Ένα γεύμα 5.000 ετών

Facebook Twitter
0

Ο Ötzi ανακαλύφθηκε στα χιονισμένα βουνά των συνόρων μεταξύ Ιταλίας και Αυστρίας το 1991 μετά από 5.000 χρόνια ύπνου στους πάγους. Είναι το πρώτο ολόκληρο και παλαιότερο δείγμα ανθρώπου που μοιάζει με μας.

Οι πρώτες έρευνες έδειξαν ότι ο Ötzi ήταν περίπου 45 χρονών όταν πέθανε, γεροδεμένος και σε καλή φυσική κατάσταση, με ίσως γαλανά μάτια, και μάλλον κτηνοτρόφος. Είχε άδειο στομάχι, κάτι που οδηγούσε στο συμπέρασμα ότι βρισκόταν καιρό στο δρόμο. Το σώμα του βρισκόταν σε ένα αρχαιολογικό μουσείο της Ιταλίας στις συνθήκες στις οποίες βρέθηκε. Όμως πέρυσι το μουσείο αποφάσισε να κάνει το τολμηρό βήμα: να το ξεπαγώσει στους 18 βαθμούς Κελσίου προκειμένου να γίνει καλύτερη έρευνα.

Στη νέα κατάσταση βρέθηκε μία τρίχα της ηβικής χώρας και όλα άλλαξαν: τα νέα ευρήματα έλεγαν μία διαφορετική ιστορία. Η ηλικία ήταν σωστή, αλλά τα υπόλοιπα λάθος: ο Ötzi είχε καστανά μάτια και μαλλιά, και αν και γεροδεμένος, βρισκόταν στα αρχικά στάδια της νόσου Lyme. Επίσης, είχε στένωση και σε μερικά χρόνια θα πέθαινε έτσι κι αλλιώς από έμφραγμα ή εγκεφαλικό. Ένα τατουάζ στο γόνατό του υποδείκνυε ότι ίσως υπέφερε από πόνους αρθρίτιδας (τα τατουάζ γινόταν και για θεραπευτικούς λόγους). Το πιο σημαντικό όμως ήταν ότι βρέθηκε η αιτία θανάτου. Δεν πέθανε από την εξάντληση και το κρύο αλλά δολοφονήθηκε την ώρα που χώνευε ένα μεγάλο γεύμα: πέθανε από βέλος στο κεφάλι.

Αυτό που αρχικά φάνηκε να είναι το άδειο του στομάχι ήταν το παχύ έντερο, ενώ το στομάχι του ήταν εντελώς γεμάτο. Αν και μόνος στα χιονισμένα βουνά, είχε φάει μεγάλη ποσότητα από κόκκινο κρέας, συγκεκριμένα ενός είδους άγριας κατσίκας μαζί με ψωμί.

Πέντε χιλιάδες χρόνια πριν λοιπόν, οι άνθρωποι ήξεραν να αλέθουν δημητριακά, να τα ανακατεύουν με νερό και να τα ψήνουν ως πίτες στη φωτιά.

Τα νέα συμπεράσματα δείχνουν ότι οι άνθρωποι ήταν εξοικειωμένοι με τη φύση και τους κινδύνους της, ήταν σε θέση να κάνουν μεγάλα ταξίδια σε πολύ αντίξοες συνθήκες και το φαγητό τους αρκετά κοντά σ’ αυτό που θεωρούμε και τώρα θρεπτικό φαγητό. Οι αναπαραστάσεις του Ötzi δείχνουν έναν άντρα που αν τον ξυρίζαμε και τον ντύναμε, θα μπορούσε να δουλέψει στην τράπεζα. Όταν τον είδα σκέφτηκα «θα μπορούσε να είναι Κρητικός» και για δες! Το DNA του είναι πολύ κοντινό με ανθρώπους που ζουν τώρα σε απομονωμένες κοινότητες της Σικελίας, οπότε κατά κάποιο τρόπο είναι συμπατριώτης μας.

Η έρευνα του τελευταίου γεύματος συνεχίζεται…

Εδώ μπορείτε να δείτε το timelapse της έρευνας μέσω του National Geographic

Γεύση
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Οι ιδιαίτερες γεύσεις του καλοκαιριού στο Αιγαίο

Γεύση / Γεύσεις που σκάνε σαν κύμα: Η παράδοση του Αιγαίου στο πιάτο

Οι μένουλες Καρπάθου, το σπινιάλο Καλύμνου, η σκίζα της Μήλου και η μόστρα της Μυκόνου: Από τον ιωδιούχο αφρό του Αιγαίου ως τα μητάτα των Κυκλάδων, η γεύση του καλοκαιριού αποτυπώνεται σε προϊόντα που φέρουν την ιστορία και το φως των νησιών.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
ΕΠΕΞ Ελένη Σαράντη

Γεύση / Ελένη Σαράντη: «Κυνήγησα πράγματα που τελικά δεν είχαν σημασία»

Μετά από μια δύσκολη στιγμή, κατάλαβε πως η μόνη επιβράβευση που μετρά δεν είναι τα αστέρια, αλλά το “φάγαμε καταπληκτικά”. Όταν την αποκαλούν σεφ, απαντά απλά: «Εγώ μαγειρεύω». Η υπερήφανη μαγείρισσα που προκαλεί ουρές στην οδό Σαλαμίνος, στον Κεραμεικό, είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Από τη γαλλική bistronomie στο σαμιώτικο αμπέλι: Η συναρπαστική διαδρομή του Βασίλη Αλεξίου

Το κρασί με απλά λόγια / Από τη γαλλική bistronomie στο σαμιώτικο αμπέλι: Η συναρπαστική διαδρομή του Βασίλη Αλεξίου

Ο σεφ και οινοποιός μας ταξιδεύει από τη Σαντορίνη στο Παρίσι, στο Μarais, όπου είχε μια πολύ επιτυχημένη μακρόχρονη πορεία ως ένας από τους δημιουργούς του ρεύματος του bistronomie. Τώρα βρίσκεται στη Σάμο όπου φτιάχνει κρασιά τα οποία εκφράζουν την προσωπικότητά του και τον χαρακτήρα του, με σκοπό να τα απολαμβάνει ο κόσμος με το φαγητό του, μαζί με άλλους ανθρώπους.
THE LIFO TEAM
Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Nothing Days / Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Ένα «ανοιξιάτικο» τριήμερο σε μία πόλη που ξέρει από φυσικές καταστροφές αλλά ξέρει και να υμνεί τη ζωή, και μία μεγάλη βόλτα στην Πομπηία και στο Ερκολάνο. Από το αρχαίο «fast food» στις σύγχρονες γεύσεις της ναπολιτάνικης κουζίνας.
M. HULOT
Τραπέζι κάτω από την κληματαριά

Γεύση / Τραπέζια κάτω από βαθύσκιωτες κληματαριές. Αυτό είναι το καλοκαίρι

Σκάροι με μπάμιες μαγειρεμένα στον χυμό των ανώριμων σταφυλιών από την κληματαριά της αυλής μας, σκορπιοί μακαρονάδα με ρόγες των ώριμων τσαμπιών, καθώς και αρνάκι κοκκινιστό με γλυκόξινες αγουρίδες. Αυτές είναι οι γεύσεις που αξίζουν τον ίσκιο της κληματαριάς.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Αν ζούσε ο Κωνσταντίνος Αντωνόπουλος, το ελληνικό κρασί θα ήταν διαφορετικό

Το κρασί με απλά λόγια / Αν ζούσε ο Κωνσταντίνος Αντωνόπουλος, το ελληνικό κρασί θα ήταν διαφορετικό

Ένα podcast από την Υρώ Κολιακουδάκη Dip WSET και τον Παναγιώτη Ορφανίδη αφιερωμένο σε έναν πιονέρο του ελληνικού αμπελώνα, για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι.
THE LIFO TEAM
Τα μυστήρια της κουζίνας του λιμανιού

Γεύση / Mε τα«δώρα» του λιμανιού θα μαγειρέψεις τα ωραιότερα φαγητά

Κάβουρες από τα βαθιά νερά, φλογάτες σκορπίνες, μαγιάτικα στον φούρνο και άλλα ψάρια που δεν φτάνουν στον πάγκο του ιχθυοπώλη. Η βόλτα στο λιμάνι είναι πηγή έμπνευσης για τους σπιτικούς μάγειρες.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ