Ο Wilko Johnson, ο κιθαρίστας των Dr. Feelgood και βασική επιρροή για το βρετανικό πανκ κίνημα, πέθανε σε ηλικία 75 ετών.
Την είδηση έκανε γνωστή η οικογένειά του στους επίσημους λογαριασμούς του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης σημειώνοντας ότι πέθανε στο σπίτι του, τη Δευτέρα 21 Νοεμβρίου.
Ο Johnson διαγνώστηκε το 2013 με καρκίνο στο πάγκρεας σε τελικό στάδιο και επέλεξε να μην κάνει χημειοθεραπεία. Εκείνη τη χρονιά, του είπαν ότι είχε εννέα με 10 μήνες ζωής.
Παρόλα αυτά, το 2014 κυκλοφόρησε το άλμπουμ «Going Back Home», μια συνεργασία με τον Roger Daltrey. Αργότερα την ίδια χρονιά, ανακοίνωσε ότι είχε απαλλαγεί από τον καρκίνο μετά από μια μεγάλη επέμβαση για την αφαίρεση ενός όγκου τριών κιλών.
«Τώρα, περνάω τον χρόνο μου ώστε να συμφιλιωθώ με την ιδέα ότι δεν επίκειται ο θάνατός μου, ότι θα συνεχίσω να ζω», είχε πει στα βραβεία Q τότε.
This is the announcement we never wanted to make, & we do so with a very heavy heart: Wilko Johnson has died. He passed away at home on Monday 21st November. Thank you for respecting the family's privacy at this very sad time. RIP Wilko Johnson.
— Wilko Johnson (@wilkojohnson) November 23, 2022
(Image: Leif Laaksonen) pic.twitter.com/1cRqyi9b9X
Ο Johnson γεννήθηκε ως John Peter Wilkinson στο Canvey Island του Essex το 1947. Άρχισε να παίζει κιθάρα ως έφηβος, αλλά η επαγγελματική του καριέρα του ξεκίνησε το 1971, όταν σχημάτισε τους Dr Feelgood με τον τραγουδιστή Lee Brilleaux, τον μπασίστα John B Sparks και τον ντράμερ, John Martin.
Το συγκρότημα έγινε εκφραστής της βρετανικής παμπ ροκ σκηνής και ο Johnson έγινε γρήγορα γνωστός για το ξεχωριστό του στυλ στην κιθάρα, καθώς εκτός από τις τεχνικές του δεξιότητες συνήθιζε να σηκώνει την κιθάρα του στους ώμους, σαν όπλο και να κάνει μεγαλειώδεις εμφανίσεις στις συναυλίες της μπάντας.
Οι Dr Feelgood επηρέασαν σημαντικά τη βρετανική πανκ μουσική που εμφανίστηκε στις δεκαετίες του '70 και του '80. Ο Johnson παρέμεινε στην μπάντα για τα πρώτα τέσσερα άλμπουμ, τα τρία τελευταία εκ των οποίων μπήκαν στο top 20 των βρετανικών charts.
Στη συνέχεια ακολούθησε σύγκρουση μεταξύ των μελών του συγκροτήματος και αποχώρησε.
Μετά την αποχώρησή του, ο Johnson δημιούργησε τους Solid Senders, οι οποίοι κυκλοφόρησαν ένα άλμπουμ το 1978, και για λίγο εντάχθηκαν στους Blockheads, παίζοντας στο άλμπουμ του 1980, Laughter.
Λίγο αργότερα, άρχισε να επικεντρώνεται στην Wilko Johnson Band, το μακροβιότερο μουσικό του έργο. Κυκλοφόρησε επτά άλμπουμ τις επόμενες τρεις δεκαετίες, μεταξύ των οποίων το ντεμπούτο του 1981 Ice on the Motorway, το Barbed Wire Blues του 1988 και, πιο πρόσφατα, το Blow Your Mind του 2018.
Εκτός μουσικής, ο Johnson κυκλοφόρησε την αυτοβιογραφία του το 2012, Looking Back at Me, που έγραψε από κοινού με τη Zoë Howe ενώ εμφανίστηκε ως guest star στο Game of Thrones παίζοντας τον Ser Ilyn Payne, έναν βουβό εκτελεστή.
Με πληροφορίες του Guardian
