Το βίντεο για το πρώτο κομμάτι που ανέβασαν οι A Flow Mobz στο YouTube, το «All I Wanna Do», έχει κάνει 135 χιλιάδες views σε λίγο περισσότερο από έναν μήνα. Το νούμερο είναι απλησίαστο για ένα πρωτοεμφανιζόμενο συγκρότημα που δεν παίζει στην τηλεόραση, δεν ακούγεται στο ραδιόφωνο, δεν έχει γίνει θέμα πουθενά και κανείς δεν έχει ασχοληθεί μαζί του. Οι A Flow Mobz είναι Έλληνες που παίζουν ένα νέο είδος λαϊκής μουσικής που σταθερά τον τελευταίο καιρό γίνεται όλο και πιο δημοφιλές στην Ελλάδα: το χιπ χοπ με trap στοιχεία και R&B, αυτό που ακούγεται από τους πιτσιρικάδες παντού στον κόσμο και σαρώνει τους πίνακες επιτυχιών. Αν δεις τον αριθμό των views που έχουν τα βίντεο των ελληνικών παραγωγών του είδους καταλαβαίνεις ότι είναι κάτι μαζικό, κάτι τεράστιο, που τουλάχιστον σε νούμερα views στο YouTube δεν είχε προηγούμενο στην Ελλάδα. Αυτό που έχει μεγάλο ενδιαφέρον δεν είναι η ίδια η μουσική, όσο ο τρόπος που προωθείται και, ενώ έχεις την εντύπωση ότι δεν ακούγεται πουθενά και είναι κάτι περιθωριακό και υπόγειο, τελικά είναι αυτή που κυριαρχεί στις προτιμήσεις ενός κοινού εκεί γύρω στα 20. Παρόλο που είναι εντελώς mainstream, είναι λογικό να μην την παίρνεις είδηση αν δεν είσαι 20άρης. Κι αυτοί με τη σειρά τους δεν δίνουν μία αν δεν αναπαράγεται στα παραδοσιακά media, -για αυτές τις ηλικίες είναι νεκρά: οι 20άρηδες δεν ακούνε ραδιόφωνο, δεν βλέπουν τηλεόραση (με εξαίρεση το Χ-Factor), δεν διαβάζουν κανένα περιοδικό και η εφημερίδα είναι μια λέξη που δεν υπάρχει καν στο λεξιλόγιό τους. Όλο το παιχνίδι γίνεται αποκλειστικά στο YouTube και το Facebook και αυτή τη στιγμή από εκεί προκύπτουν οι νέοι σταρ, οι οποίοι δεν έχουν ανάγκη ούτε από εταιρίες, ούτε από στρατηγικές προώθησης, τα κάνουν όλα μόνα τους με τον τρόπο που αισθάνονται και τα κάνουν και καλά.
Η περίπτωση των A Flow Mobz είναι ένα φαινόμενο που αξίζει να παρακολουθήσει κανείς, γιατί από το πουθενά ετοιμάζονται να γίνουν σούπερ σταρ. Και θα γίνουν. Και εκτός από τον τσαμπουκά να διαχειριστούν μόνοι τους τα πάντα, από την σύνθεση των κομματιών μέχρι την αισθητική των βίντεο και το viral για την προώθησή τους, κατάφεραν να έχουν στο δεύτερο μόλις κομμάτι τους τη συνεργασία μίας από τις πιο δημοφιλείς τραγουδίστριες του είδους διεθνώς, της Lariss (την Ρουμάνα σταρ του Dale Papi -με 45 εκατομμύρια views) η οποία έρχεται, μάλιστα, στην Ελλάδα για να γυρίσουν μαζί βίντεο τον επόμενο μήνα.
Η μουσική για μας είναι τα πάντα. Eίναι ένας τρόπος να ξεχνιόμαστε, να ξεσπάμε, να εκφραζόμαστε, αλλά πάνω από όλα είναι ένας τρόπος να περνάμε καλά.
«Το YouTube έχει γίνει ένα παγκόσμιο χωριό και είναι πολύ εύκολο πια να προσεγγίσεις οποιονδήποτε για συνεργασία. Το ίδιο εύκολο είναι να περάσεις στο κοινό όλης της υφηλίου, αρκεί να είσαι τυχερός και να έχεις ήχο που αρέσει» λένε εντελώς φυσικά. «Βέβαια, τα views στο YouTube δεν μεταφράζονται και σε πωλήσεις, αλλά τουλάχιστον είναι μία πιστοποίηση ότι είσαι αναγνωρίσιμος, κάτι που σου δίνει περισσότερες πιθανότητες για live εμφανίσεις».
Οι A Flow Mobz είναι ένα ντουέτο που αποτελούν ο 23χρονος James Sky, ο παραγωγός και συνθέτης του σχήματος και ο 26χρονος John aka Snapy Aight, ο rapper και στιχουργός. Ο John έχει σπουδάσει γραφιστική, δουλεύει σε ένα μαγαζί με ρούχα στη Γλυφάδα και δηλώνει ότι «απολαμβάνει τη ζωή» ενώ ο James έχει σπουδάσει πληροφορική αλλά ασχολείται αποκλειστικά με τη μουσική. «Τις περισσότερες ώρες της ημέρας βρίσκομαι στο στούντιο και δοκιμάζω ιδέες» λέει, «ενώ τις υπόλοιπες μαγειρεύω ή τρώω κάπου. Έχω ένα θέμα με το φαγητό!».
«Αγαπάω πιο πολύ τη μουσική από το να είμαι πίσω από έναν υπολογιστή και να σχεδιάζω» συμπληρώνει ο John, «αυτό ήθελα να κάνω από μικρό παιδί που άρχισα να ασχολούμαι μαζί της παίζοντας πιάνο. Τα πρώτα μου ακούσματα ήταν R&B και όταν ήμουν οχτώ χρονών πήρα τον πρώτο μου δίσκο του Will Smith. Πάντα σε όσα άκουγα κυριαρχούσε το rap, το χιπ χοπ, το R&B: Eminem, 50 Cent, Bone Thugs, Ruff Riders, Nelly, Biggie, Tupac. Μου άρεσε να ανακαλύπτω νέους καλλιτέχνες που είχαν κάτι να μου πουν».
«Παίζω μουσική ως DJ από πολύ μικρή ηλικία» λέει ο James. «Ξεκίνησα να κάνω πάρτι στην Αθήνα και μετά στην επαρχία και στα 16 μου μπήκα για πρώτη φορά σε στούντιο ηχογράφησης. Ένιωσα ένα περίεργο συναίσθημα, ότι βρισκόμουν εκεί που έπρεπε και ήξερα ότι αυτό θα κατέληγα να κάνω στη ζωή μου, ό, τι κι αν σπούδαζα. Ήθελα να μάθω τα πάντα, με ενδιέφεραν όλα, και ας ήταν ένα περιβάλλον τελείως άγνωστο και πρωτόγνωρο για μένα. Άρχισα να ψάχνω, να αναζητώ ό, τι είχε να κάνει με σύνθεση και μουσική παραγωγή, διάβαζα ώρες ατελείωτες και παρακολουθούσα video tutorials στο YouTube και σε site επαγγελματικά. Εθίστηκα και ήταν αδύνατο να ξεκολλήσω. Ακόμη έτσι είμαι. Δεν έλειψαν, βέβαια, και τα χαστούκια μέσα σε όλες αυτές τις προσπάθειες, συνάντησα πολλά εμπόδια και προβλήματα, αλλά ακόμα και αυτά είναι μέσα στο “παιχνίδι”. Μεγαλώνοντας έκανα κάποιες συνεργασίες με γνωστούς Έλληνες καλλιτέχνες, έγραψα και διάφορα τραγούδια για άλλους, αλλά πλέον έχω δώσει όλη μου την ενέργεια στο project μας, εστίασα αποκλειστικά εκεί, αφήνοντας σε δεύτερη μοίρα την ελληνική μουσική βιομηχανία».
«Η μουσική για μας είναι τα πάντα» λέει ο James, «είναι ένας τρόπος να ξεχνιόμαστε, να ξεσπάμε, να εκφραζόμαστε, αλλά πάνω από όλα είναι ένας τρόπος να περνάμε καλά». Το φωνάζουν και στο κομμάτι τους: «All I wanna do is have a good time» ανάμεσα από φίλους τους που χορεύουν. «Το moto μας είναι ‘Sky is the limit’ δηλώνουν και ονειρεύονται να ακούγονται παντού, σε κάθε κλαμπ και στα ακουστικά κάθε κινητού του κόσμου. «Δεν είμαστε από αυτούς που πιστεύουν ότι οι Έλληνες δεν μπορούν να κάνουν τίποτα, αφού είμαστε εδώ και μπλέξαμε, εδώ θα κάνουμε τις δουλειές μας και είμαστε αποφασισμένοι να πετύχουμε».
Σχολιάζουν τον τρόπο που λειτουργεί η μουσική βιομηχανία στην Ελλάδα και εκνευρίζονται, τα ίδια και τα ίδια πρόσωπα εδώ και χρόνια, εμμονή με το λαϊκό και το λαϊκοπόπ και έναν ήχο που ξεπεράστηκε και επιβάλλει μια στασιμότητα, τη στιγμή που η μουσική προχωράει. «Όσα και αν έχουν γίνει, ακόμα και αν θεωρείς ότι έχουν γίνει τα πάντα, κάθε μουσικό είδος έχει περιθώρια εξέλιξης» λέει ο James, «ειδικά η χορευτική μουσική». Δεν έχει σημασία αν έχουν ανακυκλωθεί τα πάντα, αν αγαπάς αυτό που κάνεις και το πιστεύεις, και ο ακροατής με την σειρά του θα το νιώσει. Υπάρχουν ακόμα πολλοί συνδυασμοί που δεν έχουν δοκιμαστεί ή δεν έχουν γίνει σωστά».
Εκτός από τη μουσική τους αρέσει να chill-άρουν, να περνούν χρόνο με ανθρώπους που αγαπούν, «να καίγονται στο Netflix». «Μου αρέσουν τα ταξίδια, οι εμπειρίες κάθε είδους, το καλό φαγητό, τα ζώα, η φύση, η ζωή και η δημιουργία» λέει ο James. «Μας ενοχλεί που έχει χαθεί η αισιοδοξία. Ζούμε στην πιο όμορφη χώρα του κόσμου αλλά απορούμε και βγαίνουμε από τα ρούχα μας με τη κυβέρνησή μας. Παρόλο που συμβαίνει όμως όλο αυτό, δεν είναι ωραίο να επαναλαμβάνεις συνέχεια ότι η χώρα βρίσκεται σε αυτή την κατάσταση. Χαλάς της ψυχολογία σου και στέλνεις αρνητικά μηνύματα τριγύρω. Αν κάθεσαι και κλαις από το πρωί μέχρι το βράδυ, τελείωσε. Το πέρασα αυτό το πράγμα, με έναν πολύ άσχημο τρόπο, είχα φρικάρει, ήμουν σε φάση που δεν ήθελα να υπάρχω, μέχρι που ξύπνησα μια μέρα και είπα ότι δεν θα αφήσω αυτή την κατάσταση να με επηρεάσει, θα κάνω αυτό που γουστάρω. Τα παράτησα όλα και έκανα αυτό που ήθελα. Ελπίζω να μου βγει σε καλό».
«Με ενοχλεί η ασέβεια» λέει ο John, «το ότι βγάζει κάποιος καλλιτέχνης μια πολύ καλή δουλειά και δεν λέει κανείς μια καλή κουβέντα, εγώ του δίνω το respect ασχέτως αν είναι το είδος που ακούω ή μου αρέσει. Κι ας μην το ξανακούσω ποτέ. Αυτό είναι κάτι δεν γίνεται στην Ελλάδα. Οι περισσότεροι λένε μπροστά σου ‘φίλε, τι ωραίο κομμάτι’ και μόλις φύγεις σε κράζουν».
Αυτή τη στιγμή ετοιμάζονται να ανεβάσουν το δεύτερο κομμάτι τους που είναι σίγουροι ότι θα σαρώσει και φτιάχνουν ένα βίντεο υπερπαραγωγή με παρέλαση αρμάτων και χορό στους δρόμους. Και στις 18 Ιουνίου θα παίξουν σε ένα τεράστιο κοινό στο ΟΑΚΑ στην ColourDay. Κάπως έτσι φτιάχνονται οι επιτυχίες αυτή τη στιγμή. Οι πραγματικές επιτυχίες.
σχόλια