Βγες έξω επιτέλους!

Βγες έξω επιτέλους! Facebook Twitter
0

Κοντοσούβλι από σπίτι. To να φας ένα κοντοσούβλι πολλών αστέρων, όχι σε κάποια μπαρουτοκαπνισμένη ψησταριά αλλά σε ένα μοντέρνο bar restaurant, είναι επιτυχία. Ας πάρουμε, όμως, τα πράγματα από την αρχή. Βρήκα την κουζίνα του Μιχάλη Νουρλόγλου, μετά από έναν χρόνο στο εστιατόριο Abovo, δυναμική, μεστή και με ξεκάθαρες γεύσεις. Φέτος, ανακαλύπτεις περισσότερη τεχνική στα πιάτα του και βάθος γεύσης, αν και φαινομενικά φαντάζουν απλά. Παράδειγμα το χοιρινό κοντοσούβλι που συνοδεύεται με λαχανικά σχάρας, σάλτσα γιαουρτιού και πιπεριές piquillos. Είναι ζουμερό το κρέας, αφού έχει περάσει από κενό αέρος πριν τελειώσει στη Robata Grill, με ύφη βελούδινη και γεύση με επίμονη νοστιμιά. Δεν είναι ένα ακόμη κοντοσούβλι. Το πιάτο που ψηφίζω φανατικά είναι ριγκατόνι καρμπονάρα με χειροποίητο bacon και βιολογικά αυγά ποσέ που τα σπας και τα ανακατεύεις αμέσως καλά, για να δέσει το σύνολο. Μαγικά τα αποτελέσματα στον ουρανίσκο. Ο Μιχάλης είναι και pâtissier και σε κερδίζει με τον ερεθιστικό κύλινδρο μπίτερ σοκολάτας με αλμυρή καραμέλα και παγωτό βανίλια. Χειροκροτώ και τα απίθανα κοκτέιλ της mixologist Μυρσίνης Σπανέλη, όπως το Rum Οpasionado με ρούμι raspberry, λικέρ passion fruit, μάνγκο, λάιμ και σπιτικό σιρόπι πράσινου τσαγιού αρωματισμένο με βερίκοκο. Το περιβάλλον είναι ατμοσφαιρικό, το σέρβις άψογο. Θα περάσεις όμορφα με €30-35 το άτομο, που αποτελεί καλή τιμή, δεδομένου ότι είσαι και στα βόρεια

προάστια. ☛ Abovo, Κολοκοτρώνη 37, Κηφισιά, 210 8015325.

Βγες έξω επιτέλους! Facebook Twitter
Ραντεβού στο Στάλιν. Βράδυ καθημερινής στην πλατεία Ελευθερωτών, στο Χαλάνδρι, δίπλα στην εκκλησία του Αγίου Νικολάου, χαζεύω ένα μπαράκι που σφύζει από κόσμο, αν και είναι ακόμη νωρίς. Την προσοχή μου τράβηξε το επιμελώς ατημέλητο στυλ του. Βιομηχανικό ύφος, κάποια vintage κομμάτια και ξύλινα καφάσια. Προσπαθώ να δω την πινακίδα του, να μάθω πώς το λένε. Τίποτα. Ρωτώ δυο κοπέλες που είναι απ' έξω και πίνουν τα ποτά τους μέσα σε βαζάκι μαρμελάδας. «Στάλιν», μου απαντούν με μια φωνή. Ευχάριστη έκπληξη. Του ταιριάζει, σκέφτομαι. Και τι αντίθεση με το διπλανό μαγαζί, το ρομαντικό Petite Fleur! Καταγράφηκε για μια επόμενη… «επαναστατική» έξοδο. ☛ Ctalin, Αγίου Νικολάου2, Χαλάνδρι, 210 6826815.

Βγες έξω επιτέλους! Facebook Twitter
Οι φυσαλίδες της χαράς. Οι παιχνιδιάρες φυσαλίδες μας φτιάχνουν το κέφι. Φέτος, δίνουν και πάλι το ετήσιο ραντεβού τους τα γοητευτικά αφρώδη κρασιά. Οι οινόφιλοι θα έχουν την ευκαιρία να πάρουν γεύση στην εκδήλωση των αφρωδών οίνων «Αφρός και Φυσαλίδες», η οποία οργανώνεται για 6η χρονιά, στο ξενοδοχείο Μεγάλη Βρετανία, το Σάββατο 24 Νοεμβρίου, με ώρες λειτουργίας 13:00-20:00. Οι εκρηκτικές φυσαλίδες θα τονώσουν τις αισθήσεις. Η είσοδος στην εκδήλωση κοστίζει 10 ευρώ. ☛ Πληροφορίες στο τηλέφωνο: 2107660560.

Βγες έξω επιτέλους! Facebook Twitter
Κάθε αρχή και δύσκολη. Το παλιό υφασματάδικο του Συμεωνίδη στο εμπορικό τρίγωνο της Αθήνας, κλειστό εδώ και χρόνια, ζωντάνεψε και πάλι ως all day bar-restaurant «Osterman». Η πατίνα του χρόνου παραμένει στον χώρο, με το φθαρμένο πλέον ζωγραφιστό ταβάνι, το υπέροχο ασπρόμαυρο πλακάκι στο δάπεδο και τα ξύλινα ράφια που κάποτε φιλοξενούσαν τα τόπια με τα υφάσματα και όπου τώρα έχουν βρει τη θέση τους οι φιάλες του κρασιού. «Αναπνέεις» την αύρα μιας άλλης εποχής. Γοητευτικό περιβάλλον. Αλλά… ξεροσταλιάσαμε στο τραπεζάκι που πήραμε θέση, περιμένοντας τον κατάλογο. Ένας αγχωμένος σερβιτόρος έφερε κάποια στιγμή ένα μπουκάλι νερό και το μενού. Χαζεύω τον κατάλογο με τις μεσογειακές προτάσεις και διακρίνω ένα γαλλικό touch. Μετά από 15 λεπτά, μια ευγενική σερβιτόρα μου αναγγέλλει με αγωνία στο βλέμμα ότι το τραπέζι είναι ρεζερβέ. «Δεν έχουμε ταμπέλες ρεζερβέ για τα τραπέζια», λέει. Μετά από διαπραγματεύσεις, παραμένουμε. Παραγγείλαμε δύο ποτήρια λευκό κρασί (4 ευρώ/έκαστο), μια σαλάτα καρότο με χρένο και πίκλες (€5). Ήρθε χωρίς τις πίκλες. Ζητήσαμε ψωμί. Αν και στον κατάλογο γράφει ότι ζυμώνεται καθημερινά από βιολογικά άλευρα, τα δύο ψωμάκια (1,5 ευρώ/έκαστο) που ήρθαν ήταν ξαναζεσταμένα και χωρίς φρεσκάδα. Παραγγείλαμε λαζάνια με ρικότα και λαχανικά (€8). Καλοφτιαγμένο και νόστιμο το πιάτο, με τα λαχανικά (καρότο και κολοκύθι) να είναι τραγανά. Το δικό μου croque Monsieur (€4) ήρθε με μεγάλη καθυστέρηση. Αλλά δεν είχε καμία σχέση με το κλασικό γαλλικό πιάτο. Ήταν μια στρογγυλή φέτα ψωμιού του τοστ που επάνω είχε λιωμένο τυρί, δύο αυγά μάτια ποσέ και μπόλικο μαϊντανό (επειδή πάει παντού)! Οι ζωηρόχρωμοι κρόκοι των αυγών ήταν νόστιμοι.

Κάθε αρχή και δύσκολη. Πιστεύω ότι σύντομα το Osterman θα βρει τον βηματισμό του και θα κερδίσει το κοινό του. Άλλωστε, οι τιμές του είναι αρκετά ελκυστικές. ☛ Πλατεία Αγίας Ειρήνης10, Μοναστηράκι, 210 3243331.

Βγες έξω επιτέλους! Facebook Twitter
Φαγητό αληθινό. Στο εστιατόριο Milos θα φας εξαιρετικά, χωρίς το φαγητό να είναι ευφάνταστο ή περίεργο. Κι όμως, δεν θα το έχεις ξαναφάει. Εδώ, τον πρώτο λόγο έχουν οι άριστες πρώτες ύλες και ο σεβασμός στη μαγειρική τους. Λαχανικά και ψάρια όλο φρεσκάδα. Τα βλέπεις μπροστά σου, ξεχειλίζουν από τις προθήκες στο έμπα του μαγαζιού. Στο τραπέζι, ο αχινός και οι ιωδιούχες φούσκες ευωδιάζουν θάλασσα. Η μπουκιά από το ζυμωτό ψωμί που βουλιάζει στο αγουρέλαιο είναι αριστούργημα. Ο σεφ Περικλής Κοσκινάς ετοίμασε ένα λαβράκι καρπάτσιο, αρωματισμένο με φρέσκο θυμάρι και λεμόνι (€16), κατσούλα με τσίλι και lime και μπαρμπούνι Yuzu lime και άνηθο. Μεγαλείο, όπως και η ολόφρεσκη, αριστοτεχνικά ψημένη στείρα, που τη συνόδευαν ζεστά άγρια χόρτα. Οι ψητές καραβίδες, απλώς θεϊκές. Μια τεράστια γυάλα έρχεται στο τραπέζι και με μια κουτάλα ανασύρω άγρια μανιτάρια κανθαρέλες, κουμαράδες, που έχουν γίνει γλυκό υπέροχο από τα χέρια του Περικλή και το προτείνει για να συνοδέψεις τυριά ή γιαούρτι. Το Milos συντονίζεται με το πνεύμα των δύσκολων καιρών, μειώνοντας τις τιμές στα πιάτα του και προσφέροντας το lunch menu των €20,12 (+φόρους). Επίσης, προτείνει να απολαύσετε το ελληνικό ψάρι στην τιμή αγοράς +20€/Kg (+φόρους). ☛ Eστιατόριο Milos Athens: Βασ. Σοφίας 46, Αθήνα, 210 7244400.

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Τα μυστήρια της κουζίνας του λιμανιού

Γεύση / Mε τα«δώρα» του λιμανιού θα μαγειρέψεις τα ωραιότερα φαγητά

Κάβουρες από τα βαθιά νερά, φλογάτες σκορπίνες, μαγιάτικα στον φούρνο και άλλα ψάρια που δεν φτάνουν στον πάγκο του ιχθυοπώλη. Η βόλτα στο λιμάνι είναι πηγή έμπνευσης για τους σπιτικούς μάγειρες.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Γλυκιά Σύρος: Ζαχαροπλάστες, συνταγές και μνήμες από το παρελθόν της Ερμούπολης

Γεύση / Γλυκιά Σύρος: Παραδοσιακά ζαχαροπλαστεία και συνταγές από την Ερμούπολη

Αμυγδαλωτά, χαλβαδόπιτες, νουγκατίνες, σφολιάτσες και πολλά ακόμη παραδοσιακά γλυκά, μαζί με μια ιστορία 200 χρόνων, αναδεικνύουν την Ερμούπολη σε βασίλισσα της ζαχαροπλαστικής.
ΝΙΚΗ ΜΗΤΑΡΕΑ
Η Ταβέρνα «Πλάτων» στο Βούπερταλ

Γεύση / «Kάθε φορά που μυρίζω ούζο, θυμάμαι την ταβέρνα Πλάτων στο Βούπερταλ»

Ο Παύλος και η Ελένη, μετανάστες στη Γερμανία, δημιούργησαν μια αυθεντική ελληνική ταβέρνα, που εδώ και τρεις δεκαετίες σερβίρει απλά αλλά πεντανόστιμα πιάτα και είναι διάσημη για τον λεπτοκομμένο χειροποίητο γύρο της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η αγκινάρα

Γεύση / «Ο καλύτερος μεζές είναι η κεφαλή της άγριας αγκινάρας»

Χοιρινό με αγκιναρόφυλλα κοκκινιστά στη Σητεία, κεφαλές αγκινάρας γεμιστές με ρύζι στην Κάσο και αγκινάρες-μουσακά στην Άνδρο: η αγκινάρα δίνει τόσο πολλά τη στιγμή που διεκδικεί μόνο το ελάχιστο.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Aspasia: Πώς η Σταυριανή Ζερβακάκου έστησε ένα εστιατόριο-προορισμό

Γεύση / Aspasia: Ένα εστιατόριο που ανταμείβει κάθε στροφή του δρόμου προς τη Μάνη

Στο απόγειο της φήμης της, η Σταυριανή Ζερβακάκου αποφάσισε να επιστρέψει σε έναν τραχύ τόπο και να στήσει ένα εστιατόριο-προορισμό σε έναν μικρό ορεινό οικισμό, αξιοποιώντας στην κουζίνα της όσα άγρια της δίνει το μέρος.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Η άνοιξη και το καλοκαίρι της ρίγανης

Γεύση / H ρίγανη που δίνει γεύση στα καλοκαίρια μας

Είναι το πιο δημοφιλές μυριστικό της Aνατολικής Μεσογείου και δίνει ιδέες για μερικά από τα πιο αντιπροσωπευτικά καλοκαιρινά εδέσματα, όπως η ριγανάδα, ο ντάκος, η χωριάτικη σαλάτα και οι ριγανάτες σαρδέλες.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Quinn’s: Γιατί όλοι πίνουν Dry Martini «στου Ηλία» Μαρινάκη 

Γεύση / Quinn’s: Γιατί όλοι πίνουν Dry Martini στου Ηλία Μαρινάκη 

Στην πιάτσα των Ιλισίων, σε ένα μέρος όπου όλα είναι μελετημένα, ένας πολύπειρος και προσγειωμένος μπάρμαν μας καλεί να χαθούμε στον «Κήπο των επίγειων απολαύσεων», συζητώντας και πίνοντας κλασικά αλλά αναβαθμισμένα κοκτέιλ.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ