Κόρα Καρβούνη: «Οι ηθοποιοί δεν είναι μποέμ τύποι που δεν τους νοιάζει τίποτα»

Κόρα Καρβούνη: «Οι ηθοποιοί δεν είναι μποέμ τύποι που δεν τους νοιάζει τίποτα» Facebook Twitter
«Μεγαλώνοντας δεν θέλω να γίνω άλλος άνθρωπος, αλλάζω και το καταλαβαίνω όχι από τις ρυτίδες όσο από άλλα πράγματα». Φωτο: Εβίτα Σκουρλέτη/LifO
0

Όποιος γνωρίζει την Κόρα Καρβούνη, ένα πράγμα καταλαβαίνει στα πρώτα κιόλας λεπτά: ότι είναι ερωτευμένη με τη δουλειά της, είναι το θέμα που λατρεύει, μπορεί να μιλάει ώρες ολόκληρες γι’ αυτό και έχει τον τρόπο να βάζει τον συνομιλητή της στις πιο κρυφές πτυχές της υποκριτικής. Το δεύτερο που γνωρίζουμε όλοι για την Κόρα είναι η απίστευτη εργατικότητά της· με σκληρή δουλειά και αφοσίωση έχει κάνει άλματα και με πολλή μελέτη έχει εμβαθύνει σε έργα και ρόλους.

Η αφοσίωση είναι αυτή που φέτος την κρατά μακριά από το θέατρο, «ήθελα να αφοσιωθώ» λέει «στο κομμάτι της συνεργασίας μου με το “Αυτή η νύχτα μένει”, γιατί είναι πολύ απαιτητικά τα γυρίσματα. Ζήτησα να αποδεσμευτώ από κάποιες δουλειές και έτσι πήρα μέρος μόνο στην επανάληψη της “Αυλής των Θαυμάτων”.

Θέλω να είμαι αφοσιωμένη, καλά διαβασμένη και καλά προετοιμασμένη για να δώσω το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα, γιατί οι ρυθμοί είναι πολύ γοργοί, είναι μια σειρά με πολλά επεισόδια».

Η Νίτσα που υποδύεται στη σειρά είναι μια γυναίκα δυναμική, που δίνει τη μάχη της και ξέρει να επιβιώνει, ένα πρόσωπο με μεγάλα όνειρα και μεγάλες ματαιώσεις. Τα γυρίσματα, πολύωρα και απαιτητικά. «Προσπαθούμε να ανεβάσουμε το επίπεδο και για να γίνει αυτό πρέπει να αποδεσμευτούμε από άλλες υποχρεώσεις. Αυτό δεν το λέω καθόλου εύκολα, εξαρτάται από τις οικονομικές υποχρεώσεις που έχει ο καθένας από εμάς και από την οικονομική του δυνατότητα, γιατί περάσαμε πολύ δύσκολα χρόνια. Τα οικονομικά της τηλεόρασης είναι επαρκή, στο θέατρο, το γνωρίζουμε όλοι, δεν πληρωνόμαστε πάντα σωστά».

Για να γίνεις ηθοποιός δεν χρειάζεται μόνο ταλέντο, χρειάζεται διάνοια και σκληρή δουλειά. Το λέω αυτό και νιώθω και τυχερή γιατί μου δόθηκαν μεγάλα πράγματα και έχω κάνει τα χιλιόμετρά μου. Έπαιξα πολλές φορές σε παραστάσεις για μεγάλο διάστημα. Έχει σημασία αυτό για έναν ηθοποιό και για το πώς θα ανανεώνεται κάθε βράδυ.

Η Κόρα δεν παραλείπει να μιλά για το πόσο απαιτητική είναι η προετοιμασία της για το θέατρο, «η δουλειά μας δεν είναι οι δύο ώρες που πάω στην παράσταση» λέει και με αυτόν τον τρόπο απαντά σε όλους όσοι πιστεύουν ότι πρόκειται για μια ολιγόωρη απασχόληση.

«Είναι μια ολοήμερη προετοιμασία, πρέπει να είσαι γυμνασμένος, να έχεις γυμνασμένη φωνή, γυμνασμένο σώμα ‒αυτά είναι έξοδα του ηθοποιού, δεν είμαστε ομιλούσες κεφαλές, οι απαιτήσεις είναι σωματικές και η πειθαρχία μεγάλη, δεν πρέπει να αρρωστήσω, πρέπει να έχω τραφεί σωστά‒, θέλει συγκέντρωση και μεγάλη προετοιμασία, δεν θα πάω στο θέατρο μισή ώρα πριν από την παράσταση. Ακόμα και αν η παράσταση έχει φτιαχτεί σε ένα αυστηρό πλαίσιο, κάθε μέρα αλλάζει το κοινό, οπότε κι εμείς αλλάζουμε ανάλογα τη μεταξύ μας ενέργεια κι αυτό δεν είναι απλό πράγμα.

Σκέψου πόσες συναυλίες μπορεί να κάνει κάποιος τραγουδιστής. Δεν θα μπορούσε να είναι στη σκηνή κάθε μέρα. Ένας ηθοποιός πολλές φορές παίζει για δύο σεζόν μία παράσταση έξι φορές την εβδομάδα. Αυτή είναι η διαφορά, αυτή είναι και η δυσκολία. Ο ηθοποιός δουλεύει χειμώνα-καλοκαίρι, αλλά ακόμα και αν κάνει επιτυχίες σε μια αίθουσα με 150 θέσεις, η παραγωγή δεν έχει κέρδη, μη γελιόμαστε. Είναι δύσκολο να επιλέγεις να είσαι θεατρικός ηθοποιός». 

Ένα από τα πιο σημαντικά συστατικά της δουλειάς, όπως θέλει να την αντιμετωπίζει, είναι η χαρά, ο ενθουσιασμός. «Αποκλείεται να αποδώσεις», λέει, «αν δεν είσαι χαρούμενος, δεν μπορείς να δουλέψεις σωστά αν δεν είσαι καλά. Εμείς οι Έλληνες ηθοποιοί αυτό το έχουμε πολύ ψηλά στη λίστα γιατί είμαστε φτωχοί, σπαταλιόμαστε σε διακόσιες δουλειές για να καλύψουμε υποχρεώσεις, υπάρχουν άνθρωποι που συντηρούν οικογένειες, ζουν τους γονείς τους. Οι ηθοποιοί δεν είναι αυτοί οι μποέμ τύποι που πίνουν, ξενυχτάνε και δεν τους νοιάζει τίποτα, αυτά είναι σαν καρικατούρες από άλλη εποχή». 

Κόρα Καρβουνη Αυτή η νύχτα μένει Facebook Twitter
Η Νίτσα που υποδύεται στη σειρά είναι μια γυναίκα δυναμική, που δίνει τη μάχη της και ξέρει να επιβιώνει, ένα πρόσωπο με μεγάλα όνειρα και μεγάλες ματαιώσεις. Τα γυρίσματα, πολύωρα και απαιτητικά.

Δεν θα μπορούσαμε να μη μιλήσουμε για το θέμα των ημερών, τις κινητοποιήσεις των ηθοποιών, και η Κόρα λέει πόσο την προσβάλλει η συζήτηση που γίνεται, πόση υποβάθμιση νιώθει μετά από τόσα χρόνια στη δουλειά.

«Ας μιλήσουμε για τις σχολές, ας ρωτήσουν πρώτα εμάς που βγήκαμε από αυτές τις σχολές», λέει. «Ξέρω ανθρώπους που δεν είχαν τρόπο να υποστηρίξουν τις σπουδές τους και δούλευαν λουλουδούδες. Στη σχολή καθόμασταν δεκατέσσερις και δεκαπέντε ώρες, η μητέρα μου τρία χρόνια δεν με είδε, γιατί μετά τη σχολή πήγαινα να δω θέατρο, ήθελα να ξέρω τι γίνεται στο στερέωμα στο οποίο ήθελα να δουλέψω. Εγώ είχα την τύχη να μένω με τη μητέρα μου, άλλα παιδιά δεν είχαν αυτή την εύνοια, δούλευαν νύχτα και ξυπνούσαν επτά το πρωί. Όλον αυτόν τον κόπο, όλη αυτήν τη δουλειά που έχω κάνει στο θέατρο για το θέατρο μού τα πετάνε στα μούτρα. Με υποτιμούν και μαζί με μένα όλη μου τη δουλειά, όλη μου την εργασία, εκεί που έχω στηρίξει όλη μου τη ζωή».

Στην τηλεόραση η Κόρα έκανε πολύ διαφορετικούς ρόλους, από τα «Άγρια Παιδιά» και την «Άμυνα Ζώνης» μέχρι το «Δέκα» του Καραγάτση, το «Έτερος Εγώ» και τη «Σκοτεινή Θάλασσα». «Η τηλεόραση έχει ανοίξει και σε θέματα και σε χαρακτήρες, στη “Σκοτεινή Θάλασσα” υποδυόμουν μια γκέι γυναίκα και μου αρέσει αυτό το άνοιγμα στα φύλα, να μην είμαστε τόσο οπισθοδρομικοί. Η βιομηχανία παγκοσμίως έχει ανοίξει τα μάτια της στην κοινωνία, ήταν ώρα να το κάνουμε κι εμείς, έστω και καθυστερημένα.

Σήμερα η τηλεόραση είναι ένα μέσο πολύ πιο ανοιχτό, παλιότερα υπήρχε ένας σνομπισμός, οι άνθρωποι της τηλεόρασης νόμιζαν ότι δεν θέλαμε να πάμε και να παίξουμε. Αυτό έχει τελειώσει, νομίζω, και μένα πάντα με έβρισκε αντίθετη, σιχαίνομαι τους διαχωρισμούς, πιστεύω ότι την ίδια δουλειά κάνουμε όλοι, όπως και να μας ονομάζουν, ποιοτικούς, εμπορικούς, θεατρικούς, τηλεοπτικούς. Και έχουμε δεκάδες παραδείγματα ανθρώπων που έχουν δουλέψει πολύ σκληρά στο θέατρο, με εξαιρετικές επιδόσεις, και η τηλεόραση τούς έδωσε απλώς την ευκαιρία να τους γνωρίσει το μεγάλο κοινό», λέει.

Κόρα Καρβουνη Facebook Twitter
«Οι ηθοποιοί δεν είναι αυτοί οι μποέμ τύποι που πίνουν, ξενυχτάνε και δεν τους νοιάζει τίποτα, αυτά είναι σαν καρικατούρες από άλλη εποχή». Φωτ.: Εβίτα Σκουρλέτη/LIFO

Η Κόρα, επειδή έπαιζε σποραδικά στην τηλεόραση τα προηγούμενα χρόνια, στράφηκε στον κινηματογράφο. «Μου αρέσει πολύ ο φακός και ό,τι σημαίνει η υποκριτική στον κινηματογράφο. Δυστυχώς, όταν ήμουν στη σχολή δεν υπήρχε τέτοιο μάθημα και όταν με διάλεξε ο Φίλιππος Τσίτος για την “Άμυνα ζώνης” διάβασα το βιβλίο του Μάικλ Κέιν “Μπροστά από την κάμερα” και άρχισα να παρατηρώ τη δουλειά και να βλέπω κάθε μου εμφάνιση πάνω από σαράντα φορές όχι από ναρκισσισμό, αλλά για να με διορθώσω».

Είναι επίμονος χαρακτήρας η Κόρα και έχει δουλέψει με πολλούς σκηνοθέτες στο θέατρο, για τους οποίους μιλά με αγάπη. Ξεχωρίζει τον Ντμίτρι Γκότσεφ, έναν συνδυασμό μεγάλου καλλιτέχνη και εξαιρετικού ανθρώπου που αγαπούσε και πίστευε πολύ τους Έλληνες ηθοποιούς. Τα χρόνια που είχε αφιερωθεί βαθιά στο θέατρο δεν είχε καθόλου προσωπική ζωή.

Μου λέει σήμερα, που έχει καταφέρει να ισορροπήσει τον πολύτιμο προσωπικό χρόνο με τη δουλειά, ότι «η ζωή είναι μικρή για να την περνάς μόνος σου, το θεωρώ σημαντικό να μοιράζομαι τη ζωή μου, αγαπώ τη συντροφικότητα, πλέον έχουν αλλάξει οι προτεραιότητές μου, γιατί έχω χάσει τα χριστουγεννιάτικα τραπέζια με την οικογένειά μου, τα βαφτίσια του ανιψιού μου, έχω χάσει πολλά “επεισόδια” και σήμερα, κάνοντας μόνο τηλεόραση, έχω τουλάχιστον τα Σαββατοκύριακα ελεύθερα όχι μόνο για να προετοιμαστώ για την επόμενη εβδομάδα αλλά και για να κάτσω σπίτι μου με τον σύντροφό μου, να κάνω τη φασίνα μου, βρε παιδί μου, ή να βγω στη φύση». 

Οι φίλοι της τής λένε ότι μέσα της «κρύβει μια χοντρή» γιατί λατρεύει το καλό φαγητό, λατρεύει τη μαγειρική, που την ξεκουράζει και την αποφορτίζει από το άγχος. Στον ελεύθερο χρόνο της βλέπει ταινίες και σειρές, όλα όσα παίζει η ελληνική τηλεόραση, για να ενημερώνεται, γυμνάζεται μόνη της από το YouTube, που έμαθε από την καραντίνα, και συνεχίζει ακάθεκτη και πειθαρχημένη.

«Στη δουλειά μας χρειάζεται να είμαστε γυμνασμένοι, εύπλαστοι, να προσέχουμε τη φυσική μας κατάσταση, γιατί το θέατρο σήμερα έχει πολύ μεγαλύτερες σωματικές απαιτήσεις», λέει. «Φροντίζω το σώμα μου και το πρόσωπό μου, αλλά δεν θα το πείραζα ποτέ, θέλω να γεράσω κανονικά, να κρατήσω την έκφρασή μου, να αντιστοιχώ στις ηλικίες των ρόλων, να έχω ρυτίδες», λέει. «Μεγαλώνοντας δεν θέλω να γίνω άλλος άνθρωπος, αλλάζω και το καταλαβαίνω όχι από τις ρυτίδες όσο από άλλα πράγματα. Έχω λιγότερη άγνοια κινδύνου και δεν είμαι τόσο περιπετειώδης όσο ήμουν, νομίζω πως έχω μπει σε μεγαλύτερες διανοητικές περιπέτειες, σε πιο πνευματικά ταξίδια», λέει.

Κόρα Καρβουνη Σκοτεινή θάλασσα Facebook Twitter
Η Κόρα Καρβούνη στη σειρά «Σκοτεινή θάλασσα».
Κόρα Καρβουνη Έτερος Εγώ Facebook Twitter
Σε σκηνή από το «Έτερος Εγώ».

Η Κόρα έχει μια δίδυμη αδελφή, τη Βικτώρια, και άλλα τέσσερα αδέρφια, τρία από αυτά ζουν στην Αμερική ‒ φροντίζουν να συναντιούνται όσο πιο συχνά μπορούν. Κανονικά, αν ο νόμος επί Παπανδρέου δεν είχε αλλάξει (τα παιδιά μπορούσαν να παίρνουν το επώνυμο της μητέρας τους), θα την έλεγαν Σμιθ, αυτό ήταν το επώνυμο του πατέρα της που είκοσι χρονών έφτασε στην Ελλάδα, στην αμερικανική βάση στα Γιαννιτσά, αντί για το Βιετνάμ.

Ο νέος τότε χρυσοχόος, που αργότερα έφτιαξε εργαστήριο στην Πλάκα, ερωτεύτηκε και έμεινε στην Ελλάδα. Μεγαλωμένη στη Νέα Σμύρνη, η Κόρα λέει ότι δεν ήταν μόνη ούτε τη στιγμή της γέννησής της. Με τη Βικτώρια είναι ίδιες, αλλά βαθιά διαφορετικές προσωπικότητες, και μου επισημαίνει ότι οι γονείς τους τούς βοήθησαν να αναπτυχθούν ως προσωπικότητες, ανεξάρτητα η μία από την άλλη, σαν μονάδες.

Η επιθυμία της να κάνει θέατρο υπήρχε από την Α’ Δημοτικού, το τι σήμαινε το κατάλαβε όταν πια είχε μπει στη σχολή του Εθνικού στα δεκαοκτώ της, αφού τελικά οι γονείς της συναίνεσαν και αφού είχε περάσει και στο πανεπιστήμιο, στη γαλλική φιλολογία. Είχε κοντά, αγορίστικα μαλλιά, καμία σχέση με την τάση που ήθελε τις ηθοποιούς μακρυμαλλούσες και μαυροντυμένες.

Πέρασε τρία χρόνια στη σχολή, με ένα έτος πολύ δυνατό, και εκεί άρχισε να αντιλαμβάνεται τι σημαίνει θέατρο. «Ήμουν άγραφο χαρτί, πάνω στο οποίο οι καθηγητές μου μπορούσαν να γράψουν ό,τι ήθελαν», λέει.

Σήμερα, αν έδινε εξετάσεις, φυσικά και θα έκανε προετοιμασία, όπως και αν έδινε εξετάσεις σε οποιαδήποτε άλλη σχολή. Προετοιμάζει εδώ και χρόνια παιδιά για τις εξετάσεις σε δραματικές σχολές και θεωρεί την προετοιμασία απολύτως απαραίτητη. «Η υποκριτική είναι μια επίκτητη τέχνη», λέει, «μην μπερδευόμαστε, δεν γεννιέται κανένας ηθοποιός, γεννιόμαστε μίμοι. Η υποκριτική είναι διαφορετική, αναπαράγει ζωή και αλήθεια και δεν μπορείς να είσαι απλώς αληθοφανής. Ένα παιδί δεν μπορεί να πάει έτσι, ανέτοιμο, όλοι χρειάζονται μια προετοιμασία.

Η αδελφή μου, η Βικτώρια, που πήγε στην Καλών Τεχνών ετοιμαζόταν τρία χρόνια για να δώσει. Εγώ νομίζω ότι έτσι πρέπει να γίνεται, όπως στην Καλών Τεχνών, που θέλουν έναν έτοιμο τεχνικά ζωγράφο που στη σχολή θα βρει τον δρόμο του. Για παράδειγμα, οι εξετάσεις έχουν αυτοσχεδιασμό: δεν μπορεί ένα παιδί να μην ξέρει τα βασικά, πρέπει να έχει καθοδήγηση, να μπορεί να αλλάζει την προτεινόμενη συνθήκη και ταυτόχρονα εμείς να βλέπουμε καθαρά την οξύνοια, την προσωπικότητα, το χιούμορ του, την ευφυΐα του.

Για να γίνεις ηθοποιός δεν χρειάζεται μόνο ταλέντο, χρειάζεται διάνοια και σκληρή δουλειά. Το λέω αυτό και νιώθω και τυχερή γιατί μου δόθηκαν μεγάλα πράγματα και έχω κάνει τα χιλιόμετρά μου. Έπαιξα πολλές φορές σε παραστάσεις για μεγάλο διάστημα. Έχει σημασία αυτό για έναν ηθοποιό και για το πώς θα ανανεώνεται κάθε βράδυ».

Κόρα Καρβουνη Facebook Twitter
Για την Κόρα μια παράσταση, όταν είναι δυνατή, σου μένει αξέχαστη, κάτι που αισθάνεται ο θεατής αμέσως. Φωτ.: Εβίτα Σκουρλέτη/LIFO

Τη ρωτάω για τη σχέση του ηθοποιού με το κοινό και μου λέει ότι η μεγαλύτερη επιθυμία της είναι κάθε βράδυ να μπορεί να ψυχαγωγεί τον άλλο.

«Θέλω να σε ψυχαγωγήσω, να σε ενδιαφέρω, να νιώσεις κάτι, όλη μου η ματαιοδοξία συνοψίζεται σε μια φράση: “θέλω να με θυμάσαι”. Aυτό θέλεις να πετύχεις όταν είσαι ηθοποιός, να σε σταματήσει κάποιος στον δρόμο και να σου πει “αυτήν τη σκηνή στην “Ευρυδίκη” τη θυμάμαι”. Είναι πολύ συγκινητικό όταν συμβαίνει, με κάνει να ανατριχιάζω». 

Για την Κόρα μια παράσταση, όταν είναι δυνατή, σου μένει αξέχαστη, κάτι που αισθάνεται ο θεατής αμέσως, ωστόσο επισημαίνει ότι υπάρχουν παραστάσεις έτσι δομημένες που είναι «ύπουλες», «δουλεύουν υπόγεια» στο μυαλό και την καρδιά του θεατή και τον επηρεάζουν ώστε να δει από ένα άλλο παράθυρο τον κόσμο.

«Αυτό που συχνά με ανησυχεί είναι ότι έχει αλλάξει το κοινό, ζούμε σε μια εποχή ταχύτητας, σε μια εποχή εικόνας, μια μεγάλη μερίδα ανθρώπων προτιμά να πάει σε ένα θέαμα που δεν θα τον εμπλέξει συναισθηματικά, θα μπορέσει να το παρακολουθήσει αμέτοχος. Για παράδειγμα, βλέπει κάποιος τηλεπαιχνίδια και ριάλιτι γιατί δεν θέλει να “συμπάσχει”, έτσι εξηγώ και την υψηλή θεαματικότητα. Προτιμά να βλέπει τον άλλον να υποφέρει κι εκείνος να μην έχει σοβαρή εμπλοκή σε αυτό που συμβαίνει, θέλει να ξεκουράζεται και πνευματικά και συναισθηματικά.

Η υποκριτική τέχνη είναι ακριβώς το αντίθετο, σε ζορίζουν το σενάριο, ο ρόλος, το κείμενο, έχουν χτιστεί έτσι ώστε να σε κάνουν να νιώσεις πολλές φορές κάτι και ζόρικο και δύσκολο ή αβάσταχτο. Πιστεύω όμως ότι η τέχνη βοηθά τον άλλον όταν του επιτρέπει να βιώσει κάτι συναισθηματικό, εκεί έγκειται και όλη η βοήθεια που μπορεί να δώσει η τέχνη στην ανθρωπότητα».  

Η Κόρα έχει αποφασίσει να παίρνει το ρίσκο αυτής της σύνδεσης με το κοινό που κρατά ζωντανή την τέχνη της εδώ και χιλιάδες χρόνια. Ζει και εργάζεται για τη στιγμή, το δευτερόλεπτο που θα συνδεθεί ο άλλος μαζί της, ο συνάδελφος στη σκηνή και ο θεατής από την πλατεία. «Για μένα κάθε βράδυ είναι ένας αγώνας, να φέρεις στο καινούργιο κοινό αυτό το αίσθημα, να νιώσει αυτός που έρχεται να σε δει το “κλικ”. Δεν συμβαίνει πάντα, γιατί είμαστε άνθρωποι, δεν είμαστε μηχανές, οι αποτυχίες είναι στο πρόγραμμα, αλλά εσύ είσαι κάθε βράδυ εκεί, να κυνηγάς το στοίχημα, τη χημεία».

Οθόνες
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Τι θα δούμε στο 66ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης

Σινεμά / Τι θα δούμε στο 66ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης

Η νέα ταινία της Ιζαμπέλ Ιπέρ, φιλμ που έρχονται από τις Κάννες, αναμενομένες πρεμιέρες, οι μικρού μήκους του Γιώργου Τσεμπερόπουλου και οι ελληνικές συμμετοχές των διαγωνιστικών τμημάτων είναι μερικοί από τους λόγους που θα μας στείλουν και φέτος στις αίθουσες του αγαπημένου κινηματογραφικού θεσμού.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Το αμερικανικό σινεμά δίνει τη μία μάχη μετά την άλλη

Pulp Fiction / Το αμερικανικό σινεμά δίνει τη μία μάχη μετά την άλλη

Προτροπή για αντίσταση ή παραίνεση για τρομοκρατία; Το αριστούργημα του Πολ Τόμας Άντερσον «Μια μάχη μετά την άλλη», οι εξαιρετικές πρόσφατες αλληγορίες «Weapons» και «Eddington», αλλά και οι αξέχαστες κινηματογραφικές αναφορές τους απασχολούν τον Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλο και τον αρχισυντάκτη της LiFO Γιάννη Πανταζόπουλο.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Επιτρέπεται να θαυμάζουμε σήμερα τη Λένι Ρίφενσταλ;

Ιδέες / Επιτρέπεται να θαυμάζουμε σήμερα τη Λένι Ρίφενσταλ;

Με αφορμή το νέο ντοκιμαντέρ για μια από τις πιο αμφιλεγόμενες προσωπικότητες του 20ού αιώνα, ξαναθυμόμαστε τι είχαν απαντήσει στη LiFO οι Πέπη Ρηγοπούλου, Θωμάς Μοσχόπουλος, Δημήτρης Στεφανάκης, Θάνος Παπακωνσταντίνου, Πάνος Κούτρας και Θεόφιλος Τραμπούλης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Boots»: Μια σειρά για το τι σημαίνει «να είσαι gay στον στρατό»

Οθόνες / «Boots»: Kάτι καλό θα κάνει αυτή η σειρά για να την αποκαλούν «woke σκουπίδι»

H τηλεοπτική σειρά οκτώ επεισοδίων του Netflix, που έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις, προσεγγίζει με μοναδικό και συγκινητικό τρόπο το θέμα της ομοφοβίας στον στρατό. 
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Η Ειρήνη Παπά μέσα από 9 ταινίες και 1 ντοκιμαντέρ

Οθόνες / Ειρήνη Παπά: Οι σημαντικότερες ταινίες της για ένα πενθήμερο στην Ταινιοθήκη

Την αποκάλεσαν «Καρυάτιδα», συνέβαλε στο να φτάσει το αρχαίο δράμα στο Χόλιγουντ, υπήρξε μια αληθινή σταρ. Αυτή την εβδομάδα μπορούμε να δούμε ξανά την «Αντιγόνη», τις «Τρωάδες», το «Ζ» και άλλες ταινίες που η Ειρήνη Παπά σφράγισε με την ερμηνεία της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Η αιώνια και οικουμενική θεία Μπεμπέκα

Daily / Η αιώνια και οικουμενική θεία Μπεμπέκα

Η αναγγελία του θανάτου της Άννας Κυριακού προκάλεσε βαθιά συγκίνηση και θλίψη καθώς πολλοί έμοιαζαν να πενθούν όχι τόσο την απώλεια της ίδιας της ηθοποιού όσο του χαρακτήρα της στις «Tρεις Χάριτες», κι ας έχουν περάσει τρεις δεκαετίες από τότε.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Ανδρέας Αποστολίδης, συγγραφέας, σκηνοθέτης

Οι Αθηναίοι / Ανδρέας Αποστολίδης: «Πλέον το αστυνομικό μυθιστόρημα ανθεί ως παραγωγή, αλλά δεν ανανεώνεται»

Επί δικτατορίας σχετιζόταν με παράνομες οργανώσεις και έφτασε να κατηγορηθεί ως ηθικός αυτουργός της κατάληψης του Πολυτεχνείου. To ταξίδι του με την αστυνομική λογοτεχνια ξεκίνησε με μια μετάφραση του Ρέιμοντ Τσάντλερ. Σειρά πήραν η Χάισμιθ, ο Ελρόι και άλλοι σπουδαίοι συγγραφείς. Μετά, έγραψε τα δικά του μυθιστορήματα, ασχολήθηκε με την αρχαιοκαπηλία και το ντοκιμαντέρ. O Ανδρέας Αποστολίδης αφηγείται τη ζωή του στη LiFO.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Buy yourself a butt plug: Γιατί όλοι μιλούν για την ταινία «Pillion»;

Οθόνες / Buy yourself a butt plug: Γιατί όλοι μιλούν για την ταινία «Pillion»;

Το σκηνοθετικό ντεμπούτο του Χάρι Λάιτον, όπου ο Χάρι Μέλινγκ συνάπτει μια BDSM σχέση με τον Σκάρσγκαρντ, ήδη από το τρέιλερ έχει πυροδοτήσει συζητήσεις για τον σεξουαλικό προσανατολισμό του Σουηδού πρωταγωνιστή.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Με το «Chasing Dragons» ο Άκης Ζιάκκας ένωσε μονομιάς τις τρεις δρακολίμνες

Οθόνες / Ο Άκης Ζιάκας ενώνει σε μία διαδρομή τις τρεις Δρακόλιμνες

«Chasing Dragons»: 120 χιλιόμετρα, 8.000 μέτρα υψομετρική διαφορά σε μία μέρα. Μια ταινία που διαρκεί μία ώρα και καταγράφει αυτή τη συγκλονιστική διαδρομή που ξεπερνά τα όρια της αντοχής, σωματικής και ψυχολογικής.
ΜΙΝΑ ΚΑΛΟΓΕΡΑ
Mπιλ Κίντερ στη LiFO: «Oι ταινίες κινουμένων σχεδίων δεν είναι μόνο για παιδιά»

Οθόνες / Mπιλ Κίντερ: «Oι ταινίες κινουμένων σχεδίων δεν είναι μόνο για παιδιά»

Ο συνεργάτης του Κόπολα και υπεύθυνος μοντάζ και post-production σε ταινίες όπως το «Wall-e» μάς μίλησε για το μοντάζ στο animation, για την Pixar και για τότε που ένα στούντιο πλήρωσε 80 εκατομμύρια δολάρια τον Κόπολα για να μη γυρίσει μια ταινία. 
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Τζάρεντ Λέτο, Έμα Τόμσον, ο σκύλος Ίντι και άλλοι δύο λόγοι να πάτε σινεμά

Οθόνες / Τζάρεντ Λέτο, Έμα Τόμσον, ο σκύλος Ίντι και άλλοι δύο λόγοι να πάτε σινεμά

Η τρίτη και χειρότερη κατάθεση στο σύμπαν του «Tron», η πολυσυζητημένη ταινία τρόμου «Good Boy», το δεύτερο μέρος της τριλογίας του Νταγκ Γιόχαν Χάουγκερουντ και η Έμα Τόμσον ως ένοπλη προστάτιδα. Τι παίζει στα σινεμά από σήμερα σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η μακρά αποκαθήλωση του Kanye West

Οθόνες / Η μακρά αποκαθήλωση του Kanye West

Το νέο ντοκιμαντέρ με τίτλο «In whose name?» παρουσιάζει τον Kanye West ως μια ιδιοφυΐα εγκλωβισμένη στο σώμα ενός παιδιού που βρίσκεται πάντα στα πρόθυρα ενός ακόμα κακομαθημένου ξεσπάσματος. Αρκεί αυτό για να αγνοήσουμε τα σφάλματά του;
THE LIFO TEAM
10 ταινίες για να μπείτε σε φθινοπωρινή διάθεση

Οθόνες / 10 ταινίες που θέλεις να βλέπεις και να είναι φθινόπωρο

Είναι τα κίτρινα φύλλα του Central Park; Η μελοδραματική ατμόσφαιρα; Αγγλικά τοπία στη βροχή; Κάτι πάντως ενώνει αυτές τις δέκα ταινίες και όταν τις βλέπεις θες να είναι και ο καιρός αλλιώτικος.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ