Στο Υπερωκεάνειον, την κλασική αξία του Πειραιά για ψάρι και θαλασσινά

Στο Υπερωκεάνειον, την κλασική αξία του Πειραιά για ψάρι και θαλασσινά, σαν σε νησί Facebook Twitter
Η διακόσμηση που θυμίζει μπακάλικο, με τις στοιβαγμένες κονσέρβες και τις φωτογραφίες παλιών βαποριών, σε ταξιδεύει πολλές δεκαετίες πίσω. Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO
0

Η αλήθεια είναι πως στον Πειραιά, παρόλο που είναι λιμάνι και η Ιχθυόσκαλα δεν απέχει πολύ από καμιά του γειτονιά, δεν είναι πολλά τα εστιατόρια που σερβίρουν πραγματικά φρέσκο ψάρι και θαλασσινά. Μια φωτεινή εξαίρεση στον κανόνα του αστερίσκου με τα κατεψυγμένα στα ψιλά γράμματα είναι το Υπερωκεάνειον, που χρόνια τώρα έχει αγκυροβολήσει στην ηλιόλουστη γειτονιά του Χατζηκυριάκειου και όταν λέει πως ό,τι σερβίρει είναι φρέσκο, το εννοεί. 

Από την αρχή σε κερδίζει η φιλόξενη ατμόσφαιρα. Η διακόσμηση που θυμίζει μπακάλικο, με τις στοιβαγμένες κονσέρβες και τις φωτογραφίες παλιών βαποριών, σε ταξιδεύει πολλές δεκαετίες πίσω και σου ξυπνά μνήμες από κάποια Κυριακή μεσημέρι στην κουζίνα της γιαγιάς στο νησί, που κάτι σιγοτραγουδούσε και τηγάνιζε πατάτες. Οι καρέκλες καφενείου μοιάζουν να ανήκουν εκεί περισσότερο απ' οπουδήποτε αλλού, και οι γάτες που βολτάρουν στα πόδια σου –αν τις αφήσεις φυσικά, γιατί ως ευγενή πλάσματα που είναι έχουν το απαραίτητο τακτ– αποτελούν κομμάτι της εμπειρίας τού να βρίσκεσαι εκεί. Όπως και η Μαριάννα, που έγινε Μαριάννος και εν τέλει Μάριος, ένας γουργούρης γάτος που έχει όρεξη μέχρι και για αγκαλιές, τόσο που μια μέρα κάποιος προσπάθησε να τον τσουβαλιάσει και να τον πάρει για δικό του. Τα πεντακάθαρα πατώματα που περισσότερο θυμίζουν ιατρείο είναι πάντα ένα μεγάλο συν για κάθε επιχείρηση εστίασης. Το Υπερωκεάνειον βάζει τσεκ και σε αυτό το κουτάκι. 

Οι άνθρωποί του τιμούν τη νησιώτικη καταγωγή τους και αυτό φαίνεται με την πρώτη ματιά στον κατάλογο, αφού η Κίμωλος έχει την τιμητική της, χωρίς βέβαια να λείπουν συνταγές και προϊόντα και από άλλα νησιά.

Αρκετά όμως με τα γύρω γύρω. Αν θες να βιώσεις εκατό τοις εκατό την ατμόσφαιρα και την αυθεντική εμπειρία ενός ουζερί θαλασσινών, μπορείς πολύ εύκολα να βρεθείς στα τραπέζια του. Όμως τι μπορείς να δοκιμάσεις εκεί; 

Στο Υπερωκεάνειον, την κλασική αξία του Πειραιά για ψάρι και θαλασσινά, σαν σε νησί Facebook Twitter
Το κουρκούτι, χρυσαφένιο και ελαφρύ, δεν κρατούσε καθόλου λάδι. Και η σκορδαλιά σκορδάτη όπως πρέπει, για να τιμά και το όνομά της. Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO

Οι άνθρωποί του τιμούν τη νησιώτικη καταγωγή τους και αυτό φαίνεται με την πρώτη ματιά στον κατάλογο, αφού η Κίμωλος έχει την τιμητική της, χωρίς βέβαια να λείπουν συνταγές και προϊόντα και από άλλα νησιά. Τα φρέσκα ψάρια και θαλασσινά φτάνουν εκεί από την Ιχθυόσκαλα και από συνεργαζόμενους ψαράδες από την Κίμωλο, τη Θεσσαλονίκη, αλλά και ολόκληρη την Ελλάδα. Γι’ αυτό και, ενώ υπάρχουν πολλά στάνταρ στο μενού, ανάλογα με την ψαριά των ημερών κρύβει και πολλές εκπλήξεις. 

Οι σαλάτες και τα ορεκτικά έχουν τη φρεσκάδα που ταιριάζει στο ύφος του μαγαζιού. Απλές συνταγές με άριστες πρώτες ύλες, που μαζί με το δροσερό ουζάκι που θα έχεις στο ποτήρι κάνουν την καλύτερη εισαγωγή για όσα νόστιμα έπονται. Δοκιμάσαμε σαλάτα Κιμώλου με ντοματίνια, κάππαρη Κιμώλου, κρεμμύδι, ξινοτύρι Κιμώλου, ρίγανη και σουσάμι. Δεν της έλειπε τίποτα. Από τα ορεκτικά, μεταξύ άλλων, αξίζει να δοκιμάσετε τα ντολμαδάκια Κάσου, όταν είναι διαθέσιμα, τη βελούδινη φάβα Σχοινούσας, τα πιταράκια Κιμώλου αλλά και τα ρεβίθια με ξινομυζήθρα. 

Στο Υπερωκεάνειον, την κλασική αξία του Πειραιά για ψάρι και θαλασσινά, σαν σε νησί Facebook Twitter
Δοκιμάσαμε σαλάτα Κιμώλου με ντοματίνια, κάππαρη Κιμώλου, κρεμμύδι, ξινοτύρι Κιμώλου, ρίγανη και σουσάμι. Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO
Στο Υπερωκεάνειον, την κλασική αξία του Πειραιά για ψάρι και θαλασσινά, σαν σε νησί Facebook Twitter
Οι ψητές σαρδέλες πάνω σε ψημένο προζυμένιο ψωμί με κρεμμύδι και ντομάτα ήταν τόσο καλές όσο ακούγονται. Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO

Από τα κυρίως δοκιμάσαμε τον τηγανητό μπακαλιάρο, που ήταν έπος. Το κουρκούτι, χρυσαφένιο και ελαφρύ, δεν κρατούσε καθόλου λάδι. Και η σκορδαλιά σκορδάτη όπως πρέπει, για να τιμά και το όνομά της. Οι ψητές σαρδέλες πάνω σε ψημένο προζυμένιο ψωμί με κρεμμύδι και ντομάτα ήταν τόσο καλές όσο ακούγονται, ενώ το λαβράκι μαρινάτο ήταν φίνο και ολόφρεσκο.

Αν δεν μπορείς χωρίς ένα πιάτο που να συνδυάζει τη θάλασσα με τα ζυμαρικά ή τα risotti, ο κατάλογος έχει επιλογές και για εσένα. Ένα από τα δικά μου αγαπημένα είναι το ριζότο με μελάνι σουπιάς. Εννοείται δεν λείπουν τα κλασικά πιάτα, όπως καλαμαράκι γόνος τηγανητός, καλαμάρι ψητό, χταπόδι ψητό ή τηγανητό, μύδια σαγανάκι, γαρίδες και αστακός ψητός, μπουγιαμπέσα κ.λπ., όλα τους με την ίδια ποιότητα που τα κάνει να ξεχωρίζουν σε σχέση με τις φορές που τα δοκίμασες κάπου αλλού. Οι σουπιές με ταχίνι αξίζουν μια ευκαιρία· αν και ιδιαίτερος συνδυασμός, είναι ένα εξαιρετικό ταίριασμα που θα σε κερδίσει. Τα ψαράκια είναι και αυτά ημέρας, οπότε μην ξεχάσεις να ρωτήσεις τι έφερε το δίχτυ του ψαρά. 

Στο Υπερωκεάνειον, την κλασική αξία του Πειραιά για ψάρι και θαλασσινά, σαν σε νησί Facebook Twitter
Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO

Στο τέλος, θα απολαύσεις έναν χειροποίητο σιμιγδαλένιο χαλβά και θα τελειώσεις το ουζάκι σου χωρίς βιασύνη, κανονίζοντας νοητά πότε θα ξαναβρεθείς εκεί. Βλέπεις, αυτό το ραχάτι που νιώθουμε μετά από ένα τέτοιο γεύμα δεν το βρίσκουμε μόνο στα νησιά. Κάποιες φορές έρχονται αυτά σε εμάς, αρκεί να ξέρουμε πού να τα ψάξουμε στον χάρτη. Το pin δείχνει Πειραιά. 

Μαρίας Χατζηκυριάκου 48, Πειραιάς, 210 418 0030

Γεύση
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Ταβερνάκια για να μας βρουν οι Αλκυονίδες

Γεύση / Ταβερνάκια για να μας βρουν οι Αλκυονίδες

Μαγαζιά κοντά στη θάλασσα που είτε τη βλέπουν είτε όχι, κάποια που θέλουν φεριμπότ για να τα βρει κανείς, μια καλά κρυμμένη αυλή στο βουνό, στέκια του κέντρου που ομορφαίνουν λίγο παραπάνω όταν τα λούζει ο ήλιος. Η ομάδα της LiFO επιλέγει εκείνα τα μέρη όπου θέλει να περάσει τις πιο καλές μέρες του χειμώνα.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Souvlakination: Ένας Ελληνοκύπριος που αγαπάει πολύ το σουβλάκι

Γεύση / Souvlakination: Ένας Ελληνοκύπριος που αγαπάει πολύ το σουβλάκι

Ο Αλέξανδρος Μυλωνάς στο δημοφιλές προφίλ του στο Instagram έχει στόχο να καταγράψει το ελληνικό σουβλάκι σε κάθε μέρος της γης, διασώζοντας μέρος της γαστρονομικής ιστορίας στην Ελλάδα, στο Λονδίνο και όπου ζουν Έλληνες.
M. HULOT
Μάνος Μακρυγιαννάκης: «Στο Philema, στις Βρυξέλλες, κάνουν ουρά για ξινόμαυρο και ξινόχοντρο»

Το κρασί με απλά λόγια / Μάνος Μακρυγιαννάκης: «Στο Philema κάνουν ουρά για ξινόμαυρο και ξινόχοντρο»

Ο «πρεσβευτής» της ελληνικής κουζίνας στις Βρυξέλλες, αναπολεί τα παιδικά του Χριστούγεννα στην Κρήτη και μιλά για τον ρόλο του Philema – του εστιατορίου που εδώ και έντεκα χρόνια προσφέρει στους «καλεσμένους» του αποκλειστικά ελληνικά προϊόντα και ελληνικά κρασιά.
ΥΡΩ ΚΟΛΙΑΚΟΥΔΑΚΗ - ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΟΡΦΑΝΙΔΗΣ
Στον «Σήφη» ξέρουν από καλή κρητική κουζίνα

Γεύση / Στον «Σήφη» για γαμοπίλαφο και αυγά με στάκα και απάκι

Εδώ και σχεδόν πέντε δεκαετίες, μια οικογενειακή ταβέρνα στον Άγιο Δημήτριο, με την κυρά-Φωφώ σταθερά στο τιμόνι, σερβίρει φαγητά και μεζέδες όπως ακριβώς θα τους έβρισκες σε ένα αυθεντικό κρητικό καφενείο.
ΝΙΚΗ ΜΗΤΑΡΕΑ
Χριστουγεννιάτικος κορμός, μια γλυκιά ιστορία που συνεχίζεται στα καλύτερα ζαχαροπλαστεία της πόλης

Γεύση / Χριστουγεννιάτικος κορμός, ένα σοκολατένιο έπος. Εδώ οι καλύτεροι

Ξεκίνησε ως ένα ρολό παντεσπάνι με αφράτη σοκολάτα γκανάς και ζάχαρη άχνη, σύμβολο της καλοτυχίας. Πλέον κάθε ζαχαροπλάστης κάνει μια δική του παραλλαγή, μετατρέποντάς το σε γλυκό έργο τέχνης.
ΝΙΚΗ ΜΗΤΑΡΕΑ
«Το Αμύνταιο είναι το El Dorado της ελληνικής αμπελουργίας»

Το κρασί με απλά λόγια / «Το Αμύνταιο είναι το El Dorado της ελληνικής αμπελουργίας»

Σε μια συνέντευξη εφ όλης της ύλης η εμβληματική προσωπικότητα του ελληνικού κρασιού, ο Άγγελος Ιατρίδης, εξηγεί ότι πήγε στο Αμύνταιο πριν από τριάντα χρόνια επειδή είδε ότι θα άντεχε στην κλιματική αλλαγή και μιλάει για τη μεγάλη ανάπτυξη του Κτήματος Άλφα από τα 4.000 στρέμματα στα 14.000.
ΥΡΩ ΚΟΛΙΑΚΟΥΔΑΚΗ - ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΟΡΦΑΝΙΔΗΣ
Η εποχή του Ευχέλαιου της μεσογειακής διατροφής ή Τα μυστήρια της εποχής της ελιάς

Γεύση / Ελιές με χταπόδι: Στο Αιγαίο τις φτιάχνουν απλά, όπως τις μαντινάδες

Κολυμπάτες, ελίδια, κλαστάδες, σταφιδολιές, ψαρολιές, κουροπολιές, νερατζολιές: όπως και να την πεις, η ελιά παραμένει ένα μικρό σύμβολο του μεσογειακού πολιτισμού. Mε το χταπόδι πώς ταιριάζει;
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ