Λεωφορεία ασφυκτικά γεμάτα. Πάρτι μέχρι να ξεπροβάλλει ο ήλιος. Χιλιάδες κόσμου σε ένα προαύλιο πανεπιστημίου και μια ολόκληρη πόλη στο πόδι. Όποιος έχει μείνει ποτέ στον Βόλο, ξέρει ότι μιλάω για το πάρτι των Μηχανολόγων Μηχανικών, που για χάρη του κάθε χρόνο η πρωτεύουσα της Μαγνησίας βούλιαζε. Γιατί τόσος ντόρος όμως; Και πώς ένα αυτοσχέδιο φοιτητικό πάρτι κατέληξε να συζητιέται για πάνω από μια δεκαετία;
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.
Τα πρώτα χρόνια
Βόλος, 2007. Μια παρέα τελειόφοιτων Μηχανολόγων Μηχανικών Βιομηχανίας έστηνε το πρώτο της πάρτι για να συγκεντρώσει χρήματα για μια εκδρομή. Μερικά ποτά, λίγος πάγος και ήχος ημιεπαγγελματικός στον εσωτερικό χώρο της Πολυτεχνικής Σχολής. Τίποτα το ιδιαίτερο.
Μετά την πρώτη επιτυχημένη χρονιά, η διοργάνωση του ΜΗΧ-ΜΗΧ άρχισε να καθιερώνεται. Με την προσέλευση του κόσμου να πολλαπλασιάζεται κάθε χρονιά, οι φοιτητές σήκωσαν μανίκια, εκμεταλλευόμενοι το hype και τη λαχτάρα του κόσμου για κάτι καινούργιο.
Από στόμα σε στόμα, μέσω διαδικτύου και προωθητικών φυλλαδίων, το πάρτι πήρε πρωτόγνωρες διαστάσεις. Αποφασίστηκε να γίνεται κάθε Μάιο ή Ιούνιο, μεταξύ Πάσχα και εξεταστικής, ενώ μέρος των εσόδων πήγαινε σε άτομα που είχαν ανάγκη.
Για αρχή, άλλαξαν χώρο. Από τη μικρή αίθουσα της σχολής, βρέθηκαν στο προαύλιο. Σύστησαν ομάδες συντονισμού, νοίκιασαν επαγγελματικό ηχητικό εξοπλισμό και στράφηκαν στην εύρεση χορηγών.
Από τα πάρτι που ακολούθησαν, καταλάβαινε κανείς ότι οι μηχανολόγοι το είχαν πάρει σοβαρά. Κάθε φουρνιά τελειόφοιτων ήθελε να ξεπεράσει την προηγούμενη και να αφήσει το δικό της αποτύπωμα. Ο υγιής αυτός ανταγωνισμός ανέβαζε διαρκώς το επίπεδο, όπως και τις προσδοκίες των φοιτητών.
Στη σχετική ανάρτηση για το πάρτι του 2010 στο Facebook αναφέρεται πως «κατά τη διάρκεια της βραδιάς θα κληρωθούν 3 δωρεάν Σαββατοκύριακα στον Αϊ-Γιάννη Πηλίου και 1 ακόμα στη Σκιάθο, για δύο άτομα, έτσι, γιατί είμαστε και large».
Από στόμα σε στόμα, μέσω διαδικτύου και προωθητικών φυλλαδίων, το πάρτι πήρε πρωτόγνωρες διαστάσεις. Αποφασίστηκε να γίνεται κάθε Μάιο ή Ιούνιο, μεταξύ Πάσχα και εξεταστικής, ενώ μέρος των εσόδων πήγαινε σε άτομα που είχαν ανάγκη. Τα πρώτα πέντε χρόνια οι περισσότεροι φοιτητές στη Θεσσαλία περίμεναν το «πάρτι της χρονιάς».
Το ΜΗΧ-ΜΗΧ γνωστό σε όλη την Ελλάδα
Το hype συνέχισε να κορυφώνεται, σε βαθμό που το event ξέφυγε από τα στενά όρια της φοιτητικής κοινότητας. Από το 2015 και μετά, κόσμος από όλη την Ελλάδα προγραμμάτιζε την επίσκεψή του στον Βόλο μόνο και μόνο για να παρτάρει εκείνο το βράδυ.
Συνομίλησα με έναν εκ των διοργανωτών του τελευταίου πάρτι, τον Δημήτρη, φοιτητή του τμήματος από το 2018. Από όσα μου είπε, κατάλαβα ότι δεν υπήρχε υπερβολή στις φήμες.
«Από το πρώτο έτος γνώριζα ότι γίνεται ένα μεγάλο πάρτι, γιατί όλοι μιλούσαν γι’ αυτό. Πρώτη φορά που πήγα, το 2018, θυμάμαι ότι είχε μαζέψει κοντά στα 5.000 άτομα. Το 2023 είχα κι εγώ την ευκαιρία να συμμετάσχω στη διοργάνωση ως τελειόφοιτος και να ασχοληθώ και με το κομμάτι του ήχου.
Στην ομάδα συντονισμού ήμασταν πάρα πολλοί, 35 άτομα, που από τον Ιανουάριο ξεκινούσαμε τις τακτικές εβδομαδιαίες συναντήσεις. Ίσως δεν χρειάζονταν τόσοι για τις συναντήσεις, αλλά το βράδυ του πάρτι χρειάζονταν και περισσότεροι.
Το πρώτο πράγμα που κοιτάζαμε να κλείσουμε ήταν οι DJs. Χρειαζόμασταν έναν για το warm-up, έναν για το κλείσιμο και δύο ακόμα ενδιάμεσους. Ήταν σπαζοκεφαλιά, γιατί τα γούστα διέφεραν και κάθε DJ ζητούσε διαφορετική αμοιβή.
Για την ομαλή διεξαγωγή του event και την περιφρούρηση του χώρου προσλαμβάναμε προσωπικό ασφαλείας. Χρήματα βρίσκαμε μέσω χορηγιών. Ψάχναμε καταστήματα εστίασης κυρίως, τα οποία διαφημίζαμε σε προτζέκτορα πίσω από τον DJ. Οι τοπικές επιχειρήσεις όχι μόνο δεν μας σνόμπαραν αλλά επιζητούσαν και την προβολή μέσω του πάρτι.
Κάναμε επίσης συμφωνία με ταξιδιωτικό γραφείο για την ενοικίαση πούλμαν, τα οποία γύριζαν αυθημερόν σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Λάρισα και Πάτρα. Από τις πέντε μέχρι τις έξι το πρωί έφευγαν γεμάτα. Είχαμε συνεννοηθεί ακόμη και με τα ΚΤΕΛ Μαγνησίας να βάλουν περισσότερα δρομολόγια για τον Βόλο εκείνη την ημερομηνία. Πού αλλού έχεις δει να μισθώνουν λεωφορεία για πάρτι; Τα είχαμε προβλέψει όλα.
Το φοβερό της υπόθεσης ήταν ότι όλη η πόλη περίμενε καρτερικά εκείνη την εβδομάδα. Τα νυχτερινά μαγαζιά διοργάνωναν κι εκείνα πάρτι, στα καφέ και στα σουβλατζίδικα υπήρχαν ορδές κόσμου. Γι’ αυτό και πολλά από αυτά ήταν χορηγοί μας. Ήταν win-win η κατάσταση ξεκάθαρα.
Την ώρα του πάρτι επικρατούσε παράνοια. Θυμάμαι πως για να διανύσεις μια απόσταση 20 μέτρων, χρειαζόσουν δέκα λεπτά. Δεν έπεφτε καρφίτσα. Υπήρχαν αρκετές λιποθυμίες και η κατάσταση θύμιζε πολύ το καρναβάλι της Πάτρας.
Υπήρχε τέλειο vibe, γιατί σχεδόν όλοι ερχόντουσαν με σκοπό να διασκεδάσουν. Ειδικά αυτοί που είχαν ταξιδέψει τόσες ώρες, μόνο και μόνο γι’ αυτό. Αυτό που έβλεπα κάθε χρονιά –και συγκεκριμένα την τελευταία– ήταν εξωπραγματικό. Ένιωθες μεγάλη ικανοποίηση εκείνη την ώρα, ειδικά εφόσον ήξερες ότι ήσουν και μέλος αυτού του πρότζεκτ.
Το πιο απαιτητικό, νομίζω, είναι ότι έχεις τριάντα άτομα –που δεν γνωρίζουν σχεδόν τίποτα από διοργάνωση event– που πρέπει να συνεννοηθούν και να στήσουν ένα πάρτι 8.000 ατόμων από το μηδέν. Πολύ δύσκολο, αν σκεφτείς ότι δεν είχαμε και πολλή καθοδήγηση από τους προηγούμενους.
Για να σου είμαι απόλυτα ειλικρινής βέβαια, το πάρτι ως πάρτι δεν είχε κάτι το ξεχωριστό κατά τη γνώμη μου. Απλώς πιστεύω ότι εκτοξεύθηκε λόγω του hype και της καλής φήμης που έχει χτίσει τόσα χρόνια».
Η πρώτη χρονιά χωρίς πάρτι και η επόμενη μέρα
Το καλό κλίμα και η ξέφρενη διάθεση, όμως, δεν ήταν αρκετά από μόνα τους για να εξασφαλίσουν τη συνέχεια του πάρτι-θεσμού. Το 2023, η είδηση της ένοπλης ληστείας από κουκουλοφόρους στα ταμεία της διοργάνωσης έκανε τον γύρο του διαδικτύου, προκαλώντας αναμφίβολα προβληματισμό τόσο στην τοπική κοινωνία όσο και στην πρυτανική αρχή.
Έτσι, το 2024 ήταν η πρώτη χρονιά χωρίς πάρτι, μια και δεν δόθηκε ποτέ άδεια από την πρυτανεία για τη διεξαγωγή του. «Το αίτημα των φοιτητών ήταν η διεξαγωγή πάρτι με περισσότερους από 8.000 φιλοξενούμενους και το 11μελές Συμβούλιο Διοίκησης του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας έκρινε ότι ο χώρος δεν δύναται να φιλοξενήσει τόσο μεγάλο αριθμό ατόμων, διασφαλίζοντας ταυτόχρονα την ασφάλειά τους», δήλωσε μεταξύ άλλων ο πρύτανης του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας κ. Μπιλλίνης στον «Ταχυδρόμο Βόλου».
Από την πλευρά της, η συντονιστική ομάδα κίνησε γη και ουρανό, εξετάζοντας ακόμη και το ενδεχόμενο αλλαγής της τοποθεσίας. Κάτι τέτοιο, ωστόσο, δεν κατέστη εφικτό, παρά τις επίμονες και συνεχείς τους προσπάθειες. «Αναγνωρίζουμε την απογοήτευση που μπορεί να προκαλεί αυτή η απόφαση σε όλους τους φοιτητές και υποσχόμαστε να συνεχίσουμε τις προσπάθειές μας για τη διοργάνωση ενός αντίστοιχου γεγονότος του χρόνου. Παραμένουμε προσηλωμένοι στον στόχο μας να διατηρήσουμε την παράδοση ζωντανή. Σας ευχαριστούμε για την κατανόηση και τη διαχρονική υποστήριξή σας», έγραψαν οι διοργανωτές σε σχετικό τους story στα social media.
Σήμερα, κανείς δεν ξέρει αν το ΜΗΧ-ΜΗΧ θα επιστρέψει ή αν ο κύκλος του έχει κλείσει οριστικά. Όπως και να ’χει, άφησε σίγουρα το στίγμα του και διεκδικεί δικαιωματικά μια θέση στη λίστα με τα κορυφαία events στη χώρα. Εμείς, πάντως, θα το περιμένουμε, με ένα εισιτήριο ΚΤΕΛ και μια μπίρα στο χέρι.
