ΜΕ ΤΟ ΡΟΚ μπορεί να μην ασχολούνται πια τα εκατομμύρια των ακροατών, όπως συνέβαινε στα σίξτις και τα σέβεντις, αλλά σε κάθε περίπτωση (το ροκ) παραμένει μια νεανική μουσική έκφραση με πολύ σημαντική απήχηση (κάτι που αποδεικνύεται όχι μόνο από τη δισκογραφία, μα και από τα live). Τεχνικά και αισθητικά, το psychedelic και το progressive rock κινούνται και σήμερα σε υψηλό επίπεδο, οι μουσικοί είναι ταυτόχρονα γνώστες και fans όλης της σχετικής ροκ ιστορίας, ενώ και η υψηλή ποιότητα δεν είναι κάτι σπάνιο, όπως αποδεικνύεται από τους δίσκους για τους οποίους γράφουμε στη συνέχεια.
PER SVENSSON PSYCHEDELIC SOUNDS: Berlin Nights
(Green Street Records / Sound Effect Records, 2025)
O Per Svensson είναι ένας σύγχρονος Σουηδός ψυχεδελιστής. Αν και ξεκίνησε, και για πολλά χρόνια διέπρεψε, ως πειραματιστής (με ηλεκτρονικά κ.λπ.), εδώ και 5-6 χρόνια τον συναντάμε μπροστά και πίσω από σύγχρονα ψυχεδελικά γκρουπ και άλμπουμ. Ένα πρώτο τέτοιο σχήμα είναι οι Cosmic Garden Project, για το άλμπουμ των οποίων «Red Sun Blue Soil» έγραψα τον περασμένο Ιούλιο εδώ στο LiFO.gr, ενώ ένα δεύτερο (γκρουπ) είναι οι Gold, με το LP τους «Psychedelic Days» να είναι επίσης αρκετά καλό.
Το βασικό που πρέπει να ειπωθεί για το «Berlin Nights» είναι πως ο Svensson παραδίδει ένα άλμπουμ υποβλητικό. Θέλω να πω πως εδώ δεν έχουμε προφανή psychedelic vibes, αλλά κάτι βαθύτερο και ατμοσφαιρικότερο.
Ο Svensson τρέχει και το δικό του προσωπικό σχήμα/όχημα φυσικά, που αποκαλείται Psychedelic Sounds και μ’ αυτό έχει ήδη ηχογραφήσει ένα πρώτο φερώνυμο άλμπουμ το 2019, ένα επόμενο («Gothenburg Sounds») το 2021, ένα τρίτο («Magic Trip») το 2023, ενώ τώρα έχει έτοιμο και το «Berlin Nights», που κυκλοφορεί σε ωραίο gatefold βινύλιο από τη δική μας Sound Effect Records (σε συνεργασία με την Green Street Records).
Καταρχάς, γιατί «Berlin Nights»; Μα γιατί η πρώτη πλευρά του LP είναι ηχογραφημένη στα ιστορικά Hansa Studios του Βερολίνου, τον Ιούνιο του ’23, με τα πέντε tracks της Side B να γράφονται στο House On the Hill Studio, τον Οκτώβριο της ίδιας χρονιάς, στο χωριό Uppåkra κάπου στη νότια Σουηδία.
Στο «Berlin Nights» ο Svensson, κατά τα νέα ψυχεδελικά ειωθότα, τραγουδά και χειρίζεται πάμπολλα όργανα (κιθάρα, μπάσο, πλήθος πλήκτρων και κρουστών, φυσαρμόνικα), ενώ τον βοηθούν σε επιμέρους φάσεις και στιγμές οι Frida Claeson Johansson (φωνητικά), Peter Rosemann (κρουστά), Clay Ketter (ντραμς, κρουστά) και Rasmus Alkestrand (σιτάρ).
Το βασικό που πρέπει να ειπωθεί για το «Berlin Nights» είναι πως ο Svensson παραδίδει ένα άλμπουμ υποβλητικό. Θέλω να πω πως εδώ δεν έχουμε προφανή psychedelic vibes, αλλά κάτι βαθύτερο και ατμοσφαιρικότερο. Δεν υπάρχουν οι εντυπωσιακές οργανικές αναπτύξεις και «συνομιλίες» με κιθάρες και hammond αλλά ένας ήχος περισσότερο υποχθόνιος, χαμηλού ηλεκτρικού προφίλ, σκοτεινός, θαμπός, ρέων, ανακατεμένος με παράξενα εφέ, φωνές και field recordings, με πολλά τελετουργικά στοιχεία στην εξέλιξή του και με μια κάπως μυθική αύρα να τον περιζώνει – βασικά, ένας μαγικός «αέρας» από εκείνα τα σπουδαία άλμπουμ των συμπατριωτών του Mecki Mark Men από τα late '60s (τα «Mecki Mark Men» και «Running in the summer night» από το 1967 και 1969 αντιστοίχως).
Αυτή η εντελώς stoned κατάσταση φαίνεται κυρίως στα tracks «Endless forest» και «Through the wall of sound» από την πρώτη πλευρά και «Sound transmission», «Sun / Son» και «Stars over Egypt» από την δεύτερη, με όλα τα υπόλοιπα κομμάτια να συμβάλουν με τον καλύτερο τρόπο στη συγκρότηση ενός LP, φαινομενικά ξεκομμένου από την πραγματικότητα, «χαμένου» μέσα σ’ ένα συνονθύλευμα από περιγραφές υποβλητικών τοπίων, ξεχασμένων κόσμων και φιλοσοφικών ενατενίσεων.
«Endless Forest»
Επαφή εδώ
THE BLACK CAT’S EYE: Decrypting Dreams of Weird Animals and Strange Objects
(Tonzonen Records, 2025)
Οι Black Cat’s Eye προέρχονται από την Φρανκφούρτη, σχηματίστηκαν το 2018, κάνοντας πολύ καλή εντύπωση με το ντεμπούτο τους «The empty space between a seamount and shock-headed Julia» (Tonzonen Records, 2023), που τους έφερε με φόρα στο σύγχρονο progressive προσκήνιο.
Δύο χρόνια αργότερα το γερμανικό γκρουπ επανέρχεται στα πράγματα, με το νέο LP, CD και digital «Decrypting dreams of weird animals and strange objects», ένα εξίσου συναρπαστικό ροκ άλμπουμ, το οποίο φέρουν εις πέρας οι Christian Blaser (κιθάρες, πλήκτρα), Wolfgang Schönecker (κιθάρες), Steffen Ahrens (κιθάρες), Jens Cappel (μπάσο, πλήκτρα, φωνή) και Stefan Schulz-Anker (ντραμς, κρουστά). Κατά βάση λέμε για μια μπάντα που παίζει instrumental rock, καθώς από τα έξι κομμάτια του δίσκου τους μόνον ένα διαθέτει φωνή.
Το άνοιγμα με το σκληρό δεκάλεπτο και φουριόζο prog «Hell Bent For Sæther» (έτσι μπορεί να έπαιζαν, σήμερα, οι Βρετανοί T2 από τα early '70s) δεν ξέρω αν πρέπει να παρασύρει. Το κομμάτι αν και πολύ καλό δεν είναι 100% χαρακτηριστικό του ήχου των Black Cat’s Eye, ο οποίος γρήγορα μεταπίπτει προς κάτι περισσότερο μετα-barrett-ικό floyd-ικό («The wall of crystal keep»), για να κλείσει η πρώτη πλευρά με το επικό Unicorn, που στηρίζεται στην ωραία μελωδική γραμμή (την περασμένη στην κιθάρα), τα δυναμικά riffs και το τρανταχτό ρυθμικό τμήμα.
Όμως και η δεύτερη πλευρά δεν φείδεται σκληρών proggy συγκινήσεων, με το «Sternenfels space gate» να ανοίγει τον χορό (θυμηθείτε τους συμπατριώτες τους Epitaph ας πούμε) και με το επίσης 10λεπτο «Everywhere I rest my head the ground is shifting» να κυριαρχεί, εκεί στο κέντρο προσφέροντας ένα hard-space παρανάλωμα.
Το «Decrypting dreams of weird animals and strange objects» των Black Cat’s Eye θα ολοκληρωθεί με το 6λεπτο «The magic balloon», το μοναδικό κομμάτι του δίσκου που διαθέτει φωνή και που επιβεβαιώνει με εμφατικό τρόπο την άνεση των Γερμανών να διερευνούν ευρεία κιθαριστικά progressive περιβάλλοντα.
«Unicorn»
MORE EXPERIENCE: Horizons of Events
(Sound Effect Records, 2025)
Οι More Experience είναι Πολωνοί και ως γκρουπ υφίστανται πολλά χρόνια – από το τέλος των '80s. Δημιούργημα βασικά του Piotr Dudzikowski, έχουν καταφέρει μέσα στις δεκαετίες να κάνουν αισθητή την παρουσία τους με ενδιαφέροντες progressive και psychedelic δίσκους σαν τον Electric laboratory of high space experience (2021/2022).
Το πιο πρόσφατο double LP των More Experience και πέμπτο στη σειρά αποκαλείται «Horizons of Events» και περιλαμβάνει μόλις πέντε tracks (από ένα στις πλευρές A, C και D και δύο στην Β), άπαντα του Dudzikowski, ο οποίος επιμελείται τις ενοργανώσεις, παίζοντας επιπλέον κιθάρες, πιάνο, όργανο, σύνθια, σιτάρ, ταμπούρα, εκμεταλλευόμενος field recordings και τραγουδώντας επιπλέον. Δίπλα, όμως, στον Dudzikowski παρατάσσονται κι άλλοι μουσικοί που προσδίδουν στους More Experience τη βεβαιότητα του γκρουπ. Αυτοί είναι οι: Eryk Paluch (φωνές), Marcin Grabowski (μπάσο, φωνές), Filip Gomela (ντραμς, τάμπλα, κρουστά, φωνές) και Janek Dudzikowski (ντραμς, τάμπλα, κρουστά, jaw harp, φωνές).
![MORE EXPERIENCE: Horizons of Events [Sound Effect Records, 2025]](/sites/default/files/inline-images/a%20LIFO%20Rock%203%20More%20Experience%201.jpg)
Sound Effect Records, 2025
Το ύφος των More Experience είναι σύνθετο και κομμάτια, όπως το φερώνυμο, δεν γίνεται να μην ανακαλέσουν στη μνήμη μου τους Brainticket, αυτό το θρυλικό ελβετικό συγκρότημα από τα early '70s που ξαναφτιάχτηκε κι άλλες φορές στην πορεία, και που κατόρθωσε να επηρεάσει με τον trance psychedelic ήχο του πάμπολλα συγκροτήματα σε κάθε γωνιά του κόσμου (και στις μέρες μας εννοείται).
Όμως, και σε κάθε περίπτωση, οι επιρροές των Πολωνών είναι συνθετότερες. Για παράδειγμα, στο μεγαλόπνοο 15λεπτο «Wait a minute» βασική επιρροή αποτελεί το indian trance (με τις τάμπλες και τα υπόλοιπα ινδικά όργανα να κάνουν πολύ αισθητή την παρουσία τους), μαζί με διαρκείς φωνητικές αλληλουχίες, κιθαριστικά rock breaks, throat singing και άλλα περίεργα, που όλα μαζί χτίζουν έναν βουκολικό/παγανιστικό κόσμο – και όλα αυτά, όταν στο 12λεπτο «Lunatic space diary» οι More Experience προτιμούν να κινηθούν σε πιο ευθείες prog-psych κατευθύνσεις, με τα ποικίλα εφέ να δίνουν στην εγγραφή ένα space άρωμα. Τέλος, στο 14λεπτο «Deep cosmic kisses», που ανοίγει το 2LP, μπορεί να κυριαρχούν τα ινδοπρεπή ψυχεδελικά στοιχεία στην αρχή, αλλά στην πορεία υπάρχουν κι άλλες επιρροές (progressive και κοσμικές).
Το «Horizons of Events» είναι ένα πλούσιο στον ήχο του 2LP με πέντε άψογα κομμάτια που θα ενθουσιάσει τους fans και τις fans του είδους.
More Experience - «Horizons of Events»
Επαφή εδώ
SEIMS: V
(Bird’s Robe Records / dunk!records, 2025)
Οι Αυστραλοί SEIMS είναι το γκρουπ-όχημα του Simeon Bartholomew, που εκτός του ότι συνθέτει, γράφει στίχους και τραγουδά, χειρίζεται μπάσο, κιθάρες, σύνθια και πιάνο. Παλαιότερα άλμπουμ των SEIMS είχαν τους τίτλους «3+3.1» (2020) και «Four» (2021), ενώ τώρα στρίβει στο player το «V, δηλαδή το πέμπτο CD τους που περιλαμβάνει εννέα μεγαλόπνοες συνθέσεις (όλες του Bartholomew).
![SEIMS: V [Bird’s Robe Records / dunk!records, 2025]](/sites/default/files/inline-images/SEIMS.jpg)
Το «μεγαλόπνοες» δεν έχει σχέση με τους χρόνους που διαρκούν αυτές, μα με το ύφος τους, που είναι δυναμικό, τεταμένο, κινούμενο κοντά στα όρια του επικού. Ναι, ροκ είναι αυτό που ακούμε και στο «V», αλλά ένα ροκ... αρκετά post-rock, με hints από Mogwai, μα και με επιρροές από King Crimson, που, όπως πάντα, είναι αρκετά καλοβαλμένο και περιποιημένο. Θέλω να πω πως ο Bartholomew έχει δημιουργήσει έναν πολύ ωραίο ήχο (κάπως cinematic ανά στιγμές), ζητώντας πολλές και επιμέρους βοήθειες από οργανοπαίκτες που χειρίζονται ντραμς (Chris Allison), βιολί, βιόλα, τσέλο, κοντραμπάσο, τρομπέτα, φλούγκελχορν, τούμπα, sousaphone και slide guitar, προτείνοντας έτσι μια σειρά σκοπών που έχουν τον τρόπο να σε εξιτάρουν («Preoccupations»).
Αν και σε επιμέρους φάσεις αντιλαμβάνεσαι πως πιο ντελικάτα ηχοχρώματα θα μπορούσε να «δέσουν» επίσης ωραία με το όραμα του Bartholomew, στην πράξη τα περιθώρια που δίνει ο Αυστραλός σ’ αυτή την προοπτική είναι μικρά, δείχνοντας πως εκείνο που τον ενδιαφέρει περισσότερο είναι η ορμή και η ένταση. Καλώς, υπό την έννοια πως εδώ έχουμε πάντα περιπετειώδη και ενδιαφέρουσα μουσική («My memories retain nothing») που δεν μπορείς εύκολα να την αγνοήσεις.
SEIMS - «Flowing Upstream»
GROUND CINNAMON BAND: Ground Cinnamon Band
(Sound Effect Records, 2025)
Οι Ground Cinnamon Band είναι Ολλανδοί και είναι τρεις – δύο άντρες, οι Erik Bus (κιθάρες, φωνή) και Jan Kappé (μπάσο, κιθάρες, φωνή), και μία γυναίκα, η Carlijn Bus (φωνή). Ο Eric και ο Jan ήταν μέλη των πιο ψυχεδελικών Small Breed, που άφησαν δύο ωραίους δίσκους στο διάστημα 2018-2021, ενώ τώρα δεν συνεργάζονται μόνο με την Carlijn αλλά και με τέσσερις ακόμη μουσικούς που χειρίζονται pedal steel κιθάρα, ντραμς, πλήκτρα, φυσαρμόνικα, φλάουτο και βιμπράφωνο, πλουτίζοντας ακόμη περισσότερο τον ήχο τους.
Βασικά, εδώ συζητάμε για το ντεμπούτο mini-LP των Ground Cinnamon Band με τίτλο το όνομά τους, που περιέχει πέντε τραγούδια (δύο στην Side A και τρία στην Side B) και το οποίο γυρίζει στις 45 στροφές.
Το συγκρότημα θυμίζει με αυτά που παρουσιάζει και με τον τρόπο που τα παρουσιάζει Δυτική Ακτή των late '60s. Βασικά, τα pop και folk-rock συγκροτήματα με τις ψυχεδελικές πάντα άκρες που άκμαζαν στο Λος Άντζελες – για παράδειγμα τους Buffalo Springfield, τους Mamas & The Papas, ακόμη και τους Byrds του «Sweetheart of the Rodeo» (1968) θα προσέθετα, όταν ακούς τις pedal steel, και βεβαίως άλλα ανάλογα ή περίπου ανάλογα της ίδιας εποχής και περιοχής.
Δεν είναι εύκολο αυτό που επιχειρούν σήμερα οι Ground Cinnamon Band. Θέλει κότσια για να μπορέσεις να γράψεις τραγούδια με ωραίες φωνητικές αρμονίες, δυνατές μελωδίες, ψαγμένες ποπ ενορχηστρώσεις και βεβαίως με το πνεύμα της ουσίας και της απλότητας της κλασικής εποχής.
Τα πέντε τραγούδια τους είναι σίγουρα συμπαθητικά, ή και κάτι παραπάνω, ενώ αν μιλάμε για το «Seasons come and go», που ανοίγει τη δεύτερη πλευρά, τότε θα έγραφα πως οι Ολλανδοί αξίζει να το χαίρονται διπλά και τριπλά, γιατί αυτό το κομμάτι τους είναι καταπληκτικό, εφάμιλλο σχεδόν των αριστουργημάτων του χθες, που κι εκείνοι θαυμάζουν.
Πολύ καλό είναι και το «Go for a long stroll», με όλα τα tracks, και τα πέντε, να συνθέτουν κάτι διαφορετικό που δεν έχεις την ευκαιρία να ακούς συχνά στις μέρες μας. Και αυτό, από μόνο του, δεν μπορεί παρά να κάνει τους Ground Cinnamon Band ξεχωριστούς.
«Seasons come and go»
