Άλλα λόγια ν' αγαπιόμαστε σε ό,τι αφορά το πολυχρόνιο πρόβλημα της Κύπρου και το Βατερλώ της νεοελληνικής πολιτικής που άρχισε ήδη από την έναρξη της μετεμφυλιακής περιόδου. Σήμερα, διαβάζοντας τα ιστορικά κιτάπια, μένουμε εμβρόντητοι με τον λυσσαλέο αγώνα των Κυπρίων για αυτοδιάθεση όταν δέσποζε η κρίση του Σουέζ, η επανάσταση του Νάσερ, η απόβαση των Γάλλων αλεξιπτωτιστών στο Πορτ Σάιντ, η εξέγερση στην Ουγγαρία και άλλα πολλά. Για το βορειοατλαντικό σύμφωνο η Κύπρος δεν ήταν νησί, αποτελούσε αγκυροβολημένο αεροπλανοφόρο. Εξού και η μανία των Άγγλων να κρατήσουν με τα δόντια το νησί. Αυτοί άλλωστε υποκίνησαν τους Τούρκους να μπούνε στη διεκδίκηση, να υποκινούν μειονοτικά προβλήματα στη Μακεδονία με τελική κατάληξη τον διωγμό του '56 - την τελευταία φάση του δράματος. Τότε δυσφημίστηκε και η ελληνική εξωτερική πολιτική ως αλλοπρόσαλλη, ως τυφλή και ανεδαφική. Ο αγώνας εναντίον του Χάρντικ ήταν ένδοξος φυσικά και είχε τα γνωστά ηρωικά θύματα· μόνο που η εξωτερική πολιτική των κρατών δεν γνωρίζει παρόμοιες αρετές. Η μεταπολεμική Ελλάδα ήταν μια χώρα που ζητούσε λεπτά (και τα έπαιρνε), ζητούσε την Κύπρο (και δεν την πήρε), ασκούσε τον αντικομμουνισμό (και διέπρεψε) όταν ο λαός της πρέσβευε το Γιάνκις γκόου χομ.
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΤΩΡΑ
Φωτιά στη Θεσσαλονίκη: Ενισχύθηκαν οι δυνάμεις - «Να είστε σε ετοιμότητα»
Τρανς στρατιωτικοί στις ΗΠΑ «σε κατάσταση επιβίωσης» καθώς τίθεται σε ισχύ η απαγόρευση υπηρεσίας
Αντιμεταναστευτικό παραλήρημα Τραμπ στα εγκαίνια του «Alligator Alcatraz»: «Ας μάθουν να τρέχουν από αλιγάτορες»
Μυστήριο με τα αρχεία του Τζέφρι Έπσταϊν: Η Μπόντι μιλά για «δεκάδες χιλιάδες» βίντεο με παιδιά
Θερινές εκπτώσεις 2025: Πότε ξεκινούν και ποια Κυριακή θα είναι ανοιχτά τα καταστήματα
σχόλια