Έκλεισε το Furin Kazan μετά από 18 χρόνια επιτυχίας. Η δημιουργός του Ms Eyko μιλά στη LIFO

Έκλεισε το Furin Kazan μετά από 18 χρόνια επιτυχίας. Η δημιουργός του Ms Eyko μιλά στη LIFO Facebook Twitter
3

Η

μητέρα μου χώρισε με τον σύζυγό της και φύγαμε από την Ιαπωνία. Πήγαμε πρώτα τρία χρόνια στην πρεσβεία στον Λίβανο και μετά ήρθαμε στην Αθήνα. Είμαι από το 1976 εδώ. Τριάντα δύο χρόνια. Στην αρχή σπούδασα Ελληνικά και ήθελα να γίνω δικηγόρος. Μετά, μαζί με τη μητέρα μου κάναμε το πρώτο ιαπωνικό εστιατόριο στην Πλάκα, το Michiko.

 

Εκείνα τα χρόνια οι Έλληνες δεν εμπιστεύονταν το sushi. Δεν είχαμε σχεδόν κανέναν Έλληνα πελάτη. Δεν το ήξεραν και δεν ενδιαφέρονταν να το μάθουν. Όταν πήγαν είτε ως τουρίστες είτε ως φοιτητές να σπουδάσουν στο εξωτερικό, στο Λονδίνο, στην Αμερική, το δοκίμασαν εκεί και τους άρεσε. Μετά, όταν επέστρεψαν, ήρθαν πιο εξοικειωμένοι.

Το 1999 άνοιξα το μαγαζί στην Απόλλωνος. Ήμασταν οι πρώτοι και μετά ήρθαν οι υπόλοιποι. Βοήθησε πολύ η περιοχή. Είναι τα ξενοδοχεία, η Πλάκα και ο δρόμος, που είναι πέρασμα. Φέτος το ανακαινίσαμε και σχεδόν το διπλασιάσαμε γιατί έχουμε πιο πολλούς πελάτες. Οι περισσότεροι πια είναι Έλληνες. Δεν ξέρω τι γίνεται με τα άλλα εστιατόρια. Δεν έχω πάει ποτέ να φάω. Ακούγονται διάφορα, αλλά εγώ δεν τα έχω δει με τα μάτια μου.

Πολλά πράγματα τα έχουμε φέρει από Ιαπωνία και Ευρώπη. Τα κουζινικά σκεύη και τα σερβίτσια είναι από το εξωτερικό. Τα μαχαίρια είναι φυσικά από την Ιαπωνία. Το παν είναι το φρέσκο ψάρι. Αυτό το βρίσκουμε από εδώ. Είναι καλά τα ελληνικά ψάρια. Το πιο σημαντικό είναι ο τόννος. Τον προτιμάει και ο κόσμος. Εξαιτίας και του κόκκινου χρώματος ίσως. Μετά έρχεται ο σολομός, που και αυτός έχει περίεργο πορτοκαλί χρώμα.

Για να φτιάξεις μόνος σου sushi χρειάζεσαι καλό ρύζι, ξύδι, ζάχαρη και αλάτι. Τα πλάθεις και φτιάχνεις τη βάση. Μετά θες το ψάρι. Πρέπει να το «ξεφλουδίσεις» και μετά να ξέρεις να το κόψεις με το ειδικό μαχαίρι. Εκεί είναι το δύσκολο. Εγώ σπίτι μου το φτιάχνω για τον άντρα μου.

Πολλοί λένε πως είναι ακριβό. Η τιμή του εξαρτάται πρώτα από το ότι τα ψάρια που θέλουμε είναι ακριβά στην Ελλάδα. Μετά ο μάγειρας είναι αυτός που στοιχίζει πολλά. Το sushi, όμως, είναι καλό για την υγεία. Πολύ φρέσκο. Aπό τις πιο θρεπτικές τροφές που υπάρχουν σε ολόκληρο τον κόσμο. -Σταύρος Διοσκουρίδης

 

-----------

Φωτο: Νατάσα Παπαδοπούλου/ LIFO

 

© LIFO 2009

Γεύση
3

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Agora symi

Γεύση / Agora: Η πιο γραφική ανηφόρα της Σύμης οδηγεί σε μια κουζίνα με χαρακτήρα

Σε ένα μικρό μπαλκόνι με θέα τα παστέλ αρχοντικά της Σύμης, ο Χρήστος Σιδηρόπουλος σερβίρει μια ελληνική κουζίνα που συνομιλεί με το παρελθόν χωρίς να το αντιγράφει – μιλάει χαμηλόφωνα, αλλά ακούγεται καθαρά.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Οι ανθοί της cucina povera

Γεύση / Κολοκυθανθοί: Τα λουλούδια της φτωχής αλλά σοφής κουζίνας

Τα άνθη που είτε βουτιούνται στο κουρκούτι είτε γίνονται τροφαντός ντολμάς κρύβουν φθαρτή ομορφιά και μεγάλη γευστική παράδοση — πολύ πριν ο οδηγός Michelin αναδείξει τάσεις σαν το zero waste και το «από το χωράφι στο τραπέζι».
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Αμπέλι, άστρα και συναίσθημα: Ο Θοδωρής Κοντογιάννης και η βιοδυναμική οινοποίηση

Το κρασί με απλά λόγια / Αμπέλι, άστρα και συναίσθημα: Ο Θοδωρής Κοντογιάννης και η βιοδυναμική οινοποίηση

Πώς επηρεάζει η αστρονομία τις καλλιεργητικές πρακτικές στο αμπέλι; Η Υρώ Κολιακουδάκη και ο Παναγιώτης Ορφανίδης σε μια συζήτηση με τον Θοδωρή Κοντογιάννη για τη σχέση του ανθρώπου με τη γη, την τεχνολογία και το κρασί, έξω από τα συνηθισμένα.
ΥΡΩ ΚΟΛΙΑΚΟΥΔΑΚΗ
Οι ιδιαίτερες γεύσεις του καλοκαιριού στο Αιγαίο

Γεύση / Σαρδέλες Καλλονής, Φούσκες, Σκίζα. Αυτή είναι η γεύση του Αιγαίου

Οι μένουλες Καρπάθου, το σπινιάλο Καλύμνου, η σκίζα της Μήλου και η μόστρα της Μυκόνου: Από τον ιωδιούχο αφρό του Αιγαίου ως τα μητάτα των Κυκλάδων, η γεύση του καλοκαιριού αποτυπώνεται σε προϊόντα που φέρουν την ιστορία και το φως των νησιών.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
ΕΠΕΞ Ελένη Σαράντη

Γεύση / Ελένη Σαράντη: «Κυνήγησα πράγματα που τελικά δεν είχαν σημασία»

Μετά από μια δύσκολη στιγμή, κατάλαβε πως η μόνη επιβράβευση που μετρά δεν είναι τα αστέρια, αλλά το “φάγαμε καταπληκτικά”. Όταν την αποκαλούν σεφ, απαντά απλά: «Εγώ μαγειρεύω». Η υπερήφανη μαγείρισσα που προκαλεί ουρές στην οδό Σαλαμίνος, στον Κεραμεικό, είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Από τη γαλλική bistronomie στο σαμιώτικο αμπέλι: Η συναρπαστική διαδρομή του Βασίλη Αλεξίου

Το κρασί με απλά λόγια / Από τη γαλλική bistronomie στο σαμιώτικο αμπέλι: Η συναρπαστική διαδρομή του Βασίλη Αλεξίου

Ο σεφ και οινοποιός μας ταξιδεύει από τη Σαντορίνη στο Παρίσι, στο Μarais, όπου είχε μια πολύ επιτυχημένη μακρόχρονη πορεία ως ένας από τους δημιουργούς του ρεύματος του bistronomie. Τώρα βρίσκεται στη Σάμο όπου φτιάχνει κρασιά τα οποία εκφράζουν την προσωπικότητά του και τον χαρακτήρα του, με σκοπό να τα απολαμβάνει ο κόσμος με το φαγητό του, μαζί με άλλους ανθρώπους.
THE LIFO TEAM
Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Nothing Days / Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Ένα «ανοιξιάτικο» τριήμερο σε μία πόλη που ξέρει από φυσικές καταστροφές αλλά ξέρει και να υμνεί τη ζωή, και μία μεγάλη βόλτα στην Πομπηία και στο Ερκολάνο. Από το αρχαίο «fast food» στις σύγχρονες γεύσεις της ναπολιτάνικης κουζίνας.
M. HULOT
Τραπέζι κάτω από την κληματαριά

Γεύση / Τραπέζια κάτω από βαθύσκιωτες κληματαριές. Αυτό είναι το καλοκαίρι

Σκάροι με μπάμιες μαγειρεμένα στον χυμό των ανώριμων σταφυλιών από την κληματαριά της αυλής μας, σκορπιοί μακαρονάδα με ρόγες των ώριμων τσαμπιών, καθώς και αρνάκι κοκκινιστό με γλυκόξινες αγουρίδες. Αυτές είναι οι γεύσεις που αξίζουν τον ίσκιο της κληματαριάς.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Αν ζούσε ο Κωνσταντίνος Αντωνόπουλος, το ελληνικό κρασί θα ήταν διαφορετικό

Το κρασί με απλά λόγια / Αν ζούσε ο Κωνσταντίνος Αντωνόπουλος, το ελληνικό κρασί θα ήταν διαφορετικό

Ένα podcast από την Υρώ Κολιακουδάκη Dip WSET και τον Παναγιώτη Ορφανίδη αφιερωμένο σε έναν πιονέρο του ελληνικού αμπελώνα, για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι.
THE LIFO TEAM