Οι δολοφονίες χαρακτήρα, η Ολλανδέζα και το παλαβό πορνό

Οι δολοφονίες χαρακτήρα, η Ολλανδέζα και το παλαβό πορνό Facebook Twitter
Έψαξαν οι περισσότεροι Έλληνες δημοσιογράφοι να βρουν αν ισχύουν όσα γράφονται στον ξένο Τύπο και μετέφερε, κομψά ή άκομψα, η δημοσιογράφος; Όχι βέβαια. Όταν η δημοσιογράφος έδειχνε τα pushbacks, οι στοιχημένοι κονδυλοφόροι κοίταζαν το κόκκινο καπέλο της.
0

ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΜΕΝΕΙ ΟΡΘΙΟ στο Ατυχές πήδημα ή Παλαβό πορνό του Ράντου Ζούντε. Το συζυγικό sextape μιας καθηγήτριας Ιστορίας διαρρέει στο διαδίκτυο και εκείνη καταλήγει σε ένα ιδιότυπο λαϊκό δικαστήριο, όπου οι γονείς των μαθητών θα κρίνουν το ήθος της.

Ο Ζούντε αποκαθηλώνει όλους τους θεσμούς: Εκκλησία, στρατό, αγία ρουμανική οικογένεια, ΜΜΕ. Ρατσισμός και εθνικισμός, μνησικακία και απανθρωποποίηση της καθημερινότητας, βία που σκάει στα πεζοδρόμια και στις ουρές των σούπερ-μάρκετ. Μίσος για τους Ρομά, υποτίμηση των φτωχών, ακραίος συντηρητισμός, θρησκοληψία, τοξικός σεξισμός.

Σε όλα αυτά, η καθηγήτρια είναι θύμα και παρατηρήτρια. Όταν, τέλος, αποφασίζει να απαντήσει στους χυδαίους υπαινιγμούς των «αμέμπτου ηθικής» μπαμπάδων και μαμάδων, όλοι πέφτουν να τη φάνε.

Τέτοια ανθρωποφαγία επιφυλάχθηκε στην Ολλανδή δημοσιογράφο Ingeborg Beugel. Δεν στέκομαι στο αποκαλυπτικό στιγμιότυπο στο Μέγαρο Μαξίμου, στην επιθετική τοποθέτηση-ερώτηση, στη μη απάντηση-επίθεση του πρωθυπουργού. Ούτε στην παραδοχή «ναι-κάνουμε-pushbacks-αλλά-δεν-τα-λέμε-έτσι-γιατί-δεν-επιτρέπονται-οπότε-τα-λέμε-αλλιώς-και-εμείς-εδώ-στην-Ελλάδα, δε-ρωτάμε-τον-πρωθυπουργό-τέτοια-πράγματα». Αυτά σχολιάστηκαν πολύ.

Θέλω να σταθώ στα μετά. Ακόμα και αν κανείς θεωρεί ότι η «Ολλανδή το παράκανε» (αν και δεν καταλαβαίνω τι σημαίνει αυτό για μια δημοσιογραφική ερώτηση), ποιος δεν είδε τον θηριώδη μηχανισμό συκοφάντησης, απαξίωσης, στιγματισμού και στοχοποίησης που τέθηκε σε λειτουργία;

Όποιος «ενοχλεί» οδηγείται μεθοδευμένα σε κοινωνική αχρήστευση μέσω κυμάτων απαξίωσης που δημιουργούνται συστηματικά στις μάζες. Σεξιστικές συνυποδηλώσεις, εθνικιστικά και ρατσιστικά συμφραζόμενα, βρόμικα υπονοούμενα για άδηλους πόρους και σκοπούς: ο ενοχλητικός γίνεται ένας κοινωνικά λεπρός.  

Ποια η αναλογία με την καθηγήτρια στο Βουκουρέστι; Η μια είναι «φιλήδονη σεξουλιάρα», ακατάλληλη να κάνει μάθημα στα παιδιά των αστών, γιατί θα τα διαφθείρει. Η αναιδής δημοσιογράφος είναι φιλότουρκη «τεκνατζού», βοηθάει μετανάστες με αντάλλαγμα το σεξ και έχει Πακιστανούς για το σκυλί της.

Αυτά γράφτηκαν. Και όσοι κόπτονται τάχα για τη φιλελεύθερη εικόνα της χώρας στο εξωτερικό, μπορούν ελεύθερα να κοκκινίσουν: «διαδικτυακή στοχοποίηση, δυσφήμηση και προσβλητική επίθεση στην Ολλανδή δημοσιογράφο Ingeborg Beugel από πολλά υπέρ της κυβέρνησης μέσα ενημέρωσης και δημοσιογράφους στην Ελλάδα» είδε το Διεθνές Ινστιτούτο Τύπου.

Έψαξαν οι περισσότεροι Έλληνες δημοσιογράφοι να βρουν αν ισχύουν όσα γράφονται στον ξένο Τύπο και μετέφερε, κομψά ή άκομψα, η δημοσιογράφος; Όχι βέβαια. Όταν η δημοσιογράφος έδειχνε τα pushbacks, οι στοιχημένοι κονδυλοφόροι κοίταζαν το κόκκινο καπέλο της.

Μαζί τους σειρά από εξέχουσες προσωπικότητες. Δεν αναφέρω ονόματα, είναι γνωστές δύσοσμες περιπτώσεις, τροφή τους η δημοσιότητα. Ο λόγος που χρησιμοποιούν όμως έχει τη σημασία του. «Σπίτωσε τον 23χρονο Αφγανό η ερίτιμος. Εντάξει, μπερδεύτηκε, τον πέρασε για μωρομάνα. Δεν φορούσε και τα γυαλιά της πρεσβυωπίας», ο ένας. «Μικρή πρόστυχη Ολλανδέζα. Ουστ από δω, μωρή κοκκινοβαμμένη ρέγγα, κακώς δεν σε έκλεισαν σε καταυλισμό μεταναστών», ο άλλος. Και ένας τρίτος: «Η γριά Ολλανδέζα, στην προσπάθειά της να υποστηρίξει τους επιβήτορες, απλώς ξεφτιλίστηκε».

Τι κοινό έχουν; Ηλικιακός και φυλετικός ρατσισμός, τοξικός σεξισμός, ηθικολογία. Το κοκτέιλ του λιγούρη αρσενικού που ξερογλείφεται καθώς φτύνει τις λέξεις του, ερεθίζεται με τη σκέψη όσων κατακεραυνώνει. Κάθε λέξη του κι ένας ύμνος του στερημένου.

Θα μου πείτε, πού τους ξέθαψες τον υπηρέτη της χούντας και τους νοσταλγούς της; Απαντώ: ακόμα και οι μούμιες, όταν νιώθουν ευνοϊκή την ατμόσφαιρα, παίρνουν θάρρος. Πόθεν λοιπόν η ευνοϊκή ατμόσφαιρα; Μα, εν προκειμένω είχε προηγηθεί η επιστράτευση του βαρέος πυροβολικού. Όταν ένας Χατζηνικολάου χαρακτηρίζει φιλότουρκο όποιον κάνει δυσάρεστες ερωτήσεις, τότε τα πράγματα βοούν. Κι όταν ο «επίσημος» κυβερνητικός ΣΚΑΪ λέει «και λίγα της είπε», τότε κάτι πάει πολύ άσχημα.

Και λοιπόν; Θα πουν κάποιοι. Δεν είναι η πρώτη ούτε η τελευταία δολοφονία χαρακτήρα. Ξεχάσατε τις επιθέσεις στην Πρόεδρο της Δημοκρατίας για την οικογενειακή της κατάσταση, στον Αντετοκούνμπο για την καταγωγή του, στον Τσιτσιπά για τοποθετήσεις του; Και άλλες πολλές, διαφορετικών αποχρώσεων και προελεύσεων.

Όχι, δεν τις ξεχνώ. Αλλά εδώ δεν έχουμε μια λασπολογία από τα κάτω. Δεν αναμοχλεύεται απλώς ο σκοτεινός μνησίκακος χυλός του διαδικτύου. Εδώ, ένα σύστημα από φιλοκυβερνητικά μέσα αλληλοτροφοδοτείται με τον ανώνυμο εσμό του διαδικτύου και πρόθυμους επώνυμους. Μαζί εκτελούν δολοφονίες χαρακτήρα εν ψυχρώ. Όποιος «ενοχλεί» οδηγείται μεθοδευμένα σε κοινωνική αχρήστευση μέσω κυμάτων απαξίωσης που δημιουργούνται συστηματικά στις μάζες. Σεξιστικές συνυποδηλώσεις, εθνικιστικά και ρατσιστικά συμφραζόμενα, βρόμικα υπονοούμενα για άδηλους πόρους και σκοπούς: ο ενοχλητικός γίνεται ένας κοινωνικά λεπρός.  

Τελευταία σημείωση: Αν όσα αναφέρθηκαν δεν πείθουν τους δύσπιστους, ας ανατρέξουν στην ετήσια αναφορά των «Δημοσιογράφων χωρίς Σύνορα» για την ελευθερία Τύπου: βρισκόμαστε πλέον στην 70ή θέση, από την 65η.

Η ελευθερία του Τύπου στην Ελλάδα «κακοποιήθηκε ιδιαίτερα μέσα στο 2020». Γίνεται αναλυτικά λόγος για τη λίστα Πέτσα και τα χρήματα που αυτή προσέφερε στα ελληνικά ΜΜΕ, ενέργεια που σύμφωνα με την οργάνωση έγινε για να ελέγξει η κυβέρνηση τη ροή των πληροφοριών.

Αυτές οι πρακτικές μάς πάνε πολύ γρήγορα και πολύ κοντά σε χώρες που προκαλούν αποστροφή και ανησυχία στη δημοκρατική Ευρώπη. Το βρόμικο κυβερνητικό παιχνίδι με τα media είναι το πιο παλαβό πορνό της ελληνικής πραγματικότητας.

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Αρθούρος Ρεμπώ

Τι διαβάζουμε σήμερα / Η ουσία και η διαδικασία στην «υπόθεση Ίνγκεμποργκ Μπόιχελ»

Σήμερα: Στο Τζιμπουτί θυμούνται τον Ρεμπώ • • • η ουσία και η διαδικασία • • • επαναφορά της δωρεάν ιατρικώς υποβοηθούμενης αναπαραγωγής • • • το κινητό του δικαστή προδίδει • • • «ξέρεις τι σιχαίνομαι περισσότερο;» • • • από μοντέλο διάσημη ζωγράφος
ΚΩΣΤΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Δυο καράβια των παιδικών χρόνων

Οπτική Γωνία / Η αριστοκρατική Μαριλένα και η τραχιά Μυρτιδιώτισσα όργωσαν τις ελληνικές θάλασσες, αφήνοντας το στίγμα τους

Βίος και πολιτεία δυο καραβιών που έγραψαν τη δική τους ξεχωριστή ιστορία στα όχι άγνωστα αλλά και όχι πάντοτε ήρεμα νερά της Ελλάδας.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
«Η μόνη καλλιέργεια που σώθηκε είναι της καταναλωτικής πλάνης»

Ρεπορτάζ / «Η μόνη καλλιέργεια που σώθηκε είναι της καταναλωτικής πλάνης»

Ο συγγραφέας Γιάννης Μακριδάκης, που ζει στη Χίο και καλλιεργεί εκεί ο ίδιος τη δική του γη, περιγράφει στη LiFo την καθημερινότητα, που έχει αλλάξει ριζικά μετά τις φωτιές, και την προσπάθεια των κατοίκων να σταθούν ξανά στα πόδια τους.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Θα λήξει τον πόλεμο στην Ουκρανία ο Τραμπ και με ποιους όρους;

Βασιλική Σιούτη / Θα λήξει τον πόλεμο στην Ουκρανία ο Τραμπ και με ποιους όρους;

Πώς θα τελειώσει ο πόλεμος στην Ουκρανία και πόσο κοντά βρισκόμαστε σε αυτό το τέλος; Τραμπ και Πούτιν μοιάζουν αποφασισμένοι, αλλά ο Ζελένσκι και οι Ευρωπαίοι ηγέτες δεν βιάζονται.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Μαζωνάκης: Το χρονικό μιας (ακόμα) διαπόμπευσης

Οπτική Γωνία / Μαζωνάκης: Το χρονικό μιας (ακόμα) διαπόμπευσης

Αν έβγαζε κάποιος ένα συμπέρασμα από τον χειρισμό της υπόθεσης αυτής, θα έλεγε πως «όλα ήταν ένα λάθος». Ένα λάθος το οποίο πολλοί δεν το βλέπουν ως τέτοιο, καθώς θεωρούν αυτονόητο να μαθαίνουν πληροφορίες για τις ζωές των άλλων, ακόμα και αν αυτές έχουν δυσκολίες και απαιτούν σεβασμό.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Για τους «εμπρηστές της Πάτρας»: Ιδεολογικές καταχρήσεις μιας φωτογραφίας

Οπτική Γωνία / Για τους «εμπρηστές της Πάτρας»: Ιδεολογικές καταχρήσεις μιας φωτογραφίας

Από που προκύπτει το αναρχικό, πόσο μάλλον κάποιο «κομμουνιστικό» προφίλ των «εμπρηστών»; Από ένα σκουλαρίκι, την είδηση για το χασίς και τα τσίπουρα, τα ρούχα που είναι αυτά που συναντάς σε πλήθος εικοσάρηδων σε πλατείες και δρόμους της χώρας;
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Υπάρχει όντως λόγος να επιστρέψει ο Τσίπρας;

Οπτική Γωνία / Υπάρχει όντως λόγος να επιστρέψει ο Τσίπρας;

Υπάρχει ανάγκη στην πολιτική ζωή για ένα νέο κόμμα; Υπάρχει κρίσιμος ζωτικός χώρος που δεν έχει εκπροσώπηση; Μπορεί να ξεπεραστούν ή, έστω, να αμβλυνθούν οι έντονα αρνητικές μνήμες από τη διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ; Είναι ο Αλέξης Τσίπρας το ιδανικό πρόσωπο;
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Σουδάν: Ο ξεχασμένος πόλεμος και τα «παιδιά-πρόσφυγες» που κατηγορούνται ως διακινητές

Οπτική Γωνία / Σουδάν: Η μεγαλύτερη τραγωδία του αιώνα δεν γίνεται ποτέ πρωτοσέλιδο

Οι νεκροί από τις συγκρούσεις, την πείνα και τις επιδημίες υπολογίζεται συνολικά περί το 1 εκατ., και περισσότεροι από τους μισούς εξ αυτών είναι παιδιά. Μια εφιαλτική κατάσταση, που έχει όμως την «ατυχία» να περνά σε δεύτερη ή και τρίτη μοίρα, καθώς ούτε τα ΜΜΕ και τους διεθνείς οργανισμούς φαίνεται να συγκινεί ιδιαίτερα ούτε εντάσσεται εύκολα σε κάποιο πολιτικό αφήγημα ώστε να εμπνεύσει μαζικά κινήματα αλληλεγγύης.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η Εύα Ιλούζ, η Γάζα και μια εκδοτική επιλογή

Οπτική Γωνία / Η Εύα Ιλούζ, η Γάζα και μια εκδοτική επιλογή

Σκέψεις πάνω στην απόφαση του Oposito, ενός μικρού εκδοτικού οίκου που έχει δώσει ενδιαφέροντα δείγματα ανήσυχης κοινωνικής και πολιτισμικής σκέψης, για την «αποδέσμευσή» του σε σχέση με το βιβλίο της κοινωνιολόγου Eύα Ιλούζ «Ψυχρή τρυφερότητα. Η άνοδος του συναισθηματικού καπιταλισμού».
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες

Ακροβατώντας / Ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες

Ένα εντυπωσιακά μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας είναι διατεθειμένο να δώσει «συγχωροχάρτι» για ένα μεγάλο οικονομικό σκάνδαλο, αρκεί οι εμπλεκόμενοι να τηρήσουν ακροδεξιά και ρατσιστική στάση στο μεταναστευτικό.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ