Ο γάτος που με διάλεξε

Ο γάτος που με διάλεξε Facebook Twitter
Ήταν ο πρώτος γάτος που με διάλεξε. Αυτός έκανε την καλή πράξη, δίνοντας μου τόσο πολλή αγάπη, όχι εγώ. Εικονογράφηση: bianka/ LIFO
0

ΤΟ POST ΣΤΟ Facebook έλεγε: «Ευχαριστούμε πολύ τον/την αγαπημένο/-η κουκουλοφόρο της γειτονιάς μας που δεν μας ξεχνά και τακτικά αφήνει τα δωράκια του! Αγοράκι περίπου 3,5 μηνών. Αν κάποιος ενδιαφέρεται, ας μας στείλει μήνυμα».

Aπό κάτω ήταν η φωτογραφία του. Αυτός που τον είχε παρατήσει στην είσοδο του κτηνιατρείου τον είχε βάλει μέσα σε ένα άσπρο και κίτρινο κουτί στερεοφωνικού. Τώρα που ξανακοιτάω τη φωτογραφία βλέπω πως είχε χαρακώσει με μαχαίρι το κουτί για να παίρνει αέρα το γατί. 

«Θα πάω να τον δω», μου είχε πει ο Θ. Είχε πάει στο κτηνιατρείο ένα Σάββατο μεσημέρι, λίγο μεθυσμένος μετά από ένα μεσημέρι σε μια ταβέρνα. Ο γάτος είχε ανοίξει τα πόδια του για να τον χαϊδέψει στην κοιλιά.

Αυτό ήταν. «Δεν ξέρω», μου είπε κάπως ενοχικά όταν γύρισε το απόγευμα στο σπίτι, «είναι κάπως ασχημούλης, σαν να έχει μούσι». «Σου κάνει καρδιά να τον αφήσεις εκεί τώρα που του χάιδεψες και την κοιλιά;» του είπα. Ήξερα ήδη την απάντηση.

Το πρώτο καλοκαίρι που γυρίσαμε από τις διακοπές η γάτα, που υπό φυσιολογικές συνθήκες ήθελε τον χώρο της, είχε μεταμορφωθεί σε σκύλο. Ήθελε να είναι μαζί μας κάθε λεπτό, έκλαιγε κάθε φορά που κλείναμε την πόρτα για να πάμε στο μπάνιο.

Αποφασίσαμε να ψάξουμε για δεύτερη γάτα μετά από ένα καλοκαίρι που η Σούζα είχε μείνει μόνη της καιρό. Τι κι αν είχε ανθρώπινη παρέα όσο λείπαμε; Ήταν σχεδόν ενός και ερωτευμένη με τον Θ. Κοιμόταν πάνω του, τριβόταν στα πόδια του, του έγλειφε τη μύτη. Εμένα με έβλεπε περίπου σαν μαξιλάρι στον καναπέ, κάτι που πατούσε για να φτάσει πιο κοντά στο αντικείμενο του πόθου της.

Το πρώτο καλοκαίρι που γυρίσαμε από τις διακοπές η γάτα, που υπό φυσιολογικές συνθήκες ήθελε τον χώρο της, είχε μεταμορφωθεί σε σκύλο. Ήθελε να είναι μαζί μας κάθε λεπτό, έκλαιγε κάθε φορά που κλείναμε την πόρτα για να πάμε στο μπάνιο. Αποφασίσαμε να της βρούμε παρέα.

Ο γάτος που με διάλεξε Facebook Twitter
«Σου κάνει καρδιά να τον αφήσεις εκεί τώρα που του χάιδεψες και την κοιλιά;» του είπα. Ήξερα ήδη την απάντηση.

Ο γάτος ήρθε σπίτι το ίδιο απόγευμα. Δεν είμαι σίγουρη τι ακριβώς του είχε συμβεί τους πρώτους τρεις μήνες της ζωής του. Τον βγάλαμε Ρεγγάκη («Ψάξατε για να βρείτε το χειρότερο όνομα που υπάρχει;» με ρώτησε σαρκαστικά μια φίλη. «Πώς ήθελες να τον πούμε; Ορφέα; Αριστόδημο; Καλιγούλα;» της απάντησα) γιατί παρά την αποπαρασίτωση μύριζε σαν ρέγγα παστή για μέρες. Νιαούριζε ακατάπαυστα, μας κόλλησε μύκητες και η Σούζα δεν ήθελε να τον δει μπροστά της.

Πέντε χρόνια μετά, ο γάτος παραμένει φοβικός. Φοβάται τους αγνώστους, το πιστολάκι των μαλλιών, τη σκούπα και το φαράσι, τα μπουμπουνητά, τον γιο μου, που είναι 2,5 ετών και περνάει φάση βάρβαρης τρυφερότητας με τσιρίδες. Πρόκειται πιθανώς για τον μοναδικό γάτο παγκοσμίως που φοβάται ακόμα και τις κατσαρίδες.

Πρόπερσι το καλοκαίρι, κάποια στιγμή θεώρησα πως ήταν κυνηγός. Τον βρήκα 20 λεπτά αργότερα μαρμαρωμένο από την τρομάρα του, σκαρφαλωμένο πάνω στο καζανάκι, την ώρα που η Σούζα έγλειφε θριαμβευτικά τις πατούσες της πάνω από το πτώμα της κατσαρίδας. Κατέβηκε από κει μόνο όταν τον πήρα αγκαλιά.

Όταν έμεινα έγκυος ο γάτος κόλλησε πάνω μου σαν την αμοιβάδα, σαν να ήθελε να με προστατεύσει. Κοιμόμουν εξαντλημένη ώρες ατέλειωτες, με το κεφάλι του Ρεγγάκη στην κοιλιά μου, που μεγάλωνε μήνα τον μήνα  μοιάζοντας με τείχος. Όταν ξυπνούσα περπατούσε γύρω-γύρω, σκαρφάλωνε στο στέρνο μου και με κοιτούσε στα μάτια. Συχνά αναρωτιόμουν αν μπορούσε να καταλάβει τι σκέφτομαι. 

Νόμιζα ότι είχα μεγαλώσει με γάτες και ότι η υιοθεσία του Ρεγγάκη ήταν κάποια καλή πράξη. Στην πραγματικότητα, ήταν ο πρώτος γάτος που με διάλεξε. Αυτός έκανε την καλή πράξη, δίνοντας μου τόσο πολλή αγάπη, όχι εγώ. 

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.

To νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Κοινωνική κατοικία: Μπορεί το παράδειγμα της La Borda να εφαρμοστεί στην Αθήνα;

Συνεταιριστική κατοικία / Μπορούμε να αντιγράψουμε τη Βαρκελώνη και να λύσουμε το στεγαστικό;

Ενώ στην Ευρώπη παρατηρείται αναζωπύρωση των συνεταιριστικών στεγαστικών κινημάτων, στην Ελλάδα, ειδικά στην Αθήνα, η στεγαστική κρίση οξύνεται. Το παράδειγμα της La Borda στη Βαρκελώνη θα μπορούσε να δώσει τη λύση, χρειάζεται όμως πολιτική βούληση.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
«Ο Άγνωστος Στρατιώτης στη μάχη της πολιτικής εικόνας»

Βασιλική Σιούτη / Ο Άγνωστος Στρατιώτης στη μάχη της πολιτικής εικόνας

Η κυβέρνηση αξιοποίησε τη ρύθμιση για τη φύλαξη του Μνημείου του Άγνωστου Στρατιώτη για να αλλάξει την πολιτική ατζέντα και να ενισχύσει την απήχησή της στο συντηρητικό κοινό, παρά τις διαφοροποιήσεις ακόμη και μέσα στην κυβερνητική παράταξη.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Λίγες λέξεις για τον Διονύση Σαββόπουλο

Οπτική Γωνία / Λίγες λέξεις για τον Διονύση Σαββόπουλο

«Ό,τι όμως και αν υπήρξε ο Διονύσης Σαββόπουλος, είχε τη δόνηση, τον λοξό τόνο, μια διάθεση μεταμόρφωσης και γιορτής. Επέστρεφε σε μια πάμφωτη αυλή, περιμένοντας τους φίλους, το νόημα της συνάθροισης».
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
ΕΠΕΞ Στην εποχή του Οφθαλμού

Ιλεκτρίσιτυ / Στην εποχή του Οφθαλμού

Οι κρίσεις ευνοούν την εξουσία, διατηρώντας ένα επίπεδο φόβου μες στην κοινωνία, νομιμοποιώντας μέτρα που ανακουφίζουν τον φόβο αυξάνοντας τον έλεγχο, και δημιουργώντας ευκαιρίες για τη διοχέτευση του κεφαλαίου.
ΧΑΡΗΣ ΚΑΛΑΪΤΖΙΔΗΣ
Μετά τα ερείπια της Γάζας: ποιος μπορεί να χτίσει ξανά την ελπίδα;;

Οπτική Γωνία / Η Γάζα μετά τον πόλεμο: Υπάρχει ελπίδα;

Η καθηγήτρια της Νομικής Σχολής του ΕΚΠΑ και μέλος του Κέντρου Ερευνών για το Δημόσιο Διεθνές Δίκαιο, Μαρία Γαβουνέλη, αναλύει τις προκλήσεις της ανοικοδόμησης, τον ρόλο της Ευρώπης και της Ελλάδας και το αβέβαιο μέλλον μιας λύσης δύο κρατών.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Πόσοι ηλικιωμένοι ζουν μόνοι και κανείς δεν τους αναζητά;

Ακροβατώντας / Πόσοι ηλικιωμένοι ζουν μόνοι και κανείς δεν τους αναζητά;

Οι μοναχικοί θάνατοι ηλικιωμένων ανθρώπων είναι ένα φαινόμενο που ολοένα εντείνεται και στη χώρα μας, όπως και σε ολόκληρο τον κόσμο. Ας μπει στον δημόσιο διάλογο, μήπως πειστούν οι αρμόδιοι ότι πρόκειται για ένα σοβαρό θέμα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Πελοπόννησος: Σιδηρόδρομος ή ποδηλατόδρομος;

Ρεπορτάζ / Πελοπόννησος: Σιδηρόδρομος ή ποδηλατόδρομος;

Η προκήρυξη διαγωνισμών για την εκπόνηση μελετών που αφορούν τη χρήση της ιστορικής σιδηροδρομικής γραμμής Πελοποννήσου ως ποδηλατοδρόμου έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις. Διατυπώνονται σοβαρές επιφυλάξεις για την οριστική απώλεια μιας εμβληματικής υποδομής με υψηλή ιστορική, τουριστική και συγκοινωνιακή αξία.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Πολιτική κινητικότητα που δεν αλλάζει τίποτα 

Οπτική Γωνία / Πολιτική κινητικότητα που δεν αλλάζει τίποτα 

Οι δημοσκοπήσεις αποτυπώνουν ξανά τη φθορά εμπιστοσύνης προς το πολιτικό σύστημα, με κυβέρνηση και αντιπολίτευση να δείχνουν ανήμπορες να ανατρέψουν το κλίμα απαξίωσης, όπως και οι νέοι παίκτες – που είναι παλιοί. 
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
«Ο Ρόμπερτ Κένεντι Τζ. κάνει επίθεση στη δημόσια υγεία»

Υγεία / «Ο Ρόμπερτ Κένεντι Τζ. κάνει επίθεση στη δημόσια υγεία»

Δημήτρης Δασκαλάκης: Ο διακεκριμένος ελληνικής καταγωγής λοιμωξιολόγος, που παραιτήθηκε πρόσφατα από επιτελική θέση  καταγγέλλοντας το υπουργείο Υγείας των ΗΠΑ για εξωθεσμικές πιέσεις και αντιεπιστημονικές πρακτικές, μιλά για την απόφασή του, τη δημόσια υγεία στην Αμερική, τον Covid, τον HIV αλλά και την αφύπνιση του επικίνδυνου «ιού» του φασισμού.   
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί η Ελλάδα κινδυνεύει να χάσει τη «φέτα ΠΟΠ»;

Ρεπορτάζ / Γιατί η Ελλάδα κινδυνεύει να χάσει τη «φέτα ΠΟΠ»;

Πάνω από 312.000 θανατώσεις ζώων, φόβοι για lockdown και απειλή για μείωση των εξαγωγών του εθνικού προϊόντος μας εξαιτίας της ευλογιάς των προβάτων. Εμβολιασμός ή εκρίζωση του ιού; Ειδικοί μιλούν στη LiFO για το τι διακυβεύεται πραγματικά.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Yπήρξε έστω και μία μέρα τα τελευταία 15 χρόνια που δεν μπήκες Instagram; Δεν υπήρξε. Δεν είσαι ο μόνος.

Social Media / Yπήρξε έστω και μία μέρα τα τελευταία 15 χρόνια που δεν μπήκες Instagram; Δεν υπήρξε. Δεν είσαι ο μόνος.

Kαθορίζει την εικόνα μας, τη διάθεσή μας, τα οικονομικά μας, καθορίζει τον τρόπο που ζούμε. Θα έλεγε κανείς πως, μετά την έλευσή του, μια πετυχημένη selfie, σαν την περίφημη selfie των Oscar του 2014, αλλάζει τον μικρόκοσμο που ζούμε. Ο Χαράλαμπος Τσέκερης, κύριος ερευνητής ΕΚΚΕ και πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής Βιοηθικής & Τεχνοηθικής, αναλύει το φαινόμενο Instagram.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Αυτό που πραγματικά συνδέει τα κινήματα διαμαρτυρίας της Γενιάς Ζ ανά τον πλανήτη

Οπτική Γωνία / Αυτό που πραγματικά συνδέει τα κινήματα διαμαρτυρίας της Γενιάς Ζ ανά τον πλανήτη

Το κόστος ζωής, η ανισότητα, η διαφθορά, ο νεποτισμός, η βιαιότητα των δυνάμεων καταστολής: αυτά είναι τα ζητήματα που απασχολούν τα κινήματα της Γενιάς Ζ και όχι τόσο τα memes ή τα καρτούν.
THE LIFO TEAM