Μπριζίτ Μπαρντό: Η έκτρωση που δεν έγινε και η σημασία της επιλογής

Μπριζίτ Μπαρντό Facebook Twitter
Η Μπαρντό γέννησε και εγκατέλειψε ένα παιδί που ποτέ δεν θέλησε. Φωτ.: Keystone-France/Gamma-Keystone via Getty Images/Ideal Image
0


ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΕΓΙΝΕ VIRAL
μια ανάρτηση στα social που αναφερόταν στην πολύ κακή σχέση της Μπριζίτ Μπαρντό με τον γιο της.

Η ανάρτηση έγραφε ότι η ηθοποιός είχε δηλώσει: «Απέρριψα το παιδί μου. Ήταν σαν ένας όγκος που τρεφόταν από εμένα και ήμουν αναγκασμένη να τον κουβαλάω στο πρησμένο μου κορμί. Περίμενα πολύ για την ευλογημένη στιγμή που θα μπορούσα να απαλλαγώ απ’ αυτόν». Απ’ ο,τι διάβασα και αλλού, καθώς δεν ήθελε να έχει καμία σχέση με το παιδί της, έδωσε στον πατέρα του την πλήρη κηδεμονία και το παιδί μεγάλωσε με εκείνον και τους γονείς του. 

Ένα σημείο του κειμένου ανέφερε μια κεντρική πληροφορία που ωστόσο πέρασε στα ψιλά απ’ τους σχολιαστές που καταδίκαζαν τις δηλώσεις της: η Μπαρντό θέλησε και προσπάθησε να προβεί σε έκτρωση, ωστόσο, πρώτον, η εκτρώση ήταν παράνομη στη Γαλλία, και δεύτερον, λόγω της διασημότητάς της, κανείς απ’ τους γιατρούς που τις έκαναν παράνομα δεν ήθελε να ρισκάρει να έχει επιπλοκές το αγαπημένο κορίτσι της χώρας. Έτσι, γέννησε και εγκατέλειψε ένα παιδί που ποτέ δεν θέλησε. 

Ενώ έχουμε μεγαλώσει με παραμύθια και ταινίες οι οποίες ηρωοποιούν τους χαρακτήρες που πάνε κόντρα στην εξουσία και τον νόμο αν αυτό σημαίνει την προσωπική τους απελευθέρωση, η συσχέτιση αυτού του μοτίβου με μια μητέρα που αρνείται το παιδί της απλώς δεν συμβαίνει.

Όταν πέρασε ο νόμος που απαγόρευε την έκτρωση στην Πολωνία, είχα μιλήσει με αρκετές ακτιβίστριες. Κάποια απ’ αυτές με είχε προσκαλέσει σε μια διαδικτυακή συζήτηση μεταξύ ακτιβιστριών από φεμινιστικές οργανώσεις της Ευρώπης, οι οποίες προσπαθούσαν να σκεφτούν όσο το δυνατόν πιο έντονες δράσεις για να αποτρέψουν έναν νόμο που θα περνούσε σε τρεις μέρες. Η συζήτηση κράτησε πάρα πολύ και η μορφή της άλλαξε πολλές φορές. Άλλοτε έμοιαζε με στρατηγικό σχεδιασμό, άλλοτε κυριαρχούσε η ενθάρρυνση προς τις Πολωνές, κάποια στιγμή κυριάρχησε η ιστορική αναδρομή, που κατέληξε στο «ό,τι και να γίνει, θα σας βοηθήσουμε, όπως έκαναν πάντα οι γυναίκες για τις άλλες γυναίκες» και, λίγο πριν βγω, μια Πολωνή, που ήταν εμφανές πως είχε ιδιαίτερο κύρος μεταξύ των ομοεθνών της, σχολίασε «αν το περάσουν, σε λίγα χρόνια η κοινωνία θ’ αποτελείται από ακόμη περισσότερα παιδιά που μεγάλωσαν με μητέρες που τα μισούσαν».

Διαβάζοντας τα περί Μπαρντό, σκεφτόμουν ότι σε μια τέτοια ιστορία, κεντρικό θέμα μπορείς να κάνεις είτε τη μάνα είτε την απουσία αυτοδιάθεσης της μάνας. Μπορείς να εστιάσεις στη σκληρότητά της μετά τη γέννα –και τότε η σκληρότητά της να είναι απάνθρωπη– ή να εστιάσεις στην απουσία της δυνατότητας να ορίσει το αν θα γίνει ή όχι μητέρα – και τότε η σκληρότητά της να μοιάζει με αντιστασιακή άρνηση, από εκείνη που συνήθως σεβόμαστε, καθώς την ταυτίζουμε με την ελευθερία. Ενώ έχουμε μεγαλώσει με παραμύθια και ταινίες που ηρωοποιούν τους χαρακτήρες που πάνε κόντρα στην εξουσία και τον νόμο αν αυτό σημαίνει την προσωπική τους απελευθέρωση, η συσχέτιση αυτού του μοτίβου με μια μητέρα που αρνείται το παιδί της απλώς δεν συμβαίνει. Η μητρότητα είναι ανέγγιχτη. Άσπιλη. Η γέννηση πρέπει να προκαλέσει κάθαρση. Το άγγιγμα του βρέφους στη μητρική σάρκα διαγράφει όποιες αμφιβολίες έχουν προηγηθεί. Και αν δεν τις διαγράφει, δεν σκεφτόμαστε μήπως η μητρότητα δεν κάνει για όλες και μήπως πρέπει ν’ αλλάξουμε το αφήγημα που λέει ότι κάθε γυναίκα θα ολοκληρωθεί μόλις αποκτήσει παιδί. Απλώς αποφαινόμαστε ότι η γυναίκα είναι τέρας. Και ο κανόνας συνεχίζει να ισχύει. 

Είναι απορίας άξιο τι είδους κοινωνία θα ήταν αυτή στην οποία η έκτρωση θα ήταν νόμιμη, ασφαλής και άνευ στίγματος. Μια κοινωνία στην οποία κάθε παιδί που θα γεννιόταν θα ήταν ένα παιδί που η μητέρα του είχε επιθυμήσει τη γέννησή του. Ή, έστω, αν όχι ενεργητικά επιθυμήσει, τουλάχιστον είχε τη δυνατότητα να διακόψει την κύηση και δεν φορτώθηκε μια ζωή, μια ευθύνη και μια εξάρτηση που δεν ήθελε. Η χώρα που στέρησε τη δυνατότητα αυτή απ’ την Μπαρντό είναι πια η πρώτη χώρα που κατοχύρωσε συνταγματικά το δικαίωμα των γυναικών στην έκτρωση. Μέσα σε μισό αιώνα, η συνθήκη που οδήγησε την ηθοποιό σε δηλώσεις που την καθιστούν «τέρας», άρθηκε. Να το πω αλλιώς. Αν μπορούσε να κάνει αυτό που ήθελε, δεν θα μπορούσαμε ποτέ να κρίνουμε το πόσο σκληρή είναι με το παιδί της, γιατί το παιδί δεν θα υπήρχε. Ο χαρακτήρας της, όποιος κι αν ήταν, και τα ελαττώματά της, όποια κι αν ήταν, θα αφορούσαν εκείνη και τους ενήλικες στη ζωή της. Όχι ένα εξαρτημένο μέλος που είχε την ατυχία να δει τις δηλώσεις αυτές ενός προσώπου που θα έπρεπε να του παρέχει αγάπη και νοιάξιμο. 

Παρακολουθώντας σε παγκόσμιο επίπεδο τη συζήτηση για το θέμα αυτό, ιδίως την αυστηροποίηση των νόμων σε χώρες που είχαν επιτύχει τη νομιμοποίηση, σκέφτομαι το εξής: απαγορεύοντας την έκτρωση, γνωρίζεις ότι θα εξαναγκάσεις κάποιες γυναίκες να γεννήσουν παιδιά που δεν επιθυμούν. Απαγορεύεις τις εκτρώσεις με το επιχείρημα περί της ζωής των παιδιών, και «το δικαίωμα του εμβρύου να γεννηθεί». Είναι δυνατόν να θεωρήσει οποιoσδήποτε σκεπτόμενος άνθρωπος λογικό το να καταδικάζεις παιδιά σε μια ζωή την οποία ξεκινούν ως βαρίδια και «όγκοι πάνω στο κορμί»; Το ζήτημα δεν τελειώνει στην ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη. Συνεχίζεται στην ανεπιθύμητη ζωή. 



 

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Απολογία για τις γυναίκες που εγκατέλειψαν τα παιδιά τους

Βιβλίο / Απολογία για τις γυναίκες που εγκατέλειψαν τα παιδιά τους

Από την Ίνγκριντ Μπέργκμαν στην Τζόνι Μίτσελ κι από την Ντόρις Λέσινγκ στη Μίριελ Σπαρκ, ένα νέο βιβλίο καταγράφει τις περιπτώσεις των διάσημων γυναικών που άφησαν τα παιδιά τους χωρίς να κοιτάξουν πίσω.
THE LIFO TEAM
Μια έκθεση για τις γυναίκες, τους μύθους και τα βάσανα της μητρότητας

Πολιτισμός / Μια έκθεση για τις γυναίκες, τους μύθους και τα βάσανα της μητρότητας

Η έκθεση «Acts of Creation: On Art and Motherhood» («Πράξεις Δημιουργίας: Περί τέχνης και μητρότητας») εξερευνά τις χαρές και τις λύπες, το χάος και τους μύθους της μητρότητας μέσα από περισσότερα από 100 έργα τέχνης, από τη φεμινιστική πρωτοπορία μέχρι σήμερα
LIFO NEWSROOM

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Η ανάγκη μιας σκαλωσιάς: Μεταμορφώσεις και φεμινισμοί

Guest Editors / Η ανάγκη μιας σκαλωσιάς: Μεταμορφώσεις και φεμινισμοί

Η πατριαρχία είναι παντού: στην οικονομία, στην κοινωνία, στην ψυχολογία, στην αισθητική, στον πολιτισμό, σε ολόκληρη την ανθρώπινη κατάσταση. Όταν σκεφτόμαστε το πολιτικό, δεν γίνεται να μη σκεφτόμαστε το φεμινιστικό.
ΝΙΚΟΣ ΔΑΣΚΑΛΟΠΟΥΛΟΣ
«Ζούμε στην εποχή της ισορροπίας του ισχυρού»

Οπτική Γωνία / «Ζούμε στην εποχή της ισορροπίας του ισχυρού»

Οι παγκόσμιες και περιφερειακές επιπτώσεις της σύγκρουσης στη Γάζα και τα αδιέξοδα του Παλαιστινιακού. Μιλά στη LiFO ο δρ. Ευρωπαϊκής Ασφάλειας και Νέων Απειλών και κύριος ερευνητής του ΕΛΙΑΜΕΠ, Τριαντάφυλλος Καρατράντος.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Μια ομάδα μαθητών κατασκεύασε ρομπότ που καθαρίζει τις θάλασσες

Περιβάλλον / Πώς μια ομάδα μαθητών από τον Άλιμο έφτιαξε ρομπότ που καθαρίζει τον βυθό;

Το Greek Seabot είναι το υποβρύχιο ρομπότ που δημιούργησε μια μαθητική ομάδα από το ΕΠΑΛ Αλίμου για να βοηθήσει στον καθαρισμό των βυθών από πλαστικά και απορρίμματα. Μιλούν στη LIFO οι μαθητές για τα κίνητρά τους και το όραμά τους για ένα πιο καθαρό περιβάλλον.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Οι αλλαγές που φέρνουν στο μεταναστευτικό η πρόσφατη απόφαση της Λειψίας και η νέα πολιτική του Μερτς/ Μεταναστευτικό: Από τη Μέρκελ στον Μερτς και η αλλαγή που φέρνει η απόφαση της Λειψίας

Βασιλική Σιούτη / Μεταναστευτικό: Πώς επηρεάζει την Ελλάδα η αλλαγή πολιτικής της Γερμανίας;

Μετά την εκλογή του Φρίντριχ Μερτς, η Γερμανία αυστηροποιεί τη μεταναστευτική πολιτική της και αναζητά τρόπους για να εξαιρεθεί από την υποχρέωση εφαρμογής της ευρωπαϊκής νομοθεσίας, ώστε να μην κάνει δεκτά νέα αιτήματα ασύλου.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Becca Bloom: Γιατί θεοποιούμε τις ζάπλουτες; 

Οπτική Γωνία / Becca Bloom: Γιατί θεοποιούμε τις ζάπλουτες ενώ δεν έχουμε να φάμε;

Αν νομίζετε ότι η επίδειξη πλούτου προκαλεί σήμερα κοινωνική κατακραυγή, πλανάστε. Άνθρωποι που δυσκολεύονται οικονομικά, αντί να βιώσουν ταξική αφύπνιση, βλέποντας πώς ζει η δισεκατομμυριούχος σταρ του TikTok, θέλουν να μάθουν τα πάντα γι' αυτήν.
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ
Ανήλικοι στην πρώτη γραμμή: Το νέο πρόσωπο της ακροδεξιάς στη Θεσσαλονίκη

Ελλάδα / 13χρονα παιδιά σε νεοναζιστικές συμμορίες: Πώς φτάσαμε εδώ;

Όλο και περισσότεροι έφηβοι και νέοι φαίνεται να γοητεύονται από ακροδεξιές ιδεολογίες. Τι σηματοδοτεί η έκρηξη αυτού του επικίνδυνου φαινομένου; Μιλά στη LiFO ο καθηγητής Πολιτικών Επιστημών του ΑΠΘ, Άρης Στυλιανού.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
« Βρίσκω πολύ πιθανό να δούμε κάποια στιγμή μη λευκό Πάπα»

Οπτική Γωνία / «Βρίσκω πολύ πιθανό να δούμε κάποια στιγμή μη λευκό Πάπα»

Ο επίκουρος καθηγητής Φιλοσοφίας της Θρησκείας της Θεολογικής Σχολής του ΕΚΠΑ και διδάκτορας των πανεπιστημίων Βοστώνης και Λουβέν Χαράλαμπος Βέντης μιλά για την εκλογή του νέου Πάπα, την «επιστροφή» της θρησκείας και τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν σήμερα η Καθολική και η Ορθόδοξη Εκκλησία.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η αντιπολίτευση που υποδύεται πως δεν καταλαβαίνει…

Οπτική Γωνία / Η αντιπολίτευση που υποδύεται πως δεν καταλαβαίνει

Την τελευταία δεκαετία, όλα σχεδόν έχουν αλλάξει στην ελληνική κοινωνία, ιδιαίτερα σε εκείνο το κομμάτι της που βρισκόταν παραδοσιακά και ιστορικά απέναντι στη συντηρητική παράταξη.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Επίδομα ανεργίας: Όταν το κράτος αποφασίζει πως θα το ξοδέψεις

Ρεπορτάζ / Επίδομα ανεργίας: Όταν το κράτος αποφασίζει πώς θα το ξοδέψεις

Η απόφαση της κυβέρνησης να καταβάλλεται το επίδομα ανεργίας και άλλες κοινωνικές παροχές σε προπληρωμένη κάρτα, με πλαφόν 50% στην ανάληψη μετρητών, προκαλεί την αγανάκτηση των δικαιούχων. Σχολιάζουν στη LIFO άνεργοι πολίτες, ο γενικός γραμματέας της ΓΣΕΕ και εκπρόσωποι κλάδων που πλήττονται.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
«Empty the Tanks»: Σώστε τα δελφίνια!

Ρεπορτάζ / «Empty the Tanks»: Πότε θα σταματήσει η αιχμαλωσία των δελφινιών;

Η παγκόσμια καμπάνια «Empty the Tanks» εναντιώνεται στην αιχμαλωσία και την εκμετάλλευση των δελφινιών. Πώς εκφράζεται η κινητοποίηση στην Ελλάδα και ποια η τύχη των δελφινιών του Αττικού Ζωολογικού Πάρκου; Μιλούν στη LIFO εκπρόσωποι οργανώσεων, αλλά και ο ιδρυτής του Αττικού Πάρκου.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Υψηλοί τόνοι για τα Τέμπη, χαμηλοί για τα ελληνοτουρκικά 

Οπτική Γωνία / Υψηλοί τόνοι για τα Τέμπη, χαμηλοί για τα ελληνοτουρκικά 

Τα Τέμπη συνεχίζουν να πυροδοτούν εντάσεις μεταξύ κυβέρνησης και αντιπολίτευσης, αντιθέτως στα ελληνοτουρκικά και στο θέμα της πώλησης των Eurofighter στην Τουρκία που απασχόλησε την επικαιρότητα, η κριτική για τη στάση της κυβέρνησης από το ΠΑΣΟΚ και τον ΣΥΡΙΖΑ είναι σε χαμηλούς τόνους.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Οδός Βύρωνος: Ένας δρόμος-ντροπή για τον δημόσιο χώρο

Aθήνα / Οδός Βύρωνος: Ένας δρόμος-ντροπή για τον δημόσιο χώρο

Τα πεζοδρόμια στην καρδιά της πόλης έχουν παραδοθεί στα τουριστικά καταστήματα, αποκλείοντας τους πιο ευάλωτους πολίτες, ενώ η Αθήνα χάνει τον βασικό λόγο ύπαρξής της: να είναι μια πόλη για ανθρώπους.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
ΕΠΕΞ Έχετε «επιστροφή φόρου»: Οι συχνότερες περιπτώσεις phishing

Οπτική Γωνία / «Έχετε επιστροφή φόρου, πατήστε εδώ»: Πώς να γλιτώσεις από το phishing

Παραπλανητικά μηνύματα, αποκάλυψη προσωπικών δεδομένων, χακάρισμα τραπεζικών λογαριασμών. Το phishing είναι πιο συχνό και πολύ πιο επικίνδυνο πιο επικίνδυνο απ' ό,τι νομίζουμε. Μιλά στη LiFO ο καθηγητής Κυβερνοασφάλειας στο Τμήμα Ψηφιακών Συστημάτων του Πανεπιστημίου Πειραιώς και επικεφαλής της Εθνικής Ομάδας Κυβερνοασφάλειας, Χρήστος Ξενάκης.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Το χρονικό των χαμένων βίντεο των Τεμπών

Οπτική Γωνία / Το χρονικό των χαμένων βίντεο των Τεμπών

Η υπόθεση των χαμένων βίντεο των Τεμπών αναδεικνύει, για ακόμη μία φορά, λανθασμένους χειρισμούς που έγιναν σε κρίσιμες φάσεις της ανακριτικής διαδικασίας, αφήνοντας πλήθος αναπάντητων ερωτημάτων.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ