή της ΕΛΣ με το Φεστιβάλ Χορού Βελιγραδίου, εικόνες από μια καριέρα 35 ετών μεταμορφώνονται ‒μεταδίδοντας τον ηλεκτρισμό και την ενέργειά τους‒ σε ένα ολόχρυσο ξέφρενο πάρτι.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
CHECK Απόπειρες για τη ζωή της: Ψάχνοντας την αλήθεια για τις υπέροχες, βασανισμένες γυναίκες και τις τραγικές εμπειρίες τους

Θέατρο / Η βάρβαρη εποχή που ζούμε σε μια παράσταση

Ο Μάρτιν Κριμπ στο «Απόπειρες για της ζωή της» που ανεβαίνει στο Θέατρο Θησείον σκιαγραφεί έναν κόσμο όπου κυριαρχεί ο πόλεμος, ο θάνατος, η καταπίεση, η τρομοκρατία, η φτώχεια, ο φασισμός, αλλά και ο έρωτας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
To νόημα τού να ανεβάζεις Πλάτωνα στην εποχή του ΤikTok

Άννα Κοκκίνου / To νόημα τού να ανεβάζεις το Συμπόσιο του Πλάτωνα στην εποχή του tinder

Η Άννα Κοκκίνου στη νέα της παράσταση αναμετριέται με το «Συμπόσιο» του Πλάτωνα και τις πολλαπλές όψεις του Έρωτα. Εξηγεί στη LiFO για ποιον λόγο επέλεξε να ανεβάσει το αρχαίο φιλοσοφικό κείμενο, πώς το προσέγγισε δραματουργικά και κατά πόσο παραμένουν διαχρονικά τα νοήματά του.
M. HULOT
«Άμα σε λένε “αδελφή”, πώς να δεχτείς την προσβολή ως ταυτότητά σου;»

Θέατρο / «Άμα σε λένε “αδελφή”, πώς να δεχτείς την προσβολή ως ταυτότητά σου;»

Η παράσταση TERAΣ διερευνά τις queer ταυτότητες και τα οικογενειακά τραύματα, μέσω της εμπειρίας της αναγκαστικής μετανάστευσης. Μπορεί τελικά ένα μέλος της ΛΟΑΤΚΙΑ+ κοινότητας να ζήσει ελεύθερα σε ένα μικρό νησί;
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Αντώνης Αντωνόπουλος από μικρός είχε μια έλξη για τα νεκροταφεία ή Όλα είναι θέατρο αρκεί να στρέψεις το βλέμμα σου πάνω τους ή Η παράσταση «Τελευταία επιθυμία» είναι ένα τηλεφώνημα από τον άλλο κόσμο

Θέατρο / «Ας απολαύσουμε τη ζωή, γιατί μας περιμένει το σκοτάδι»

Ο Αντώνης Αντωνόπουλος, στη νέα του παράσταση «Τελευταία Επιθυμία», δημιουργεί έναν χώρο όπου ο χρόνος για λίγο παγώνει, δίνοντάς μας τη δυνατότητα να συναντήσουμε τους νεκρούς αγαπημένους μας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Όσα (δε) βλέπουν τα μέντιουμ

Θέατρο / Όσα (δε) βλέπουν τα μέντιουμ

«Δεν πηγαίνουμε ποτέ στη Μόσχα, όμως η επιθυμία γι’ αυτήν κυλάει διαρκώς μέσα μας» - Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα για τη sold-out παράσταση «Τρεις Αδελφές» του Τσέχοφ, σε σκηνοθεσία Μαρίας Μαγκανάρη στο Εθνικό Θέατρο.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Θέμελης Γλυνάτσης: Ας ξεκινήσουμε με το να είμαστε πολύ πιο τολμηροί με τους ρόλους που δίνουμε στους νέους καλλιτέχνες, κι ας μην είναι τέλειοι

Θέατρο / Μια όπερα με πρωταγωνιστές παιδιά για πρώτη φορά στην Ελλάδα

Μεταξύ χειροποίητων σκηνικών και σκέψεων γύρω από τη θρησκεία και την εξουσία, «Ο Κατακλυσμός του Νώε» δεν είναι άλλη μια παιδική παράσταση, αλλά ανοίγει χώρο σε κάτι μεγαλύτερο: στη δυνατότητα τα παιδιά να γίνουν οι αυριανοί δημιουργοί, όχι απλώς οι θεατές.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ