Γράφω για την πάρτη μου και θα λέω ό,τι γουστάρω

Γράφω για την πάρτη μου και θα λέω ό,τι γουστάρω Facebook Twitter
1

Τον Δεκέμβριο του 1996, ανησυχώντας για την επίδραση του «τολμηρού» τέταρτου album "Insomniac" των Green Day στον οκτάχρονο γιο της, μια οργισμένη μητέρα αποφάσισε να γράψει μια ελαφρώς επιθετική επιστολή παραπόνων στην μπάντα. Προφανώς χτύπησε κάποιο ευαίσθητο σημείο και σύντομα έλαβε μια ιδιόχειρη επιστολή ως απάντηση από τον τότε 24χρονο frontman τους, τον Billie Joe Armstrong.

Το περιεχόμενο των επιστολών αυτών φαίνεται ότι ενέπνευσε το τραγούδι Reject του επόμενου album των Green Day, Nimrod.

Ιδού η επιστολή της διαμαρτυρόμενης μάνας:

2 Δεκεμβρίου 1996,

Green Day

P.O Box 710

Berkeley, CA 94701 – 0710

Σχ: Insomniac

Προς κάθε ενδιαφερόμενο:

 

Είμαι γονέας και έχω θορυβηθεί πολύ από την κασσέτα που άκουγε ο 8 ετών γιος μου. Η 60 ετών γιαγιά του την αγόρασε ως δώρο γενεθλίων και δεν γνώριζε καθόλου το τολμηρό περιεχόμενο της. Το κατάστημα από το οποίο την αγόρασε δεν είχε τοποθετήσει κάποια σήμανση ή ειδικό χρώμα ώστε να προειδοποιεί τους γονείς για το περιεχόμενο της. Του ζητήματος αυτού σκοπεύω να επιληφθώ απευθυνόμενη στους κατάλληλους ανθρώπους.

Δεν είναι δυνατόν να γράψει κανείς πια μουσική; Η κασσέτα αυτή δεν είναι κάτι για το οποίο οποιοσδήποτε τραγουδιστής/μουσικός θα έπρεπε να υπερηφανεύεται. Είναι τρομακτική και σαφώς μία από τις χειρότερες ερμηνείες οποιασδήποτε "μορφής τέχνης" που είχα ποτέ την ατυχία να ακούσω. Γνωρίζω ότι το συγκρότημα μπορεί να γράψει "καλή μουσική" γιατί τους έχω ακούσει στο παρελθόν. Για παράδειγμα το τραγούδι "When I come around" είναι ένα από τα αγαπημένα του γιου μου. Το τραγουδούσε με τον μπαμπά του όποτε το έπαιζε το MTV ή όταν ήταν μαζί στο αυτοκίνητο.

 

Δυστυχώς για εσάς δεν χρειάζεται να τραγουδάει κανείς σκουπίδια για να έχει κόσμο να τον ακούει. Κι αν αυτό δημιουργεί ρεύμα τότε θα πρέπει να αναρωτηθεί τι είδους ανθρώπους θέλει να τον ακούνε! Ίσως αυτό να μην σας κάνει να αλλάξετε το είδος της μουσικής που παίζετε ή να αλλάξει τις απόψεις σας για την τέχνη του να κάνεις μουσική αλλά με βοηθάει να γνωρίζω ότι υπάρχει μια οικογένεια λιγότερη που θα αγοράζει τέτοια σκουπίδια και επειδή έχω μεγάλο στόμα θα μιλήσω σε όλους όσους γνωρίζω.

 

Η κασέτα αυτή είναι σκουπίδι όπως θα δείτε και θα την βρείτε συνημμένη στον φάκελο. Γιατί δεν κάνετε κάτι θετικό και να γίνετε καλύτεροι!!!! Δεν υπάρχουν αρκετά σκουπίδια στον κόσμο; Όλες οι σκέψεις που βοηθάτε να μπουνε στα μυαλά της νεολαίας μας είναι τρομακτικές. Έχετε τόση επιρροή γιατί δεν την χρησιμοποιείτε για κάτι ΚΑΛΟ;

 

Υπογραφή,

[έχει αφαιρεθεί]

 


 

Και η πληρωμένη απάντηση:

[έχει αφαιρεθεί]

 

Μόλις έλαβα την επιστολή σου και αυτή είναι η απάντηση μου.

 

Δεν γράφω μουσική για γονείς, παππούδες ή οκτάχρονα. Γράφω για την πάρτη μου και θα λέω ό,τι γουστάρω. Αυτή είναι η διαφορά μας. Εγώ κάνω ότι θέλω... Εσύ ό,τι σου πούνε.

 

Προφανώς δεν ανήκουμε στον ίδιο πλανήτη, πόσο μάλλον στην ίδια παρέα. Ανθρώπους σαν εσένα τους βρίσκω προσβλητικούς και "με βοηθάει" να γνωρίζω ότι δεν θα ξαναγοράσετε τους δίσκους μας. Την επόμενη φορά σου προτείνω να το ψάξεις λίγο πριν αγοράσεις τέτοια "σκουπίδια" για το αγοράκι σου. Μπορεί και να εξοικονομήσεις λίγα φράγκα.

 

Billie Joe και τα υπόλοιπα μέλη των Green Day

(υπογραφή)

 

Υ.Γ. Έχεις δίκιο και σε κάτι...Έχεις όντως μεγάλο στόμα.

1

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

KET: «Το γεγονός ότι έχουμε καταφέρει να υπάρχουμε τόσα χρόνια είναι ένα μικρό θαύμα»

Κέντρο Ελέγχου Τηλεοράσεων / KET: «Καταφέραμε να υπάρχουμε τόσα χρόνια, κι αυτό είναι ένα μικρό θαύμα»

Μια μεγάλη συζήτηση για την ιστορία του Κέντρου Ελέγχου Τηλεοράσεων, ενός από τους βασικούς πυρήνες της πειραματικής και ανεξάρτητης μουσικής σκηνής της πόλης και όχι μόνο.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
102΄ με την Tάμτα και την Ανίτα Ρατσβελισβίλι

Μουσική / Tάμτα - Ανίτα Ρατσβελισβίλι: «Μάθαμε να ζούμε με το τραύμα»

Δυο διάσημες και πετυχημένες Γεωργιανές συναντιούνται στην ΕΛΣ και μιλούν για τις δυσκολίες που τις διαμόρφωσαν και την κουλτούρα της χώρας τους, που την κουβαλάνε μαζί τους παντού, ακόμα και όταν τις πληγώνει.
M. HULOT
Η επιστροφή της Lily Allen

Μουσική / Η Lily Allen επιστρέφει με το πιο θεαματικό ξεκατίνιασμα στην ιστορία της ποπ

Το «West End Girl» της Lilly Allen και ένα αριστουργηματικό ραπ άλμπουμ από την CupcakKe αποτελούν τα πιο δυνατά και τολμηρά, από πλευράς στιχουργικής, άλμπουμ της χρονιάς. Μια καλή εβδομάδα για τη μουσική.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
BOYS’ SHORTS INTERVIEW

Μουσική / Boys’ Shorts: «Δεν φταίνε τα τρανς άτομα που έχει γίνει μίζερη η ζωή σου»

To eyeliner και το electroclash έφερε κοντά το ντουέτο των DJs, που εμπνεύστηκαν το όνομά τους από τον Boy George. Έπαιξαν στο Berghain, και η φήμη τους εκτοξεύτηκε. Πλέον το mantra τους είναι το «enjoy the moment».
ΦΩΦΗ ΤΣΕΣΜΕΛΗ
Παιδί Τραύμα: Τραγουδάκια λέω που αύριο θα ξεχαστούν, δεν κάνω καμία επανάσταση, δεν αλλάζω τον κόσμο

Μουσική / Παιδί Τραύμα: «Τραγουδάκια λέω, που αύριο θα ξεχαστούν, δεν αλλάζω τον κόσμο»

Στο νέο του άλμπουμ, το Παιδί Τραύμα χρησιμοποιεί τις έννοιες της φυγής και της συγχώρεσης για να μιλήσει για το αδιέξοδο του ψηφιακού κόσμου και την αναζήτηση της αλήθειας με τραγούδια που ξεφεύγουν από το mainstream.   
M. HULOT
Οι Tame Impala φτιάχνουν έναν δίσκο εμπνευσμένο από τα bush doofs της Αυστραλίας

Μουσική / «Deadbeat» των Tame Impala: Μια lo-fi ωδή στα rave πάρτι από ένα σπουδαίο συγκρότημα

Είναι η πρώτη του δουλειά που δεν περιέχει ούτε μια ροκ στιγμή. Σύμφωνα με τον Chris Deville: «Οι Tame Impala έχουν μεταμορφωθεί σταδιακά από ένα από τα σπουδαιότερα ροκ συγκροτήματα της γενιάς τους σε… κάτι άλλο».
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Το Μονόγραμμα του Έρωτα και της Μουσικής

Συμφωνική Μουσική - Ιστορίες / Το Μονόγραμμα του Έρωτα και της Μουσικής

Η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών τιμά τη μνήμη του Οδυσσέα Ελύτη με αφορμή τα τριάντα χρόνια από τον θάνατό του, παρουσιάζοντας το «Μονόγραμμα» του Γιώργου Κουρουπού, που βασίζεται στο ομότιτλο έργο του μεγάλου Έλληνα ποιητή, στις 24 Οκτωβρίου στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
Λίγες λέξεις για τον Διονύση Σαββόπουλο

Οπτική Γωνία / Λίγες λέξεις για τον Διονύση Σαββόπουλο

«Ό,τι όμως και αν υπήρξε ο Διονύσης Σαββόπουλος, είχε τη δόνηση, τον λοξό τόνο, μια διάθεση μεταμόρφωσης και γιορτής. Επέστρεφε σε μια πάμφωτη αυλή, περιμένοντας τους φίλους, το νόημα της συνάθροισης».
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ

σχόλια

1 σχόλια