Η Μαγκύ Μαρέν και το αγαπημένο της BiT

Η Μαγκύ Μαρέν και το αγαπημένο της BiT Facebook Twitter
0

Ξέρετε τι είναι το Bit; Είναι η στοιχειώδης μονάδα πληροφορίας στην Επιστήμη Υπολογιστών και στις Τηλεπικοινωνίες. Ένα bit είναι η ποσότητα της πληροφορίας που μπορεί να αποθηκευτεί από μία δυαδική συσκευή, ή από άλλο φυσικό σύστημα το οποίο μπορεί να υπάρχει σε μία από δύο διακριτές καταστάσεις. Πιο απλά, είναι οι δυο θέσεις ενός διακόπτη, οι δυο τάσεις ηλεκτρικού ρεύματος που επιτρέπονται σε ένα κύκλωμα, δυο κατευθύνσεις μαγνητισμού ή πόλωσης. Προέρχεται από το BInary digiT, αλλά κυριολεκτικά σημαίνει και «μικροσκοπικό τμήμα, κομματάκι». 

BiT είναι ο τίλος του έργου της διάσημης χορογράφου Μαγκί Μαρέν που έρχεται στην Ελλάδα, στο φεστιβάλ Αθηνών και το παρουσιάζει στις 2, 3 και 4 Ιουνίου, στην Πειραιώς 260. Χρησιμοποιώντας ως τίτλο έναν τεχνολογικό όρο, μιλά για την εποχή που ζούμε. Το πέρασμα από μια εποχή αυταρχική και καταπιεστική σε ένα ανεκτικό σύστημα ψευδοελευθερίας. Χρησιμοποιεί τα δυο συστήματα για να κάνει τη δική της δήλωση πάνω στον ρυθμό και τη ροή, τις εναλλακτικές θέσεις, την αλήθεια και το ψέμα.

 

Ο χορός σε καμία περίπτωση δε μπορεί να είναι έξω από την κατάσταση του κόσμου γύρω μας, δε μπορώ να το φανταστώ αλλιώς. Στη δική μου περίπτωση είναι η πολιτική αυτή που με επηρεάζει.

 

Στις 40 χορογραφίες της και στα 64 της χρόνια, επιμένει να βλέπει τον χορό ως αντίδοτο σε έναν κόσμο που πασχίζει να επιβιώσει. Με πηγή έμπνευσης το έργο του Γάλλου φιλοσόφου Πιερ Σοβανέ «Ο ρυθμός και ο λόγος», η Μαγκύ Μαρέν φιλοδοξεί να παρασύρει το κοινό σε ένα αγχωτικό ημίφως, υπογράφοντας μια χορογραφία άλλοτε πένθιμη, άλλοτε οργισμένη, βαθιά πολιτική ωστόσο, και σε ευθεία σύνδεση με τη ζωή, ως επιτομή προηγούμενων έργων της όπως «May Be», «Umwelt» και «Turba». Η δεύτερη παράσταση που υπογράφει φέτος στο Φεστιβάλ Αθηνών, αποτελεί μια περφόρμανς που κινείται αυτή τη φορά σε εντελώς διαφορετικό μουσικά κλίμα. Στο «Singspiele» που παρουσιάζει στην Πειραιώς 260, στις 9 και 10 Ιουνίου, η Μαρέν εξερευνά την ανθρώπινη ύπαρξη και την ανάγκη της να αναγνωρίζεται ως μοναδική.

 

Η Μαγκύ Μαρέν και το αγαπημένο της BiT Facebook Twitter
BIT ©Didier Grappe

 

— Έχετε κάνει μια σπουδαία διαδρομή. Η καριέρα σας έχει συνδυαστεί με την άνθηση του σύγχρονου χορού στην Ευρώπη. Κοιτάζοντας σήμερα με την απόσταση του χρόνου, ποια θεωρείτε ότι ήταν η πιο παραγωγική και δημιουργική για τον σύγχρονο χορό και γιατί; 

Από τη δεκαετία του '80 στη Γαλλία, χορός είναι μια τέχνη σε κίνηση με μεγαλύτερη ή μικρότερη ένταση και πολλαπλές συναντήσεις με τις άλλες τέχνες. Δυστυχώς από χρόνο σε χρόνο και όλα τα προηγούμενα χρόνια, η στήριξή μας από τους θεσμούς έχει μειωθεί σημαντικά. Ο φόβος και τα οικονομικά αδιέξοδα οδήγησαν πολλούς καλλιτέχνες να κάνουν πολλούς συμβιβασμούς και η δουλειά τους αποδυναμώθηκε από τα οικονομικά προβλήματα, αλλά και από αυτό που επέβαλε η μάζα: την ψυχαγωγία. Όμως κάποιοι άλλοι είναι αρκετά θαρραλέοι και συνεχίζουν να δημιουργούν μέσα σε αντίξοες συνθήκες και αυξανόμενες δυσκολίες. Νομίζω ότι πρέπει να κοιτάξουμε πέρα από τα τελευταία χρόνια για να συνειδητοποιήσουμε ότι τίποτα δε θα σταματήσει την απαιτητική επιθυμία των καλλιτεχνών να δημιουργούν και να κάνουν ορατό, τόσο στην κοινωνία όσο και στο κοινό το έργο τους, προκειμένου ο θεατής να στρέψει προς αυτό τα μάτια του. Κυρίως αυτό πρέπει να υποστηριχθεί.

Maguy Marin – Singspiele

— Σε συνέχεια, σήμερα, θα μπορούσατε να μας περιγράψετε το πως αντιλαμβάνεστε το τοπίο του χορού διεθνώς; 

Το χάος του κόσμου, οι πόλεμοι, οι ιδεολογίες, οι κοινωνικές αδικίες πρέπει να απασχολήσουν τους καλλιτέχνες όλων των αποχρώσεων. Ο χορός σε καμία περίπτωση δε μπορεί να είναι έξω από την κατάσταση του κόσμου γύρω μας, δε μπορώ να το φανταστώ αλλιώς. Στη δική μου περίπτωση είναι η πολιτική αυτή που με επηρεάζει.

Η Μαγκύ Μαρέν και το αγαπημένο της BiT Facebook Twitter
"Singspiele"

— Η παγκόσμια οικονομική κρίση και η κρίση στην Ευρώπη έχει επηρεάσει την τέχνη με πολύ οδυνηρό τρόπο. Αυτό πώς επηρεάζει και εσάς οικονομικά και καλλιτεχνικά;

Οι δυσκολίες είναι στην πραγματικότητα όλο και περισσότερες, τόσο οικονομικά όσο και πολιτικά. Τα μέσα για να υποστηρίξει ένα σύνολο και το καλλιτεχνικό του έργο λείπουν. Υπάρχει μια δύναμη και η ευθύνη του καλλιτέχνη. Στη δική μου περίπτωση μεταφράζεται σαν το άνοιγμα μιας ποιητικής συνομιλίας με τον άλλο. 

— Πιστεύετε ότι ο σύγχρονος χορός ήρθε πιο κοντά στην κοινωνία, έβαλε θέματα που δεν είχε μέχρι τότε αγγίξει ο κλασικός και αν ναι σε ποιά περιοχή αυτής της καλλιτεχνικής κίνησης σας αρέσει να δημιουργείτε; 

Η έννοια του σύγχρονου χορού είναι πολύ γενική. Ναι, φυσικά και ο σύγχρονος χορός  έχει εγείρει πολλά ερωτήματα που το μπαλέτο δεν είχε ακόμη αντιμετωπίσει, συμπεριλαμβανομένων εκείνων του σώματος. Για μένα αυτό σημαίνει τόσο αρμονική συνύπαρξη με σύγχρονους καλλιτέχνες που προέρχονται από διαφορετικούς τομείς, όσο και το να διατηρήσω μια ποιητική και πολιτική σχέση με τον κόσμο στον οποίο υπάρχω.

— Τι είναι αυτό που σας απασχολεί σταθερά και επανέρχεστε στα έργα σας;

Νομίζω ότι το θέμα μου εδώ και πολύ καιρό είναι η άρνηση της εκτροπής, το να αψηφώ την ανασφάλεια που έχει γίνει νόμος, να έχω σαν θέση την συνεργασία και την αλληλεγγύη, αυτές είναι οι επιλογές μου.

 BIT

 

— Τι είναι αυτό που  ο χορός μπορεί να εκφράσει σήμερα καλύτερα από όλες τις τέχνες;

Ο χορός προβάλλει το σώμα και την προνομιακή έναντι των άλλων τεχνών δυνατότητά του. Την μοναδικότητα του όντος και την ικανότητα να συνυπάρχει με άλλα σώματα. Μέσα από την αφή και τον ιδρώτα, μπορεί παράλληλα να εκφράσει και μια δική του προβληματική.

— Εδώ και χρόνια αμφισβητείτε το «αισθητικά ορθό». Η αμφισβήτηση αυτή μοιάζει και με πείραμα για τα αισθητικά όρια παράλληλα με τα όρια της ανθρώπινης δυνατότητας. Μπορείτε να μου πείτε τα συμπεράσματά σας; 

Το αισθητικά ορθό υπάρχει παντού. Πρέπει να καταπολεμήσουμε τη μορφοποίηση και τα πρότυπα που έχουν θεσπιστεί έτσι ώστε να μετατοπίσουμε κάποιες δυνάμεις και να αποκτήσουμε την ικανότητα να σκεπτόμαστε για τον εαυτό μας.

 

 Maguy Marin - May b

— Τι είναι αυτό που σας επηρέασε περισσότερο από το έργο του Pierre Chauvanet; 

Το ζήτημα του ρυθμού. Ο τρόπος με τον οποίο σκέπτεται και αναλύει ο Pierre Chauvanet, αγγίζει πολλούς τομείς, φιλοσοφικούς, ηθικούς και πολιτικούς. Μας δείχνει την επανάληψη του τρόπου που ζούμε, που σχετίζεται με τις αξίες που επηρεάζουν το σύνολο της κοινωνίας.

— Πιστεύετε ότι αυτή η σύνδεση των τεχνών μας αποφέρει ένα νέο αποτέλεσμα στο να αντιμετωπίζουμε ένα καλλιτεχνικό έργο;

Προσωπικά, πιστεύω ότι μπορεί να ανοίξει προοπτικές, να δημιουργήσει μια νέα εφευρετικότητα, χωρίς υποχρεωτικά αυτή η συνομιλία να έχει ως αποτέλεσμα ένα καλύτερο ποιοτικά έργο. Μπορεί να υπάρξει μια πολύ ισχυρή δημιουργία που να στηρίζετε αποκλειστικά σε έναν τομέα της τέχνης.

UMWELT  - Maguy Marin

 

— Αν ήμουν ένας θεατής στην Αθήνα και ερχόμουν να γνωρίσω για πρώτη φορά τη δουλειά σας, τι θα μου λέγατε για το ΒΙΤ; Τι έχω να περιμένω;

Δεν έχετε να περιμένετε τίποτα. Να είστε περίεργος και όσο το δυνατόν πιο ανοιχτός, σχεδόν διαφανής.

Info:

BiΤ

Πειραιώς 260, Κτίριο Δ
2-4 Ιουνίου 2015
Ώρα: 21:00
Τιμές εισιτηρίων: 25€, 20€ (μειωμένο), 15€ (φοιτητικό), 5€ (άνεργοι, ΑΜΕΑ) 

 

Singspiele

Πειραιώς 260, Κτίριο Ε
9-10 Ιουνίου 2015
Ώρα: 21:00
Τιμές εισιτηρίων: 15€, 10€ (μειωμένο), 5€ (φοιτητικό , άνεργοι, ΑΜΕΑ)

Θέατρο
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Μπομπ Γουίλσον

Απώλειες / Μπομπ Γουίλσον (1941-2025): Το προκλητικό του σύμπαν ήταν ένα και μοναδικό

Μεγάλωσε σε μια κοινότητα όπου το θέατρο θεωρούνταν ανήθικο. Κι όμως, με το ριζοσπαστικό του έργο σφράγισε τη σύγχρονη τέχνη του 20ού αιώνα, σε παγκόσμιο επίπεδο. Υποκλίθηκε πολλές φορές στο αθηναϊκό κοινό – και εκείνο, κάθε φορά, του ανταπέδιδε την τιμή.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
H ανάληψη του Οιδίποδα αναβάλλεται επ’ αόριστον

Θέατρο / H ανάληψη του Οιδίποδα αναβάλλεται επ’ αόριστον

Ο «Οιδίποδας» του Γιάννη Χουβαρδά συνενώνει τον «Τύραννο» και τον «Επί Κολωνώ» σε μια παράσταση, παίρνοντας τη μορφή μιας πυρετώδους ανασκαφής στο πεδίο του ασυνείδητου - Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Ζιλιέτ Μπινός: Η Ιουλιέτα των Πνευμάτων στην Επίδαυρο

Θέατρο / Ζιλιέτ Μπινός: Η Ιουλιέτα των Πνευμάτων στην Επίδαυρο

Η βραβευμένη με Όσκαρ ηθοποιός προσπαθεί να παραμείνει συγκεντρωμένη μέχρι την κάθοδό της στο αργολικό θέατρο. Παρ’ όλα αυτά, βρήκε τον χρόνο να μας μιλήσει για τους γυναικείους ρόλους που τη συνδέουν με την Ελλάδα και για τη σημασία της σιωπής.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Όλα όσα ζήσαμε στο 79ο Φεστιβάλ της Αβινιόν: από το «La Distance» του Ροντρίγκες έως τη μεγάλη επιτυχία του Μπανούσι

Θέατρο / Όλα όσα ζήσαμε στο 79ο Φεστιβάλ της Αβινιόν

Οι θερμές κριτικές της «Liberation» και της «Le Monde» για το «ΜΑΜΙ» του Μπανούσι σε παραγωγή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση είναι απλώς μια λεπτομέρεια μέσα στις απανωτές εκπλήξεις που έκρυβε το πιο γνωστό θεατρικό φεστιβάλ στον κόσμο.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Κωνσταντίνος Ζωγράφος: Ο «Ορέστης» του Τερζόπουλου

Θέατρο / Κωνσταντίνος Ζωγράφος: «Ο Τερζόπουλος σου βγάζει τον καλύτερό σου εαυτό»

Ο νεαρός ηθοποιός που πέρυσι ενσάρκωσε τον Πυλάδη επιστρέφει φέτος ως Ορέστης. Με μια ήδη πλούσια διαδρομή στο θέατρο δίπλα σε σημαντικούς δημιουργούς, ετοιμάζει ένα νέο έργο εμπνευσμένο από το Νεκρομαντείο του Αχέροντα.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Μάλιστα κύριε Ζαμπέτα»: Αξίζει η παράσταση για τον «μάγκα» του ελληνικού πενταγράμμου;

The Review / «Μάλιστα κύριε Ζαμπέτα»: Αξίζει η παράσταση για τον «μάγκα» του ελληνικού πενταγράμμου;

Με αφορμή την παράσταση γι’ αυτόν τον αυθεντικό δημιουργό που τις δεκαετίες του 1950 και του 1960 μεσουρανούσε, ο Χρήστος Παρίδης και η Βένα Γεωργακοπούλου σχολιάζουν τον αντίκτυπό του στο κοινό σήμερα.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Οιδίπους Τύραννος» και «Οιδίπους επί Κολωνώ» του Σοφοκλή: Η άνοδος, πτώση και η αποθέωση

Αρχαίο Δράμα Explained / «Οιδίπους Τύραννος» και «Οιδίπους επί Κολωνώ» του Σοφοκλή: Η άνοδος, η πτώση και η αποθέωση

Τι μας μαθαίνει η ιστορία του Οιδίποδα, ενός ανθρώπου που έχει τα πάντα και τα χάνει εν ριπή οφθαλμού; Η κριτικός θεάτρου Λουίζα Αρκουμανέα επιχειρεί μια θεωρητική ανάλυση του έργου του Σοφοκλή.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Αλίκη Βουγιουκλάκη: Στη ζωή έσπαγε τα ταμπού, στο θέατρο τα ταμεία

Θέατρο / Αλίκη Βουγιουκλάκη: Πώς έσπαγε τα ταμεία στο θέατρο επί 35 χρόνια

Για δεκαετίες έχτισε, με το αλάνθαστο επιχειρηματικό της ένστικτο, μια σχέση με το θεατρικό κοινό που ακολουθούσε υπνωτισμένο τον μύθο της εθνικής σταρ. Η πορεία της ως θιασάρχισσας μέσα από παραστάσεις-σταθμούς και τις μαρτυρίες συνεργατών της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Νίκος Καραθάνος: «Εμείς είμαστε οι χώρες, τα κείμενα, οι πόλεις, εμείς είμαστε οι μύθοι»

Θέατρο / Νίκος Καραθάνος: «Εμείς είμαστε οι χώρες, τα κείμενα, οι πόλεις, εμείς είμαστε οι μύθοι»

Στον πολυαναμενόμενο «Οιδίποδα» του Γιάννη Χουβαρδά, ο Νίκος Καραθάνος επιστρέφει, 23 χρόνια μετά, στον ομώνυμο ρόλο, ακολουθώντας την ιστορία από το τέλος προς την αρχή και φωτίζοντας το ανθρώπινο βάθος μιας τραγωδίας πιο οικείας απ’ όσο νομίζουμε.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ένα δώρο που άργησε να φτάσει

Θέατρο / «Κοιτάξτε πώς φέρονταν οι αρχαίοι στους ξένους! Έτσι πρέπει να κάνουμε κι εμείς»

Ένα δώρο που έφτασε καθυστερημένα, μόλις είκοσι λεπτά πριν το τέλος της παράστασης - Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα για το «ζ-η-θ, ο Ξένος» σε σκηνοθεσία Μιχαήλ Μαρμαρινού.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Η Κασσάνδρα της Έβελυν Ασουάντ σημάδεψε το φετινό καλοκαίρι

Θέατρο / Η Κασσάνδρα της Έβελυν Ασουάντ σημάδεψε την «Ορέστεια»

Η «Ορέστεια» του Θεόδωρου Τερζόπουλου συζητήθηκε όσο λίγες παραστάσεις: ενθουσίασε, προκάλεσε ποικίλα σχόλια και ανέδειξε ερμηνείες υψηλής έντασης και ακρίβειας. Ξεχώρισε εκείνη της Έβελυν Ασουάντ, η οποία, ως Κασσάνδρα, ερμήνευσε ένα αραβικό μοιρολόι που έκανε πολλούς να αναζητήσουν το όνομά της. Το φετινό καλοκαίρι, η παράσταση επιστρέφει στη Θεσσαλονίκη, στους Δελφούς και στο αρχαίο θέατρο Φιλίππων.
M. HULOT
Η Λίνα Νικολακοπούλου υπογράφει και σκηνοθετεί τη μουσικοθεατρική παράσταση «Χορικά Ύδατα»

Θέατρο / «Χορικά Ύδατα»: Ο έμμετρος κόσμος της Λίνας Νικολακοπούλου επιστρέφει στη σκηνή

Τραγούδια που αποσπάστηκαν από το θεατρικό τους περιβάλλον επιστρέφουν στην πηγή τους, σε μια σκηνική τελετουργία γεμάτη εκπλήξεις που φωτίζει την τεράστια καλλιτεχνική παρακαταθήκη της στιχουργού.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Το ημέρωμα της στρίγγλας»: Ήταν ο Σαίξπηρ μισογύνης;

The Review / «Το ημέρωμα της στρίγγλας»: Ήταν ο Σαίξπηρ μισογύνης;

Γιατί εξακολουθεί να κερδίζει το σύγχρονο κοινό η διάσημη κωμωδία του Άγγλου βάρδου κάθε φορά που ανεβαίνει στη σκηνή; Ο Χρήστος Παρίδης και η Βένα Γεωργακοπούλου συζητούν με αφορμή την παράσταση που σκηνοθετεί η Εύα Βλασσοπούλου.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Darkest White»: Ένα σύμπαν που εξερευνά την ανθεκτικότητα και τη δύναμη της γυναίκας 

Θέατρο / «Darkest White»: Ο εμφύλιος από την πλευρά των χαμένων

Το έργο της Δαφίν Αντωνιάδου που θα δούμε στο Φεστιβάλ Αθηνών, εξερευνά μέσω προσωπικών και ιστορικών αναμνήσεων και μέσα από την ανθεκτικότητα και τη δύναμη της γυναικείας παρουσίας, ιστορίες εκτοπισμού και επιβίωσης. 
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Beytna: Μια παράσταση χορού που είναι στην ουσια ένα τραπέζι με φίλους

Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας / Beytna: Μια παράσταση χορού που είναι στην ουσία ένα τραπέζι με φίλους

Ο σπουδαίος λιβανέζος χορευτής και χορογράφος Omar Rajeh, επιστρέφει με την «Beytna», μια ιδιαίτερη περφόρμανς με κοινωνικό όσο και γαστριμαργικό αποτύπωμα, που θα παρουσιαστεί στο πλαίσιο του φετινού 31ου Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η νύφη και το «Καληνύχτα, Σταχτοπούτα»

Θέατρο / Η Καρολίνα Μπιάνκι παίρνει το ναρκωτικό του βιασμού επί σκηνής. Τι γίνεται μετά;

Μια παράσταση-περφόρμανς που μέσα από έναν εξαιρετικά πυκνό και γοητευτικό λόγο, ένα κολάζ από εικόνες, αναφορές, εξομολογήσεις, όνειρα και εφιάλτες μάς κάνει κοινωνούς μιας ακραίας εμπειρίας, χωρίς να σοκάρει.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ