Μπριζίτ Μπαρντό: Η έκτρωση που δεν έγινε και η σημασία της επιλογής

Μπριζίτ Μπαρντό Facebook Twitter
Η Μπαρντό γέννησε και εγκατέλειψε ένα παιδί που ποτέ δεν θέλησε. Φωτ.: Keystone-France/Gamma-Keystone via Getty Images/Ideal Image
0


ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΕΓΙΝΕ VIRAL
μια ανάρτηση στα social που αναφερόταν στην πολύ κακή σχέση της Μπριζίτ Μπαρντό με τον γιο της.

Η ανάρτηση έγραφε ότι η ηθοποιός είχε δηλώσει: «Απέρριψα το παιδί μου. Ήταν σαν ένας όγκος που τρεφόταν από εμένα και ήμουν αναγκασμένη να τον κουβαλάω στο πρησμένο μου κορμί. Περίμενα πολύ για την ευλογημένη στιγμή που θα μπορούσα να απαλλαγώ απ’ αυτόν». Απ’ ο,τι διάβασα και αλλού, καθώς δεν ήθελε να έχει καμία σχέση με το παιδί της, έδωσε στον πατέρα του την πλήρη κηδεμονία και το παιδί μεγάλωσε με εκείνον και τους γονείς του. 

Ένα σημείο του κειμένου ανέφερε μια κεντρική πληροφορία που ωστόσο πέρασε στα ψιλά απ’ τους σχολιαστές που καταδίκαζαν τις δηλώσεις της: η Μπαρντό θέλησε και προσπάθησε να προβεί σε έκτρωση, ωστόσο, πρώτον, η εκτρώση ήταν παράνομη στη Γαλλία, και δεύτερον, λόγω της διασημότητάς της, κανείς απ’ τους γιατρούς που τις έκαναν παράνομα δεν ήθελε να ρισκάρει να έχει επιπλοκές το αγαπημένο κορίτσι της χώρας. Έτσι, γέννησε και εγκατέλειψε ένα παιδί που ποτέ δεν θέλησε. 

Ενώ έχουμε μεγαλώσει με παραμύθια και ταινίες οι οποίες ηρωοποιούν τους χαρακτήρες που πάνε κόντρα στην εξουσία και τον νόμο αν αυτό σημαίνει την προσωπική τους απελευθέρωση, η συσχέτιση αυτού του μοτίβου με μια μητέρα που αρνείται το παιδί της απλώς δεν συμβαίνει.

Όταν πέρασε ο νόμος που απαγόρευε την έκτρωση στην Πολωνία, είχα μιλήσει με αρκετές ακτιβίστριες. Κάποια απ’ αυτές με είχε προσκαλέσει σε μια διαδικτυακή συζήτηση μεταξύ ακτιβιστριών από φεμινιστικές οργανώσεις της Ευρώπης, οι οποίες προσπαθούσαν να σκεφτούν όσο το δυνατόν πιο έντονες δράσεις για να αποτρέψουν έναν νόμο που θα περνούσε σε τρεις μέρες. Η συζήτηση κράτησε πάρα πολύ και η μορφή της άλλαξε πολλές φορές. Άλλοτε έμοιαζε με στρατηγικό σχεδιασμό, άλλοτε κυριαρχούσε η ενθάρρυνση προς τις Πολωνές, κάποια στιγμή κυριάρχησε η ιστορική αναδρομή, που κατέληξε στο «ό,τι και να γίνει, θα σας βοηθήσουμε, όπως έκαναν πάντα οι γυναίκες για τις άλλες γυναίκες» και, λίγο πριν βγω, μια Πολωνή, που ήταν εμφανές πως είχε ιδιαίτερο κύρος μεταξύ των ομοεθνών της, σχολίασε «αν το περάσουν, σε λίγα χρόνια η κοινωνία θ’ αποτελείται από ακόμη περισσότερα παιδιά που μεγάλωσαν με μητέρες που τα μισούσαν».

Διαβάζοντας τα περί Μπαρντό, σκεφτόμουν ότι σε μια τέτοια ιστορία, κεντρικό θέμα μπορείς να κάνεις είτε τη μάνα είτε την απουσία αυτοδιάθεσης της μάνας. Μπορείς να εστιάσεις στη σκληρότητά της μετά τη γέννα –και τότε η σκληρότητά της να είναι απάνθρωπη– ή να εστιάσεις στην απουσία της δυνατότητας να ορίσει το αν θα γίνει ή όχι μητέρα – και τότε η σκληρότητά της να μοιάζει με αντιστασιακή άρνηση, από εκείνη που συνήθως σεβόμαστε, καθώς την ταυτίζουμε με την ελευθερία. Ενώ έχουμε μεγαλώσει με παραμύθια και ταινίες που ηρωοποιούν τους χαρακτήρες που πάνε κόντρα στην εξουσία και τον νόμο αν αυτό σημαίνει την προσωπική τους απελευθέρωση, η συσχέτιση αυτού του μοτίβου με μια μητέρα που αρνείται το παιδί της απλώς δεν συμβαίνει. Η μητρότητα είναι ανέγγιχτη. Άσπιλη. Η γέννηση πρέπει να προκαλέσει κάθαρση. Το άγγιγμα του βρέφους στη μητρική σάρκα διαγράφει όποιες αμφιβολίες έχουν προηγηθεί. Και αν δεν τις διαγράφει, δεν σκεφτόμαστε μήπως η μητρότητα δεν κάνει για όλες και μήπως πρέπει ν’ αλλάξουμε το αφήγημα που λέει ότι κάθε γυναίκα θα ολοκληρωθεί μόλις αποκτήσει παιδί. Απλώς αποφαινόμαστε ότι η γυναίκα είναι τέρας. Και ο κανόνας συνεχίζει να ισχύει. 

Είναι απορίας άξιο τι είδους κοινωνία θα ήταν αυτή στην οποία η έκτρωση θα ήταν νόμιμη, ασφαλής και άνευ στίγματος. Μια κοινωνία στην οποία κάθε παιδί που θα γεννιόταν θα ήταν ένα παιδί που η μητέρα του είχε επιθυμήσει τη γέννησή του. Ή, έστω, αν όχι ενεργητικά επιθυμήσει, τουλάχιστον είχε τη δυνατότητα να διακόψει την κύηση και δεν φορτώθηκε μια ζωή, μια ευθύνη και μια εξάρτηση που δεν ήθελε. Η χώρα που στέρησε τη δυνατότητα αυτή απ’ την Μπαρντό είναι πια η πρώτη χώρα που κατοχύρωσε συνταγματικά το δικαίωμα των γυναικών στην έκτρωση. Μέσα σε μισό αιώνα, η συνθήκη που οδήγησε την ηθοποιό σε δηλώσεις που την καθιστούν «τέρας», άρθηκε. Να το πω αλλιώς. Αν μπορούσε να κάνει αυτό που ήθελε, δεν θα μπορούσαμε ποτέ να κρίνουμε το πόσο σκληρή είναι με το παιδί της, γιατί το παιδί δεν θα υπήρχε. Ο χαρακτήρας της, όποιος κι αν ήταν, και τα ελαττώματά της, όποια κι αν ήταν, θα αφορούσαν εκείνη και τους ενήλικες στη ζωή της. Όχι ένα εξαρτημένο μέλος που είχε την ατυχία να δει τις δηλώσεις αυτές ενός προσώπου που θα έπρεπε να του παρέχει αγάπη και νοιάξιμο. 

Παρακολουθώντας σε παγκόσμιο επίπεδο τη συζήτηση για το θέμα αυτό, ιδίως την αυστηροποίηση των νόμων σε χώρες που είχαν επιτύχει τη νομιμοποίηση, σκέφτομαι το εξής: απαγορεύοντας την έκτρωση, γνωρίζεις ότι θα εξαναγκάσεις κάποιες γυναίκες να γεννήσουν παιδιά που δεν επιθυμούν. Απαγορεύεις τις εκτρώσεις με το επιχείρημα περί της ζωής των παιδιών, και «το δικαίωμα του εμβρύου να γεννηθεί». Είναι δυνατόν να θεωρήσει οποιoσδήποτε σκεπτόμενος άνθρωπος λογικό το να καταδικάζεις παιδιά σε μια ζωή την οποία ξεκινούν ως βαρίδια και «όγκοι πάνω στο κορμί»; Το ζήτημα δεν τελειώνει στην ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη. Συνεχίζεται στην ανεπιθύμητη ζωή. 



 

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Απολογία για τις γυναίκες που εγκατέλειψαν τα παιδιά τους

Βιβλίο / Απολογία για τις γυναίκες που εγκατέλειψαν τα παιδιά τους

Από την Ίνγκριντ Μπέργκμαν στην Τζόνι Μίτσελ κι από την Ντόρις Λέσινγκ στη Μίριελ Σπαρκ, ένα νέο βιβλίο καταγράφει τις περιπτώσεις των διάσημων γυναικών που άφησαν τα παιδιά τους χωρίς να κοιτάξουν πίσω.
THE LIFO TEAM
Μια έκθεση για τις γυναίκες, τους μύθους και τα βάσανα της μητρότητας

Πολιτισμός / Μια έκθεση για τις γυναίκες, τους μύθους και τα βάσανα της μητρότητας

Η έκθεση «Acts of Creation: On Art and Motherhood» («Πράξεις Δημιουργίας: Περί τέχνης και μητρότητας») εξερευνά τις χαρές και τις λύπες, το χάος και τους μύθους της μητρότητας μέσα από περισσότερα από 100 έργα τέχνης, από τη φεμινιστική πρωτοπορία μέχρι σήμερα
LIFO NEWSROOM

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Το δικαίωμα στην απομόνωση

Ιλεκτρίσιτυ / Ας αφήσουμε τους ιθαγενείς στην ησυχία τους

Οι φυλές ιθαγενών που ζουν αποκομμένες από τον ανθρώπινο πολιτισμό χαίρουν νομικής προστασίας, καθώς η επαφή τους με τα οργανωμένη κράτη ενέχει καταστροφικές συνέπειες για τις κοινότητές τους.
ΧΑΡΗΣ ΚΑΛΑΪΤΖΙΔΗΣ
«To TikTok πέτυχε γιατί σε διασκεδάζει»

Enrico Bellini / «To TikTok πέτυχε γιατί σε διασκεδάζει»

Ο επικεφαλής Κυβερνητικών Σχέσεων και Δημόσιας Πολιτικής του TikTok στη Νότια Ευρώπη, Enrico Bellini, περιγράφει το μυστικό της επιτυχίας της δημοφιλούς πλατφόρμας και εξηγεί γιατί η προστασία των δεδομένων των Ευρωπαίων χρηστών είναι υψίστης σημασίας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Πόσο απέχει ένα βιντεοπαιχνίδι για βιασμούς από την incel πραγματικότητα που ζούμε;

Οπτική Γωνία / Πόσο απέχει ένα βιντεοπαιχνίδι για βιασμούς από την incel πραγματικότητα που ζούμε;

Ορθώς μας σοκάρει το «No Mercy» που «παίζει» με τον βιασμό και την αιμομιξία, όμως την ίδια στιγμή ζούμε σε μια κοινωνία όπου η γυναικεία υποταγή πλασάρεται ως κανονικότητα.
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ
Τα νέα στοιχεία για τον Κώστα Αχ. Καραμανλή τον επαναφέρουν στο προσκήνιο 

Πολιτική / Nέα στοιχεία για τον Κώστα Αχ. Καραμανλή τον επαναφέρουν στο προσκήνιο 

Η υπόθεση των Τεμπών επιστρέφει στη Βουλή μέσω της δικογραφίας για τον Κώστα Αχ. Καραμανλή, αλλά στελέχη της κυβέρνησης υποστηρίζουν ότι αυτήν τη φορά είναι καλά προετοιμασμένοι. 
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
κωνσταντοπουλου

Βασιλική Σιούτη / Ποιος είναι, τελικά, αξιωματική αντιπολίτευση;

Οι δημοσκοπήσεις καταγράφουν πλέον στη δεύτερη θέση το κόμμα της Πλεύσης Ελευθερίας. Θα διατηρήσει η Ζωή Κωνσταντοπούλου τη δυναμική που απέκτησε; Θα αλλάξει σύντομα πάλι η σειρά των κομμάτων; Το σίγουρο είναι πως η ρευστότητα είναι η νέα πολιτική συνθήκη. 
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Tίτλος: Explainer: Το κίνημα "Cute Winter Boots" και το κριντζ της ψηφιακής πολιτικοποίησης

Explainer / «Cute Winter Boots»: Όσο κι αν το υποτιμάτε, το TikTok παράγει πολιτική

Το hashtag #CuteWinterBoots συγκεντρώνει τους προβληματισμούς των χρηστών για την άνοδο της παγκόσμιας ακροδεξιάς και για τον τρόπο που εφαρμόζεται η δημοκρατία σήμερα. Έχουμε αφήσει πίσω μας για πάντα το «για να συμμετέχω στην πολιτική πάω σε συνελεύσεις και γράφομαι σε κόμμα».
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ
Τι μας δείχνουν τα πρώτα ίχνη ζωής εκτός της Γης;

Διάστημα / Βρέθηκαν όντως ίχνη εξωγήινης ζωής;

Τι ανακάλυψε ακριβώς το τηλεσκόπιο James Webb; Θα υπάρξει σύντομα κατοικήσιμος πλανήτης; Πόσο κοντά είμαστε στην κατάκτηση του Διαστήματος; Ο αστρονόμος και καθηγητής Φυσικής του Διαστήματος Ξενοφών Μουσάς εξηγεί τι σηματοδοτεί η ανακάλυψη του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης θέλει τρίτη θητεία και τα δίνει όλα για να αλλάξει το κλίμα

Βασιλική Σιούτη / Ο Κυριάκος Μητσοτάκης θέλει τρίτη θητεία και τα δίνει όλα για να αλλάξει το κλίμα

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης ξεκαθάρισε ότι θα διεκδικήσει και τρίτη πρωθυπουργική θητεία και τα δίνει όλα με στόχο την άμεση αντιστροφή του αρνητικού πολιτικού κλίματος.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Χριστόφορος Πισσαρίδης: «Με ενοχλεί που η Ελλάδα, σε όλες τις λίστες, βρίσκεται στην τελευταία θέση»

Χριστόφορος Πισσαρίδης / «Με ενοχλεί που η Ελλάδα βρίσκεται παντού στην τελευταία θέση»

Από τον Τραμπ και την AI μέχρι την ελληνική γραφειοκρατία και την παγκόσμια ύφεση, ο νομπελίστας καθηγητής Οικονομικών Σερ Χριστόφορος Πισσαρίδης μιλά στη LIFO για το μέλλον της εργασίας και την απειλή του λαϊκισμού, εξηγώντας γιατί η Ελλάδα χρειάζεται λιγότερο Δημόσιο.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Τζέφρι Σακς: «Η κατάληψη των πανεπιστημίων από τον Τραμπ δεν θα πετύχει»

Οπτική Γωνία / Τζέφρι Σακς: «Η κατάληψη των πανεπιστημίων από τον Τραμπ δεν θα πετύχει»

Ο καθηγητής Οικονομικών και διευθυντής του Κέντρου για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια σχολιάζει στη LiFO τη σύγκρουση που έχει ξεσπάσει μεταξύ της κυβέρνησης Τραμπ και των αμερικανικών πανεπιστημίων και πώς βλέπει την επόμενη μέρα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Αθήνα: Τα ηλεκτρικά πατίνια και το χάος της μικροκινητικότητας/ Πώς θα μπει τάξη στο χάος με τα ηλεκτρικά πατίνια στην Αθήνα;/ «Δεν γίνεται να μην έχουμε πατίνια γιατί είναι επικίνδυνο να κυκλοφορήσουν»

Ρεπορτάζ / Τι θα γίνει επιτέλους με τα ηλεκτρικά πατίνια στην Αθήνα;

Τα ηλεκτρικά πατίνια είναι η νέα τάση μετακίνησης στην πόλη αλλά προς το παρόν δημιουργούν αρκετά προβλήματα και προκαλούν αντιδράσεις. Πώς θα μπουν όρια στην άναρχη κυκλοφορία τους και τη στάθμευσή τους και ποιες υποδομές χρειάζονται;
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Τα μεγάλα έργα που αλλάζουν τη χώρα: Ποια προχωρούν και ποια καθυστερούν

Ρεπορτάζ / Τα μεγάλα έργα που αλλάζουν τη χώρα: Ποια προχωρούν και ποια καθυστερούν

Νέοι αυτοκινητόδρομοι, νέες γραμμές μετρό, νοσοκομεία, σιδηρόδρομοι, αεροδρόμια. Στις μακέτες όλα φαίνονται φανταστικά. Πότε όμως στ' αλήθεια παραδίδονται, πόσο κοντά στις μακέτες θα είναι η πραγματικότητα; Και ποια οφέλη μπορεί να προσφέρουν στην κοινωνία και την οικονομία;
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Απειλείται η οικονομία από νέο κραχ;

Οπτική Γωνία / Έρχεται νέο παγκόσμιο κραχ;

Εμπορικοί πόλεμοι, γεωπολιτικές απειλές και ο κίνδυνος παγκόσμιας ύφεσης. Πόσο θα επηρεαστεί η Ελλάδα από τη νέα εποχή Τραμπ; Ο καθηγητής Χρηματοοικονομικών στο Πανεπιστήμιο του Λίβερπουλ, Κώστας Μήλας, μιλά στη LiFO.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Μπορεί μια φεμινίστρια να είναι χριστιανή; 

Οπτική Γωνία / Μπορεί μια φεμινίστρια να είναι χριστιανή; 

Υπάρχει τελικά ασυμβίβαστο μεταξύ χριστιανισμού και φεμινισμού; Μπορούν οι δύο ταυτότητες να συνυπάρξουν ή πρόκειται για έναν αδύνατο συνδυασμό; Δύο γυναίκες παραθέτουν τα επιχειρήματα κάθε πλευράς.
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ
Το πράσινο της Αθήνας και τα πάθη του

Ρεπορτάζ / Το πράσινο της Αθήνας και τα πάθη του

Το πράσινο της πόλης μπορεί να είναι περιορισμένο, αλλά σε αρκετές περιπτώσεις είναι αξιόλογο - και η άνοιξη το φέρνει ξανά στο προσκήνιο, μαζί με τα προβλήματά του. Λύσεις υπάρχουν· το ζητούμενο είναι να εισακουστούν.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ