Οι πολιτικές συνέπειες του σκανδάλου των υποκλοπών

Οι πολιτικές συνέπειες του σκανδάλου των υποκλοπών Facebook Twitter
Ατελιέ LIFO
0

Η ΠΑΝΔΗΜΙΑ ΗΤΑΝ ΕΔΩ όλο το καλοκαίρι, η ενεργειακή κρίση συνεχίζεται, οι προκλήσεις της Τουρκίας συνεχίζονται κι αυτές και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, η κυβέρνηση έχει τώρα να αντιμετωπίσει και το σκάνδαλο των υποκλοπών, το οποίο προκαλεί την σοβαρότερη μέχρι στιγμής πολιτική κρίση για την κυβέρνηση Μητσοτάκη. Παρόλα αυτά στο Μέγαρο Μαξίμου μοιάζει να το υποτιμούν, καθώς -έχοντας υπόψιν μετρήσεις που κάνουν- θεωρούν πως αυτό δεν απασχολεί και δεν επηρεάζει ιδιαίτερα την κοινή γνώμη. Αυτό μπορεί να ισχύει, αλλά πέφτουν στο ίδιο λάθος που έκανε -κατά δήλωση τους- ο παραιτηθείς διοικητής της ΕΥΠ: αδυνατούν να αντιληφθούν το εύρος των πολιτικών συνεπειών που έχουν οι αποκαλύψεις των υποκλοπών σε πολιτικούς και δημοσιογράφους.

Πώς θα επιχειρήσει να κλείσει το θέμα αυτό η κυβέρνηση; Δια του συμψηφισμού από ότι φαίνεται από τις προθέσεις της να επεκτείνει την χρονική περίοδο που θα εξετάσουν στην Βουλή για τις παρακολουθήσεις. Αν θα τα καταφέρει, θα φανεί το επόμενο διάστημα. Το σκάνδαλο των υποκλοπών πάντως δεν είναι και ο καλύτερος τρόπος για να ανοίξει η Βουλή σε μία περίοδο που ο πρωθυπουργός σχεδίαζε να κυριαρχούν άλλα θέματα στην ελληνική κοινωνία.  

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη αφού δυσκολεύεται να πείσει, θα επιχειρήσει να φέρει στη Βουλή και στη δημοσιότητα στοιχεία για τις παρακολουθήσεις επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ..

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης ιδανικά θα ήθελε να κάνει έναρξη της νέας περιόδου με το “τέλος της αυξημένης εποπτείας”, που εν πολλοίς είναι ένα επικοινωνιακό ορόσημο -όπως ήταν και το “τέλος των μνημονίων” που στην ουσία ήταν ολοκλήρωση- και με θετικές ειδήσεις όπως τα αυξημένα έσοδα από τον τουρισμό και τις μικροπαροχές που θα διαθέσει για να εξευμενίσει ορισμένες κοινωνικές ομάδες. Το σκάνδαλο των υποκλοπών όμως παραμένει απειλητικά ανοιχτό και αν αποκαλυφθούν και άλλα πρόσωπα που παρακολουθούνταν, μπορεί να πάρει μορφή χιονοστιβάδας. 

δικηγοροι ανδρουλακη Facebook Twitter
Οι δικηγόροι του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ-Κινήματος Αλλαγής, Μιχάλης Καλαντζόπουλος και Μανώλης Βελεγράκης, συνοδευόμενοι από τον Διευθυντή της Κοινοβουλευτικής Ομάδας ενεχείρισαν τη μηνυτήρια αναφορά του Νίκου Ανδρουλάκη για την απόπειρα παγίδευσης του κινητού του τηλεφώνου στην Αρχή Προστασίας Δεδομένων την Τετάρτη 3 Αυγούστου 2022. Φωτ.: Eurokinissi

Ο πρωθυπουργός έχει έναν “σύμμαχο” εδώ όμως και αυτός δεν είναι άλλος από τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος παρά τους υψηλούς τόνους που χρησιμοποιεί, στην προσπάθεια του να υπερκεράσει το ΠΑΣΟΚ που ανέδειξε το θέμα, δεν θέλει οι υποκλοπές να μονοπωλούν την επικαιρότητα, γιατί «ευνοούν τον Νίκο Ανδρουλάκη» όπως ομολογούν στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ. 

Ο ΣΥΡΙΖΑ όμως του προσέφερε και ένα δώρο που δεν είναι άλλο από την ανάδειξη του προσφυγικού, στο οποίο η Νέα Δημοκρατία  κερδίζει πόντους και συσπειρώνει τους ψηφοφόρους της κάθε φορά που επιχειρείται μία κρίση δια της εργαλειοποίησης του. 

Το ΠΑΣΟΚ-Κίνημα Αλλαγής μοιάζει να μην είδε αυτήν την φάκα, που έβαλε ο ΣΥΡΙΖΑ επιδιώκοντας να γυρίσει η μπάλα στο μεταξύ τους πινγκ-πονγκ με τη Ν.Δ, κάτι που επιθυμεί και το Μέγαρο Μαξίμου.  

Η άλλη κίνηση του ΣΥΡΙΖΑ το προηγούμενο διάστημα ήταν να βάλει στο κάδρο των ευθυνών για τις παρακολουθήσεις και τον Κυριάκο Πιερρακάκη (αρμόδιο υπουργό για τις επικοινωνίες―  μίλησε στη Βουλή για το Predator εκ μέρους της κυβέρνησης), στον οποίο μέχρι πρότινος απέφευγαν να κάνουν αντιπολίτευση. Ήταν χαρακτηριστική η αντιπολιτευτική αφωνία του Νίκου Παππά για τον διάδοχό του, αλλά ακόμα εντυπωσιακότερη ήταν η απουσία κάθε κριτικής από τον Κυριάκο Πιερρακάκη για όσα βρήκε στο υπουργείο του Νίκου Παππά και τα πεπραγμένα του, ειδικά στο θέμα τριών αμφιλεγόμενων έργων που κόστισαν δεκάδες εκατομμύρια ευρώ (ένα από τα οποία έχει πάει και στη Βουλή, αλλά τόσο ο υπουργός Ψηφιακής Διακυβέρνησης, όσο και η Νέα Δημοκρατία ποιούν την νήσσαν). 

Κυριάκος Πιερρακάκης Facebook Twitter
O Κυριάκος Πιερρακάκης έσπευσε να απαντήσει ενοχλημένος, αλλά όχι σε όλα, επιχειρώντας να περιορίσει τη ζημιά που βλέπει να γίνεται στο προφίλ του που εντατικά χτίζει εδώ και πολύ καιρό. Φωτ.: Eurokinissi

Ενώ λοιπόν ο Κυριάκος Πιερρακάκης τόσο καιρό ήταν στο απυρόβλητο, ο ΣΥΡΙΖΑ αποφάσισε να αναδείξει τις ευθύνες του, κάτι που ακολούθησε πρόθυμα και το ΠΑΣΟΚ, γεγονός που προκάλεσε τον εκνευρισμό του κι έσπευσε να απαντήσει ενοχλημένος, αλλά όχι σε όλα, επιχειρώντας να περιορίσει τη ζημιά που βλέπει να γίνεται στο προφίλ του που εντατικά χτίζει εδώ και πολύ καιρό. Η ζημιά ωστόσο από το σκάνδαλο των υποκλοπών είναι πολύ μεγαλύτερη για την κυβέρνηση και θα κρίνει εν πολλοίς και την επιβίωσή της. Κι αυτό διότι:

  • Τρώθηκε το θεσμικό προφίλ του πρωθυπουργού, που εμφάνιζε ως το πλεονέκτημά του
  • Αποκλείεται κάθε προσδοκία για στήριξη του Μητσοτάκη ως πρωθυπουργού από τον Ανδρουλάκη στις επόμενες εκλογές και
  • Δημιουργείται κλίμα πολιτικής αστάθειας. 

Κάποιοι στην κυβέρνηση αφήνουν υπονοούμενα ότι υπάρχουν συγκεκριμένες ξένες δυνάμεις που επιδιώκουν την αποσταθεροποίηση της κυβέρνησης Μητσοτάκη, μετά την ταύτισή του με την αμερικανική πολιτική και τα συμφέροντα των ΗΠΑ στην περιοχή, αλλά το Μαξίμου έχει πραγματικό πρόβλημα να πείσει στο θέμα των υποκλοπών ότι δεν παρακολουθούσε τους πολιτικούς του αντιπάλους. Κι αφού δυσκολεύεται να πείσει, θα επιχειρήσει να φέρει στη Βουλή και στη δημοσιότητα στοιχεία για τις παρακολουθήσεις επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Υπάρχουν τέτοια στοιχεία; Οι πληροφορίες λένε ότι υπάρχουν αλλά ο Κυριάκος Μητσοτάκης ποτέ πριν δεν θέλησε να τα αναδείξει. Φαίνεται ότι τώρα ήρθε η ώρα, προκειμένου να μην μονοπωλεί τη συζήτηση η υπόθεση Ανδρουλάκη. 

Ο πρώην υπουργός Γιάννης Πανούσης μιλώντας πριν από λίγο καιρό στην Lifo είχε δηλώσει ότι στην Ελλάδα όλα τα σκάνδαλα λήγουν χωρίς να διερευνώνται και χωρίς να καταλήγουν κάπου, όταν τελειώνει η αξία της επικοινωνιακής χρήσης τους γιατί όλα τα κόμματα εξουσίας είναι συνένοχα με τον έναν ή τον άλλον τρόπο. «Κατά καιρούς πετάνε στην αρένα κανα δυο εξιλαστήρια θύματα» αλλά ο κανόνας είναι ο συμψηφισμός είπε ο καθηγητής και η πολιτική ζωή της χώρας μοιάζει να τον δικαιώνει ως τώρα. «Θα δείτε ότι ειδικά στην περίπτωση που θα πάμε σε συγκυβέρνηση όλα αυτά τα σκάνδαλα, θα τα έχουν ξεχάσει σύντομα όλοι». Θα τον διαψεύσει άραγε η εξεταστική για τις υποκλοπές; Αν συμβεί κάτι τέτοιο θα πρόκειται μάλλον για έκπληξη. 

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Μετανάστες, ΜΚΟ και δικαιώματα στο στόχαστρο – η κυβέρνηση νομοθετεί τον αποκλεισμό

Οπτική Γωνία / Μετανάστες, ΜΚΟ και δικαιώματα στο στόχαστρο – η κυβέρνηση νομοθετεί τον αποκλεισμό

Η κυβέρνηση σκληραίνει ακόμα περισσότερο την αντιμεταναστευτική της πολιτική, στοχοποιώντας επιπλέον ξανά τις ΜΚΟ, ευτυχώς όμως όχι χωρίς «αντίλογο», παρά την απουσία ικανής αντιπολίτευσης και σε αυτό το πεδίο. 
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Με απειλούν από τις ΗΠΑ επειδή λέω “Free Palestine”»

Οπτική Γωνία / «Δέχομαι απειλές από τις ΗΠΑ επειδή λέω “Free Palestine”»

Η Ιωάννα Αλυγιζάκη μιλά για το γράμμα που έλαβε στο μαγαζί της στα Χανιά ενώ ο πρώην πρόεδρος της Ισραηλιτικής Κοινότητας Αθηνών Μίνος Μωυσής σχολιάζει τις συνέπειες του περιστατικού και περιγράφει την ανησυχία του για τη μισαλλοδοξία στην Ελλάδα. 
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Δυο καράβια των παιδικών χρόνων

Οπτική Γωνία / Η αριστοκρατική Μαριλένα και η τραχιά Μυρτιδιώτισσα όργωσαν τις ελληνικές θάλασσες, αφήνοντας το στίγμα τους

Βίος και πολιτεία δυο καραβιών που έγραψαν τη δική τους ξεχωριστή ιστορία στα όχι άγνωστα αλλά και όχι πάντοτε ήρεμα νερά της Ελλάδας.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
«Η μόνη καλλιέργεια που σώθηκε είναι της καταναλωτικής πλάνης»

Ρεπορτάζ / «Η μόνη καλλιέργεια που σώθηκε είναι της καταναλωτικής πλάνης»

Ο συγγραφέας Γιάννης Μακριδάκης, που ζει στη Χίο και καλλιεργεί εκεί ο ίδιος τη δική του γη, περιγράφει στη LiFo την καθημερινότητα, που έχει αλλάξει ριζικά μετά τις φωτιές, και την προσπάθεια των κατοίκων να σταθούν ξανά στα πόδια τους.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Θα λήξει τον πόλεμο στην Ουκρανία ο Τραμπ και με ποιους όρους;

Βασιλική Σιούτη / Θα λήξει τον πόλεμο στην Ουκρανία ο Τραμπ και με ποιους όρους;

Πώς θα τελειώσει ο πόλεμος στην Ουκρανία και πόσο κοντά βρισκόμαστε σε αυτό το τέλος; Τραμπ και Πούτιν μοιάζουν αποφασισμένοι, αλλά ο Ζελένσκι και οι Ευρωπαίοι ηγέτες δεν βιάζονται.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Μαζωνάκης: Το χρονικό μιας (ακόμα) διαπόμπευσης

Οπτική Γωνία / Μαζωνάκης: Το χρονικό μιας (ακόμα) διαπόμπευσης

Αν έβγαζε κάποιος ένα συμπέρασμα από τον χειρισμό της υπόθεσης αυτής, θα έλεγε πως «όλα ήταν ένα λάθος». Ένα λάθος το οποίο πολλοί δεν το βλέπουν ως τέτοιο, καθώς θεωρούν αυτονόητο να μαθαίνουν πληροφορίες για τις ζωές των άλλων, ακόμα και αν αυτές έχουν δυσκολίες και απαιτούν σεβασμό.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Για τους «εμπρηστές της Πάτρας»: Ιδεολογικές καταχρήσεις μιας φωτογραφίας

Οπτική Γωνία / Για τους «εμπρηστές της Πάτρας»: Ιδεολογικές καταχρήσεις μιας φωτογραφίας

Από που προκύπτει το αναρχικό, πόσο μάλλον κάποιο «κομμουνιστικό» προφίλ των «εμπρηστών»; Από ένα σκουλαρίκι, την είδηση για το χασίς και τα τσίπουρα, τα ρούχα που είναι αυτά που συναντάς σε πλήθος εικοσάρηδων σε πλατείες και δρόμους της χώρας;
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Υπάρχει όντως λόγος να επιστρέψει ο Τσίπρας;

Οπτική Γωνία / Υπάρχει όντως λόγος να επιστρέψει ο Τσίπρας;

Υπάρχει ανάγκη στην πολιτική ζωή για ένα νέο κόμμα; Υπάρχει κρίσιμος ζωτικός χώρος που δεν έχει εκπροσώπηση; Μπορεί να ξεπεραστούν ή, έστω, να αμβλυνθούν οι έντονα αρνητικές μνήμες από τη διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ; Είναι ο Αλέξης Τσίπρας το ιδανικό πρόσωπο;
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Σουδάν: Ο ξεχασμένος πόλεμος και τα «παιδιά-πρόσφυγες» που κατηγορούνται ως διακινητές

Οπτική Γωνία / Σουδάν: Η μεγαλύτερη τραγωδία του αιώνα δεν γίνεται ποτέ πρωτοσέλιδο

Οι νεκροί από τις συγκρούσεις, την πείνα και τις επιδημίες υπολογίζεται συνολικά περί το 1 εκατ., και περισσότεροι από τους μισούς εξ αυτών είναι παιδιά. Μια εφιαλτική κατάσταση, που έχει όμως την «ατυχία» να περνά σε δεύτερη ή και τρίτη μοίρα, καθώς ούτε τα ΜΜΕ και τους διεθνείς οργανισμούς φαίνεται να συγκινεί ιδιαίτερα ούτε εντάσσεται εύκολα σε κάποιο πολιτικό αφήγημα ώστε να εμπνεύσει μαζικά κινήματα αλληλεγγύης.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η Εύα Ιλούζ, η Γάζα και μια εκδοτική επιλογή

Οπτική Γωνία / Η Εύα Ιλούζ, η Γάζα και μια εκδοτική επιλογή

Σκέψεις πάνω στην απόφαση του Oposito, ενός μικρού εκδοτικού οίκου που έχει δώσει ενδιαφέροντα δείγματα ανήσυχης κοινωνικής και πολιτισμικής σκέψης, για την «αποδέσμευσή» του σε σχέση με το βιβλίο της κοινωνιολόγου Eύα Ιλούζ «Ψυχρή τρυφερότητα. Η άνοδος του συναισθηματικού καπιταλισμού».
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ