LIVE!

Έφη Αχτσιόγλου: Πάλεψε σαν άντρας, χάσε σα γυναίκα, κλάψε μόνη σου – ε, δεν γίνεται

Έφη Αχτσιόγλου: Πάλεψε σαν άντρας, χάσε σα γυναίκα, κλάψε μόνη σου – ε, δεν γίνεται Facebook Twitter
Eίναι παράξενο ότι το «ενωμένες θα νικήσουμε» παίζει παντού, εκτός από τη στιγμή που θα έπρεπε εμπράκτως να ισχύει. Φωτ.: Menelaos Myrillas/ SOOC
0

Καθόλου τυχαία και σίγουρα όχι αθώα, οι φεμινιστικές φωνές δεν είχαν και πολλά να πουν –πέρα από τα απολύτως απαραίτητα- καθ’ όλη τη διάρκεια της προσπάθειας της Έφης Αχτσιόγλου να κερδίσει την προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ.

Πέρα από την αναμενόμενη στήριξη «με την Έφη» (κάποτε κυρίως και αποκλειστικά από φεμινιστικές ομάδες ή μονάδες ιστορικά αφοσιωμένες στον ΣΥΡΙΖΑ), η πικρή αλήθεια είναι ότι δεν υπήρξαν, παρά ελάχιστες στιβαρές φεμινιστικές τοποθετήσεις υπέρ ή (έστω) κατά της υποψηφιότητάς της. Καμία ανάλυση για τη «γυάλινη οροφή» εδώ, καμία αγωνία για το αν θα υπάρξει γυναίκα πρόεδρος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, γυναίκα δυνάμει επόμενη πρωθυπουργός.

Όμως, για ποιον λόγο ακριβώς κοιτούσε αλλού ο φεμινισμός, αντί για το «κάδρο» της κυρίας Αχτσιόγλου; Και πόση αποκωδικοποίηση σηκώνει αυτή η αμήχανη σιωπή, όταν τα ποσοστά μας (και) στη νέα Βουλή δεν είναι ακριβώς για χαρές και πανηγυρισμούς, η συμμετοχή μας στην κυβέρνηση είναι ισχνή και λίγη και η εν γένει εκπροσώπηση σε τέτοιες θέσεις για κλάματα;

Δεν υπήρξαν, παρά ελάχιστες στιβαρές φεμινιστικές τοποθετήσεις υπέρ ή (έστω) κατά της υποψηφιότητάς της Έφης Αχτσιόγλου.

Διακριτικότητα ή λεπτότητα να ασκηθεί κριτική σε ομόφυλη «βλέπει» η συντηρητική πτέρυγα, απογοήτευση και αδυναμία ταύτισης η προοδευτική.

Στην πρώτη περίπτωση ισχύει το «αφού το παιχνίδι μοιάζει να έχει κριθεί, ας μη βγάζουμε τα μάτια μας μόνες μας και ας αποφύγουμε να ασκήσουμε κριτική σε εκείνη που το προσπάθησε». Ναι, βγαίνει νόημα. Ωστόσο, στη δεύτερη περίπτωση, στον ιδεολογικό χώρο που εξ ορισμού βρίσκεται πιο κοντά στην κυρία Αχτσιόγλου, η σιωπή έχει σοβαρότερα αίτια και οδυνηρότερο αποτύπωμα.

Εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με δυσπιστία αναφορικά με τις έμφυλες δυνατότητες, αλλά με μία κάπως μασίφ αντίληψη, ότι η κυρία Αχτσιόγλου είναι μια γυναίκα με προνόμιο. Μία γυναίκα υποψήφια, η οποία αποφάσισε να δώσει τον αγώνα, αλλά με ανδρική εργαλειοθήκη. Μία πολιτικός, η οποία ασπάστηκε τη φεμινιστική ρητορική και ατζέντα, μόνο όταν ένιωσε στο δικό της δέρμα τις παγιωμένες πρακτικές της πατριαρχίας, τα ανδρικά κόλπα που «κατεβάζουν» το παιχνίδι στα πόδια του αντιπάλου.

Υπάρχουν δόσεις αλήθειας σε όλα τα παραπάνω και όλα τα παραπάνω έχουν αποκωδικοποιηθεί -κατά περίπτωση- σωστά ή έστω ορθολογικά, αλλά ας τα δούμε ένα – ένα.

Κατ’ αρχάς, η κυρία Αχτσιόγλου δεν είχε καμία γυναίκα στην ομάδα συμβούλων της προεκλογικής εκστρατείας της και αυτό είναι από μόνο του βαθιά προβληματικό, όσο έμπειρη, καταρτισμένη και διαυγής και αν είναι η ομάδα στήριξης της. Καλώς ή κακώς, εδώ οι γυναικείες ή και αμιγώς φεμινιστικές ποιότητες θα εξασφάλιζαν στην υποψήφια άλλον βαθμό ανάγνωσης του πολιτικού τραπεζιού και άλλη διάγνωση στις κακοτοπιές και στις πεπειραμένες ανδρικές τρικλοποδιές που στόχο είχαν να βγάλουν την πολιτικό από το κέντρο της. Δυστυχώς, εδώ λειτούργησαν όλες οι προκλήσεις της αντίπαλης πλευράς, ώστε να χαθεί η ψυχραιμία, η διαύγεια και η πολύτιμη ενέργεια και να συρθεί για μέρες η υποψήφια σε ένα μικροπολιτικό παιχνίδι διαρκών αντεγκλήσεων, καθαρά για το «φαίνεσθαι».  

Κατά δεύτερον, ως υπουργός Εργασίας η κυρία Αχτσιόγλου, παρά τη σκληρή δουλειά και τις αγαθές προθέσεις, δεν πέτυχε να φέρει καμία άνοιξη στη ζωή καμίας εργαζόμενης γυναίκας στη χώρα. Εδώ, όμως, βρισκόταν ως απλός «στρατιώτης» στο πλαίσιο μίας πολύ συγκεκριμένης πολιτικής – κρατούσε το χαρτοφυλάκιο, αλλά όχι στο επιθυμητό μέτρο τα ηνία.

Κατά τρίτον, ναι, ενδεχομένως η κυρία Αχτσιόγλου επιχείρησε να κεφαλαιοποιήσει πολιτικά τις χυδαίες  σεξιστικές επιθέσεις σε βάρος της και νοιάστηκε για τον στρατό των troll των social media, κυρίως όταν διαπίστωσε πικρά τις συνέπειες της λάσπης στη ζωή και τις προσπάθειες της σε ένα τέτοιο βορβορώδες περιβάλλον. Επίσης, σε όλα τα παραπάνω, ας προστεθεί και ο (όχι και τόσο ανομολόγητος) ανομολόγητος φόβος ότι το σύνολο των υποσχετικών θα ξεχαστεί, όταν επιτευχθεί το ζητούμενο. Έτσι μας έχει το εγχώριο πολιτικό σύστημα, το οποίο, ας είμαστε σοβαροί, ανδροκρατείται.

Όλα τα παραπάνω σωστά, αλλά...

Αλλά από αυτή την επιχειρηματολογία μοιάζει να λείπει η μεγάλη εικόνα, την οποία όλες οι γυναίκες βλέπουν, αλλά δεν τη συζητούν και πηγαίνει κάπως έτσι:  ότι η «γυάλινη οροφή» -όρος πολυχρησιμοποιημένος και κακοφορμισμένος πια- δεν σπάει σχεδόν ποτέ με μονάδες, αλλά με συλλογικότητα.

Ότι η εμπιστοσύνη στις ομόφυλες είναι ένα θέμα που πρέπει να συζητηθεί ξανά και ξανά, μέχρι να γίνει κοινή περιουσία ότι οι προσωπικές αντιπάθειες ή αμφιβολίες δεν πρέπει να θολώνουν τις συλλογικές διεκδικήσεις. Αν κάτι πρέπει να θυμάται ο φεμινιστικός κόσμος από αυτή την αναμέτρηση είναι ότι η new age πατριαρχία μπορεί να πουλάει και φεμινισμό και νοιάξιμο για τα ΛΟΑΤΚΙ+ δικαιώματα και επίσης μπορεί να σερβίρει θεαματική την πολιτική ματσίλα ως διαφορετικότητα.

Ότι η εκπροσώπηση δεν είναι μια ιστορία ανά πρόσωπο και ανά περίπτωση, αλλά μία μεγάλη, διαρκής πρόκληση που αφορά όλες. Και κυρίως, ότι τα τελευταία 100 χρόνια, παρά την πρόοδο και την προσπάθεια, στην κεντρική πολιτική σκηνή οι γυναίκες εισέρχονται (και επιβιώνουν) από δρόμους που «κατασκευάστηκαν» από άνδρες και όχι με πολύ καθαρούς «κατασκευαστικούς» όρους.

Έφη Αχτσιόγλου: Πάλεψε σαν άντρας, χάσε σα γυναίκα, κλάψε μόνη σου – ε, δεν γίνεται Facebook Twitter
Αυτό που περισσότερο απ’ όλα απειλεί τώρα την υποψηφιότητα της Αχτσιόγλου και δεν πρέπει, δεν είναι ούτε το θηριώδες μάρκετινγκ του αντιπάλου της που «ξεφουσκώνει» με χάρη κάθε ώρα που περνάει, ούτε ο σεξισμός ως εργαλείο εξόντωσης, αλλά το έλλειμμα εμπιστοσύνης από τις ομόφυλες της. Φωτ.: EUROKINISSI

Και λάθη θα γίνουν, και άχρωμες ή άτολμες θα μοιάζουν, κάποτε και πάρα πολύ κουρασμένες, λόγω των πολλαπλών ρόλων και των αδικαιολόγητα αυξημένων απαιτήσεων λόγω φύλου, αλλά όχι λιγότερο ικανές, όχι λιγότερο εργατικές, όχι αναποτελεσματικές. [Ποιος ξεχνά πόσα χρόνια πέρασαν για να αναγνωριστεί η πολιτική ποιότητα της αείμνησης Φώφης Γεννηματά, που για χρόνια πλήρωνε εκείνο το τραγικό στη σύλληψη του, σεξιστικότατο σποτ του Τζανετάκου με τη τζιπάρα; Δεν είναι απλώς ότι ο σεξισμός πληγώνει. Είναι ότι γράφει για καιρό στο συλλογικό ασυνείδητο, στερώντας από τις γυναίκες πολιτικούς πολύτιμο χρόνο].

Αυτό που περισσότερο απ’ όλα απειλεί τώρα την υποψηφιότητα της Αχτσιόγλου και δεν πρέπει, δεν είναι ούτε το θηριώδες μάρκετινγκ του αντιπάλου της που «ξεφουσκώνει» με χάρη κάθε ώρα που περνάει, ούτε ο σεξισμός ως εργαλείο εξόντωσης, αλλά το έλλειμμα εμπιστοσύνης από τις ομόφυλες της και η στερεοτυπική απεικόνιση της ως γυναίκα που έπρεπε να παλέψει σαν άνδρας, να χάσει σα νεράιδα και στο τέλος να κλάψει μόνη της. Ε, δεν γίνεται. Όχι μόνο γιατί την αδικεί συστημικά, αλλά επειδή θολώνει τον συλλογικό στόχο και υπονομεύει τις μελλοντικές προσπάθειες γυναικών στον πολιτικό στίβο. Και είναι παράξενο ότι το «ενωμένες θα νικήσουμε» παίζει παντού, εκτός από τη στιγμή που θα έπρεπε εμπράκτως να ισχύει.

Αυτό είναι που πρέπει να προβληματίζει, όσο είναι ακόμη καιρός. Όλα τα άλλα –ο πόλεμος λάσπης, τα συντροφικά μαχαιρώματα, η χάραξη νέων πολιτικών μοντέλων, η λατρεία στα πυροτεχνήματα της πολιτικής μας ζωής και ο ρόλος των Μέσων στην ανάδειξή (;) τους είναι για μετά.

Οπτική Γωνία
0

LIVE!

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Έφη Αχτσιόγλου στη LIFO: «Προφανώς και το φύλο μου έχει λειτουργήσει αρνητικά στη βαθιά σεξιστική κοινωνία μας»

Συνέντευξη / Έφη Αχτσιόγλου στη LIFO: «Ο κ. Κασσελάκης μού απευθύνθηκε με αυτό το υποτιμητικό στυλάκι, ακριβώς επειδή είμαι γυναίκα»

Λίγα εικοσιτετράωρα πριν από την αναμέτρηση της Κυριακής για την προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ., η Έφη Αχτσιόγλου, μία εκ των δύο υποψηφίων, απαντά σε ορισμένα καίρια ερωτήματα και ανοίγει τα χαρτιά της.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η Αχτσιόγλου, ο κακόμοιρος σεξιστής πολιτικός συντάκτης και το μέλλον του ΣΥΡΙΖΑ

Χριστίνα Γαλανοπούλου / Η Αχτσιόγλου, ο κακόμοιρος σεξιστής πολιτικός συντάκτης και το μέλλον του ΣΥΡΙΖΑ

Τι πραγματικά κατάλαβε χθες ο Τύπος από το μήνυμα της Έφης Αχτσιόγλου στο άνοιγμα της κούρσας διαδοχής στον ΣΥΡΙΖΑ – Δυο περιστατικά από το παρελθόν και ένα νεύμα στο μέλλον
ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΓΑΛΑΝΟΠΟΥΛΟΥ
Ας περιμένουν οι γυναίκες (και οι γκέι και οι άνω των 50+)

Χριστίνα Γαλανοπούλου / Ας περιμένουν οι γυναίκες (και οι γκέι και οι άνω των 50+)

Ούτε ισότητα, ούτε καν ποσόστωση, ούτε συμπερίληψη στη φλύαρη αναμνηστική φωτογραφία του νέου υπουργικού συμβουλίου, μια εικόνα, δηλαδή, η οποία γεννά ανησυχίες και κλείνει το μάτι στους ακροδεξιούς καλοθελητές που μόλις μπήκαν στη Βουλή.
ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΓΑΛΑΝΟΠΟΥΛΟΥ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Μια ομάδα μαθητών κατασκεύασε ρομπότ που καθαρίζει τις θάλασσες

Περιβάλλον / Πώς μια ομάδα μαθητών από τον Άλιμο έφτιαξε ρομπότ που καθαρίζει τον βυθό;

Το Greek Seabot είναι το υποβρύχιο ρομπότ που δημιούργησε μια μαθητική ομάδα από το ΕΠΑΛ Αλίμου για να βοηθήσει στον καθαρισμό των βυθών από πλαστικά και απορρίμματα. Μιλούν στη LIFO οι μαθητές για τα κίνητρά τους και το όραμά τους για ένα πιο καθαρό περιβάλλον.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Οι αλλαγές που φέρνουν στο μεταναστευτικό η πρόσφατη απόφαση της Λειψίας και η νέα πολιτική του Μερτς/ Μεταναστευτικό: Από τη Μέρκελ στον Μερτς και η αλλαγή που φέρνει η απόφαση της Λειψίας

Βασιλική Σιούτη / Μεταναστευτικό: Πώς επηρεάζει την Ελλάδα η αλλαγή πολιτικής της Γερμανίας;

Μετά την εκλογή του Φρίντριχ Μερτς, η Γερμανία αυστηροποιεί τη μεταναστευτική πολιτική της και αναζητά τρόπους για να εξαιρεθεί από την υποχρέωση εφαρμογής της ευρωπαϊκής νομοθεσίας, ώστε να μην κάνει δεκτά νέα αιτήματα ασύλου.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Becca Bloom: Γιατί θεοποιούμε τις ζάπλουτες; 

Οπτική Γωνία / Becca Bloom: Γιατί θεοποιούμε τις ζάπλουτες ενώ δεν έχουμε να φάμε;

Αν νομίζετε ότι η επίδειξη πλούτου προκαλεί σήμερα κοινωνική κατακραυγή, πλανάστε. Άνθρωποι που δυσκολεύονται οικονομικά, αντί να βιώσουν ταξική αφύπνιση, βλέποντας πώς ζει η δισεκατομμυριούχος σταρ του TikTok, θέλουν να μάθουν τα πάντα γι' αυτήν.
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ
Ανήλικοι στην πρώτη γραμμή: Το νέο πρόσωπο της ακροδεξιάς στη Θεσσαλονίκη

Ελλάδα / 13χρονα παιδιά σε νεοναζιστικές συμμορίες: Πώς φτάσαμε εδώ;

Όλο και περισσότεροι έφηβοι και νέοι φαίνεται να γοητεύονται από ακροδεξιές ιδεολογίες. Τι σηματοδοτεί η έκρηξη αυτού του επικίνδυνου φαινομένου; Μιλά στη LiFO ο καθηγητής Πολιτικών Επιστημών του ΑΠΘ, Άρης Στυλιανού.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
« Βρίσκω πολύ πιθανό να δούμε κάποια στιγμή μη λευκό Πάπα»

Οπτική Γωνία / «Βρίσκω πολύ πιθανό να δούμε κάποια στιγμή μη λευκό Πάπα»

Ο επίκουρος καθηγητής Φιλοσοφίας της Θρησκείας της Θεολογικής Σχολής του ΕΚΠΑ και διδάκτορας των πανεπιστημίων Βοστώνης και Λουβέν Χαράλαμπος Βέντης μιλά για την εκλογή του νέου Πάπα, την «επιστροφή» της θρησκείας και τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν σήμερα η Καθολική και η Ορθόδοξη Εκκλησία.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η αντιπολίτευση που υποδύεται πως δεν καταλαβαίνει…

Οπτική Γωνία / Η αντιπολίτευση που υποδύεται πως δεν καταλαβαίνει

Την τελευταία δεκαετία, όλα σχεδόν έχουν αλλάξει στην ελληνική κοινωνία, ιδιαίτερα σε εκείνο το κομμάτι της που βρισκόταν παραδοσιακά και ιστορικά απέναντι στη συντηρητική παράταξη.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Επίδομα ανεργίας: Όταν το κράτος αποφασίζει πως θα το ξοδέψεις

Ρεπορτάζ / Επίδομα ανεργίας: Όταν το κράτος αποφασίζει πώς θα το ξοδέψεις

Η απόφαση της κυβέρνησης να καταβάλλεται το επίδομα ανεργίας και άλλες κοινωνικές παροχές σε προπληρωμένη κάρτα, με πλαφόν 50% στην ανάληψη μετρητών, προκαλεί την αγανάκτηση των δικαιούχων. Σχολιάζουν στη LIFO άνεργοι πολίτες, ο γενικός γραμματέας της ΓΣΕΕ και εκπρόσωποι κλάδων που πλήττονται.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
«Empty the Tanks»: Σώστε τα δελφίνια!

Ρεπορτάζ / «Empty the Tanks»: Πότε θα σταματήσει η αιχμαλωσία των δελφινιών;

Η παγκόσμια καμπάνια «Empty the Tanks» εναντιώνεται στην αιχμαλωσία και την εκμετάλλευση των δελφινιών. Πώς εκφράζεται η κινητοποίηση στην Ελλάδα και ποια η τύχη των δελφινιών του Αττικού Ζωολογικού Πάρκου; Μιλούν στη LIFO εκπρόσωποι οργανώσεων, αλλά και ο ιδρυτής του Αττικού Πάρκου.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Υψηλοί τόνοι για τα Τέμπη, χαμηλοί για τα ελληνοτουρκικά 

Οπτική Γωνία / Υψηλοί τόνοι για τα Τέμπη, χαμηλοί για τα ελληνοτουρκικά 

Τα Τέμπη συνεχίζουν να πυροδοτούν εντάσεις μεταξύ κυβέρνησης και αντιπολίτευσης, αντιθέτως στα ελληνοτουρκικά και στο θέμα της πώλησης των Eurofighter στην Τουρκία που απασχόλησε την επικαιρότητα, η κριτική για τη στάση της κυβέρνησης από το ΠΑΣΟΚ και τον ΣΥΡΙΖΑ είναι σε χαμηλούς τόνους.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Οδός Βύρωνος: Ένας δρόμος-ντροπή για τον δημόσιο χώρο

Aθήνα / Οδός Βύρωνος: Ένας δρόμος-ντροπή για τον δημόσιο χώρο

Τα πεζοδρόμια στην καρδιά της πόλης έχουν παραδοθεί στα τουριστικά καταστήματα, αποκλείοντας τους πιο ευάλωτους πολίτες, ενώ η Αθήνα χάνει τον βασικό λόγο ύπαρξής της: να είναι μια πόλη για ανθρώπους.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
ΕΠΕΞ Έχετε «επιστροφή φόρου»: Οι συχνότερες περιπτώσεις phishing

Οπτική Γωνία / «Έχετε επιστροφή φόρου, πατήστε εδώ»: Πώς να γλιτώσεις από το phishing

Παραπλανητικά μηνύματα, αποκάλυψη προσωπικών δεδομένων, χακάρισμα τραπεζικών λογαριασμών. Το phishing είναι πιο συχνό και πολύ πιο επικίνδυνο πιο επικίνδυνο απ' ό,τι νομίζουμε. Μιλά στη LiFO ο καθηγητής Κυβερνοασφάλειας στο Τμήμα Ψηφιακών Συστημάτων του Πανεπιστημίου Πειραιώς και επικεφαλής της Εθνικής Ομάδας Κυβερνοασφάλειας, Χρήστος Ξενάκης.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Το χρονικό των χαμένων βίντεο των Τεμπών

Οπτική Γωνία / Το χρονικό των χαμένων βίντεο των Τεμπών

Η υπόθεση των χαμένων βίντεο των Τεμπών αναδεικνύει, για ακόμη μία φορά, λανθασμένους χειρισμούς που έγιναν σε κρίσιμες φάσεις της ανακριτικής διαδικασίας, αφήνοντας πλήθος αναπάντητων ερωτημάτων.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
ΕΠΕΞ Ιλιρίντα Μουσαράι: «Ο πατέρας μου κατάφερε φέτος για πρώτη φορά να ψηφίσει και να αισθανθεί πολίτης όχι στην Ελλάδα, όπου ζει εδώ και τριάντα χρόνια, αλλά στην Αλβανία»

Πολιτική /  Ιλιρίντα Μουσαράι: «Η Αλβανία δεν είναι η “Κολομβία της Ευρώπης”»

Με αφορμή τις αλβανικές κοινοβουλευτικές εκλογές της 11ης Μαΐου, μία επίκαιρη συζήτηση με την Ιλιρίντα Μουσαράι, την αλβανικής καταγωγής πολιτική επιστήμονα και υποψήφια διδάκτορα στο Τμήμα Κοινωνιολογίας του ΕΚΠΑ.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ