Συνομιλώντας με τον Πασχάλη Πράντζιο

Συνομιλώντας με τον Πασχάλη Πράντζιο Facebook Twitter
0

Συνέντευξη για το LIFO.gr από τον Δάνη Κοσμίδη

Δύο ιδιότητες σε ένα πρόσωπο: Ο καθηγητής Πασχάλης Πράντζιος και ο συγγραφέας. Ο ρόλος του καθηγητή μέσα σε μια αίθουσα είναι να επιβάλλει την τάξη και να διδάσκει. Ο ρόλος του καθηγητή έξω από την αίθουσα μπορεί να παραμείνει, με την αυστηρή ερμηνεία, όπως επίσης και να αλλάξει τελείως. Μια διαφορετική προσέγγιση στους μαθητές. Πιο φιλική και πιο παρεΐστικη.

Ο συγγραφέας Πασχάλης Πράντζιος βρίσκεται κάπου ανάμεσα στα δυο. Τουλάχιστον όσο θυμάμαι εγώ από τα μαθητικά μου χρόνια. Ένας ακόμη φίλος μέσα στην αίθουσα που το μάθημα γινόταν συζήτηση - μια συζήτηση που συμμετείχε όλη η παρέα. 

Με αφορμή την κυκλοφορία του τρίτου βιβλίου με τίτλο Λιωμένο Μολύβι (εκδόσεις Ωκεανίδα) και την παρουσίαση του στην Αθήνα, κάναμε μια κουβέντα.

Τρίτο κατά σειρά βιβλίο με τίτλο Λιωμένο Μολύβι. Ο συγγραφέας ωριμάζει μέσα από τη γραφή του;

 

Η σκέψη είναι γλώσσα και η σκέψη όταν καλλιεργείται βαθαίνει στη διάρκεια του χρόνου - άρα ωριμάζει και η γλώσσα. Ο συγγραφέας οφείλει προπάντων δύο πράγματα να κάνει, να διαβάζει και να γράφει. Γράφοντας διαρκώς, ξανά και ξανά, κυρίως ωριμάζει η ίδια του η γραφή κι ο ίδιος μέσα από τη συγγραφική εμπειρία καταφέρνει να τιθασεύει το λόγο του και να τον βελτιώνει.

Ποιοι είναι οι ήρωες σε αυτό το βιβλίο;

 

Οι ήρωες στο βιβλίο «Λιωμένο μολύβι» κινούνται μεταξύ δύο κόσμων. Από τη μια, αυτοί που ζουν στο κομμάτι της κοινωνίας που είναι ενσωματωμένο στο κοινωνικό σύστημα κι από την άλλη αυτοί που ζουν στον  κόσμο του περιθωρίου.  Η κοινωνία ό,τι δυσκολεύεται να μασήσει το φτύνει στο περιθώριο κι εκεί μέσα στον κόσμο του φτυσμένου, βλέπεις όλα τα ελαττώματα της πολιτισμένης κοινωνίας χωρίς μάσκα. Οι ήρωές μου λοιπόν λειτουργούν μεταξύ αυτών των δύο πόλων.

Η παρουσίαση του βιβλίου στην Αθήνα, για πρώτη φορά, θα γίνει την Παρασκευή 26 Απριλίου. Πώς 'πείθεις' το αναγνωστικό κοινό;

Στη ζωή μου υπήρξα περισσότερο αναγνώστης, παρά συγγραφέας. Θεωρώ λοιπόν πως το αναγνωστικό κοινό κανείς δεν μπορεί να το πείσει για τίποτα. Ο αναγνώστης που έχει μάθει να διαβάζει έχει το δικό του κριτήριο αξιολόγησης πάνω στο θέμα «βιβλίο», κρίνει, αξιολογεί, επιλέγει. Δεν προσπαθώ επομένως να πείσω το αναγνωστικό κοινό, φροντίζω όμως να μην το κοροϊδεύω, γι' αυτό ό,τι γράφω, το επεξεργάζομαι επισταμένως και  ερευνώ το καθετί, πριν το αξιοποιήσω συγγραφικά.

Οι ιστορίες στα τρία βιβλία μπορούν να θεωρηθούν και προσωπικά βιώματα;

Κοιτάξτε, η συγγραφή στηρίζεται ούτως ή άλλως στο βίωμα, υπό την έννοια ότι ο συγγραφέας πρέπει να έχει βιώσει καταστάσεις στη ζωή του που θα τον κατευθύνουν να γράψει με ρεαλισμό τις ιστορίες του. Αυτό δεν σημαίνει, όμως, πως ό,τι καταγράφει έχει συμβεί και στον ίδιο.

Συγγραφέας και καθηγητής. Αν έπρεπε να επιλέξεις ανάμεσα στα δύο ποιο θα υπερτερούσε;

Δεν το σκέφτηκα ποτέ έτσι. Είμαι καθηγητής στη Μέση Εκπαίδευση, γιατί αυτό το επάγγελμα επέλεξα να κάνω, το σέβομαι και το αγαπώ.  Η συγγραφή είναι ένα άλλο κομμάτι του εαυτού μου, ένας δρόμος αυστηρά δικός μου και προσωπικός, ουσιαστικά μοναχικός. Ονειρεύομαι γράφοντας και μέσα από αυτή τη μυσταγωγία της συγγραφής γίνομαι καλύτερος άνθρωπος.

Πως ένα συγγραφέας μπορεί να συμβιβαστεί με την δημόσια εκπαίδευση; Υπάρχουν ελευθερίες, "έχει γκρεμιστεί κάποιος τοίχος" για να υπάρξει η απαραίτητη επικοινωνία ανάμεσα σε καθηγητή και μαθητή;

Τίποτα δεν είναι δεδομένο και τίποτα δεν μας προσφέρεται χωρίς το αντίστοιχο τίμημα. Πόσοι από μας έχουν την πολυτέλεια να μην κάνουν συμβιβασμούς στην εργασία τους; Τα δεινά στη δημόσια εκπαίδευση είναι πολλά. Ωστόσο, μέσα στη σχολική τάξη είσαι εσύ και οι μαθητές σου. Αν είσαι αληθινός, σε αποδέχονται κι αν συμβεί αυτό τότε χτίζεις μαζί τους τις ελευθερίες που ενδεχομένως θα μπορέσουν να οδηγήσουν σε μια πιο ουσιαστική επικοινωνία. Η αίθουσα είναι σανίδι και για να ακουστεί χειροκρότημα, θα πρέπει να δώσεις την ψυχή σου.

Ποιο βιβλίο σε συντροφεύει αυτή τη περίοδο;

 

Διαβάζω το τελευταίο βιβλίο της Ιζαμπέλ Αλιέντε «Το τετράδιο της Μάγια» και μου αρέσει πολύ.

Ένα βιβλίο που θα ήθελες να είχες γράψει;

«Το άρωμα» του Πάτρικ Ζίσκιντ

Αγαπημένος ήρωας μυθοπλασίας;

Μονάχα ένας; Είναι πολλοί! Θα επιλέξω τη «Λωξάντρα» της Μαρίας Ιορδανίδου.

Έχουν σημειωθεί οι ιδέες για το επόμενο βιβλίο;

Το επόμενο βιβλίο βρίσκεται στο στάδιο των τελικών διορθώσεων και έχει τίτλο «Η Πόλη έχει Ρεπό».

* Το βιβλίο «Λιωμένο Μολύβι κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ωκεανίδα.

* Η παρουσίαση στην Αθήνα θα γίνει την Παρασκευή 26 Απριλίου, στο κατάστημα Public

Βιβλίο
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Η πρώτη αγάπη: Ένας τόπος όπου ζεις πραγματικά

Βιβλίο / Αρρώστια είναι ν’ αγαπάς, αρρώστια που σε λιώνει*

«Ανοίξτε, ουρανοί»: Το queer μυθιστόρημα ενηλικίωσης του Βρετανοϊρλανδού ποιητή Σον Χιούιτ αποτελεί το εντυπωσιακό ντεμπούτο του στην πεζογραφία, προσφέροντας μια πιστή, ποιητική και βαθιά συγκινητική απεικόνιση του πρώτου έρωτα.
ΕΙΡΗΝΗ ΓΙΑΝΝΑΚΗ
Είναι το «Singapore Sling» η πιο παρεξηγημένη ταινία του ελληνικού σινεμά;

Βιβλίο / Είναι το «Singapore Sling» η πιο παρεξηγημένη ταινία του ελληνικού σινεμά;

Μια συζήτηση με τη Μαρί Λουίζ Βαρθολομαίου Νικολαΐδου για την ταινία που αδικήθηκε στην εποχή της, αλλά σήμερα προκαλεί εκ νέου το ενδιαφέρον, και για την «επιστροφή» της μέσα από ένα βιβλίο.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Ντόμινικ Αμερένα: «Έκανα το πειραματόζωο σε ιατρικές δοκιμές για να έχω χρόνο να γράφω ελεύθερα»

Βιβλίο / Ντόμινικ Αμερένα: «Έκανα το πειραματόζωο σε ιατρικές δοκιμές για να έχω χρόνο να γράφω ελεύθερα»

Το πρώτο βιβλίο του Αυστραλού συγγραφέα Ντόμινικ Αμερένα, με τίτλο «Τα θέλω όλα», που πήρε διθυραμβικές κριτικές, κυκλοφορεί στα ελληνικά. Βασικό του θέμα είναι πόσο μπορείς να προσποιηθείς ότι είσαι κάποιος άλλος για να καταφέρεις τους στόχους σου.
M. HULOT
ΕΠΕΞ Μπορούμε να αγαπήσουμε ξανά την Πανεπιστημίου;

Βιβλίο / Μπορούμε να αγαπήσουμε ξανά την Πανεπιστημίου;

«Ένας δρόμος που μοιάζει με κοίτη ποταμού και παρασύρει τους πάντες χωρίς περιορισμούς και απαγορεύσεις», όπως γράφουν οι συγγραφείς του βιβλίου «Οδός Πανεπιστημίου (19ος-20ός αιώνας) - Ιστορία και ιστορίες», Θανάσης Γιοχάλας και Ζωή Βαΐου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Γιάννης Σολδάτος: «Ο μεγαλύτερος εχθρός μου είναι ο μικροαστισμός» ή «Το σινεμά ως μαζικό λαϊκό θέαμα έχει σχεδόν τελειώσει»

Βιβλίο / Γιάννης Σολδάτος: «Το σινεμά ως μαζικό λαϊκό θέαμα έχει σχεδόν τελειώσει»

Μια συζήτηση με τον σκηνοθέτη, εκδότη και συγγραφέα της συνοπτικής «Ιστορίας του Ελληνικού Κινηματογράφου» που πρόσφατα επανακυκλοφόρησε εμπλουτισμένη και σε ενιαία μορφή από τις εκδόσεις Αιγόκερως.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Απόστολος Βέττας: «Στο θέατρο οι πιστοί δηλώνουν την πίστη τους με το χειροκρότημα»

Βιβλίο / Απόστολος Βέττας: «Στο θέατρο οι πιστοί δηλώνουν την πίστη τους με το χειροκρότημα»

Ο σπουδαίος σκηνογράφος συγκέντρωσε την πολύτιμη σαραντάχρονη εμπειρία του σε ένα δίτομο λεξικό για τη σκηνογραφία, αναδεικνύοντάς την ως αυτόνομη τέχνη και καταγράφοντας την εξέλιξή της στο ελληνικό θέατρο.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μ. Αναγνωστάκης «Η χαμηλή φωνή»

Το πίσω ράφι / Μανόλης Αναγνωστάκης: «Τι μένει λοιπόν από τον ποιητή, αν μένει τίποτα;»

Τρεις δεκαετίες μετά την πρώτη της δημοσίευση, η προσωπική ανθολογία του Μανόλη Αναγνωστάκη «Χαμηλή Φωνή» παρουσιάζεται στην Ελληνοαμερικανική Ένωση, υπενθυμίζοντας τους θεωρούμενους ήσσονες ποιητές μας, όσους έμειναν έξω από κάθε μορφής υψηλή ποίηση.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Το παρασκήνιο της διαγραφής του Αντώνη Σαμαρά και άλλες ιστορίες…

Βιβλίο / Το παρασκήνιο της διαγραφής του Αντώνη Σαμαρά και άλλες ιστορίες

Προδημοσίευση από τα «Αδημοσίευτα», το νέο βιβλίο του Νίκου Χασαπόπουλου, όπου ο έμπειρος πολιτικός συντάκτης αποκαλύπτει ιστορίες και παρασκήνια που διαμόρφωσαν την πολιτική ζωή της χώρας.
THE LIFO TEAM
Δημήτρης Καράμπελας: «Σήμερα κανείς δεν πιστεύει στην αλληγορία»

Βιβλίο / Δημήτρης Καράμπελας: «Σήμερα κανείς δεν πιστεύει στην αλληγορία»

Ένας από τους ελάχιστους διανοούμενους στη χώρα, που υπήρξε προνομιακός συνομιλητής του Παπαγιώργη και του Λορεντζάτου. Το τελευταίο του βιβλίο «Το πνεύμα και το τέρας» συνιστά μια ανανέωση του δοκιμιακού λόγου στην Ελλάδα.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Για τον Ομάρ Καγιάμ

Ποίηση / «Πίνε, και μη θαρρείς κουτέ, και συ πως είσαι κάτι»: Τα Ρουμπαγιάτ του Ομάρ Καγιάμ

Πεθαίνει σαν σήμερα το 1131 ο μεγάλος Ιρανός ποιητής που έγραψε αριστουργηματικά ποιήματα για τη ματαιότητα των πραγμάτων, τη μεγαλοσύνη της στιγμής και το νόμο του εφήμερου.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΝΤΑΜΟΝ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ
Το πίσω ράφι/ Μαρία Πάουελ «Δεσμά αίματος»

Το πίσω ράφι / «Η ευλογία αλλά και η κατάρα που είναι η οικογένεια»

Η Μαρία Πάουελ, με τη νουβέλα της «Δεσμά αίματος», ζωντάνεψε μια βυθισμένη στη μοναξιά και κυριευμένη από πάθος γυναίκα χωρίς να μαρτυρήσει ούτε ένα από τα εξωτερικά της χαρακτηριστικά, κι εξερεύνησε ένα θέμα που ίσως δεν θα πάψει ποτέ να μας ταλανίζει, την οικογένεια.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
«Από τότε που με έφεραν εδώ, έχω πειστεί ότι έχω πεθάνει»

Βιβλίο / «Από τότε που με έφεραν εδώ, έχω πειστεί ότι έχω πεθάνει»

Το πρωτότυπο science fiction μυθιστόρημα «Οι υπάλληλοι» της Δανής Όλγκα Ράουν κερδίζει υποψηφιότητα για Booker, προβλέποντας εικόνες από τη ζωή αλλόκοτων υπαλλήλων στο μέλλον, βγαλμένες από το πιο ζοφερό παρόν.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Ευάρεστος Πιμπλής: «Η ηδονή σήμερα τρομάζει – και αυτό λέει πολλά για εμάς»

Βιβλίο / Ευάρεστος Πιμπλής: «Η ηδονή σήμερα τρομάζει και αυτό λέει πολλά για εμάς»

Ο πρωτοεμφανιζόμενος συγγραφέας μιλά στη LiFO με αφορμή το βιβλίο του «Πέρα από τη συναίνεση» για μερικά από τα πιο δύσκολα ζητήματα της εποχής: τη βία μέσα στη φαντασίωση, τον νέο πουριτανισμό, τα όρια της επιθυμίας και την εύθραυστη, συνεχώς μεταβαλλόμενη έννοια του τι σημαίνει να είσαι άνδρας σήμερα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Μοντ Ρουαγιέ: «Πού θα βρίσκονται σε δέκα χρόνια όλοι αυτοί που μας επιτίθενται;»

Lgbtqi+ / Μοντ Ρουαγιέ: «Πού θα βρίσκονται σε δέκα χρόνια όλοι αυτοί που μας επιτίθενται;»

Στο εξαιρετικά ενδιαφέρον βιβλίο «Τρανσφοβία» που μόλις κυκλοφόρησε στα ελληνικά, η τρανσφεμινίστρια Μοντ Ρουαγιέ επιχειρεί να καταγράψει τη νέα πραγματικότητα για την τρανς συνθήκη και τα τρανς δικαιώματα.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ