Τζουζέππε Βέρντι, Ρέκβιεμ

Τζουζέππε Βέρντι, Ρέκβιεμ Facebook Twitter
0

Δύο αιώνες μετά την γέννηση του Τζουζέπε Βέρντι (1813-1901), η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών συμμετέχει στον παγκόσμιο εορτασμό της λαμπρής επετείου, παρουσιάζοντας το αριστουργηματικό Ρέκβιεμ που έγραψε ο μεγάλος Ιταλός συνθέτης την περίοδο 1873-1874, στην μνήμη του σπουδαίου συγγραφέα και συμπατριώτη του, Αλεσάντρο Μαντσόνι. Για την συναυλία που θα γίνει στο Ηρώδειο στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών, την Παρασκευή 14 Ιουνίου, στις 21.00, η Ορχήστρα, υπό την μουσική διεύθυνση του Βασίλη Χριστόπουλου, συμπράττει με τέσσερεις διεθνώς διακεκριμένους λυρικούς καλλιτέχνες: Την, ήδη γνωστή και βραβευμένη στην Ελλάδα, Ρουμάνα υψίφωνο Τσέλια Κοστέα. Την Γαλλίδα μεσόφωνο Ζεραλντίν Σωβέ, την οποία πρώτος ανακάλυψε ο Πλάθιντο Ντομίνγκο αναλαμβάνοντας το 2009 τη μουσική διεύθυνση στο ντεμπούτο της ως «Κάρμεν», σε σκηνοθεσία του Φράνκο Τζεφιρέλι. Τον διεθνώς αναγνωρισμένο Αυστραλό τενόρο της νεότερης γενιάς Στηβ Ντέιβισλιμ. Και τον, γεννημένο στην Αγία Πετρούπολη, μπάσο Γιούρι Βορομπιόφ, κορυφαίο τραγουδιστή του περίφημου θεάτρου Μαριίνσκυ. Με την Ορχήστρα συμπράττουν επίσης η θαυμάσια Μητροπολιτική Χορωδία της Σόφιας και οι αντάξιές της Χορωδίες της Ε.Ρ.Τ. και του Δήμου Αθηναίων.

Στις 22 Μαϊου 1873 ο συνθέτης επέστρεφε από την Πάρμα στο Μιλάνο, όταν πληροφορήθηκε ότι είχε πεθάνει ο περίφημος συγγραφέας του μυθιστορήματος «I promessi sposi» («Οι Αρραβωνιασμένοι»). Συγκλονισμένος ο «αυτοκράτορας της ιταλικής όπερας» που, όχι μόνο θαύμαζε το έργο του Μαντσόνι, αλλά είχε επηρεαστεί καθοριστικά από τον κατεξοχήν εκπρόσωπο του λογοτεχνικού ιταλικού ρομαντισμού, αποφάσισε να μην ακολουθήσει το «τυπικό» του αποχαιρετισμού (να μην παραστεί δηλαδή στην κηδεία ή σε άλλη επίσημη εκδήλωση), αλλά να αποδώσει έναν ουσιαστικό φόρο τιμής στη μνήμη του νεκρού. Έτσι άρχισε να συνθέτει το Ρέκβιεμ, χρησιμοποιώντας μάλιστα για το καταληκτήριο Liberame το μουσικό θέμα που είχε εμπνευστεί αρκετά χρόνια πριν (1868), όταν εξέταζε το ενδεχόμενο σύνθεσης ενός Ρέκβιεμ στην μνήμη του Ροσσίνι.

Το Ρέκβιεμ, υπέρ του οποίου ο Βέρντι επιστράτευσε ολόκληρη την σκηνική του πείρα ως τις παραμικρές αποχρώσεις της δραματικής του παλέτας, ολοκληρώθηκε στο Παρίσι σε σύντομο χρονικό διάστημα. Ερμηνεύθηκε για πρώτη φορά ακριβώς έναν χρόνο μετά τον θάνατο του Μαντσόνι, στις 22 Μαϊου του 1874, στην εκκλησία του Αγίου Μάρκου στο Μιλάνο, υπό την μουσική διεύθυνση του ίδιου του συνθέτη. Ελαβαν μέρος 120 χορωδοί, 100 από τους εκλεκτότερους μουσικούς της εποχής και 4 κορυφαίοι μονωδοί της Σκάλας. Η υποδοχή που επεφύλαξε το θερμό κι εκφραστικό μιλανέζικο κοινό στο έργο και στον δημιουργό του ήταν περισσότερο κι από ευνοϊκή, με αποτέλεσμα το Ρέκβιεμ να επαναληφθεί τρις στη Σκάλα του Μιλάνου κι ύστερα να περιοδεύσει θριαμβευτικά σε όλη την Ευρώπη. Έκτοτε και παρά τις μεμονωμένες αντιδράσεις κάποιων «καθαρόαιμων επαϊόντων» γαλουχημένων στο πνεύμα της βικτωριανής βόρειας Ευρώπης, το Ρέκβιεμ γνώρισε παντού τεράστια επιτυχία, η οποία συνεχίζεται λαμπρή ως τις ημέρες μας.

 

ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΗΣ ΒΡΑΔΙΑΣ  ΜΕ ΜΙΑ ΜΑΤΙΑ

Παρασκευή, 14 Ιουνίου, 21.00

Ωδείο Ηρώδου Αττικού

ΤΖΟΥΖΕΠΕ ΒΕΡΝΤΙ (1813-1901)
Messa da Requiem
Σολίστ: Τσέλια Κοστέα, υψίφωνος

 Ζεραλντίν Σωβέ, μεσόφωνος

Στηβ Ντέιβισλιμ, τενόρος

Γιούρι Βορομπιόφ, βαθύφωνος

Συμμετέχουν: Χορωδία της Σόφιας, Χορωδία της Ε.Ρ.Τ., Χορωδία του Δήμου Αθηναίων

Μουσική Διεύθυνση: Βασίλης Χριστόπουλος

Μουσική
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Η ηλεκτρονική μουσική δεν είναι απολιτίκ - ή τουλάχιστον δεν ήταν

Μουσική / Η ηλεκτρονική μουσική δεν είναι απολιτίκ - ή τουλάχιστον δεν ήταν

Μέσα σε ένα παγκόσμιο σκηνικό βίας, πολέμων και γενοκτονιών, η ηλεκτρονική μουσική καλείται να ξαναβρεί τη χαμένη της τιμή, ανακτώντας τον άμεσο, ενωτικό και απελευθερωτικό της χαρακτήρα.
ΦΩΦΗ ΤΣΕΣΜΕΛΗ
«Έπαθα νευρολογική διαταραχή, είχα αυτοκτονικές σκέψεις» - Κι εκεί γεννήθηκε ο Ivy Robins

Μουσική / Πέτρος Βεντουρής: «Έγραψα τραγούδια για να μην πεθάνω»

Όταν ο Πέτρος Βεντουρής βυθίστηκε στη σιωπή της κατάθλιψης λόγω μιας νευρολογικής ασθένειας, γεννήθηκε ένας άλλος εαυτός, ο Ivy Robins. Περνώντας μέσα από το σκοτάδι, την απώλεια και την ψυχοθεραπεία, βρήκε στη μουσική τον τρόπο να ξανασταθεί στα πόδια του.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ
Φεστιβάλ Ελάτειας: Εκεί που η μουσική στήνει φωλιά κάτω απ’ τα πλατάνια εδώ και 12 χρόνια

Φεστιβαλ Ελάτειας / «Δεν ήταν φεστιβάλ, δεν υπήρχε σκηνή, ούτε πρόγραμμα»

Ξεκίνησε ως ένα πάρτι στο δάσος. Σήμερα, δώδεκα χρόνια μετά, το Μουσικό Φεστιβάλ Ελάτειας έχει γίνει σημείο αναφοράς για όσους πιστεύουν στη δύναμη της κοινότητας, της αυθεντικότητας και της μουσικής που ενώνει.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ
Φιλιώ Πυργάκη (1939-2021) : «Το δημοτικό, παιδί μου, δεν είναι τραγούδι για να πλένεις τα πιάτα…»

Μουσική / Φιλιώ Πυργάκη: «Το δημοτικό, παιδί μου, δεν είναι τραγούδι για να πλένεις τα πιάτα…»

«Λέω κουράστηκα, αλλά μόλις ανέβω εκεί πάνω στο παλκοσένικο γίνομαι αλλιώτικος άνθρωπος». Η κορυφαία των Ελληνικών πανηγυριών, που πέθανε σαν σήμερα το 2021, είχε μιλήσει στη LIFO για μιαν Ελλάδα που υπνοβατεί στο DNA μας.
M. HULOT
Fotis Benardo: «Εξάγουμε πολιτισμό, αλλά στην Ελλάδα δεν μας το αναγνωρίζουν»

Μουσική / Fotis Benardo: «Κανένα ΑΙ δεν μπορεί να εκφράσει αυτά που νιώθω, ούτε αυτά που έχω περάσει»

Είναι ο ντράμερ των Nightfall. Έκανε τη μουσική όχημα για τα ταξιδέψει σε ολόκληρο τον κόσμο. Μοιράστηκε τη σκηνή με θρύλους της μουσικής όπως οι Black Sabbath, οι Iron Maiden οι Kiss και οι Motorhead. Πιστεύει πολύ στη νέα μουσική σκηνή της Ελλάδας και ότι ο άνθρωπος θέλει άνθρωπο και όχι ΑΙ. Είναι ο Αθηναίος της εβδομάδας.
M. HULOT